SIG Samourai

Mijne had ook afgeronde tips, het is maar net hoe je ze schuurt.
En mijn Samurai was een originele van SIG, gebouwd door Jet en Speedmodels.
Een apart hoogteroertje, zonde!
Het vliegt gewoon heel apart.
Ik kan me nog herinneren dat we heel erg diep hebben moeten nadenken hoe de vleugel nou moest bewegen om up of down te gaan.
Als je hem van de week gevlogen hebt wil ik graag je reactie weten, wat mij betreft was het het mooiste kistje dat ik ooit aan het duin gevlogen heb.

GJ
 
Ik kan me nog herinneren dat we heel erg diep hebben moeten nadenken hoe de vleugel nou moest bewegen om up of down te gaan.

GJ

Haha.....ik moest er ook recht achter staan en helemaal met de vleugelbeweging mee buigen en draaien om het goed voor de bril te houden.
 
De wind was zuid dus kon het niet laten even naar het strand te rijden voor wat trimworpjes!
Ik had het zwaartepunt op de achterste van de bouwbeschrijving maar met 2,2 graden instelhoekverschil was vol up net genoeg om hem niet met de neus de grond in te laten gaan. Eerst net zoveel up getrimd dat er in iedergeval rechtuit gevlogen kon worden om te merken dat de glijhoek heeeeeeel goed is, een dikke 75 meter ver uit de losse hand! (en bijna in zee haha)
Met het zwaartepunt een stuk naar achteren kon de trim weer bijna naar nul en toen leek het er op dat er iets meer wind kwam, de windmolens stond stil maar begonnen net met draaien. Ik kon het niet dan ook niet laten om hem van het duinen te knikkeren........

Maar windkracht 2 a 3 was echt niet genoeg, ik kon 4 bochtjes maken voordat ik naar het strand moest uitwijken. Wel weet ik genoeg om hem met meer wind gerust nog een keer van het duin te gooien. Niet te fel op rol, lekker direkt op hoogte en draait met een heel mooi vliegbeeld z'n bochtjes. Hij overtrekt niet zomaar en blijft heeeeeeeeeeel lang doorvliegen. Dus met de landing goed voorbereiden en uitgebreid hoogte afbouwen want en tikkie down is meteen sneller vliegen....GAAF!

Ter vergelijk heb ik de Spirit-V nog even gegooid maar die was ook niet in de lucht te houden zonder af en toe wat magische thermiek uit de accu te trekken dus geen schande.

Ik wacht vol ongeduld een goede dag af......wordt vervolgd!........
 
Ik heb het gezien! ik moet zo aan de bak maar als het nog licht is als ik klaar ben gooi ik hem tussen de buien door
 
Even een update.....hij heeft gevlogen!!

Er stond gisteren een stevige zuiden wind, voor een echte fijne maiden iets te vlagerig maar de voorspellingen zijn voor komende week niet echt goed (i.e. weinig wind) dus ik had besloten dat het er nu van moest komen.

Door de middenvleugel is het geen makkelijke kist om onder deze omstandigheden vast te houden, ik stond aanvankelijk ook enorm te hannessen maar uiteindelijk de juiste manier gevonden: voor de vleugel de hele romp beetpakken en zover mogelijk naar voren op het duin om uit de turbulentie te komen. Dan een flinke worp en gaan!

Ook dit is gewoon weer een heel erg leuk ding zeg! Hij gaat als de brandweer! Aanmerkelijk sneller dan bijvoorbeeld de Spirit-V (die ik eerst een half uurtje heb gestuurd om de omstandigheden af te tasten) en rolt als een gek ventje, ik denk dat hij 2 of 3 keer per seconde om zijn as kan als je een beetje tempo erin hebt. Looping doet hij ook erg mooi, je kan echt hele grote loopings maken omdat hij zijn snelheid zo goed vasthoud.

