Tsja,
Nu dat ik na jaaaaren weer serieus aan het knutselen ben geslagen, komen langzaam ook weer de herinneringen uit mijn prille jeugd boven borrelen. Alles op een rijtje gezet blijk ik toch aardig productief te zijn geweest, helaas is er door de tand des tijds weinig (zeg maar gerust niets) van bewaard gebleven, dus het blijft bij (soms vage) herinneringen. :-? Plastic modelbouw reken ik even niet mee, dat is natuurlijk weer een heel ander (en nóg productiever...) verhaal geweest.
Chronologisch weet ik het allemaal niet zo goed meer, het is in ieder geval begonnen met een Charter die pa namens mij begonnen was in elkaar te zetten, met overdadig gebruik van plamuur en zware verf, dat kan ik mij nog herinneren (is op latere leeftijd bij de afbouw nog helemaal goed gekomen). Dat project verdween op zolder om veel later weer opgepikt te worden. Ik heb daar al een ander verhaal over geschreven, zoekt en vindt!
Volgende notoire gebeurtenis op dit gebied was de toevallige ontmoeting met een Duitse meneer die niet alleen tijdens de Tweede Wereldruzie ein richtiger Kriegsflieger was geweest op de Messerschmitt Bf.109 (onnoemelijk interessant voor een pak 'm beet 12-jarige vliegtuigfanaat) maar ook nog eens een hoge pief bleek te zijn bij de Duitse modelvliegbond. Mijn broer en ik kregen van hem een vrije-vlucht zwevertje die we gezamenlijk maar eens in elkaar moesten gaan "bastelen". Echt een weggevertje was het, want hoewel het er leuk uitzag en flink wat werk vereiste bleek het tijdens het vliegen niet al te sterk te zijn en het toestel lag dus al snel in tweeën. Merk en type kan ik mij niet meer herinneren, wel dat het een holle romp met spanten had, een rechtoe-rechtaan canopy, en meest in het oog springend was het verticale staartvlak dat naar beneden wees in plaats van het gebruikelijke naar boven. Iets staat mij er nog van bij dat er in de staart een propeller met rubber motor kon worden bevestigd, maar goed mogelijk dat ik dat nu ter plekke verzin... Misschien dat er bij iemand over dit zwevertje een lichtje gaat branden? :idea:
Broer en ik hadden ondertussen ons oog laten vallen op een "Kleine Uhu" en na wat geld bij elkaar sprokkelen werd deze aangeschaft en vlot in elkaar gezet. Dat ding vloog behoorlijk! Eerst met een lontje om na verloop van tijd de staartvleugel omhoog te laten klappen zodat de Uhu niet in de thermiek verdween, later nogmaals geld bij elkaar gebedeld en een soort van uurwerkje gekocht die dit kon regelen. Chique boel was dat!
Het toeval wilde dat een paar straten van het ouderlijk huis verwijderd er een winkel kwam met brand- en rookschade spullen, waaronder een paar doosjes met rubber aangedreven modelletjes van het merk Comet. Geen brandschade aan de doosjes zelf en ze stonken niet eens naar de rook, maar wel spotgoedkoop, dus kopen die boel en bouwen maar! Omdat we de Duitse luchtheld weer tegen gingen komen zijn we begonnen met een Bf.109, niet het type E zoals de doos voorschreef maar een F, aangezien de beste man met dat type in noord-Afrika gevlogen had. Helaas bleek het eindresultaat te zwaar om redelijkerwijs te kunnen vliegen, maar het zag er wel bijzonder fraai en authentiek uit! Humbrol modelbouwverf is toch best wel zwaar eigenlijk...
Gezamelijk is er daarna ook nog een P-51A Mustang gebouwd, en heb ik mij zelf bezig gehouden met een Bellanca Junior en een Taylorcraft en/of Piper Cub. Laatstgenoemde(n) waren behoorlijk fors maar helaas ook té kwetsbaar eigenlijk om er een beetje fatsoenlijk mee te gaan vliegen. Na lang speuren (ik wist niet eens de merknaam van de doosjes meer) ben ik gisteren op een nota bene Russische vage website de bouwtekeningen tegen gekomen, nostalgie alom!
Wie weet iets voor een paar anders verloren winteravonden...ooit?
Geheel van eigen ontwerp was een zwevertje met een spanwijdte van ongeveer 60cm, bouwwijze op slinkse wijze afgekeken van Comet. Dat ding vloog (binnen, uiteraard) geweldig, totdat een te harde landing er een vroegtijdig einde aan maakte. Wel veel lol aan beleefd.
