UT 160 met aanpassingen.
- Topicstarter Johan C.
- Startdatum
Hallo, eindelijk een update!
Er schijnt een lichtje achteraan de tunnel, maar ik ben er nog niet…
Gisteren een aantal testruns gemaakt waarbij 10 liter brandstof is opgebrand, dit gaat toch altijd vlot.
De nieuwe astunnel met stalen bussen heeft zich goed bewezen, alsook het nieuw smeersysteem.
Na demontage waren beide lagers mooi nat en was er geen verkleuring op as en astunnel te zien.
De rotor was goed gebalanceerd, geen voelbare onbalans over het gehele toerentalbereik.
Ondertussen is het balanceerbankje omgebouwd met nieuwe trilling opnemers, dit geeft een goed resultaat.
Misschien in de toekomst toch eens kijken om een turbine na de eindmontage nog na te balanceren.
Tot nu toe balanceer ik alleen de rotor met standaard lagertjes, nadien gebeurt de montage met de ceramische lagers.
Tot hier het goede nieuws…
Ik vind dat de EGT over de gehele range aan de hoge kant is.
Ik kan niet zeggen dat de aanpassing die ik aan de verbrandingskamer maakte (van 18 naar 12 koelgaten) beterschap brengt.
Bij idle is de EGT 670°C, dan daalt de temperatuur bij 60000 tr/min tot 630°C, daarna stijgt de temperatuur terug tot 740°C bij 120000.
De uitlaat nozzle is vrij open want bij 120000 haal ik net 16 kg stuwkracht bij een compressiedruk van 2 Bar.
De speling van zowel compressor als turbinewiel zijn 0.15 mm wat volgens mij toch een goed rendement van beide wielen zou moeten geven.
Heb een aantal ideeën om de temperatuur misschien toch iets te laten dalen.
Zou eens willen proberen om de achterste koelgaten van de verbrandingskamer een halve millimeter groter te maken, misschien brengt dit iets op.
Wat me ook opvalt is dat de afstand van de sticks tot de voorkant van de verbrandingskamer vrij groot is.
Ik heb de afstand in het verleden al eens gemeten maar toen geen aandacht aangegeven.
Als ik me goed herinner was deze 3 mm meer dan de originele plannen van de UT 160.
Misschien dat ik uiteindelijk toch maar eens een verbrandingskamer maak volgens de originele plannen, zal er nog eens een nachtje over slapen.
Tot binnenkort!
Er schijnt een lichtje achteraan de tunnel, maar ik ben er nog niet…
Gisteren een aantal testruns gemaakt waarbij 10 liter brandstof is opgebrand, dit gaat toch altijd vlot.
De nieuwe astunnel met stalen bussen heeft zich goed bewezen, alsook het nieuw smeersysteem.
Na demontage waren beide lagers mooi nat en was er geen verkleuring op as en astunnel te zien.
De rotor was goed gebalanceerd, geen voelbare onbalans over het gehele toerentalbereik.
Ondertussen is het balanceerbankje omgebouwd met nieuwe trilling opnemers, dit geeft een goed resultaat.
Misschien in de toekomst toch eens kijken om een turbine na de eindmontage nog na te balanceren.
Tot nu toe balanceer ik alleen de rotor met standaard lagertjes, nadien gebeurt de montage met de ceramische lagers.
Tot hier het goede nieuws…
Ik vind dat de EGT over de gehele range aan de hoge kant is.
Ik kan niet zeggen dat de aanpassing die ik aan de verbrandingskamer maakte (van 18 naar 12 koelgaten) beterschap brengt.
Bij idle is de EGT 670°C, dan daalt de temperatuur bij 60000 tr/min tot 630°C, daarna stijgt de temperatuur terug tot 740°C bij 120000.
De uitlaat nozzle is vrij open want bij 120000 haal ik net 16 kg stuwkracht bij een compressiedruk van 2 Bar.
De speling van zowel compressor als turbinewiel zijn 0.15 mm wat volgens mij toch een goed rendement van beide wielen zou moeten geven.
Heb een aantal ideeën om de temperatuur misschien toch iets te laten dalen.
Zou eens willen proberen om de achterste koelgaten van de verbrandingskamer een halve millimeter groter te maken, misschien brengt dit iets op.
Wat me ook opvalt is dat de afstand van de sticks tot de voorkant van de verbrandingskamer vrij groot is.
Ik heb de afstand in het verleden al eens gemeten maar toen geen aandacht aangegeven.
Als ik me goed herinner was deze 3 mm meer dan de originele plannen van de UT 160.
