Beste lui,
Excuus voor het late lezen van dit lijntje en het antwoord.
De "gaten" van Engel zijn inderdaad in werkelijkheid de ontvangers van de "Horchinstallatie" de onderwaterluister/peilinstallatie die elke U-boot had. Geluid draagt heel ver onder water en het uitluisteren met de Horchinstallatie was de enige manier om erachter te komen of er "scheepvaartverkeer" was tijdens storm, bij nacht of bij slecht zicht
Op de link wordt verwezen naar de KDB. Dit was een soort ontvanger op een standaard die in de buurt van de ankerspil op het voordek was geplaatst en uitgeschoven kon worden indien het schip onderwater voer.(Hij werd ook wel "Der Hammer" genoemd vanwege de vorm) De ontvangstinstallatie naast de voorste duikroeren was statisch en verving de KDB en kon niet worden ingetrokken. Het leverde wel een nauwkeuriger "beeld" op. (Lees ontvangst van geluid)
Het zogenaamde "Balkongerat", wat als een soort onderkin aan de kiel van de boot werd vastgemaakt, en was weer een verbetering hierop. Dit werd ontwikkeld en op de boten ingebouwd in een later stadium van de oorlog. ( zie bijv foto's van U-995 in Laboeof de "kin" onder de romp aan de voorzijde van U-2540 van Robbe)
De typische duitse torpedobuis had een diameter van ongeveer 53,.... centimeter. Zowel de voor als de achterzijde werden door een drukvaste ronde deur afgesloten. Om nu de torpedo af te kunnen vuren moesten de voorste ronde deuren worden geopend. Dit gebeurde door deze open te draaien middels handwielen(te zien in de film "Dass Boot") Omdat aan deze deuren de stroomlijnbeplating van de romp was vastgemaakt moest de stroomlijnbeplating minimaal de diameter van de torpedobuizen naar voren schuiven (53 cm dus) en vervolgens naar binnen klappen om de buisopening vrij te maken. Het naar voren schuiven en naar binnen klappen van de stroomlijnbeplating en het openen van de buitenste torpedobuisdeuren ging dus in een vloeiende beweging. Na het lanceren van de torpedo werd de buis weer in omgekeerde volgorde dichtgemaakt. Als je je nu afvraagd hoe zo'n torpedo nou werd afgevuurd dan ging dit als volgt:
Achterzijde buis open, torpedo erin. Tussen achterzijde torpedo en achterste deur werd een soort deksel geplaatst die dezelfde diameter had als de buis (53,... cm) Deur dicht, voorste deuren open. Op het commando "vuur" werd een stoot perslucht gegeven die het deksel in de buis naar voren dreef en dus ook automatisch de torpedo naar voren en naar buiten dreef. De perslucht bleef dus achter de deksel gevangen en kon niet naar buiten (c.q. buiten de buis komen). De torpedo raakte in de buis een pal die op zijn beurt de motoren in de torpedo startten. Op hetzelfde moment dat de torpedo de buis verliet werd automatisch een zelfde equivalent aan water gelijk aan het gewicht van de torpedo in de "Torpedoregelcellen" ingenomen en werd de voor de uitstoot gebruikte perslucht teruggevoerd in de drukvaste ruimte van de boot. Gevolg was dat er geen verraderlijke luchtbellen boven water kwamen als de boot een torpedo afschoot ( dit zie je vaak in films als de torpedo de buis verlaat maar is geheel bezijden de waarheid) en de boeg niet boven water kwam door het plotselinge gewichtsverlies wat optreed op het moment dat de torpedo werd afgeschoten. Vervclgens werden de voorste deuren weer gesloten, het deksel, wat in de buis achterbleef, werd teruggehaald en weer uitgenomen en kon het circus weer opnieuw beginnen Wel liep bij elk schot de druk in de boot iets op wat weer bij het boven water komen werd gecompenseert met de zogenaamde "Drukausgleich" ( het torenluik werd niet ineens opengegooid maar in fases geopend zodat de opgebouwde luchtdruk gelijkmatig kon ontsnappen)
Ik hoop dat je met bovenstaande antwoord hebt gekregen op je vragen
Groetjes,
U-Kater