Inmiddels vond de Duitse vliegmeneer dat onze Bf.109 inspanningen beloond moest worden met nóg een zwever in de weggeef-klasse. Deze keer wel een forse: spanwijdte tussen de 1,5 en 2 meter en RC. Het was een Krick Helios 3, dat weet ik toevallig omdat ik de (verder lege) doos nog heb! Wel triest eigenlijk, bedenk ik me nu, dat van alle modelbouw inspanningen van vroeger ik alleen een lege doos bewaard heb als enig aandenken... Affijn, wij weer aan het bouwen natuurlijk, dat bleek nog een aardige uitdaging maar inmiddels wel ervaren genoeg. Van vliegen is het nooit gekomen, later (toen ik ook mijn oude Charter weer van de zolder had gehaald) heb ik deze zwever met folie bespannen en op de RC-uitrusting na af gebouwd, maar daar is het ook bij gebleven. Volgens mij heb ik dat toen gedaan om ervaring op te doen met bespannen, voordat de Charter daaraan moest gaan geloven. Het uiteindelijke lot van dit toestel is mij even ontgaan, waarschijnlijk heeft het een verhuizing of opruim woede van mijn ouders niet overleefd. Ik zal eens navragen.
Als laatste vermeldenswaardig is een eigenbouw zwever die de inmiddels versleten Uhu moest gaan vervangen. Broer verklaarde mij voor gek dat ik nooit zelf met iets beter op de proppen kon komen dan meneer Graupner met z'n kleintje Uhu had gedaan, ik vond dat ik dat wel moest kunnen. Lang gestudeerd op een stevige constructie en juiste NACA profiel voor de vleugel, hard houten vleugel ligger voor extra sterkte, en uiteraard het uurwerkje uit de Uhu omgebouwd. Na een kleine correctie van de vleugelhoek vloog dit naamloze apparaat als een tierelier, ik kreeg zelfs al visioenen van serie-productie. Maar ja...echte vliegtuigen gaan kijken bleek toch iets aantrekkelijker te zijn en de modelvlieghobby sliep zachtjes in... Dit zwevertje heb ik nog niet zo lang geleden opgeruimd, jarenlange opslag in schuurtjes hadden 'm geen goed gedaan. Misschien had ik het wel moeten bewaren, al was het maar uit nostalgisch oogpunt.
Ik ga nog even verder met mijmeren. Wie weet wat er allemaal nog meer aan herinneringen boven komt drijven...
Groeten,
Marco
Nu dat ik na jaaaaren weer serieus aan het knutselen ben geslagen, komen langzaam ook weer de herinneringen uit mijn prille jeugd boven borrelen. Alles op een rijtje gezet blijk ik toch aardig productief te zijn geweest, helaas is er door de tand des tijds weinig (zeg maar gerust niets) van bewaard gebleven, dus het blijft bij (soms vage) herinneringen. :-? Plastic modelbouw reken ik even niet mee, dat is natuurlijk weer een heel ander (en nóg productiever...) verhaal geweest.
Chronologisch weet ik het allemaal niet zo goed meer, het is in ieder geval begonnen met een Charter die pa namens mij begonnen was in elkaar te zetten, met overdadig gebruik van plamuur en zware verf, dat kan ik mij nog herinneren (is op latere leeftijd bij de afbouw nog helemaal goed gekomen). Dat project verdween op zolder om veel later weer opgepikt te worden. Ik heb daar al een ander verhaal over geschreven, zoekt en vindt!
Volgende notoire gebeurtenis op dit gebied was de toevallige ontmoeting met een Duitse meneer die niet alleen tijdens de Tweede Wereldruzie ein richtiger Kriegsflieger was geweest op de Messerschmitt Bf.109 (onnoemelijk interessant voor een pak 'm beet 12-jarige vliegtuigfanaat) maar ook nog eens een hoge pief bleek te zijn bij de Duitse modelvliegbond. Mijn broer en ik kregen van hem een vrije-vlucht zwevertje die we gezamenlijk maar eens in elkaar moesten gaan "bastelen". Echt een weggevertje was het, want hoewel het er leuk uitzag en flink wat werk vereiste bleek het tijdens het vliegen niet al te sterk te zijn en het toestel lag dus al snel in tweeën. Merk en type kan ik mij niet meer herinneren, wel dat het een holle romp met spanten had, een rechtoe-rechtaan canopy, en meest in het oog springend was het verticale staartvlak dat naar beneden wees in plaats van het gebruikelijke naar boven. Iets staat mij er nog van bij dat er in de staart een propeller met rubber motor kon worden bevestigd, maar goed mogelijk dat ik dat nu ter plekke verzin... Misschien dat er bij iemand over dit zwevertje een lichtje gaat branden? :idea:
Broer en ik hadden ondertussen ons oog laten vallen op een "Kleine Uhu" en na wat geld bij elkaar sprokkelen werd deze aangeschaft en vlot in elkaar gezet. Dat ding vloog behoorlijk! Eerst met een lontje om na verloop van tijd de staartvleugel omhoog te laten klappen zodat de Uhu niet in de thermiek verdween, later nogmaals geld bij elkaar gebedeld en een soort van uurwerkje gekocht die dit kon regelen. Chique boel was dat!
