Vercelli 2008
- Topicstarter Theo
- Startdatum
Theo bedankt.
Helle (mijn helper/timer) en ik gaan woensdag na ons werk om 13.00 uur rijden. En dan een km of 300 uur rijden. Donderdag tot zo'n 100 km voor Vercelli want we mogen helaas pas vanaf vrijdagavond de tent opbouwen op het veld. Wel mag er de hele vrijdag getraind worden.
Loet
Ik blijf thuis; heb geen italiaans brevet
Misverstand, je hebt een Duits brevet nodig.......
Loet
Ik zie nu pas dat Theo een apart draadje gemaakt had had voor Vercelli. Dat legt wat druk op de enige deelnemer (ik dus) om er ook wat over te vertellen.
Toen ik vorig jaar in Duisburg mijn eerste DLG wedstrijd vloog had ik nooit kunnen vermoeden dat ik, nog voor er 1 jaar voorbij is, op een internationale wedstrijd meetellend voor de Contest Tour 2008 als beste Nederlander zou eindigen.
Morgenmiddag vertrekken we dus richting Italië. Morgenochtend om half 7 lever ik Helle af op haar werk en rijd dan weer naar huis.
Hier wordt dan nog de laatste hand gelegd aan een nieuw model. Op dit nieuwe model moeten nog de hoorntjes en stuurstangen/lijnen gemaakt worden en natuurlijk weer die vermaledijde werpstift. Op zoek naar mijn plaatje om hoorntjes te zagen kwam ik ook het plaatje tegen waar ik mijn werpstiften uit zaag. Mazzel want ik had er nooit meer aan gedacht.
Alle hoorntjes/stuurstangen/lijnen voor hoogteroer/kielvlak/ailerons schat ik in op 1 uur.
Werpstift maken en in de vleugel plakken nog een kwartiertje.
Dan nog even de benedenverdieping en de trap naar de eerste verdieping stofzuigen want je wilt toch niet dat je buurvrouw ziet dat er altijd stof ligt in huis.
Als laatste natuurlijk alle aardappelen en andere levensmiddelen die men misschien niet heeft in Italië en Zwitserland in de auto leggen.
En dan lekker op de bank liggen blowen totdat ik Helle kan ophalen. En dat is 12.17.
Vanaf hier wordt het dan rijden tot we er geen zin meer in hebben of totdat we onnodig ergens in een file komen te staan. De eerste de beste afrit er af en camping zoeken. Haast hebben we niet.
Voor de eerste nacht bouwen we ons kleine tentje op (we hebben nog een grotere mee maar dat wordt pas voor de week tussen Vercelli en de wedstrijd in Breitenbach (nog een nieuw draadje, Theo)) en warmen we de ingevroren zelfgemaakte knoflooksoep en brood op. Dat wordt een feest, zeker het slapen in de kleine tent.
De volgende dag rijden we door tot vlak voor Vercelli (eerder dan vrijdagmiddag zijn we niet welkom om te kamperen op het veld) en dan wordt de Mexicaanse kikkererwtenschotel opgewarmd. Goed ingevroren en goed verpakt kun je dit soort maaltijden wel 3 dagen meeslepen is onze ervaring.
Ik neem 5 modellen mee, veel zul je denken en dat vind ik ook.
Waarom zul je denken?. Weet ik veel. Het geeft me een goed gevoel om wat extra's mee te hebben.
Later vanaf een internetcafé of onbeveiligd netwerk meer van deze Italiaanse escapades.
Loet.
Helaas ligt mijn labtop met kaartreader in de auto anders had hier een plaatje gestaan van de modellen.
Toen ik vorig jaar in Duisburg mijn eerste DLG wedstrijd vloog had ik nooit kunnen vermoeden dat ik, nog voor er 1 jaar voorbij is, op een internationale wedstrijd meetellend voor de Contest Tour 2008 als beste Nederlander zou eindigen.
Morgenmiddag vertrekken we dus richting Italië. Morgenochtend om half 7 lever ik Helle af op haar werk en rijd dan weer naar huis.
