Strolch
Het doosje voor accu, ontvanger, servo's, zit er in. Het was niet zo maar even gedaan. De eerste ging mis en moest ik wegbreken en de romp schoon schuren. De tweede brak bij het buigen. De derde werd het wel.
Een geïmproviseerd schuurblokje voor iedere klus ... even de uitsparingen in de spantjes goed gelijk schuren.
Het 0,6 mm triplex voor het doosje op een latje getaped, nat gekwast met gekookt water, lijmklem erop, triplex zachtjes omhoog buigen, latjes en bakstenen ertegen ... en dan maar geleidelijk de bakstenen aanschuiven. Je kan het triplex zo niet verhitten met een strijkbout, maar met een föhn ertegenaan wordt het ook goed heet.
Spantjes op het doosje afgetekend, gleuven gemaakt en dan moet 'ie er in. Het latje zit er weer op om het tegen de spantjes aan te kunnen drukken. In het neusblok is een gleuf gedremeld, waar de lip aan de voorzijde van het doosje in steekt.
De flappen één voor één tegen de rompliggers gelijmd/geklemd en dan alleen nog de flappen afsnijden.
En dit was het idee ... een miniem doosje voor de apparatuur en maximale doorkijk als bij de vrije vlucht versie van toen. De buitenzijde van de constructie, waar de bespanning op komt, is authentiek ... geen extra plaatjes triplex. En omdat het rond gebogen is, zal het doosje ook al is het zichtbaar door de bespanning, geen scherp contour hebben.