Het toeval wilde dat een paar straten van het ouderlijk huis verwijderd er een winkel kwam met brand- en rookschade spullen, waaronder een paar doosjes met rubber aangedreven modelletjes van het merk Comet. Geen brandschade aan de doosjes zelf en ze stonken niet eens naar de rook, maar wel spotgoedkoop, dus kopen die boel en bouwen maar! Omdat we de Duitse luchtheld weer tegen gingen komen zijn we begonnen met een Bf.109, niet het type E zoals de doos voorschreef maar een F, aangezien de beste man met dat type in noord-Afrika gevlogen had. Helaas bleek het eindresultaat te zwaar om redelijkerwijs te kunnen vliegen, maar het zag er wel bijzonder fraai en authentiek uit! Humbrol modelbouwverf is toch best wel zwaar eigenlijk...
Gezamelijk is er daarna ook nog een P-51A Mustang gebouwd, en heb ik mij zelf bezig gehouden met een Bellanca Junior en een Taylorcraft en/of Piper Cub. Laatstgenoemde(n) waren behoorlijk fors maar helaas ook té kwetsbaar eigenlijk om er een beetje fatsoenlijk mee te gaan vliegen. Na lang speuren (ik wist niet eens de merknaam van de doosjes meer) ben ik gisteren op een nota bene Russische vage website de bouwtekeningen tegen gekomen, nostalgie alom!
Wie weet iets voor een paar anders verloren winteravonden...ooit?
Geheel van eigen ontwerp was een zwevertje met een spanwijdte van ongeveer 60cm, bouwwijze op slinkse wijze afgekeken van Comet. Dat ding vloog (binnen, uiteraard) geweldig, totdat een te harde landing er een vroegtijdig einde aan maakte. Wel veel lol aan beleefd.
Inmiddels vond de Duitse vliegmeneer dat onze Bf.109 inspanningen beloond moest worden met nóg een zwever in de weggeef-klasse. Deze keer wel een forse: spanwijdte tussen de 1,5 en 2 meter en RC. Het was een Krick Helios 3, dat weet ik toevallig omdat ik de (verder lege) doos nog heb! Wel triest eigenlijk, bedenk ik me nu, dat van alle modelbouw inspanningen van vroeger ik alleen een lege doos bewaard heb als enig aandenken... Affijn, wij weer aan het bouwen natuurlijk, dat bleek nog een aardige uitdaging maar inmiddels wel ervaren genoeg. Van vliegen is het nooit gekomen, later (toen ik ook mijn oude Charter weer van de zolder had gehaald) heb ik deze zwever met folie bespannen en op de RC-uitrusting na af gebouwd, maar daar is het ook bij gebleven. Volgens mij heb ik dat toen gedaan om ervaring op te doen met bespannen, voordat de Charter daaraan moest gaan geloven. Het uiteindelijke lot van dit toestel is mij even ontgaan, waarschijnlijk heeft het een verhuizing of opruim woede van mijn ouders niet overleefd. Ik zal eens navragen.
Als laatste vermeldenswaardig is een eigenbouw zwever die de inmiddels versleten Uhu moest gaan vervangen. Broer verklaarde mij voor gek dat ik nooit zelf met iets beter op de proppen kon komen dan meneer Graupner met z'n kleintje Uhu had gedaan, ik vond dat ik dat wel moest kunnen. Lang gestudeerd op een stevige constructie en juiste NACA profiel voor de vleugel, hard houten vleugel ligger voor extra sterkte, en uiteraard het uurwerkje uit de Uhu omgebouwd. Na een kleine correctie van de vleugelhoek vloog dit naamloze apparaat als een tierelier, ik kreeg zelfs al visioenen van serie-productie. Maar ja...echte vliegtuigen gaan kijken bleek toch iets aantrekkelijker te zijn en de modelvlieghobby sliep zachtjes in... Dit zwevertje heb ik nog niet zo lang geleden opgeruimd, jarenlange opslag in schuurtjes hadden 'm geen goed gedaan. Misschien had ik het wel moeten bewaren, al was het maar uit nostalgisch oogpunt.
Ik ga nog even verder met mijmeren. Wie weet wat er allemaal nog meer aan herinneringen boven komt drijven...
Groeten,
Marco