J
jaap
Guest
F.van.Gent zei:@Stevo
Daar valt niks aan te leren het is gewoon zo punt uit :evil:
Dus niet zo eigenzinnig he
Lekker onderbouwt.
Stevo geeft gewoon aan dat hij wil weten waarom dat het zo is, dan vind ik dit niet echt een antwoord.
Zelfs mijn kinderen pikken dat niet meer :evil: .
ron van sommeren
Forum veteraan
S39 is een zuur. Dat kun je bij een dakgoot wegspoelen met water maar het kruipt tussen de fijne draadjes (onder de isolatie) en daar krijg je het niet meer weg na solderen. Na verloop van tijd is koper gecorrodeerd, enfin, ik denk dat ik je de resultaten niet hoef te schetsen. S39 is ook echt niet nodig, harskernsoldeer werkt perfect. (Qua opleiding ben ik elektrotechneut.)
S39 is een fantasties soldeervloeimiddel als je het gebruikt voor de dingen waarvoor het gemaakt is. Fietsspaken, staalkabeltjes, blik en meer van dat soor dingen kan je er heel erg goed mee solderen. Ik heb het ook nog steeds en gebruik het dus ook. MAAR NOOIT VOOR ELEKTRONICA!
Ron heeft er al een voorbeeld van gegeven maar er is nog een belangrijk punt. Als je het op een print zou gebruiken dan komt het hoe dan ook op de bovenkant en kan het onder de onderdelen kruipen. Je krijgt het daar niet meer weg en na vrij korte tijd begint het daar zijn vernietigende werk. De pootjes van de onderdelen worden langzaam maar zeker weggevreten. S39 wat in de spoelen van je ontvanger weet door te dringen zal die spoel langzaam maar zeker wegvreten. En zo zijn er nog veel meer dingen te noemen.
Helaas heb ik dit dus niet "van horen zeggen" maar zelf van dichtbij meegemaakt. Gelukkig niet met m'n eigen apparatuur maar met die van een kennis. Zijn boot was kopje onder gegaan en alles was kletsnat geworden. Hij had de spullen allemaal uit de boot gehaald en op de verwarming te drogen gelegd. Tot zo ver nog weinig problemen.
Helaas gingen diverse punten in de ontvanger toch oxideren en kreeg hij problemen. Toen maakte hij de grote fout. Hij dacht dat alles doorsolderen zijn problemen zou oplossen. Dat zou kunnen werken maar hij gebruikte S39. De oxidatie door het water was alleen beperkt gebleven tot de onderkant van de print maar nu ging het echt mis. De resten van de S39 kwamen overal terecht en begonnen hun vernielende werk. Na een week of wat kwamen de problemen terug en veel erger!
Toen kwam hij naar mij toe met de vraag of ik die ontvanger eens wilde nakijken want hij had last van storingen. Toen ik de ontvanger open maakte schrok ik me een puist. Overal groene puisten van de oxide. Enkele IC pootjes die al zo goed als doorgerot waren. Helaas kon ik daar niets meer mee doen. Die ontvanger kon de vuilnis bak in.
S39 en elektronica gaan niet samen dat staat voor mij vast.
Ron heeft er al een voorbeeld van gegeven maar er is nog een belangrijk punt. Als je het op een print zou gebruiken dan komt het hoe dan ook op de bovenkant en kan het onder de onderdelen kruipen. Je krijgt het daar niet meer weg en na vrij korte tijd begint het daar zijn vernietigende werk. De pootjes van de onderdelen worden langzaam maar zeker weggevreten. S39 wat in de spoelen van je ontvanger weet door te dringen zal die spoel langzaam maar zeker wegvreten. En zo zijn er nog veel meer dingen te noemen.
Helaas heb ik dit dus niet "van horen zeggen" maar zelf van dichtbij meegemaakt. Gelukkig niet met m'n eigen apparatuur maar met die van een kennis. Zijn boot was kopje onder gegaan en alles was kletsnat geworden. Hij had de spullen allemaal uit de boot gehaald en op de verwarming te drogen gelegd. Tot zo ver nog weinig problemen.
Helaas gingen diverse punten in de ontvanger toch oxideren en kreeg hij problemen. Toen maakte hij de grote fout. Hij dacht dat alles doorsolderen zijn problemen zou oplossen. Dat zou kunnen werken maar hij gebruikte S39. De oxidatie door het water was alleen beperkt gebleven tot de onderkant van de print maar nu ging het echt mis. De resten van de S39 kwamen overal terecht en begonnen hun vernielende werk. Na een week of wat kwamen de problemen terug en veel erger!
Toen kwam hij naar mij toe met de vraag of ik die ontvanger eens wilde nakijken want hij had last van storingen. Toen ik de ontvanger open maakte schrok ik me een puist. Overal groene puisten van de oxide. Enkele IC pootjes die al zo goed als doorgerot waren. Helaas kon ik daar niets meer mee doen. Die ontvanger kon de vuilnis bak in.
S39 en elektronica gaan niet samen dat staat voor mij vast.