Beste Jos en Lex,
Bedankt voor jullie persoonlijke berichten naar mij.
Het is inderdaad misschien een goed idee om hierover een apart draadje te starten.
De U-2540 is met zijn 900ml tank goed uitgetrimd in de huidige situatie.
De boot zinkt met groot gemak, dit heeft natuurlijk alles te maken met zijn lediggewicht.
De U-47 met zijn 650ml tank idem als boven omschreven.
Het probleem van een te diep liggende boot met lege duiktank is meer een optisch probleem, en wij modelbouwers zijn natuurlijk perfectionisten.
Het e.e.a. heeft natuurlijk niets te maken met de vaareigenschappen hier is niets op aan te merken.
De optie die Lex aan geeft m.b.t. het doorwaterlatend maken van de diverse ABS onderdelen, was al reeds door mij uitgevoerd.
Ik heb een prachtige testbak in de werkplaats staan waar ik allerhande
pogingen heb ondernomen e.e.a. te verbeteren.
Met het aanbrengen van extra schuim voor het verhogen van de waterlijn
creeer je het volgende probleem van het niet meer voldoende kunnen zinken.
Zoals Lex dan al aangeeft is de 900ml niet meer voldoende.
Ik moet het zoeken in de toegepaste materialen en uitvoeringen.
Daarbij zitten er behoorlijk wat accupakketen in de boten, misschien moet ik hier wat consesies in doen.
Hieronder een beknopt bericht wat ik voor Sonar heb geschreven:
Het internet brengt de techniek en mensen dicht bij elkaar, zo ook kwam ik in contact met Sonar en Lothar Menz.
Na mijn bezoek aan het treffen in Lingen heb ik veel contact gehad met enthousiaste mede Sonarleden.
Ik heb mijn ogen goed open gehouden en nog meer gevraagd ik ben dan ook van mening dat het duitse duikbootmodelbouwpeil zeer hoog staat, en ga niet zelf het wiel uitvinden.
Na dit bezoek was een ding duidelijk er moest een “kolbentank”in komen mede door de mechanische en praktische uitdaging.
Het gehele binnenwerk van de duikboot werd tot aan het achterdeksel verwijderd.
Er werd een geheel nieuw draagframe samengesteld uit een viertal draadstangen rvs M5 met de benodigde aluminium spanten en afstandhouders van alu. buis.
De duikpomp heb ik samengesteld uit een aluminium buis welke gebruikt wordt bovenop een centrale verwarmingsketel van het type Nefit dit is een mooie gladde en naadloze buis van 76,6mm inwendig.
De voor en achterdeksel zijn gedraaid uit alu. staf rond 80mm met kogellager en een bronzen geleide moer M8.
De tandwielen voor de vertraging zijn zelf vervaardigd en aangesloten op een 6 volt Robbe EF76 elektromotor.
De rvs M8 draadstang trekt de kunststof zuiger met rubberen Z-ring heen en weer.
De rubberen O-ringen voor de voor en achterdeksel zijn 3 mm dik.Het geheel wordt geschakeld door een tweetal microschakelaars.
De boot wordt verder aangedreven door de standaard 12v elektromotoren, een Rokraft 120 snelheidsregelaar en een NI-MH 3000 mah accupakket.
De schroefassen zijn tevens voorzien van 4mm keerringen welke in een gedraaide bus zijn gedrukt en op de schroefas zijn geplaatst.
De Kolbentank wordt door een aparte 4.8v 3000mah accu gevoed welke geschakeld wordt door de servo met microschakelaars.
Bij 85% vulling van de tank “hangt”de boot aan de periscoop, verder vullen laat de boot geheel zinken.
De vaareigenschappen van de U-2540 zijn door deze wijzigingen zeer positief beïnvloed,
Zowel bij hoge als bij lage snelheid blijft de boot (in combinatie met de Lageregler) mooi en strak op diepte varen.
Alle bovenstaande aanpassingen zijn voorts toegepast op de U-47 en op het moment van dit schrijven is de Seawolf onderhanden.