Misschien dat ik uiteindelijk toch maar eens een verbrandingskamer maak volgens de originele plannen, zal er nog eens een nachtje over slapen.
Tot binnenkort!
Hoi Johan, inderdaad goed nieuws! 
Ja, even wat proefdraaien en je bent zó een paar liter verder! Goed om te horen dat je smeersysteem mooi werkt, hoef je daar verder geen zorgen meer om te maken.
Je geschetste temperatuur verloop is vrij normaal hoor. Idle is altijd wat hoger, mid range lekker koel en max toeren mag best boven de 700 graden liggen hoor, dat hebben de meeste commerciële turbines ook. Als maat staaf heb ik dat 750 graden toch wel mijn grens is bij max vermogen. In de praktijk heb je de gas knuppel nooit echt vaak continue op 100% staan. Paar tikjes gas terug (Na opstijgen bijvoorbeeld) en je ziet dat de temperatuur meteen onder de 700 graden duikt.
Mocht je wat vaker boven de 700 graden komen en je gaat de motor veel gebruiken dan zal je wel merken dat de standaard roestvrijstalen verbrandingskamers sneller op branden. Dat heb ik nu ook. Af en toe nieuwe onderdelen er op kost niet veel, maar je kan dan ook er voor kiezen om het duurdere Inconel 600 te gebruiken. Met name de binnen buis van de kamer heeft hier last van. Ik gebruik geen Inconel (Behalve de sticks) maar zit er wel aan te twijfelen om dat toch maar eens te gaan doen.
Ik weet niet welk vermogen je voor ogen hebt? 16kg is voor de UT de maatstaaf, 18kg schijnt mogelijk te zijn maar dan moet alles kloppen. Je kan dan inderdaad de uitlaat een beetje knijpen maar dan loopt de temperatuur al snel op. Je kan sowieso met kleine stapjes die achterste koelgaten vergroten en kijken wat het doet.
Vroeger balanceerde ik ook altijd de losse onderdelen maar sinds een paar jaar doe ik ook nog een laatste check als de rotor vast zit, soms kan ik dan nog wat extra balanceren. Ik dacht dat ik mijn hele balanceerbank dan moest verbouwen maar ik had hem gewoon een keer met een paar elastiekjes er op gezet en dat werkte prima!
Ja, even wat proefdraaien en je bent zó een paar liter verder! Goed om te horen dat je smeersysteem mooi werkt, hoef je daar verder geen zorgen meer om te maken.
Je geschetste temperatuur verloop is vrij normaal hoor. Idle is altijd wat hoger, mid range lekker koel en max toeren mag best boven de 700 graden liggen hoor, dat hebben de meeste commerciële turbines ook. Als maat staaf heb ik dat 750 graden toch wel mijn grens is bij max vermogen. In de praktijk heb je de gas knuppel nooit echt vaak continue op 100% staan. Paar tikjes gas terug (Na opstijgen bijvoorbeeld) en je ziet dat de temperatuur meteen onder de 700 graden duikt.
Mocht je wat vaker boven de 700 graden komen en je gaat de motor veel gebruiken dan zal je wel merken dat de standaard roestvrijstalen verbrandingskamers sneller op branden. Dat heb ik nu ook. Af en toe nieuwe onderdelen er op kost niet veel, maar je kan dan ook er voor kiezen om het duurdere Inconel 600 te gebruiken. Met name de binnen buis van de kamer heeft hier last van. Ik gebruik geen Inconel (Behalve de sticks) maar zit er wel aan te twijfelen om dat toch maar eens te gaan doen.
Ik weet niet welk vermogen je voor ogen hebt? 16kg is voor de UT de maatstaaf, 18kg schijnt mogelijk te zijn maar dan moet alles kloppen. Je kan dan inderdaad de uitlaat een beetje knijpen maar dan loopt de temperatuur al snel op. Je kan sowieso met kleine stapjes die achterste koelgaten vergroten en kijken wat het doet.
Vroeger balanceerde ik ook altijd de losse onderdelen maar sinds een paar jaar doe ik ook nog een laatste check als de rotor vast zit, soms kan ik dan nog wat extra balanceren. Ik dacht dat ik mijn hele balanceerbank dan moest verbouwen maar ik had hem gewoon een keer met een paar elastiekjes er op gezet en dat werkte prima!
Hallo Gerald.
Correct wat je zegt,
16 Kg ben ik mee tevreden, denk dat het compressorwieltje voor 18 kg sowieso te klein is.
Echter wanneer ik de meetresultaten van Ulrich Thiel bekijk is zijn EGT over het ganse bereik een heel stuk lager.