Hier wordt dan nog de laatste hand gelegd aan een nieuw model. Op dit nieuwe model moeten nog de hoorntjes en stuurstangen/lijnen gemaakt worden en natuurlijk weer die vermaledijde werpstift. Op zoek naar mijn plaatje om hoorntjes te zagen kwam ik ook het plaatje tegen waar ik mijn werpstiften uit zaag. Mazzel want ik had er nooit meer aan gedacht.
Alle hoorntjes/stuurstangen/lijnen voor hoogteroer/kielvlak/ailerons schat ik in op 1 uur.
Werpstift maken en in de vleugel plakken nog een kwartiertje.
Dan nog even de benedenverdieping en de trap naar de eerste verdieping stofzuigen want je wilt toch niet dat je buurvrouw ziet dat er altijd stof ligt in huis.
Als laatste natuurlijk alle aardappelen en andere levensmiddelen die men misschien niet heeft in Italië en Zwitserland in de auto leggen.
En dan lekker op de bank liggen blowen totdat ik Helle kan ophalen. En dat is 12.17.
Vanaf hier wordt het dan rijden tot we er geen zin meer in hebben of totdat we onnodig ergens in een file komen te staan. De eerste de beste afrit er af en camping zoeken. Haast hebben we niet.
Voor de eerste nacht bouwen we ons kleine tentje op (we hebben nog een grotere mee maar dat wordt pas voor de week tussen Vercelli en de wedstrijd in Breitenbach (nog een nieuw draadje, Theo)) en warmen we de ingevroren zelfgemaakte knoflooksoep en brood op. Dat wordt een feest, zeker het slapen in de kleine tent.
De volgende dag rijden we door tot vlak voor Vercelli (eerder dan vrijdagmiddag zijn we niet welkom om te kamperen op het veld) en dan wordt de Mexicaanse kikkererwtenschotel opgewarmd. Goed ingevroren en goed verpakt kun je dit soort maaltijden wel 3 dagen meeslepen is onze ervaring.
Ik neem 5 modellen mee, veel zul je denken en dat vind ik ook.
Waarom zul je denken?. Weet ik veel. Het geeft me een goed gevoel om wat extra's mee te hebben.
Later vanaf een internetcafé of onbeveiligd netwerk meer van deze Italiaanse escapades.
Loet.
Helaas ligt mijn labtop met kaartreader in de auto anders had hier een plaatje gestaan van de modellen.
Loet,
Succes in Vercelli en Breitenbach! En prettige vakantie gewenst, ook aan Helle.
Helaas heb ik besloten om ook niet te gaan nu Arno niet gaat; is een beetje duur en ver om alleen te rijden.
Peter
Succes in Vercelli en Breitenbach! En prettige vakantie gewenst, ook aan Helle.
Helaas heb ik besloten om ook niet te gaan nu Arno niet gaat; is een beetje duur en ver om alleen te rijden.
Peter
Is me bekend, vlieg al sinds 1977 E- en WK's en ben 1 keer in 2003 gecontroleerd, uitslag negatief
.Loet
Loet en Helle,
Veel plezier in Italie en geef ze maar op hun donder die Italianen, wedstrijdtechnisch dan.
Groeten,
Hans
Veel plezier in Italie en geef ze maar op hun donder die Italianen, wedstrijdtechnisch dan.
Groeten,
Hans
Iedereen bedankt voor de aanmoedigingen. Ik ga mijn best doen.
Hieronder de deelnemers. Ik ben weer eens Duitser en natuurlijk met een dubbele 'n' aan het eind. Dacht ik na 40 jaar modelvliegen hiervan af te zijn maar nu begint het weer opnieuw. Dat met die dubbele 'n' gaat nog wel maar.............
Loet
Hieronder de deelnemers. Ik ben weer eens Duitser en natuurlijk met een dubbele 'n' aan het eind. Dacht ik na 40 jaar modelvliegen hiervan af te zijn maar nu begint het weer opnieuw. Dat met die dubbele 'n' gaat nog wel maar.............
Loet
![2F@st4U.:[BE]:.](/data/avatars/m/6/6567.jpg?1429539416){kind=avatar}
Veel succes in Italië. En geniet vooral !!! (vakantie ik kijk er zo naar uit)
Greetz
Tim
Greetz
Tim
net terug uit Zwitserland
Zo net terug uit Zwitserland. Lekker rustig op de weg en de 680 km in 6 uur gereden. Iedereen zat blijkbaar al bij de schoonfamilie.
