Voorwoord.
De eerste post heb ik uit een ander draadje gehaald opdat ik niet de intentie heb om iemand zijn topic te kapen of te vervuilen.
Marktplaats en jeugdherinneringen.......
Zo zit je even lekker digitaal te struinen en dan kom je ineens iets tegen.
Voor de één rommel maar voor een ander een dierbare herinnering van een lang vervlogen tijd.
Ik was een jochie van volgens mij nog een jaar of 10 toen mijn pa onverwachts thuiskwam met een radiografische speelgoedboot.
In mijn beleving een joekel van een boot, moest hem wel met twee handen vasthouden, zo groot was ie.
Jantje ongeduld dat ik was moest hem natuurlijk gelijk uitproberen.
En wat een plezier heb ik ervan gehad.
Samen met mijn vader naar het stadsparkvijver, bootje varen en natuurlijk bij buurman Hendrik v/d Wal in de sloot.
Nee, dat was echt leuk.
Maar ja ook dat ding verdween ( nadat ik hem vakkundig gesloopt had ) achter het luik.
En zoals hij daarachter verdween, verdween hij ook in mijn herinneringen.
Tot een tijdje terug op die bewuste avond dat ik op marktplaats zat te struinen.
Maar zoals gewoonlijk laat je dat voor wat het geweest is en ga je vrolijk verder.
Maar op een één of andere manier bleef hij maar door mijn kop spoken.
En na een maandje stond hij er nog op.
Eigen moest het zijn stonden ze, want het waren er twee.
Werking onbekend, dus twijfelachtig.
Maar met een donor moet dat wel te doen zijn.
En dit waren er twee in één koop.
Duzzzzzzz......
Nu was het zaak om het vrouwtje goed in te palmen met enige liefkijken.
En alrap kon ik het eerste bod uitbrengen.
Nope, dat ging hem niet worden.
Hij wilde de hoofdprijs.....
Dan laat het maar zitten, moet immers ook leuk blijven.
Het zijn slechts herinneringen, ook al was het hetzelfde bootje, het was toch niet dat bootje.
Maar voor een week of wat terug stonden ze ernog op.
Dus nog maar eens proberen.
En ja hoor hoor, het is net als vissen,
op ten duur krijg je wel eens beet.
En spoedig stond hij dan ook op gereserveerd [emoji4]
En vandaag was de dag.
Vanmiddag in mijn dikke vette bolide gesprongen en richting het afgesproken adres getogen.
Eenmaal aangekomen stonden ze alletwee uitgestald in de achtertuin op een ouwe tafel.
Wozers, liefde op het eerste gezicht ( dat laatste heeft me al eerder meer dan dertig jaar van mijn leven gekost ) en ja het is waar, oude liefde roest niet.
Al gauw had ik hem, het of eigenlijk is het haar want een boot is natuurlijk vrouwelijk in mijn handen.
Maar waar ik vroeger twee handen voor nodig had paste nu met gemak in één hand.
Wozers, wat vroeger zo groot leek, kwam nu over als een iel klein dingetje.
Nu kwam het pijnlijkste gedeelte aan bod, en na het aftikken van de nodige peneutas ( ook wel euro's genoemd ) de beide dames in de auto gezet en huiswaarts gekeerd.
Alhoewel de twee dames best wel gehavend zijn, staan ze nu op de tafel en gaan weldra naar mijn nieuw verworven hobbyzolder om daar bepaalde chirurgische ingrepen te ondergaan.
Het blijft toch mooi spul, en....
compleet, met doos en een vergeelde handleiding [emoji4]
Ik heb de beide dames net aan een visuele inspectie onderworpen.
Alles ziet er tot zover goed uit.
Mis alleen van eentje de batterijdeksel en een propblad......
De andere dame is helaas niet meer in bezit van de originele props.
En er is maar helaas één "zender" waar ook nog eens de originele antenne van ontbreekt.
Mijn bedoeling?
Nog geen flauw idee.
Sowieso eentje terugbrengen naar de oude originele staat.
