Ik dacht in eerste instantie te begrijpen dat de thermalling planck een ingetapte schuimkern zou zijn. Snel te bouwen, hoog fun gehalte, en bijzonder laag in de kosten. Nu blijkt dat het toch om een met glas gebagde vleugel gaat, wordt het mij te arbeidsintensief. Op het gebied van baggen heb ik andere plannen.
Kunnen we thermalling planck geschikt maken voor een ingetapete schuimkern?
Iets minder spanwijdte en een grotere koorde misschien?
Zelf ben ik ook een voorstander van een ontwerp welke getaped kan worden of nog beter, afwerking met lamineer folie. Op dit forum heb ik op dit onderwerp nog weinig gelezen maar wel een boeiende bouwwijze..
Dat was ook mijn uitgangspunt, maar je moet ook realistisch blijven. Een 7% tot 8% dikke vleugel voorzien van enkel tape (zelfs als het om glasvezeltape gaat) krijgt dezelfde torsiestijfheid als een dubbele laag papier ... Niet veel dus. Vandaar mijn voorstel voor een grotere koorde (=dikker profiel), kleinere spanwijdte (=minder lengte om te torderen).
Ondertussen heb ik eens gekeken wat er met de vliegeigenschappen gebeurt als je de profielen opdikt naar 11%. Ik mag wel stellen: erg weinig. De daalsnelheid gaat een klein beetje omhoog (omlaag?
;-)), de glijhoek verslechtert een beetje, maar dat zijn maar minimale verschillen. De topsnelheid gaat wel significant naar beneden, maar ja, het was een thermiekplank. Expliciet niet bedoeld om hard te gaan.
Overigens, vanwege het S-slag-profiel, vliegen 'planken' altijd al een slagje harder als staartkisten. En je moet ze dus ook niet te langzaam vliegen, want dan verslechteren de prestaties aanzienlijk. Dus een slome kist wordt het zeker niet.
Het is nu nog even wachten op de reactie van Peter Wick, want Leon heeft (alweer) de stoute schoenen aangetrokken, en hem gevraagd naar een versie die geschikt is voor schuim-met-tape.
Vwb. de gewenste mogelijkheden tot landen op een (erg) klein veld. Ik vermoed dat een 4-kleppen uitvoering daar goed mee zal kunnen omgaan. Je moet een kleppenstand zien te vinden waarbij het middendeel overtrokken wordt, en de tippen nog goed vliegen. Het zou me niets verbazen als je daarmee een stabiele glijhoek van zo'n 20 à 30 graden kunt realiseren. Hij komt dan ahw. als een parachute naar beneden. Dat zal nog wel het eea. aan testvluchtjes en programmeren vergen om goed ingesteld te krijgen: hoog in de lucht boven een normaal veld proberen!
Gr. Dirk.