Vercelli 2008, lees en huiver.
Eerste ronde.
In de eerste ronde vlogen we laatste/voorlaatste en dit liep meteen uit op een regelrecht drama.
Ik had er voor gekozen om Roland Border te vragen als helper/timer. Mijn fout want in zijn over-enthousiasme heeft hij me 10 minuten lang (de hele werktijd) vliegles gegeven en in een tempo van 50 Terrabyte/sec. Ik meteen in een buffer overflow en het sloeg me blauw voor de ogen. Ik sloeg nogal aan het twijfelen en dit resulteerde in een buitenlanding en te weinig tijd over om de vlucht er voor te verbeteren. Pech, 408 punten en meteen goed voor een strepert.
Naar ik later hoorde is Roland een van de beste vliegers en een van de slechtste helpers.
Tweede ronde, 1, 2, 3, 4 Minuten. Nu met Helle als helper en dat ging meteen best lekker. Meteen de 4 minuten gevlogen en heerlijk genoten van de rust om me heen. Geen instructies, alleen soms de tijd en hoe Helle dacht dat de anderen het deden. 901 punten, kan beter maar met een geslaagde 4, 3, 1 minuten vlucht best heel tevreden.
Derde ronde. Oplopend met 15 seconden.
Hier sloeg het noodlot flink toe. Mijn model ging voortdurend in de fail safe, soms 1 seconde, soms 10 seconden maar het model viel in die tijd niet te controleren.
Alles ging ondanks dat toch nog redelijk goed alleen niet de laatste gehaald dus meteen een flinke tik. 771 punten.
Vierde ronde. 3 uit 6.
Eigenlijk gewoon goed, met een andere kist en voor de zekerheid de accu in de zender gewisseld. Geen problemen en 1000 punten, een lekkere opkikker.
Vijfde ronde. Laatste, voorlaatste.
Weer met de kist van de vierde ronde gevlogen (toen geen storing) maar nu weer op fail safe en nu flink want hij kwam er niet meer uit en ik kon de kist 100 meter verderop halen, geen schade maar heel veel tijd verloren. Snel de derde kist genomen en weer ellende. Alles liep werkelijk fout. Wel hoog in een bel maar dan weer in de fail safe en dat hield pas weer op na veel hoogteverlies. En dat alle vluchten. 691 punten.
Zesde ronde. Oplopend met 15 seconden.
Ik vertrouw niets meer (weinig concentratie want ik ben alleen maar bezig met mogelijke storing) en wil eigenlijk stoppen maar bedenk dat ik niet voor niets naar Italië gereden ben. Dus met een kist gevlogen waar ik niet al te binding mee heb. Iedereen zakt als een gek er uit en zelfs de 45 seconden waren lastig te halen. De 90 seconden tot op 2 seconden weten te benaderen maar nooit gehaald. 700 punten. Er blijkbaar heeft niemand de 120 gehaald.
In de avonduren heb ik een andere zender geprogrammeerd (ik had voor de zekerheid een 2de zender gekocht, je weet maar nooit dacht ik toen.) en zo goed en kwaad als het ging 3 modellen overgezet. Helemaal 100 procent afgesteld was het niet maar geen storing meer. Ik durf niet te speculeren wat het probleem nu geweest is en heb de oude zender nog niet gecheckt. Wel weet ik dat hij niet uit gaat voor een korte periode want dan moet ik een "Yes" indrukken om het juiste kanaal te bevestigen.
Zevende ronde. 3 uit 6.
Eindelijk het niveau dat bij me past. Geen problemen en 893 punten, een lekkere opkikker, 2 volle vluchten van 3 minuten.
Achtste ronde. All up, last down.
Eerste vlucht 129 seconden en daarna 2 keer 180. Een fijne afsluiting van de wedstrijd.
Later meer en misschien wat foto's maar nu eerst douchen.
Loet
P.S.