De eerste post heb ik uit een ander draadje gehaald opdat ik niet de intentie heb om iemand zijn topic te kapen of te vervuilen.
Marktplaats en jeugdherinneringen.......
Zo zit je even lekker digitaal te struinen en dan kom je ineens iets tegen.
Voor de één rommel maar voor een ander een dierbare herinnering van een lang vervlogen tijd.
Ik was een jochie van volgens mij nog een jaar of 10 toen mijn pa onverwachts thuiskwam met een radiografische speelgoedboot.
In mijn beleving een joekel van een boot, moest hem wel met twee handen vasthouden, zo groot was ie.
Jantje ongeduld dat ik was moest hem natuurlijk gelijk uitproberen.
En wat een plezier heb ik ervan gehad.
Samen met mijn vader naar het stadsparkvijver, bootje varen en natuurlijk bij buurman Hendrik v/d Wal in de sloot.
Nee, dat was echt leuk.
Maar ja ook dat ding verdween ( nadat ik hem vakkundig gesloopt had ) achter het luik.
En zoals hij daarachter verdween, verdween hij ook in mijn herinneringen.
Tot een tijdje terug op die bewuste avond dat ik op marktplaats zat te struinen.
Maar zoals gewoonlijk laat je dat voor wat het geweest is en ga je vrolijk verder.
Maar op een één of andere manier bleef hij maar door mijn kop spoken.
En na een maandje stond hij er nog op.
Eigen moest het zijn stonden ze, want het waren er twee.
Werking onbekend, dus twijfelachtig.
Maar met een donor moet dat wel te doen zijn.
En dit waren er twee in één koop.
Duzzzzzzz......
Nu was het zaak om het vrouwtje goed in te palmen met enige liefkijken.
En alrap kon ik het eerste bod uitbrengen.
Nope, dat ging hem niet worden.
Hij wilde de hoofdprijs.....
Dan laat het maar zitten, moet immers ook leuk blijven.
Het zijn slechts herinneringen, ook al was het hetzelfde bootje, het was toch niet dat bootje.
Maar voor een week of wat terug stonden ze ernog op.
Dus nog maar eens proberen.
En ja hoor hoor, het is net als vissen,
op ten duur krijg je wel eens beet.
En spoedig stond hij dan ook op gereserveerd [emoji4]
En vandaag was de dag.
Vanmiddag in mijn dikke vette bolide gesprongen en richting het afgesproken adres getogen.
Eenmaal aangekomen stonden ze alletwee uitgestald in de achtertuin op een ouwe tafel.
Wozers, liefde op het eerste gezicht ( dat laatste heeft me al eerder meer dan dertig jaar van mijn leven gekost ) en ja het is waar, oude liefde roest niet.
Al gauw had ik hem, het of eigenlijk is het haar want een boot is natuurlijk vrouwelijk in mijn handen.
Maar waar ik vroeger twee handen voor nodig had paste nu met gemak in één hand.
Wozers, wat vroeger zo groot leek, kwam nu over als een iel klein dingetje.
Nu kwam het pijnlijkste gedeelte aan bod, en na het aftikken van de nodige peneutas ( ook wel euro's genoemd ) de beide dames in de auto gezet en huiswaarts gekeerd.
Alhoewel de twee dames best wel gehavend zijn, staan ze nu op de tafel en gaan weldra naar mijn nieuw verworven hobbyzolder om daar bepaalde chirurgische ingrepen te ondergaan.
Het blijft toch mooi spul, en....
compleet, met doos en een vergeelde handleiding [emoji4]
Ik heb de beide dames net aan een visuele inspectie onderworpen.
Alles ziet er tot zover goed uit.
Mis alleen van eentje de batterijdeksel en een propblad......
De andere dame is helaas niet meer in bezit van de originele props.
En er is maar helaas één "zender" waar ook nog eens de originele antenne van ontbreekt.
Mijn bedoeling?
Nog geen flauw idee.
Sowieso eentje terugbrengen naar de oude originele staat.
Ik ga dit verslag zeker volgen!