Maar waar dit kistje echt mijn hart mee steelt is de manier waarop hij een bocht neemt. Ik kan niet echt uitleggen waarom maar hij voelt heel anders aan als je hem de hoek om trekt. Ik heb ook het idee dat hij zijn energie beter vast houd t.o.v. een conventionele kist (er zijn dan ook geen roeren of kleppen die weerstand creeren ofzo) waardoor hij vlot uit een bocht komt.
Snelheid in hoogte omzetten doet hij ook echt erg leuk. Na een lang stuk laag voor het duin langs is een tikkie up voldoende voor een klim die bijna zo lang doorgaat als je zelf wilt. Ik had ook niet veel moeite om flink hoogte te pakken maar om de een of ander reden kon ik het niet laten om hem de hele tijd laag te houden en de hoek om te jagen. Ik kon zelfs bijna F3F achtig aan het einde van een rak een 3/4-rol maken en dan met een soort looping weer goed uit komen.

Zijn er geen nadelen dan? Jawel hoor.....het is geen makkelijke om te landen. Door de hogere snelheid en deze wijze van sturen is elk klein tikje up meteen een meter of 4 a 5 hoogte en dat wil je niet als je land. Ik moest dus ook echt van heel ver al heel erg laag zitten en proberen met steile bochten en vol up de gang er helemaal uit te halen zonder hoogte te pakken want bij het minste of geringste zit je weer een stuk omhoog.
Ik had ook eigenlijk voor het mooie gewoon naar het strand moeten lopen en hem rustig uit laten glijden maar ik vond dat ik dit ook moest kunnen. Het ging ook wel maar ik moest hem op het eind toch een beetje tegen de grond sturen met een ruwe landing als gevolg en dat vind ik zelf niet zo fijn. En uiteindelijk was ik net zo lang bezig als wanneer ik gewoon naar zee was geen vliegen en naar beneden was gelopen. (Alleen veel minder moe van het weer terug de duin op klimmen haha!)

Als ik hem even met de Spirit-V vergelijk (omdat ik die dezelfde dag ook heb gevlogen) Is hij onder deze omstandigheden de betere. Hij is sneller, zet beter door, pakt de bochten wat mooier en reageerd direkter op rol, is dus (voor mij) leuker om laag en hard heen en weer te jagen.
Wel is hij veel nerveuzer om mee te vliegen, je moet echt heel scherp zijn en kan geen moment 'alleen' gelaten worden. De Spirit is rustiger (laat je makkelijk een uur boven het duin hangen voordat je aan landen gaat denken), presteert iets beter qua klimmen/zo hoog mogelijk boven het duin hangen, en is echt op elke postzegel te landen door die 4-kleppen vleugel. Dat laatste is toch ook wel heel erg fijn als je ineens een bui aan ziet komen en je zo snel mogelijk geland moet zijn om droog te kunnen blijven.

Al met al vervangt hij de Spirit niet maar is het wel de 1ste keus als er wat meer wind staat!
ant mocht het nog niet duidelijk zijn: Ik vind dit echt een leuk ding!!!
 
Vandaag weer even kunnen vliegen met de Samourai.
Echt een superkist voor dit weer! loopt lekker door en is goed wendbaar waardoor je hem met een gerust hart laag over het helmgras kan jagen.

Ik heb alleen wel 1 puntje wat mij een beetje zorgen baart.
Ik heb het zwaartepunt nog iets verder naar achteren gebracht om het instelhoek verschil onder de 2 graden te houden. Daarvoor zit de accu tussen de servo's onder de vleugelverbinder en de ontvanger achter het hele spul in het begin van de staart.
Hij vliegt er heerlijk mee, duikproef is goed, is niet nerveus op hoogte en is bijna niet te overtrekken. Maar ik zit met het CG wel bijna een centimeter achter het scharnierpunt! Met mijn beperkte kennis zou het drukpunt redelijk in de buurt van dat zwaartepunt moeten zitten en als dat bij hogere snelheid ook nog naar achtereen loopt (ben geen kenner maar dat werdt eerder in dit draadje verteld) zie ik een aardig moment wat dus een enorme kracht op de servo geeft en snap ik volledig waarom die van Gerben niet meer uit een duik kwam.
Dat weerhoud mij er wel van om lekker aan te duiken of serieus de bocht om te trekken.

Als ik straks mijn werkbank weer beschikbaar heb overweeg ik om de nieuwe vleugelset te bouwen met de scharnierpen iets verder naar achteren in de vleugel om dat drukpunt zo dicht mogelijk bij de scharnierpen te houden. Ongeveer op de plek waar ik nu het zwaartepunt heb zitten.