In Breitenbach helemaal geen storing gehad alleen is er een verkeerde uitslag gemaakt. Men heeft een score 848.15 verkeerd opgeschreven en er 548.15 van gemaakt. Zal wel gecorrigeerd worden. Ik dat geval ben ik 7de van de 26 en Arno 12de.
Zo net terug uit Zwitserland. Lekker rustig op de weg en de 680 km in 6 uur gereden. Iedereen zat blijkbaar al bij de schoonfamilie.
Vercelli 2008, lees en huiver.
Eerste ronde.
In de eerste ronde vlogen we laatste/voorlaatste en dit liep meteen uit op een regelrecht drama.
Ik had er voor gekozen om Roland Border te vragen als helper/timer. Mijn fout want in zijn over-enthousiasme heeft hij me 10 minuten lang (de hele werktijd) vliegles gegeven en in een tempo van 50 Terrabyte/sec. Ik meteen in een buffer overflow en het sloeg me blauw voor de ogen. Ik sloeg nogal aan het twijfelen en dit resulteerde in een buitenlanding en te weinig tijd over om de vlucht er voor te verbeteren. Pech, 408 punten en meteen goed voor een strepert.
Naar ik later hoorde is Roland een van de beste vliegers en een van de slechtste helpers.
Tweede ronde, 1, 2, 3, 4 Minuten. Nu met Helle als helper en dat ging meteen best lekker. Meteen de 4 minuten gevlogen en heerlijk genoten van de rust om me heen. Geen instructies, alleen soms de tijd en hoe Helle dacht dat de anderen het deden. 901 punten, kan beter maar met een geslaagde 4, 3, 1 minuten vlucht best heel tevreden.
Derde ronde. Oplopend met 15 seconden.
Hier sloeg het noodlot flink toe. Mijn model ging voortdurend in de fail safe, soms 1 seconde, soms 10 seconden maar het model viel in die tijd niet te controleren.
Alles ging ondanks dat toch nog redelijk goed alleen niet de laatste gehaald dus meteen een flinke tik. 771 punten.
Vierde ronde. 3 uit 6.
Eigenlijk gewoon goed, met een andere kist en voor de zekerheid de accu in de zender gewisseld. Geen problemen en 1000 punten, een lekkere opkikker.
Vijfde ronde. Laatste, voorlaatste.
Weer met de kist van de vierde ronde gevlogen (toen geen storing) maar nu weer op fail safe en nu flink want hij kwam er niet meer uit en ik kon de kist 100 meter verderop halen, geen schade maar heel veel tijd verloren. Snel de derde kist genomen en weer ellende. Alles liep werkelijk fout. Wel hoog in een bel maar dan weer in de fail safe en dat hield pas weer op na veel hoogteverlies. En dat alle vluchten. 691 punten.
Zesde ronde. Oplopend met 15 seconden.
Ik vertrouw niets meer (weinig concentratie want ik ben alleen maar bezig met mogelijke storing) en wil eigenlijk stoppen maar bedenk dat ik niet voor niets naar Italië gereden ben. Dus met een kist gevlogen waar ik niet al te binding mee heb. Iedereen zakt als een gek er uit en zelfs de 45 seconden waren lastig te halen. De 90 seconden tot op 2 seconden weten te benaderen maar nooit gehaald. 700 punten. Er blijkbaar heeft niemand de 120 gehaald.
In de avonduren heb ik een andere zender geprogrammeerd (ik had voor de zekerheid een 2de zender gekocht, je weet maar nooit dacht ik toen.) en zo goed en kwaad als het ging 3 modellen overgezet. Helemaal 100 procent afgesteld was het niet maar geen storing meer. Ik durf niet te speculeren wat het probleem nu geweest is en heb de oude zender nog niet gecheckt. Wel weet ik dat hij niet uit gaat voor een korte periode want dan moet ik een "Yes" indrukken om het juiste kanaal te bevestigen.
Zevende ronde. 3 uit 6.
Eindelijk het niveau dat bij me past. Geen problemen en 893 punten, een lekkere opkikker, 2 volle vluchten van 3 minuten.
Achtste ronde. All up, last down.
Eerste vlucht 129 seconden en daarna 2 keer 180. Een fijne afsluiting van de wedstrijd.