Op youTube nog een filmpje gevonden waar de EGT op idle tussen de 580 en 600°C zit.
Dit is vergelijkbaar met de andere motoren die ik al bouwde.
Kan best zijn dat 700+°C mij teveel afschrikt omdat ik nog nooit motoren heb gehad die aan deze temperatuur draaien.
Vermoedelijk kan het Albisser wieltje en NGV deze temperaturen wel kortstondig verwereken maar zou er graag alles aan doen om de EGT zo laag mogelijk te houden, geeft me wat meer gemoedsrust
Ben toch aan het overwegen om effe een nieuw kamertje te maken volgens de originele plannen, baat het niet, schaadt het niet, is nooit verloren.
Heb het materiaal liggen dus weet weeral effe wat te doen.
Goed idee trouwens om het na-balanceren op het 'normale' bankje te doen, moet ik ook effe bekijken!
Thx!
Groetjes
Correct wat je zegt,
16 Kg ben ik mee tevreden, denk dat het compressorwieltje voor 18 kg sowieso te klein is.
Echter wanneer ik de meetresultaten van Ulrich Thiel bekijk is zijn EGT over het ganse bereik een heel stuk lager.
Op youTube nog een filmpje gevonden waar de EGT op idle tussen de 580 en 600°C zit.
Dit is vergelijkbaar met de andere motoren die ik al bouwde.
Kan best zijn dat 700+°C mij teveel afschrikt omdat ik nog nooit motoren heb gehad die aan deze temperatuur draaien.
Vermoedelijk kan het Albisser wieltje en NGV deze temperaturen wel kortstondig verwereken maar zou er graag alles aan doen om de EGT zo laag mogelijk te houden, geeft me wat meer gemoedsrust
Ben toch aan het overwegen om effe een nieuw kamertje te maken volgens de originele plannen, baat het niet, schaadt het niet, is nooit verloren.
Heb het materiaal liggen dus weet weeral effe wat te doen.
Goed idee trouwens om het na-balanceren op het 'normale' bankje te doen, moet ik ook effe bekijken!
Thx!
Groetjes
Hallo,
Dit weekend al wat gewerkt aan de mallen voor het maken van de nieuwe dekseltjes van de verbrandingskamer, later hier meer over.
Vorige week had ik na de testloop bij demontage gezien dat smering en lagervoorspanning goed waren.
Echter bij verdere controle van de smeerleiding zag ik dat het uiteinde van het 2 mm messingbuisje een beetje was ingevreten t.h.v. de lagerbus.
Zelfs na de vrij korte testloop (+/- half uurtje) zag je dat het uiteinde van de smeerleiding een beetje beschadigd was door het willen meedraaien van de stalen lagerbus.
Omdat de lagerbus zich vrij soepel in de astunnel kan bewegen zie je toch dat deze bus neiging heeft om in de draairichting van de as mee te draaien.
Wanneer het messing buisje op termijn zou afbreken zou dit catastrofaal zijn, stukje buis wordt meegenomen door het lager, lagerbus kan verdraaien waardoor er geen smering op de lagers meer komt...
Uit voorzorg heb ik het uiteinde van de smeerleiding voorzien van een stalen staafje van 3 mm vierkant.
De opening in astunnel en lagerbus zijn vergroot van 2 naar 3mm.
Met deze aanpassing is de lagerbus beter beveiligd tegen meedraaien.
Het gebruik van een o-ring tussen astunnel en lagerbus zou dit ook kunnen verhelpen maar dan dien ik de voorspanning op de lagers iets te verhogen.
Anders is de frictie tussen beide onderdelen te groot om steeds voldoende lagervoorspanning te houden.
Praktijk zal het later uitwijzen, hopelijk positief
Dit weekend al wat gewerkt aan de mallen voor het maken van de nieuwe dekseltjes van de verbrandingskamer, later hier meer over.
Vorige week had ik na de testloop bij demontage gezien dat smering en lagervoorspanning goed waren.
Echter bij verdere controle van de smeerleiding zag ik dat het uiteinde van het 2 mm messingbuisje een beetje was ingevreten t.h.v. de lagerbus.
Zelfs na de vrij korte testloop (+/- half uurtje) zag je dat het uiteinde van de smeerleiding een beetje beschadigd was door het willen meedraaien van de stalen lagerbus.
Omdat de lagerbus zich vrij soepel in de astunnel kan bewegen zie je toch dat deze bus neiging heeft om in de draairichting van de as mee te draaien.
Wanneer het messing buisje op termijn zou afbreken zou dit catastrofaal zijn, stukje buis wordt meegenomen door het lager, lagerbus kan verdraaien waardoor er geen smering op de lagers meer komt...
