Voor de volle 100% eens met de voorgaande schrijvers. In principe zijn alle accu's "gevaarlijk". Er zit een hoop energie is en dat kan de nodige schade veroorzaken. Maar moet je daar nu echt zo bang voor zijn? Als ik nu eens ga nadenken wat mij is overkomen dan is dat best het één en ander maar gelukkig nooit rampzalig.
Het begon bij mij halverwege de 70tiger jaren van de vorige eeuw. Het was met een kleine simpele natte loodaccu van 6V/2,5Ah. De boot die ik gebouwd heb werd vanaf de kant bestuurt via een lange 5 aderige 10 meter lange kabel die met kleine stukjes kurk drijvend werd gehouden. Ook de accu bleef op de kant want daar had ik ook de "regelaar".
Het ergste wat ik daarmee heb meegemaakt is dat ik het besturingskastje te schuin hield en dat er wat accuzuur uit de accu kwam wat uiteindelijk de "elektronica" in het kastje heeft beschadigd. Hierdoor ontstond op een bepaald moment kortsluiting waardoor de bedrading wegsmolt en de besturing helemaal uitviel. De boot kon ik toen nog met de kabel naar de kant trekken. Ik kon toen een hele tijd niet varen want ik had geen besturing meer.
Na verloop van tijd kwam er een 2 kanalen 27MHz AM besturingsset en ging de loodaccu de boot in. Daar is toen nooit iets fout mee gegaan, met de accu bedoel ik dan. Ook met de NiCad accu (een DEAC) in de zender heeft mij nooit enig probleem gegeven.
Toen ik met de modelvliegtuigen in aanraking kwam veranderde er het nodige. Er kwam een 4 kanaals zender en ook in het model (het vliegtuig dus) kwam een NiCad accu (ook een DEAC). Daarmee heb ik wel eens wat gehad maar zoals al door mijn voorgangers geschreven daar was altijd een oorzaak voor aan te wijzen. Een crash, dat kwam toen nog al regelmatig voor. Ik heb de accu ook wel eens verkeerd geladen. De accu's van toen kon je echt niet snel laden. Laden deed je met 0,1C en als je de moed had om het met 0,5C te doen moest je wel goed opletten dat je op tijd het laden stopt want bij te veel overladen plofte een DEAC uit elkaar. Ik bedoel ook echt ploffen! Je snapt waarschijnlijk dat me dat dus ook overkomen is.
De NiCad accu's werden steeds beter en beter. Je kon ze steeds sneller laden, de capaciteit werd groter en je kon ze ook met grotere stromen ontladen. Maar ja je kon ze nog steeds laten ploffen en als ze dat deden gebeurde het met een flinke klap. Brand ontstond er meestal niet maar de klap kon zo groot zijn dat het "verwoestend" kon zijn.
Ik heb een batterijhouder gezien voor een multimeter. Dat was een flinke doos waar 14 cellen van het "D" formaat in zaten. Tja dat was toen "draagbaar".
Voor een reeks metingen hadden we de "draagbare" multimeter
(Fluke 8120A) nodig maar de accu was vrijwel leeg. Even snel laden dus. Het waren 2,5Ah cellen, tja dat was toen al heel wat hoor! Normaal werden ze met 0,1C gedurende 12 tot 14 uur geladen. Nu moest het wel sneller dus laden met 0,5 A gedurende een uur of 4 zou voldoende moeten zijn. Men neme een lab voeding stelt die in op 16V en een maximale stroom van 0,5A, sluit de accu er op aan en laden maar. Na een minuut of 10 een enorme klap uit de hoek waar de accu stond te laden. Er vloog iets tegen het plafond en viel rinkelend op de vloer terug. De accu was uit elkaar geklapt en de nikkel buitenkant van een cel was tegen het plafond gevlogen en weer teruggevallen op de vloer.
Hoe kan dat nu? Wel, natuurlijk een bedieningsfout! Bij het instellen van de stroom was niet goed opgelet en stond de meter op x10. In plaats van 0,5A had ik 5A ingesteld en daar konden de cellen niet tegen. Er waren er 2 geklapt en drie stonden op springen. Alle cellen waren knap heet en de behuizing van het accupakket was ontzet. Lesje geleerd!
Toen kwamen de NiMH accu's op de markt. Meer capaciteit maar minder grote stromen, dat werd later wel beter maar toch. Deze accu's moet je ongeveer hetzelfde behandelen als NiCad maar de laadstroom moest zeker in het begin wat lager gehouden worden. Er is wel één duidelijk verschil, hoge temperaturen, daar kunnen NiMH accu's veel slechter tegen dan de "goeie ouwe" NiCad. En ja hoor ook NiMH kan je "opblazen". Zelf heb ik dat "genoegen"
nooit gehad maar ik ken er wel verhalen over.
En dan de nu eigenlijk onmisbare Lithium accu's. Voor ons in de meeste gevallen de Lithium Polymeer versie, de LiPo. In allerlei vormen en afmetingen te koop. Licht van gewicht en een grote capaciteit. Snel te laden en kan hoge stromen leveren. Ideaal voor ons. Toch kleeft er een nadeeltje aan die accu's, je moet ze op de juiste manier en met respect behandelen. Verkeerd laden, vooral overladen, is funest. Doe je dat dan loop je het risico dat de accu ploft en een steekvlam produceert. Exploderen zoals NiCad of NiMH wel eens konden doen gebeurt niet maar die steekvlam is het grote gevaar. Helaas zijn er al huizen en auto's door in de fik gevlogen. De oorzaak is vrijwel altijd verkeerd laden of schade op de ene of andere manier.
Een accu die thuis of in de auto plotseling in de fik vliegt is zeldzaam en voor zo ver ik de gevallen ken altijd veroorzaakt door te ver laden of schade door bijvoorbeeld een stevige crash. Het is dus mogelijk dat die schade pas na enige tijd effect heeft. Heb je een accu die "iets" meegemaakt heeft, hou hem dan een poos apart. Hoe lang? Dat is moeilijk te zeggen maar ik zou het toch zeker doen tot en met de eerst volgende keer dat je hem laadt. Ook tijdens het laden zou ik goed opletten wat er gebeurt. De accu zou ook dan nog problemen kunnen geven.
Verder gewoon goed opletten wat je doet zoals al geschreven door de voorgaande schrijvers.
Succes.