Later meer en misschien wat foto's maar nu eerst douchen.
Loet
P.S.
In Breitenbach helemaal geen storing gehad alleen is er een verkeerde uitslag gemaakt. Men heeft een score 848.15 verkeerd opgeschreven en er 548.15 van gemaakt. Zal wel gecorrigeerd worden. Ik dat geval ben ik 7de van de 26 en Arno 12de.
vervolg
Op de heenweg, donderdag 10 april hebben we mijn 52-ste verjaardag gevierd in de auto. 's Avonds in het hotel heb ik van Helle een aantal boeken gekregen die ik me gewenst had. Bijzonder interessant en ik kan het iedereen aanraden. Geschreven door Stefan Klein. Plus een DVD.
Vrijdagmorgen zijn Helle en ik naar het veld gegaan in de hoop Sergio Pers (organisator) te treffen en om te weten waar we kunnen kamperen. Ondanks 37 jaar wedstrijdervaring had ik nog nooit een wedstrijd in Italië gevlogen. Dus je gaat uit van het beste. Sergio zou de hele dag op het veld aanwezig zijn had hij mij beloofd. We waren er op tijd. Een nieuw veld en dus wilde ik graag wat trainen om het veld te leren kennen. Geen Sergio en geen Italiaan die engels begreep. Wel begrepen wij dat er iemand zou komen die engels kon. Om 12.00 uur. 2 uur wachten dus.
Toen de bewuste Italiaan, genaamd Roberto kwam wist hij ons te vertellen dat we in een van de hangaren konden overnachten. Dat had volgens mij iedere gek ons kunnen vertellen maar goed, daar hebben we onze tent opgeslagen. Lekker droog want het was gaan regenen.
's Middags even getraind voor de hangaar omdat natuurlijk niemand wist waar de wedstrijd gevlogen zou worden. Laat in middag kwam Sergio Pers zich voorstellen, een oudere man die te veel gedronken had en bij het voorover buigen bijna meteen mijn 4 uitgestalde modellen wist te verwoesten. Te veel drank en een slecht werkend evenwichtsorgaan maakte al bijna een einde aan al de voorbereidingen. Mazzel, alles ging echt net goed.
Later in de middag kwam Roland Börder (F3K topper) met vrouw en Florian Seidel (van het F3K model Steigeisen).
Nog even voor het eten met Florian getraind die op jammerlijke wijze een model verloor omdat er een storing was. Vleugel kapot en zijn vermoeden was dat iemand op zijn kanaal zat. Zie daar maar eens achter te komen.
's Avonds nog even getraind met Roland.
Zaterdagochtend.
Trainen op het wedstrijdveld. Na 2 vluchten reageert na de start mijn model nergens op. Model gaat in de "Fail safe" mode en 'crash' zacht in het veld. Zo, dit model gebruiken we dus niet meer. Later op zoek naar het probleem.
De andere problemen heb ik al eerder beschreven maar hier wat me opviel:
Wat ik gezien heb is dat als ik zender 1 aanzet en dan zender 2, er een kort moment is dat het model in 'fail safe' mode gaat en dat de laatst aangezette zender het model dan kan besturen.Dit viel me dus op bij het overzetten van de modellen, niet dat iemand denkt dat ik soms zomaar 2 zenders aanzet.
Ik moet wel zeggen dat dit binnen mijn korte RC-leventje de meest frustrerende ervaring is die ik heb gehad.
Nooit storing thuis sinds de toch betere ontvangers (SMC 16Scan Synt van Graupner). En ik heb er nog meer moeite mee omdat ik uit het lijnbesturing kom en weet dat als ik stuur er ook wat gebeurd. Iedere crash is dan een stuurfout.
Bij RC dus niet. De enige crashes tot nu toe zijn tot nu toe te wijten aan storing en een keer een losse ontvangerstekker.
Zondagochtend vroeg om half zeven even heerlijk gevlogen.
Verder was het wel een wedstrijd waar ik weer naar toe zou gaan als het zoals nu te combineren is met een andere wedstrijd. Het banket was uitstekend verzorgd, een strakke wedstrijdtiming en een terechte winnaar: Roland Börder.