Uit voorzorg heb ik het uiteinde van de smeerleiding voorzien van een stalen staafje van 3 mm vierkant.
De opening in astunnel en lagerbus zijn vergroot van 2 naar 3mm.
Met deze aanpassing is de lagerbus beter beveiligd tegen meedraaien.
Het gebruik van een o-ring tussen astunnel en lagerbus zou dit ook kunnen verhelpen maar dan dien ik de voorspanning op de lagers iets te verhogen.
Anders is de frictie tussen beide onderdelen te groot om steeds voldoende lagervoorspanning te houden.
Praktijk zal het later uitwijzen, hopelijk positief
Voorbije week een beetje gewerkt aan de sticks van de nieuwe verbrandingskamer.
Volgens de plannen van Ulrich Thiel worden de sticks niet gelast in de achterste ring van de verbrandingskamer.
Hij maakt een matrijs waar de stick eerst wordt voorzien van een uitstulping, nadien wordt het uiteinde van de stick gehamerd zodat hij zich vastklemt.
Het maken van zo’n matrijsje is weeral sneller gezegd dan gedaan, waarom ook alweer moeilijk als het makkelijk kan
Vroeger de sticks altijd gepuntlast, nu eens iets anders proberen.
Alhoewel Inconel 600 vrij makkelijk bewerkbaar is heb ik het buisje toch eerst op hoge temperatuur uitgegloeid, dit om zo weinig mogelijke spanningen in het materiaal over te houden.
De perskracht nodig om het buisje in mekaar te drukken was nog relatief hoog.
In de bouwbeschrijving geeft Ulrich aan dat het metalen blokje dat het buisje klemt uit ‘gewoon’ constructiestaal kan gemaakt worden.
Vermoedelijk is dit toch te zacht want na twee sticks zie je op het kopvlak al een lichte indruk.
Het pennetje dat in het buisje wordt gedrukt heb ik uit staal 12.9 gedraaid, en nadien gehard, dit blijkt te voldoen.
Hieronder een paar foto’s van het matrijsje.
Nog 10 stuks te gaan...
Groetjes
Volgens de plannen van Ulrich Thiel worden de sticks niet gelast in de achterste ring van de verbrandingskamer.
Hij maakt een matrijs waar de stick eerst wordt voorzien van een uitstulping, nadien wordt het uiteinde van de stick gehamerd zodat hij zich vastklemt.
Het maken van zo’n matrijsje is weeral sneller gezegd dan gedaan, waarom ook alweer moeilijk als het makkelijk kan
Vroeger de sticks altijd gepuntlast, nu eens iets anders proberen.
Alhoewel Inconel 600 vrij makkelijk bewerkbaar is heb ik het buisje toch eerst op hoge temperatuur uitgegloeid, dit om zo weinig mogelijke spanningen in het materiaal over te houden.
De perskracht nodig om het buisje in mekaar te drukken was nog relatief hoog.
In de bouwbeschrijving geeft Ulrich aan dat het metalen blokje dat het buisje klemt uit ‘gewoon’ constructiestaal kan gemaakt worden.
Vermoedelijk is dit toch te zacht want na twee sticks zie je op het kopvlak al een lichte indruk.
Het pennetje dat in het buisje wordt gedrukt heb ik uit staal 12.9 gedraaid, en nadien gehard, dit blijkt te voldoen.
Hieronder een paar foto’s van het matrijsje.
Nog 10 stuks te gaan...
Groetjes
Hoi Johan, knap dat jou dat lukt met dat persen. Ik heb dat ook geprobeerd maar kreeg het niet lekker voor elkaar. Misschien had ik mijn tools ook wel té licht gemaakt...
Ik kreeg het wel werkend bij RVS buizen maar die zijn dunwandiger dan de inconel buizen. RVS was geloof ik 0.25-0,3mm terwijl inconel dikker zijn met 0,5mm, dat kost dus ook veel meer kracht en moeite om de ringetjes te persen. Hieronder wat foto's van mij, ongeveer jaar of 4 geleden gemaakt;
Eigenlijk kwam ik per ongeluk achter deze techniek. Ik wilde eigenlijk alleen maar trompjetjes maken voor de uiteindes in het vlamfront in een poging de uit tree snelheid te verlagen. Dat zie je bij de onderste foto's. Bij één van de buisjes kwam toen die opgekropte flens. Toen nóg een keer geprobeerd met een plaatje ertussen en dat werkte. Maar zoals ik zei, bij inconel lukte het me niet, dus toch gewoon flensje maken en puntlassen.
Ik kreeg het wel werkend bij RVS buizen maar die zijn dunwandiger dan de inconel buizen. RVS was geloof ik 0.25-0,3mm terwijl inconel dikker zijn met 0,5mm, dat kost dus ook veel meer kracht en moeite om de ringetjes te persen. Hieronder wat foto's van mij, ongeveer jaar of 4 geleden gemaakt;
Eigenlijk kwam ik per ongeluk achter deze techniek. Ik wilde eigenlijk alleen maar trompjetjes maken voor de uiteindes in het vlamfront in een poging de uit tree snelheid te verlagen. Dat zie je bij de onderste foto's. Bij één van de buisjes kwam toen die opgekropte flens. Toen nóg een keer geprobeerd met een plaatje ertussen en dat werkte. Maar zoals ik zei, bij inconel lukte het me niet, dus toch gewoon flensje maken en puntlassen.
Klopt Gerald, ik was thuis begonnen met m’n bankschroefje maar zag al snel dat het niet zou lukken.
Op het werk dan maar onder de hydraulische pers, dit gaat goed maar ik moet het buisje over de volledige lengte in een matrijsje steunen of je duwt het gewoon in mekaar.
Ben ook bezig geweest met aan de voorzijde van de stick een trechtertje onder 5° te drukken.
Hier hetzelfde probleem, eerste buisje scheurde op de lasnaad.
Nadien voor de tweede poging heb ik het buisje eerst uitgegloeid.
Dit werkt, alleen zie je dat de krachten tijdens het drukken zo groot zijn dat het materiaal dat niet gesteund wordt door het matrijsje ook begint te vervormen, middelste buisje op de foto).
De binnenzijde van de stick volgt correct het model van de doorn maar aan de buitenzijde zie je bij het begin van het kelkje een uitstulping.
Met deze wetenschap dacht ik om alleen de eerste 10 mm van het buisje uit te gloeien…
Dit is het achterste buisje op de foto, dit scheurde ook weer.
Spijtig is de Inconel buis geen naadloze buis, dit zou minder problemen geven.
Het is duidelijk dat het openrekken van de buis op de limiet zit, hoeveel ik er zal moeten maken om twaalf bruikbare sticks over te houden is nog niet zeker.
M’n vader had wel een goede tip, hij zei me om de stick op de draaibank over het matrijsje te wellen met een lagertje.
Dit zou wel eens beter kunnen werken omdat je het materiaal dan gecontroleerd kan laten rekken.
Dit wordt de volgende test!
We blijven bezig
Groetjes.
Op het werk dan maar onder de hydraulische pers, dit gaat goed maar ik moet het buisje over de volledige lengte in een matrijsje steunen of je duwt het gewoon in mekaar.
Ben ook bezig geweest met aan de voorzijde van de stick een trechtertje onder 5° te drukken.
Hier hetzelfde probleem, eerste buisje scheurde op de lasnaad.
Nadien voor de tweede poging heb ik het buisje eerst uitgegloeid.
Dit werkt, alleen zie je dat de krachten tijdens het drukken zo groot zijn dat het materiaal dat niet gesteund wordt door het matrijsje ook begint te vervormen, middelste buisje op de foto).
De binnenzijde van de stick volgt correct het model van de doorn maar aan de buitenzijde zie je bij het begin van het kelkje een uitstulping.
Met deze wetenschap dacht ik om alleen de eerste 10 mm van het buisje uit te gloeien…
Dit is het achterste buisje op de foto, dit scheurde ook weer.
Spijtig is de Inconel buis geen naadloze buis, dit zou minder problemen geven.
Het is duidelijk dat het openrekken van de buis op de limiet zit, hoeveel ik er zal moeten maken om twaalf bruikbare sticks over te houden is nog niet zeker.
M’n vader had wel een goede tip, hij zei me om de stick op de draaibank over het matrijsje te wellen met een lagertje.
Dit zou wel eens beter kunnen werken omdat je het materiaal dan gecontroleerd kan laten rekken.
Dit wordt de volgende test!
We blijven bezig
Groetjes.
Mooi werk! Kost wel hoopjes inconel zo....
Jij hebt zo'n 6 meter bestelling gedaan? Waar heb je dat gedaan als ik vragen mag? Ik moet binnenkort ook nieuw voorraad regelen.
hahaha, neen, wel drie meter.
Heb de buis gekocht bij Zimmermann.
https://www.zimmermannschalldaempfer.de/inconelrohr---inconeltube.html
Heb de buis gekocht bij Zimmermann.
https://www.zimmermannschalldaempfer.de/inconelrohr---inconeltube.html