tigermoth zei:
rijstpapier met spanlak en poriën vuller (evt verdunde revell verf bij modellen waar een klein beetje meer gewicht niet veel uit maakt)
prijs kwaliteit verhouding redelijk.. 't is even investeren in de lak. maar koop een grote pot, en je bent goedkoop uit..
Je bedoelt waarschijnlijk tissue, er komt geen korrel rijst aan te pas, hooguit wat zijdevezels.
Het bestaat in dun (9 gr/dm2) en dik 12 (gr/dm2).
Poriënvuller is een No-Go, wat mij betreft. Een model waarbij het gewicht niet uitmaakt wordt vanzelf een niet-vliegend model...... Ik doel hier op het papje, dat met de kwast aangebracht wordt. De witte 'Model Magic' en klonen daarentegen zijn even zwaar als balsa en vormen de enige soort 'plamuur' die wel goed bruikbaar is.
Gewoon je model ECHT glad schuren, voldoende lagen ( verdunde) spanlak en dan het tissue er op. Door het tissue heen vastlakken. Ook alle vol-houten delen (met dun) bekleden, daarna 8 lagen spanlak, na iedere 2 lagen schuren. Uiteindelijk zit er op de 'diepe' delen nog de volledige dikte tissue, terwijl je er op de 'bulten' vrijwel doorheen bent.
Een model voor een gloeiplugmotor -anders is het niet nodig- daarna nog een laagje 'fuel-proofer' ( blank transparante 2 componenten lak) geven. Gezien de kwetsbaarheid van dit type bekleding is deze methode alleen aan te raden voor vrije-vlucht modellen of zeer lichte LB en RC modellen. Als je goed met papier kunt bekleden, mag je jezelf een gevorderd modelbouwer noemen....
Het valt niet mee om vleugels recht te houden vanwege de flinke krachten die bij het krimpen van de spanlak ontstaan. Voordeel is wel de enorme torsiestijfheid t.o.v. het gewicht van deze bekleding. Daarbij vergelegen is plasticfilm net een boterhamzakje...
tigermoth zei:
spanzeide met spanlak en poriën vuller
sterker dan papier, ietsje duurder, ook ietsje zwaarder. maar nog goedkoper dan gemidelde folie..
Mag het ook zIJde zijn? Nadeel is de open weefsel structuur, waardoor er veel lak nodig is om e.e.a. dicht te krijgen. Ook hier: poriënvuller > onnodige ballast...
Zijde is lang niet zo torsiestijf als papier, maar heeft wel een veel grotere treksterkte, waardoor de buigbelasting op een vleugel veel beter wordt opgevangen.
De truc (inmiddels al weer zo'n 20 jaar in gebruik) is om de eigenschappen van papier en zijde te combineren. De zijde voor de buigweerstand en algemene doorprikbestendigheid en het papier voor de torsiestijfheid en de gladde, lichte afwerking.
De open delen van de constructie worden bekleed met zijde, waarna daaroverheen het hele model, incl. romp en andere houten onderdelen met dun tissue wordt afgewerkt. Het kunstje wordt een stuk makkelijker, als je het tissue vochtig (plantenspuit) opbrengt en het pas daarna aan de
(tot dan toe niet-gelakte) zijde vastlakt.
Afwerken met 2K- acrylautolak (spuiten) en je hebt een model, dat nou eens niet die afgrijselijke plastic-look heeft.
Gebruik wel het goede tissue, want anders krijg je een bekleding, die na 11 jaar al behoorlijke tekenen van slijtage begint te vertonen. Kijk naar dat rode geval, waarmee ik dit seizoen op diverse demo's wat kunstjes heb laten zien....
:twisted: 
. Alleen beetje duur 
.