De roerhoorn van het hoogteroer is alsnog verstevigd met wat kevlar draad.
Het hoogteroer is aan het stabilo gelijmd. De 4 scharnieren zijn allen vastgemaakt met wat epoxy. Het scharnierende deel heb ik voor het lijmen met wat vaseline ingesmeerd, zodat een eventueel gemorst kloddertje epoxy niet meteen het scharnier onbruikbaar zou maken.
Ik ben de rolroeren nu aan het bekleden (1 klaar, 1 is een begin mee gemaakt). Tijdens het opbrengen van het doek en ook tijdens het aanbrengen van de eerste lagen spanlak span ik de rolroeren in de vleugel, zodat ze de juiste tordering meekrijgen. Beetje slordig als bij 1 roertip de achterlijst netjes aan de vleugel ligt, terwijl er bij de andere tip enkele mm verschil in zit.
Halverwege maart heb ik eens deze opmerking geplaatst.
Zou het dan toch lukken......??
waarmee ik doelde op een Wasserkuppe tripje in april. Ik heb serieus even gedacht dat het mogelijk moest zijn met wat doorwerken. Hoe naief. Inmiddels wordt ik bijna moe van mezelf, elke keer weer plaats ik de opmerking "
dit klusje duurt een stuk langer dan verwacht", en elke keer wordt de volgende doeldatum niet gehaald.
Mijn laatste doel was de BIGGS meeting van volgende week in St Truiden, maar dat ga ik met een vol werkschema tussendoor al zeker niet meer redden. De vintage meeting in Rosmalen dan? Ook daar heb ik grote twijfels over. En meer aan het model werken dan ik momenteel doe gaat simpelweg niet, elk vrij uurtje wordt eraan besteed. Ik had het model zooooo graag op één van bovenstaande meetings gevlogen, maar hij is gewoon nog niet klaar. Best frustrerend.
Zo, dat moest me even van het hart. Ik ga proberen vanaf nu niet meer te klagen over tijd en dat het allemaal zo lang duurt. Want
hij is klaar als hij klaar is.
Ondanks de lichte frustraties geniet ik toch nog steeds enorm van het bouwen. Het bespannen met Koverall is helemaal nieuw voor me (inmiddels niet echt meer.....), maar het lukt erg goed (zoals vrijwel alles in dit project

) en het resultaat is een stel prachtige vleugels. De vleugels voelen beresterk aan, voor een groot deel natuurlijk ook te danken aan de zeer sterke constructie. Naast de tijdsfrustratie overheerst toch het enerverende gevoel met iets waanzinnig moois bezig te zijn.
Het zal nog vreemd zijn straks als ik klaar ben met de bouw. Moet ik ineens weer gezellig gaan doen thuis, en krijgen de huishoudelijke klusjes ook weer wat aandacht.