Waarom solderen als krimpverbindingen beter zijn?

Als je van nul af begint kan je volgens mij beide zaken goed onder de knie krijgen. Voor beide methoden heb je goed gereedschap en de juiste materialen nodig. Daarnaast natuurlijk de nodige handvaardigheid maar dat is te leren en te oefenen.
Maar..... Voor solderen is veel meer gereedschap en materiaal tegen een redelijke prijs te koop en als je het de eerste keer niet helemaal goed doet kan je het los maken en overnieuw doen. Doe je een krimpverbindig fout dan moet je die fout pen afknippen en een nieuwe aan de draad knijpen. De draad wordt korter en die pennetjes koop je ook niet per kilo. Ze zijn naar verhouding nogal prijzig. Zeker als je er drie moet weggooien om er één goed te krijgen. ;)
Daarom neig ik er toe om te zeggen dat solderen voor veruit de meeste hobbyisten het snelste en goedkoopste onder de knie te krijgen is. Maar het komt je zeker niet aanwaaien! Je zal echt moeten oefenen en zelfs dan maak je best nog wel eens een foutje. Na meer dan 40 jaar "in het vak" maak ik echt nog regelmatig een foutje, maar ja mag dat als je dagelijks duizenden solderingen maakt? :rolleyes:
 
Laatst bewerkt:
Soleren alvorens te crimpen is inderdaad niet goed, maar in het RCG bericht wordt koperdraad met een enlekel micrometers dun (electorlytisch) tinlaagje bedoeld. Draad dat verkocht wordt is soms blank koper, en soms op deze mannier vertind. Het is dit vertinde draad dat ook gekrompen kan worden.
 
Zoals ik het zie, is het heel simpel: Een Crimpverbinding is alleen goed als de crimp huls precies past bij de draad, en de tang precies goed is voor de te maken crimp verbinding.
Heb je de zelfde draad-diameter, maar fijnaderig of grofaderig, heb je eigenlijk al een andere crimphuls nodig, want de samendrukbaarheid is anders.
Moet je twee draden van verschillende diameter of verschillende grofheid verbinden dan kan dat al niet meer met een huls en moet je eigenlijk twee verschillende ader-eindhulsjes gebruiken met een kroonsteentje of terminalblock er tussen.

Dus hardstikke prachtig, dat crimpen, maar het is eigenlijk alleen echt practisch, als je "industrieel" bezig bent: een schakelkast bedraden met 100 verbindingen allemaal met dezelfde draadsoort en dezelfde hulsjes. Dan kun je nog eens een beetje lekker vlot doorwerken, en is de kans op fouten beduidend kleiner.

In onze hobby, waar je vaak bijvoorbeeld een nieuw servosnoertje aan een servo zet, is het gewoon niet practisch, want vaak zijn de twee snoertjes die je met elkaar wilt verbinden net een tikkie verschillend van elkaar.
Kun je beter solderen.
 
Uit
anyone crimp instead of soldering? - RCG

RCG gebruiker Denny Vollrathd hield zich beroepsmatig bezig met grote stromen en hoge spanningen.
vollrathd zei:
FYI, Solder tinning copper wires before crimping is a very very bad idea. That solder will "cold flow" after several years, resulting in a high resistance connection.
We had an expensive recall at work before I retired when some factory worker tinned stranded copper wire before securing them to a screw type terminal. After a year, every one of those screws were only "finger tight".
Klik om te vergroten...
 
Laatst bewerkt:
Dat is een mooie test, mooi alle variabelen er uit gehaald of gelijk gemaakt tussen solderen en krimpen.
Dit bevestigd dus dat een krimp verbinding beter bestand is tegen mechanische slijtage (beweging / trilling).
Nu is het nog leuk te weten welke verbinding de hoogste treksterkte kan hebben, en welke verbinding de laagste overgangs weerstand heeft, dan hebben we het plaatje compleet.
 
De test geeft precies aan wat we zien.
In deze opstelling is de krimpverbinding minder gevoelig voor vermoeiing.
Jammer dat de tester er niet bij verteld dat de soldeerkontakten niet voor niets gemaakt zijn voor gebruik met een huls als trekontlasting. De ribbels op de kontakten zijn er niet voor niets.

Mijn samenvatting zou zijn (en zo gebruik ik het ook):

Krimpen bij draad een de stekkers waarbij dan vaak ook nog de isolatie mede gekrompen wordt met een apart deel van de stekerhuls. En dan alleen als je (ik) een goede krimptang ervoor heb.

Solderen van draden aan draden, waarbij de verbinding altijd met 1 of twee krimpkousjes wordt afgewerkt.
Altijd een krimpkous die langer is dan de las plus het deel van de draad waar nog soldeer in vloeit. In de filmpjes is dit deel goed te zien. Als de draad én/of de isolatie erg stug is gebruik ik nog een extra krimpkousje die wat langer is. Daardoor wordt de trek/buig-ontlasting wezenlijk verbeterd.

Voor wat de overgangsweerstand betreft is eea niet erg makkelijk in zijn algemeenheid te zeggen.
- Het extra solderen van een aangekrompen servo of andere stekker is uit den boze ivm vermoeiing.
- Bij het aan elkaar maken van twee losse draden zal de extra overgangsweerstand minimaal zijn bij een overlap lengte van ongeveer 3 draaddikten. Wel voor zorgen dat het koper goed tegen elkaar zit bij het solderen.
- Bij gebruik van kroonsteentjes (nooit in een model toepassen!) is een goed gekrompen aderhuls (zie filmpje) van voordeel. De draden zullen niet rafelen onder de schroef van het kroonsteentje. Het vertinnen van draden die in een kroonsteentje komen, komt het vaak voor dat de soldeer gaat vloeien, waardoor de draad alsnog los komt.
 
Voor mijn verbindingen maak ik gebruik van weidmüller draadhulzen
en heb daar maar één tang voor nodig .Deze draadhulzen worden
veel gebruikt in de industrie voornamelijk voor het aansluiten van
Multi cores . Men kan er verkrijgen vanaf 0,25mm². geen AMP gedoe meer.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top