Ik eindigde als 13-de (van 30) met 84 procent (mijn streven is voor dit jaar 5% hoger dan vorig jaar, toen 75% nu dus 80%).
Tevreden, nee. Teleurgesteld, ja. Gelukkig was de zondag een opsteker. Ik kreeg complimenten van Roland omdat wij als enige 2, 2 keer in een AULD het hoogst zaten en ik helaas die geile Aspirin net geen klop kon geven.
Een wedstrijd met gemengde gevoelens.
En krijg ik weer eens storing dan zie ik de zender met 2.4 GHz hier snel in huis liggen. De mensen die er mee vlogen waren razend enthousiast en hebben nog nooit een storing gehad. Wie weet binnenkort.
Loet
Op de heenweg, donderdag 10 april hebben we mijn 52-ste verjaardag gevierd in de auto. 's Avonds in het hotel heb ik van Helle een aantal boeken gekregen die ik me gewenst had. Bijzonder interessant en ik kan het iedereen aanraden. Geschreven door Stefan Klein. Plus een DVD.
Vrijdagmorgen zijn Helle en ik naar het veld gegaan in de hoop Sergio Pers (organisator) te treffen en om te weten waar we kunnen kamperen. Ondanks 37 jaar wedstrijdervaring had ik nog nooit een wedstrijd in Italië gevlogen. Dus je gaat uit van het beste. Sergio zou de hele dag op het veld aanwezig zijn had hij mij beloofd. We waren er op tijd. Een nieuw veld en dus wilde ik graag wat trainen om het veld te leren kennen. Geen Sergio en geen Italiaan die engels begreep. Wel begrepen wij dat er iemand zou komen die engels kon. Om 12.00 uur. 2 uur wachten dus.
Toen de bewuste Italiaan, genaamd Roberto kwam wist hij ons te vertellen dat we in een van de hangaren konden overnachten. Dat had volgens mij iedere gek ons kunnen vertellen maar goed, daar hebben we onze tent opgeslagen. Lekker droog want het was gaan regenen.
's Middags even getraind voor de hangaar omdat natuurlijk niemand wist waar de wedstrijd gevlogen zou worden. Laat in middag kwam Sergio Pers zich voorstellen, een oudere man die te veel gedronken had en bij het voorover buigen bijna meteen mijn 4 uitgestalde modellen wist te verwoesten. Te veel drank en een slecht werkend evenwichtsorgaan maakte al bijna een einde aan al de voorbereidingen. Mazzel, alles ging echt net goed.
Later in de middag kwam Roland Börder (F3K topper) met vrouw en Florian Seidel (van het F3K model Steigeisen).
Nog even voor het eten met Florian getraind die op jammerlijke wijze een model verloor omdat er een storing was. Vleugel kapot en zijn vermoeden was dat iemand op zijn kanaal zat. Zie daar maar eens achter te komen.
's Avonds nog even getraind met Roland.
Zaterdagochtend.
Trainen op het wedstrijdveld. Na 2 vluchten reageert na de start mijn model nergens op. Model gaat in de "Fail safe" mode en 'crash' zacht in het veld. Zo, dit model gebruiken we dus niet meer. Later op zoek naar het probleem.
De andere problemen heb ik al eerder beschreven maar hier wat me opviel:
Wat ik gezien heb is dat als ik zender 1 aanzet en dan zender 2, er een kort moment is dat het model in 'fail safe' mode gaat en dat de laatst aangezette zender het model dan kan besturen.Dit viel me dus op bij het overzetten van de modellen, niet dat iemand denkt dat ik soms zomaar 2 zenders aanzet.
Ik moet wel zeggen dat dit binnen mijn korte RC-leventje de meest frustrerende ervaring is die ik heb gehad.
Nooit storing thuis sinds de toch betere ontvangers (SMC 16Scan Synt van Graupner). En ik heb er nog meer moeite mee omdat ik uit het lijnbesturing kom en weet dat als ik stuur er ook wat gebeurd. Iedere crash is dan een stuurfout.
Bij RC dus niet. De enige crashes tot nu toe zijn tot nu toe te wijten aan storing en een keer een losse ontvangerstekker.