Voor de kenners die dit toevallig lezen: Hoeveel verschuift het drukpunt dan bij toenemende snelheid? Zijn dit Millimeters of centimeters?
 
Justus, dat is raar dat je zoveel gewicht achterin moet hebben.
Wij hadden juist heel veel gewicht (4x nicad, extra lood en dan de ontvanger) voorin zitten.
We hebben eigenlijk nooit de instelhoek gemeten, als het vliegt dan vliegt het en onder normale omstandigheden hebben we ook nooit problemen gehad met de aansturing.
Pas bij Dynamic Soaring kregen we dit, maar dat waren ook snelheden die niet normaal waren voor dit model.
Ik zou me niet te veel zorgen maken, als ie lekker vliegt, gewoon doorvliegen en niet te theoretisch gaan denken.
Maar ik had gelijk he, wereldkist!

GJ
 
Was niet de mijna die niet uit de duik kwam. Had hem wel achter mijn sleper hangen, na de sleep besloot de zweverpiloot vertikaal omlaag te komen..
Met goede servo's zou ik me er niet te druk om maken. En mocht het hoogteroer sponzig aan gaan voelen, of de kist niet strak meer reageren bij uogeven, dan weet je dat je op de grens begint te zitten. Maar bij hellingvliegen is die grens nog een heel stukje weg...

Gerben
 
Er zit aardig wat lood in de neus geplakt door een voormalig eigenaar, ik moet iets verzinnen om dat er weer uit te halen dan kan de accu weer naar voren.

En wat je zegt, als het vliegt vliegt het en dat doet hij erg goed daar heb je helemaal gelijk in!
Vooral het laag aan komen, tikkie up, 3/4 de verkeerde kant op rollen en met een halve looping de bocht de andere kant op afmaken ziet er echt heel vet uit!
 
Hij vliegt er heerlijk mee, duikproef is goed, is niet nerveus op hoogte en is bijna niet te overtrekken. Maar ik zit met het CG wel bijna een centimeter achter het scharnierpunt! Met mijn beperkte kennis zou het drukpunt redelijk in de buurt van dat zwaartepunt moeten zitten en als dat bij hogere snelheid ook nog naar achtereen loopt (ben geen kenner maar dat werdt eerder in dit draadje verteld) zie ik een aardig moment wat dus een enorme kracht op de servo geeft en snap ik volledig waarom die van Gerben niet meer uit een duik kwam.
Dat weerhoud mij er wel van om lekker aan te duiken of serieus de bocht om te trekken.

Als ik straks mijn werkbank weer beschikbaar heb overweeg ik om de nieuwe vleugelset te bouwen met de scharnierpen iets verder naar achteren in de vleugel om dat drukpunt zo dicht mogelijk bij de scharnierpen te houden. Ongeveer op de plek waar ik nu het zwaartepunt heb zitten.

Voor de kenners die dit toevallig lezen: Hoeveel verschuift het drukpunt dan bij toenemende snelheid? Zijn dit Millimeters of centimeters?
Bij extreme snelheden kan het drukpunt tot wel vlak bij de achterlijst komen, verder dan 90% van de koorde achter de neuslijst). Maar daarover hoef je je niet druk te maken. Om zulke snelheden te bereiken en vast te houden moet je zeker meer als 60 graden steil duiken, en dan ligt je drukpunt toch weer min of meer boven de scharnier-as.
De grote krachten komen pas als je weer up gaat geven. Maar zodra je dat doet, ligt het drukpunt weer veel meer naar voren.

In mijn ogen is het belangrijk om goede, en voldoende sterke servo's te gebruiken, en de lengte van de servo-arm zodanig dat je de volledige servo-uitslag nodig hebt om de gewenste uitslag te realiseren. Dus de uitslagen niet verkleinen middels zender-programmering.

Voldoende sterk lijkt mij: alles wat 3,5 kgcm of meer kan leveren.
 
Servo's zijn sterk maar bij de aansturing is nog wat te winnen. Zit op 60% uitslag en tik daarmee de uitersten van de sleuven in de romp aan. (en daarmee is de uitslag best groot)
op de hevels kan ik nog wat verder van het draaipunt dus dat ga ik zowieso aanpassen
 
Back
Top