Hoewel genoeg over te lezen op dit forum toch weer eens even een vraagje aangaande EWD en zwaartepunt.
Afgelopen zaterdag heb ik een 3,5mtr Phoenix KA8b ingevlogen.
Hij heeft het overleefd en ik heb hem onbeschadigd weer op de grond gekregen maar het was echt een draak om te vliegen.
Het was alweer een hele tijd geleden dat ik tegen mezelf heb gesproken over wat en hoe ik wat ging doen (mezelf naar beneden gepraat) tijdens het vliegen.
Ik had op een Duits forum reeds gelezen dat de EWD van deze kisten niet optimaal was (mijne was gemeten iets van +5,5 graad) en ik had de EWD al terug gezet naar tegen de +2 graad.
Zwaartepunt is volgens handleiding 80 mm vanaf voorlijst, ik had deze op 85mm gezet (Duitsers vliegen deze tegen de 90mm aan na aanpassing EWD).
Welnu, motor erop en naar boven.
Stijgvlucht had iets down nodig.
Zweefvlucht bij motor af (uiteraard na vlakleggen) was gelijk een ritje in een achtbaan :shock:.
Was blij dat er iemand naast me stond die voor mij kon trimmen terwijl ik in gevecht was met de KA8.
Na heel wat down-trim werd het enigzins vliegbaar.
Symptomen:
- Bij het tegen de wind in draaien schiet de neus omhoog,
- je moet echt aandrukken om de kist tegen de wind in te laten lopen,
- Wind mee ging beter,
- Amper response op de rolroeren,
- gemeen wegkiepen (gelijk aan een overtrokken toestand),
- edoch geen zin om echt een bocht te willen draaien zelfs niet met gecombineerd rol en richting.
Al met al tegen de wind opgelijnd gekregen en met remkleppen op het gewicht van de zwever (4,5kg) benut om hem op vaart te houden en door de turbulentie heen te duwen.
(Omdat ons terrein op een verhoging van ong. 10 meter ligt t.o.v. het omliggende land heb je op winderige dagen langs de randen best wel wat turbulentie waar je doorheen moet steken.)
Bij een onwillige kist die niet luistert naar rolroer en als hij wegkiept gelijk 20 meter hoogte verliest was de landing een one-try aangelegenheid maar het is goedgekomen.
Het totale vlieggedrag i.c.m. met de significante downtrim en het niet willen lopen wijst er volgens mij op dat het toestel staartlastig was.
(De 45 graden test voor het zwaartepunt heb ik niet gedaan, de kist had al genoeg heen en weer gedoken voor 1 dag.
)
Hij vloog m.i. tegen de wind tegen de overtrek aan.
Mijn feitelijke vraag;
Ik denk dat ik er goed aan doe om het EWD te verkleinen naar tussen de 1,2 - 1,5 graad.
De andere keuze is natuurlijk om er meer lood in te gooien om hem aan het lopen te krijgen maar (hoewel een zwaartepunt een indicatieve waarde is) gezien ik hem op 85mm heb uitgewogen i.p.v. 80 lijkt het mij dat deze 5 mm dit vlieggedrag niet kan verklaren.
Tenslotte gaat het zw.punt ook naar achteren als je de EWD verkleint.
Iemand ervaring met zulke gedragingen?
Afgelopen zaterdag heb ik een 3,5mtr Phoenix KA8b ingevlogen.
Hij heeft het overleefd en ik heb hem onbeschadigd weer op de grond gekregen maar het was echt een draak om te vliegen.
Het was alweer een hele tijd geleden dat ik tegen mezelf heb gesproken over wat en hoe ik wat ging doen (mezelf naar beneden gepraat) tijdens het vliegen.

Ik had op een Duits forum reeds gelezen dat de EWD van deze kisten niet optimaal was (mijne was gemeten iets van +5,5 graad) en ik had de EWD al terug gezet naar tegen de +2 graad.
Zwaartepunt is volgens handleiding 80 mm vanaf voorlijst, ik had deze op 85mm gezet (Duitsers vliegen deze tegen de 90mm aan na aanpassing EWD).
Welnu, motor erop en naar boven.
Stijgvlucht had iets down nodig.
Zweefvlucht bij motor af (uiteraard na vlakleggen) was gelijk een ritje in een achtbaan :shock:.
Was blij dat er iemand naast me stond die voor mij kon trimmen terwijl ik in gevecht was met de KA8.
Na heel wat down-trim werd het enigzins vliegbaar.
Symptomen:
- Bij het tegen de wind in draaien schiet de neus omhoog,
- je moet echt aandrukken om de kist tegen de wind in te laten lopen,
- Wind mee ging beter,
- Amper response op de rolroeren,
- gemeen wegkiepen (gelijk aan een overtrokken toestand),
- edoch geen zin om echt een bocht te willen draaien zelfs niet met gecombineerd rol en richting.
Al met al tegen de wind opgelijnd gekregen en met remkleppen op het gewicht van de zwever (4,5kg) benut om hem op vaart te houden en door de turbulentie heen te duwen.
(Omdat ons terrein op een verhoging van ong. 10 meter ligt t.o.v. het omliggende land heb je op winderige dagen langs de randen best wel wat turbulentie waar je doorheen moet steken.)
Bij een onwillige kist die niet luistert naar rolroer en als hij wegkiept gelijk 20 meter hoogte verliest was de landing een one-try aangelegenheid maar het is goedgekomen.
Het totale vlieggedrag i.c.m. met de significante downtrim en het niet willen lopen wijst er volgens mij op dat het toestel staartlastig was.
(De 45 graden test voor het zwaartepunt heb ik niet gedaan, de kist had al genoeg heen en weer gedoken voor 1 dag.

Hij vloog m.i. tegen de wind tegen de overtrek aan.
Mijn feitelijke vraag;
Ik denk dat ik er goed aan doe om het EWD te verkleinen naar tussen de 1,2 - 1,5 graad.
De andere keuze is natuurlijk om er meer lood in te gooien om hem aan het lopen te krijgen maar (hoewel een zwaartepunt een indicatieve waarde is) gezien ik hem op 85mm heb uitgewogen i.p.v. 80 lijkt het mij dat deze 5 mm dit vlieggedrag niet kan verklaren.
Tenslotte gaat het zw.punt ook naar achteren als je de EWD verkleint.
Iemand ervaring met zulke gedragingen?