Zondagochtend vroeg om half zeven even heerlijk gevlogen.
Verder was het wel een wedstrijd waar ik weer naar toe zou gaan als het zoals nu te combineren is met een andere wedstrijd. Het banket was uitstekend verzorgd, een strakke wedstrijdtiming en een terechte winnaar: Roland Börder.
Ik eindigde als 13-de (van 30) met 84 procent (mijn streven is voor dit jaar 5% hoger dan vorig jaar, toen 75% nu dus 80%).
Tevreden, nee. Teleurgesteld, ja. Gelukkig was de zondag een opsteker. Ik kreeg complimenten van Roland omdat wij als enige 2, 2 keer in een AULD het hoogst zaten en ik helaas die geile Aspirin net geen klop kon geven.
Een wedstrijd met gemengde gevoelens.
En krijg ik weer eens storing dan zie ik de zender met 2.4 GHz hier snel in huis liggen. De mensen die er mee vlogen waren razend enthousiast en hebben nog nooit een storing gehad. Wie weet binnenkort.
Loet
Loet,
Prachtverhaal. Je zou eens een boek moeten schrijven. Het zou mijn 5de of 6de boek in mijn leven zijn wat ik zou lezen. Jaja ik weet het, een gebrek in mijn opvoeding. Boeken zijn aan mij niet besteed. Alhoewel ik nog steeds op zoek ben naar de vertaling van The Bishop Boys. Biografie van de gebroeders Wright. Van dat soort boeken kan ik geen genoeg krijgen.
Oja, Vercelli, daar hadden we het over.
Wat ik mis is wat men van je Tantalus vond. Moet toch een beetje een vreemde eend in de bijt zijn geweest.
Balen van al die storing. Temeer omdat je de oorzaak niet kon achterhalen. Zou er gek van worden.
Schitterende foto.
En voor ik het vergeet, nog gefeliciteerd natuurlijk.:new-bday:
Prachtverhaal. Je zou eens een boek moeten schrijven. Het zou mijn 5de of 6de boek in mijn leven zijn wat ik zou lezen. Jaja ik weet het, een gebrek in mijn opvoeding. Boeken zijn aan mij niet besteed. Alhoewel ik nog steeds op zoek ben naar de vertaling van The Bishop Boys. Biografie van de gebroeders Wright. Van dat soort boeken kan ik geen genoeg krijgen.
Oja, Vercelli, daar hadden we het over.
Wat ik mis is wat men van je Tantalus vond. Moet toch een beetje een vreemde eend in de bijt zijn geweest.
Balen van al die storing. Temeer omdat je de oorzaak niet kon achterhalen. Zou er gek van worden.
Schitterende foto.
En voor ik het vergeet, nog gefeliciteerd natuurlijk.:new-bday:
Hi,
Ik ben ook geen echte boeklezer maar dit soort boeken zijn de moeite waard. Zo lees ik ook graag biografiën van staatslieden als Gorbatsjov en Jeltzin maar ook 10 jaar geleden al over Hillary Clinton toen ze het p..pen overliet aan een ander.
Over de Tantalus. Ik had zonder kunnen weggaan maar wilde nog een paar wedstrijden vliegen en heb dus niets verkocht. Mensen laten zich makkelijk gek maken door mooie kleuren hoewel het model er niet beter van vliegt.
Ten opzichte van de gemiddelde Italiaan gooien wij hier in Nederland bijna allemaal hoger en dat vertekend voor hen het beeld ook.
De romp van Alex viel bij iedereen in goede smaak. Toen ik vertelde dat de nieuwe versie geen vleugelpylon heeft viel de belangstelling weg. Ik vind het zelf ook jammer maar ik begrijp Alex wel.
De foto heeft Helle gemaakt en helaas komen de klompen niet goed uit de verf. Dat heeft ook zeker indruk gemaakt. Op de wedstrijddagen heb ik mijn gewone werkschoenen met stalen neuzen gedragen, is net wat lekkerder met gooien.
En gek worden van storing, nee, maar ik heb me wel aardig volgegoten op zaterdagavond en lag om 4 uur te woelen op mijn luchtbed. Daarom even vroeg op en lekker alles van je afgooien.
Loet
roost: