Laat ik me ook eens tegen deze discussie aan bemoeien. En om te beginnen: naar mijn mening heeft Richard helemaal gelijk, en ik bewonder zijn moed in deze poging om dit algemeen aan anderen duidelijk te maken, incl. het erbij horende doorzettingsvermogen.
Ik heb dit onderwerp ook al meerdere malen aan mensen proberen uit te leggen, en dat deed ik vaak adhv. het volgende voorbeeld.
Één ding vooraf (Richard heeft het ook al gezegd): we kijken ALLEEN naar een stationaire situatie. Dus bewegingen zijn constant, zonder snelheidsveranderingen.
Stel jezelf voor in een zwembad, groot genoeg om hierin op een normale manier rondjes te zwemmen. En die rondjes zwem je ook. Niets mis mee, niet moeilijk. Toch?!
Nu komt er een flinke heli, die tilt het hele handeltje op. Met jouw erin. Vliegt ermee naar de Rijn c.q. Waal, Lek. Je blijft al die tijd gewoon je rondjes zwemmen. Wat verandert er voor jouw als zwemmer? Behalve de momenten waarop het zwembad wordt opgepakt en begint te reizen, en op het eind van de vlucht (versnelling, niet constant!), merk jij daar niets van. Je zwemt immers gewoon rondjes in je badje ... Je merkte het toch ook niet dat jouw badje met pakweg 1500 km/h met de aardrotatie meedraait, en ook de omwenteling om de zon à 29 km/s merk je niets van. Toch?! Dus waarom zou je iets merken van zo'n sloom heli-reisje? Tenzij je over het randje naar beneden kijkt .... :schrik:
OK. We komen aan bij de Rijn. De heli laat jouw badje, met jezelf (nog steeds hard aan je conditie werkend) rondjes zwemmend, midden in de Rijn zakken. Je badje was van zeer licht materiaal gemaakt, het blijft drijven, en jij zwemt gewoon je rondjes. Wederom: je merkt niets van het feit dat jouw badje nu in de Rijn richting zee dobbert. Rondjes zwemmen gaat nog steeds even makkelijk, of je nu naar voren, opzij, dan wel naar achteren zwemt.
Helaas! Jouw badje was wel sterk en licht, maar je had toch een foutje gemaakt in de materiaalkeuze. De buitenkant kan niet tegen water en lost langzaam op in de Rijn ...
Maar die plas water uit je badje blijft nog wel even bijeen, ook al zijn de wanden weg. Je zwemt nog steeds in jouw plas water je rondjes, en vooruit, achteruit, opzij, je merkt geen enkel verschil.
Dit is precies (een beetje opgeleukt
) wat jouw vliegtuig in de wind ervaart: er is geen wind. Die is er nl. alleen tov. de grond, en een vliegtuig kan de grond niet waarnemen. Net als jij in je badje niet kan zien dat het water waarin je zwemt stroomt. Dat zie je pas als je over de rand van je zwembad heen kijkt.
Maar .... wij als bestuurders/modelpiloten blijven op de grond staan, en proberen die zwemmer te besturen. In onzichtbaar Rijnwater! wij zien dus niet dat die lucht beweegt. En dat speelt ons parten. Onze hersenen kunnen die lucht niet zien, en dus ook de snelheid van ons vliegtuig tov. die lucht niet. Noodgedwongen oriënteren wij ons dus tov. de grond. Maar die staat 'stil', dus zien we het fout.
Gr. Dirk.
daarna volgt de rest. 
meteen maar een goede schroefas gemonteerd met kogellagers.