Bedankt voor jullie persoonlijke berichten naar mij.
Het is inderdaad misschien een goed idee om hierover een apart draadje te starten.
De U-2540 is met zijn 900ml tank goed uitgetrimd in de huidige situatie.
De boot zinkt met groot gemak, dit heeft natuurlijk alles te maken met zijn lediggewicht.
De U-47 met zijn 650ml tank idem als boven omschreven.
Het probleem van een te diep liggende boot met lege duiktank is meer een optisch probleem, en wij modelbouwers zijn natuurlijk perfectionisten.
Het e.e.a. heeft natuurlijk niets te maken met de vaareigenschappen hier is niets op aan te merken.
De optie die Lex aan geeft m.b.t. het doorwaterlatend maken van de diverse ABS onderdelen, was al reeds door mij uitgevoerd.
Ik heb een prachtige testbak in de werkplaats staan waar ik allerhande
pogingen heb ondernomen e.e.a. te verbeteren.
Met het aanbrengen van extra schuim voor het verhogen van de waterlijn
creeer je het volgende probleem van het niet meer voldoende kunnen zinken.
Zoals Lex dan al aangeeft is de 900ml niet meer voldoende.
Ik moet het zoeken in de toegepaste materialen en uitvoeringen.
Daarbij zitten er behoorlijk wat accupakketen in de boten, misschien moet ik hier wat consesies in doen.
Hieronder een beknopt bericht wat ik voor Sonar heb geschreven:
Het internet brengt de techniek en mensen dicht bij elkaar, zo ook kwam ik in contact met Sonar en Lothar Menz.
Na mijn bezoek aan het treffen in Lingen heb ik veel contact gehad met enthousiaste mede Sonarleden.
Ik heb mijn ogen goed open gehouden en nog meer gevraagd ik ben dan ook van mening dat het duitse duikbootmodelbouwpeil zeer hoog staat, en ga niet zelf het wiel uitvinden.
Na dit bezoek was een ding duidelijk er moest een “kolbentank”in komen mede door de mechanische en praktische uitdaging.
Het gehele binnenwerk van de duikboot werd tot aan het achterdeksel verwijderd.
Er werd een geheel nieuw draagframe samengesteld uit een viertal draadstangen rvs M5 met de benodigde aluminium spanten en afstandhouders van alu. buis.
De duikpomp heb ik samengesteld uit een aluminium buis welke gebruikt wordt bovenop een centrale verwarmingsketel van het type Nefit dit is een mooie gladde en naadloze buis van 76,6mm inwendig.
De voor en achterdeksel zijn gedraaid uit alu. staf rond 80mm met kogellager en een bronzen geleide moer M8.
De tandwielen voor de vertraging zijn zelf vervaardigd en aangesloten op een 6 volt Robbe EF76 elektromotor.
De rvs M8 draadstang trekt de kunststof zuiger met rubberen Z-ring heen en weer.
De rubberen O-ringen voor de voor en achterdeksel zijn 3 mm dik.Het geheel wordt geschakeld door een tweetal microschakelaars.
De boot wordt verder aangedreven door de standaard 12v elektromotoren, een Rokraft 120 snelheidsregelaar en een NI-MH 3000 mah accupakket.
De schroefassen zijn tevens voorzien van 4mm keerringen welke in een gedraaide bus zijn gedrukt en op de schroefas zijn geplaatst.
De Kolbentank wordt door een aparte 4.8v 3000mah accu gevoed welke geschakeld wordt door de servo met microschakelaars.
Bij 85% vulling van de tank “hangt”de boot aan de periscoop, verder vullen laat de boot geheel zinken.
De vaareigenschappen van de U-2540 zijn door deze wijzigingen zeer positief beïnvloed,
Zowel bij hoge als bij lage snelheid blijft de boot (in combinatie met de Lageregler) mooi en strak op diepte varen.
Alle bovenstaande aanpassingen zijn voorts toegepast op de U-47 en op het moment van dit schrijven is de Seawolf onderhanden.