Wat en dag!
Het veld was weer een flink stukje tuffen vanuit het Rijnsburgse dus om 6 uur de wekker gezet om bijtijds op het veld te zijn.
Ik had mij na de vorige wedstrijd voorgenomen om hier met de Climaxx aan de start te verschijnen. Daar heb ik toch best een beetje gas voor moeten geven want van de 4 tussenliggende weken was ik er 2 de deur uit voor mijn werk. Maar het is gelukt en heb anderhalve week geleden de Climaxx de 1ste trimvluchten kunnen laten maken.
Mijn jongste dochter was weer bereid om de kist even vast te houden:
Dat ging goed maar heb daarna dus geen seconde meer kunnen vliegen, daarnaast had ik nog geen goede accu's die én genoeg stroom voor deze motor leveren én klein genoeg zijn voor in de Climaxx.
Ik heb op tijd nieuwe accu's gekocht maar nog niet mee gevlogen dus ik was wel gebrand om op tijd op het veld te zijn voor een paar klim en trim vluchtjes voordat ik Ronde 1 en Groep 1 meteen aan de bak kon.
Ook dit was weer een mooi groot veld waar iedereen zijn spulletjes mooi kon stallen
Ondanks dat dit pas mijn 4de wedstrijd was voelde het sfeertje tijdens het model op-bouwen, de andere modellen bekijken en de andere piloten begroeten als vanouds.
Het veld was nog wat nat, het zonnetje deed wel al zijn best maar het duurt natuurlijk altijd even voordat die koperen ploert al dat vocht weggewerkt heeft, maar dat weerhield niemand ervan om even de vingers los te knuppelen
De omstandigheden een beetje af te tasten
Je materiaal op de goede werking te controlleren
En je tegen- en mede-standers te intimideren met je vliegkunsten
In de tussentijd is de inschrijving ook geopend
En werd de wedstrijdbriefing even doorgenomen.
Mede naar aanleiding van wat discussies en onduidelijkheden na andere wedstrijden werden er op een paar regels wat puntjes op de i gezet om de grijze gebieden weg te nemen en 5 voor half 11 stond iedereen voor de 1ste ronde klaar op de startplekken en ging het fluitje van "30seconden te gaan tot begin werktijd!"
Hier stond ik ook tussen en door de zelf opgelegde druk om beter dan mijzelf te willen presteren ben ik de rest van de dag niet meer aan fotograferen toegekomen!
Helemaal tevreden over mijn 1ste 2 rondes was ik niet. De 1ste keer met de Climaxx echt wedstrijd vliegen ging absoluut beter dan de 1ste keer met de Diva. Toen in Dalfsen, het lijkt al lang geleden, haalde ik met moeite de 4 minuten en vloog ik op 1 na elke rond een herstart.
Nu ging het sturen al veel subtieler dan met de Diva, de controle leek er te zijn, maar het wilde mij maar niet lukken om de toch nog wat schaarse thermiek op te kunnen pikken.
De starthoogte gaat goed, hij klimt iets minder hard dan de Diva waardoor ik niet zo heel makkelijk door schiet.
De landingen gingen bijna allemaal goed. De 1ste was een 8, was ook mijn 1ste f5j landing met de Climaxx, en daarna een 1, een 2, een 3, nog en 3 en weer een 2.
(voor de out-siders.....een 1 is binnen 1 meter, een 10 is binnen 10 meter en de rest zit daartussen)
Alleen dat thermiek herkennen en dan vooral ook zo efficient mogelijk de kist hier in weten te draaien blijft moeilijk. Nu is dat gelukkig ook waarom ik mee ben gaan doen: Beter leren thermiekvliegen!
En na de 2de ronde weer na 6 minuten beneden terwijl de rest (voor mijn gevoel) wel allemaal de tijd vol vliegt heb ik wat kleine veranderingen doorgevoerd aan zwaartepunt, roeruitslagen en zenderinstellingen. Zwaartepunt deed ik in hele kleine stapjes ietsje naar achteren om gevoeliger op de lichte thermiek te worden en de rest om hem rustiger in de bochten te houden. Dat wilde helling-geknuppel van mij is nog steeds voor een groot deel wat mij opbreekt in dit spelletje.
De 3de ronde klopte het wel allemaal! Mijn hoogte was goed en ik kreeg hem eindelijk rustig in de bochtjes en óók nog eens in een belletje!
En voor het eerst moest ik door mijn coach er op gewezen worden dat ik nog maar 2 minuten te gaan had. En dan heb je het volgende wedstrijdelement waar ik nog heeeeel veel in kan verbeteren. Want waar moet je zitten met nog maar 2 minuten te gaan?
Ik heb geen idee......ik deed dus maar gewoon een beetje wat de rest deed en op het moment dat ik echt bloed voor mij hart kreeg gewoon lekker mijn kant op sturen en mijn landing goed doen! Met een 9:54 op de klok, 172 meter gestart en 45 landingspunten liep ik met een dikke glimlacht van het veld!
Heerlijk!!...zie wel!....ik kan het well!!!! Yes!Yes!Yes!!!!!
Ronde 4 en 5 stond ik vervolgens weer netjes beide voeten op de grond. Veel te hoog starten, bochten lukte niet, thermiek vinden niet.....ik moest zelfs een keer herstarten...bah!
Kleine kanttekening wat mijn leercurve aangeeft: Ik heb in Dalfsen met mooi thermiekweer bijna elke ronden moeten herstarten en nu dus maar 1 keer.
En dan is het puur door de zelf opgelegde druk dat ik er nu niet echt blij mee was.
Gelukkig liep het de hele dag zo soepel dat we zonder problemen een 6de ronde er doorheen konden jagen en ondanks mijn iets te hoge start (207meter) wel goede thermiek weten te vinden en ik was zo geconcentreerd bezig dat ik schrok van de 2 minuten Call van Coach-maatje Martijn. Ik zat nog wel erg hoog!
Maar zonder rare capriolen netjes beneden gekomen en met weer een 45punten landing en 9:45 op de klok ben ik erg blij met hoe ik mijn dag af heb weten te sluiten!
Ik vermoed dat er nog wel wat bewegende beelden komen van Jacob (met zijn wilde haar?)
Ik wil bij deze iedereen bedanken voor een mooie dag en een mooi en vooral leerzaam wedstrijdseizoen!
Ik ben voorlopig 16de geworden in het NK en dat had ik van te voren echt niet gedacht.
Veel geleerd, veel nieuwe gezichten leren kennen, veel gezellige dagen meegemaakt en een hele nieuwe kijk op modelzweven gekregen!
Daarnaast Barbara natuurlijk bedanken voor haar harde werken achter de schermen!
In Dalfsen had Arjan nergens tijd voor want hij zat alleen maar scores in te voeren en de laatste 2 ronde's liep dat allemaal als de gesmeerde bliksem!
En als laatste natuurlijk vluchtleider Arjan voor het gestructureerd, duidelijk en zonder poespas de wedstrijddagen geleid te hebben
Tot volgend jaar!!!
