Ik ben nog een leuke video tegen gekomen van Joe Wurts. De kwaliteit is niet fantastisch maar wel de moeite waard om naar te kijken. 0w_87NRe2fk[/media] Wurts on soaring - YouTube
Wat mooi he.... Als je hier goed in bent ga je denk ik heel anders vliegen dan wat ik/wij vaak doen. Zo vlak boven de grond werkt dit, als je op 150 meter start kun je nooit op basis van de wind aan de grond een bel vinden. En ook het honderden meters van je af starten is dan onzinnig. Het is mij op mijn logjes ook vaak opgevallen dat ik van 200 meter meestal eerst een heel eind zak en relatief vaak op een meter of 50 hoogte nog een bel oppik (en soms lager). Je ziet dan veel beter wat het vliegtuig doet. Ik durf echter niet vaak het risico te nemen echt laag te starten. Belletje missen en je staat wel heel snel weer aan de grond. De F3K jongens starten ook altijd rond de 50 meter en vliegen heel vaak hun tijden vol. Stof tot nadenken
Wat mij intrigeert is hoe jullie zien of je thermiek hebt. Als je een vast referentiepunt hebt is het nog relatief makkelijk. Maar hoe zien jullie het als elk referentiepunt ontbreekt?
Je ziet en "voelt" het als je een bel in- of uitvliegt. Ik kan het niet precies beschrijven maar de vliegstand verandert even en ook de snelheid. Of een tip wordt opgewipt. Dan ga je draaien en zie je of je er weer uit vliegt. Dan verleg je je cirkel tot je er in blijft. Na even draaien zie je wel of je omhoog gaat of niet. Dit is niet van een video te leren denk ik, dat moet je gewoon veel doen. Hoe lager je zit hoe beter en makkelijker je het ziet. Wat veel uitmaakt is het zwaartepunt op de juiste plek zodat het vliegtuig heel gevoelig reageert op hoogte, dan reageert het ook duidelijker op het binnenvliegen van een bel.
Vaak wordt je juist van een bel weggedrukt. Je kist gaat dan opeens naar opzij. Als het een thermiek bel is, zit die aan de kant van de stijgende vleugeltip. Dus tegen- en terugsturen en daar gaan draaien. En goed kijken. Dirk.
En tussendoor heel weinig sturen, het vliegtuig moet zo uitgetrimd zijn dat het uit zichzelf langzaam rechtuit blijft vliegen. Dan zie je het direct als stijgende of dalende lucht er iets aan verandert.
Bovenstaande herken ik ook. Alleen denk ik niet bewust na als ik aan het vliegen ben. Ik merk het aan het gedrag van de kist. In stijgende lucht loopt die gewoon lekkerder. Zo doe ik dat al een jaar of 35. Ik heb het getest door de variometer van de logger via mijn zender uit te luisteren met een oortje. En het klopte. Als het voor mijn gevoel wel lekker liep ging de vario piepen. Leuk maar ik blijf het trainen zonder een akoestische trigger. Op wedstrijden mag je daar per slot van rekening ook geen gebruik van maken.
Bij mij werkt het enkel zo, op gevoel. Met variometer werd het slechter. Met alle trainingsboeken en videos is er niet veel veranderd, ik zie het gewoon niet...Ik zou doodgraag weten waar de thermiek is voor het vertrek. Is me nog niet gelukt, ik moet zoeken, of er toevallig recht in lanceren (gebeurt regelmatig...)
