Slingsby Petrel

'k heb weer ff verder geknutseld. Zijligger er vrij hopeloos krom tussen gefrommeld en voor de versteviging aan beide zijden nogmaals een 6mm latje tussen de spanten. Het kromme heeft verder geen invloed op de buitenzijde. Op de originele tekening houdt de beplanking direct achter de cockpit op.

DSC07961.jpg


Door de opvulling komen de spanten mooi klem te liggen en na rondschuren ontstaat er wel een aardig geheel.

DSC07962.jpg


Het voorste deel deels ingedekt met gesneden 1,5 mm triplexlatjes. Best taai lijmwerk. Ik heb wel eens een P47 Brian Taylerromp met 3mm balsalatjes ingedekt.......en dat ging een stuk gemakkelijker, en was ook superlicht.
Het achterste deel wordt ingedekt met de helft minder dikte triplex. Voor de overgang zijn een aantal steunblokjes aangebracht.

DSC07964.jpg


Voorlopig het laatste latje aangebracht. Als deze droog is (constructielijm werkt niet zo snel) gaat het geheel van de bouwplank en gaan we aan de andere zijde de spanten plaatsen

DSC07965.jpg


Ik heb in totaal zo'n vijf bouwverslagen teruggevonden op het www. Afkomstig uit France, Turkije, ne Fin en twee Engelsen. Alle verschillend, en daar pikken we dan hier en daar wat van, tezamen met eigen voorhistorische kennis wordt het mogelijk wel wat.
 
Romphelft losgehaald van de bouwplank en begonnen met het spiegelen van de rompspanten. Houtje er langs, klemmetjes er op en een kliedertje constructielijm. De tijd doet de rest. De lijmresten halen we overigens later weer weg.

DSC07967.jpg


DSC07972.jpg


DSC07973.jpg
 
Ja zekers, we krijgen er weer een soort van zin in. Gisteravond bijna een uur aan het schuren en frezen geweest om overtollige lijm en balsa weg te halen. Toch weer 2 en 4 gram minder achterin, hmm (je moet ergens lol vandaan halen).

Mees
 
't Is niet dat we niets doen, maar het gaat niet zo snel.............
Elke dag aan elke zijde één 1,5 mm triplexlatje van ca 12 mm verlijmen schiet niet op. De latjes staan onder spanning en met constructielijm geeft dat niet veel mogelijkheden. We zijn bij latje 44, en bijna dicht aan de onderzijde, dat moet met Pasen lukken.
Wel een beetje vreemd bouwen met dat triplex. Het is net of je een ijsbreker aan het bouwen bent waarbij je niet op het gewicht hoeft te letten.


DSC08002.jpg


DSC08003.jpg


Daarna de schuurplank er op.
Intussen eens na gaan denken hoe we een beetje profiel in het stabilo kunnen krijgen. Met alleen een bovenaanzicht zonder doorsnedes weer een leuke opgave.

Mees
 
Zo, de eerste etappe zit erop, op het terrasje bij alle rustgevende afwijkingen eens kijken hoe we ervoor staan, tuintje, treintje, visje en rompje. Eigenlijk het betere weer om niets te doen.

DSC08004.jpg


DSC08006.jpg


DSC08007.jpg


Alle latjes zitten erop, een eerste schuurbeurtje gegeven en..........'t valt me eigenlijk helemaal nog niet tegen.


Na verloop van tijd moet het zoiets worden trouwens:

http://www.scalesoaring.co.uk/VINTAGE/Models/SteveFraquet/Petrel/Petrel.html



De beplanking tussen de spanten moet nu voorzien worden van een dun glasmatje. Daarna moeten de spanten eruit gebroken worden en kan het geheel van een matje voorzien worden.
 
Vraagje: hoe belangrijk is het profiel van een (pendel)stabilo eigenlijk? Ik heb alleen een bovenaanzicht en een eerste rib (die kleiner is dan de 2e en 3e).
Het stabilo heeft een spanwijdte van een meter; toch een klein vleugeltje. Zou ik daar met eigen enthousiasme iets van kunnen maken of ga ik dan voor gaas?

