Het leuke van dit hele verhaal is eigenlijk dat het bij carbon nog veel erger is.
Als bij houten blaadjes er iets tegenaan komt komt er al snel een snee in het folie (en het hout). Das duidelijk te zien.
Bij carbon is het zo dat de vezel structuur inwendig aangetast kan worden door een impact, zonder opgemerkt te worden. Dit kan dan (na vele vluchten) spontaan uit elkaar spatten. Opzich is dit wat overdreven, maar toch is het zo.
In de burgerluchtvaart hebben ze vele methoden rontgen, acoustisch, etc bedacht om zulke open plekken aan de binnenkant op tijd te kunnen "zien". Maar das voorlopig een beetje prijzig.
Elwin
Als bij houten blaadjes er iets tegenaan komt komt er al snel een snee in het folie (en het hout). Das duidelijk te zien.
Bij carbon is het zo dat de vezel structuur inwendig aangetast kan worden door een impact, zonder opgemerkt te worden. Dit kan dan (na vele vluchten) spontaan uit elkaar spatten. Opzich is dit wat overdreven, maar toch is het zo.
In de burgerluchtvaart hebben ze vele methoden rontgen, acoustisch, etc bedacht om zulke open plekken aan de binnenkant op tijd te kunnen "zien". Maar das voorlopig een beetje prijzig.
Elwin