Mees
 
Kies maar een mooi symmetrisch profieletje uit, dat procentueel dezelfde dikte heeft.

Zal wel iets à la NACA0009 of SD8020 zijn . . .


jan.
 
Ik zou bij zo'n formaat toch wel naar een echt profiel gaan. Je hebt voor de stevigheid toch wat dikte nodig. Een 'plank' van die dikte geeft toch erg veel weerstand en mogelijk andere effecten.
Bovendien oogt een profiel ook veel beter dan een plank ...

Bv. de bekende symmetrische NACA-profielen. Beter is SD8020. Die heeft minder last van het zgn. dead-band effect. Iets waar alle symmetrische profielen last van hebben. De een wat meer (NACA) de ander wat minder (SD8020).

Het dead-band effect is dat bij de eerste ± halve graad uitslag vrijwel geen effect optreedt. Daarna wordt dat ontbreken van effect sprongsgewijs 'ingehaald'. Het gevolg is dat heel subtiel sturen rond 0 graden invalshoek moeilijk is. SD8020 heeft hier beduidend minder last van (maar is er ook niet vrij van).
 
Ik zou bij zo'n formaat toch wel naar een echt profiel gaan. Je hebt voor de stevigheid toch wat dikte nodig. Een 'plank' van die dikte geeft toch erg veel weerstand en mogelijk andere effecten.
Bovendien oogt een profiel ook veel beter dan een plank ...

Bv. de bekende symmetrische NACA-profielen. Beter is SD8020. Die heeft minder last van het zgn. dead-band effect. Iets waar alle symmetrische profielen last van hebben. De een wat meer (NACA) de ander wat minder (SD8020).

Het dead-band effect is dat bij de eerste ± halve graad uitslag vrijwel geen effect optreedt. Daarna wordt dat ontbreken van effect sprongsgewijs 'ingehaald'. Het gevolg is dat heel subtiel sturen rond 0 graden invalshoek moeilijk is. SD8020 heeft hier beduidend minder last van (maar is er ook niet vrij van).

Dat effect wordt al minder met ruwe bekleding .En kan zelfs verdwijnen
 
Intussen wel een redelijk stuk verder met de romp, maar ik ga het draadje sluiten. Wat een snerttekeningen. De moed zakt er redelijk bij in de schoenen.
Ik heb nog wat Taylortekeningen liggen, da's toch heel iets anders, alleen zweeft het wat minder. Komen we later op terug.
Mees
 
nodige reflectie

Intussen wel een redelijk stuk verder met de romp, maar ik ga het draadje sluiten. Wat een snerttekeningen. De moed zakt er redelijk bij in de schoenen.
Ik heb nog wat Taylortekeningen liggen, da's toch heel iets anders, alleen zweeft het wat minder. Komen we later op terug.
Mees

Parijs is niet op één dag gebouwd.
Dus, laten rusten, nodige reflectie en herpakken.
Zoals Obama zei, blijven proberen.


Mvg,
Aurectar
 
hier (4e 'regel') zie je de het 'plan' van Chris Williams. Er is ook een freeskit van te bestellen.
Ik ken het verder niet, maar ik heb al meermaals gehoord/gelezen dat de tekeningen/set van hem zo ongeveer perfect zijn.
 
De set misschien wel, maar de tekening is te triest voor woorden. Enkele vleugelribben lijken wel uit de losse pols getekend. Bij de romp kan ik dat dan nog redelijk bijspijkeren, maar met een vleugel van bijna 5m wil ik geen risico's lopen. Eerst even bijkomen met iets anders waar meer bouwplezier in zit.
 
Ik neem aan dat je dus alle vleugelribben zelf wilt maken (dat was op z'n minst de bedoeling, denk ik).

Info uit de 1e hand (Chris Williams himself) over de profielen : hier (bericht #32).

Samengevat:
wortel : HQ-35/17 (3,5% welving, 17% dik)
tip : HQ-35/12 (3,5% welving, 12% dik)
Geen tipverdraaiing/washout.
Daar moet je mee uit de voeten kunnen.

Software om ribben te printen is er veel: Airfoil Design/Print Program - RC Groups
 
Back
Top