Peter Den
PH-SAM
@eclipse86 Sorry, ik hoop niet dat je deze iets excentrische discussie in jouw draadje bezwaarlijk vind, maar wellicht in afwachting van jouw voortgang?
Overigens is het een prima tactiek om als je nieuw bent in een categorie in te stappen met een goede bouwset.
Maar daarna; ben je dan tevreden, seen that, done that en moving on, of verdiep je je en probeer je zelf iets.
Het laatste wat ik wil is dat mijn eigen ideeën zonder meer gevolgd worden: die zijn eventueel slechts ter overweging.
Wat is naar mijn mening de volgorde in factoren die uitmaken of een kist succesvol is:
a) de piloot.
b) de afstelling
c) de stabiliteit
d) de vleugelbelasting in relatie en afgestemd op de heersende windsterkte
e) Het totale gewicht (in verband met de mogelijk te bereiken lanceerhoogte aan de stiek) (en dit is iets anders dan d)
f) een redelijk profiel
d) verdere aerodynamische verfijning.
Dit rijtje is natuurlijk discutabel, maar ik blijf wel van mening dat a) belangrijker is dan de modelfactoren.
De trend: Mark Drela ontwerpt een uitstekende kist, de Allegro-lite; maar voor een eenvoudig RES wel wat over-geconstrueerd.
Vanaf dat moment is dus een RES kist kennelijk gedefinieerd als 5 of 6 panelen/ 4 of 5 knikken vleugel met toenemende tapsheid en een fantasietipje, het stabilo voor het kielvlak, liefst op een wip en zo licht mogelijk en alle bouwset aanbieders beginnen zoiets aan te bieden.
Gevolg: men praat zichzelf aan wat ''het beste '' zal zijn terwijl dat naar mijn (ik geef toe niet zo'n bescheiden) mening over secundaire factoren gaat.
De lichtheid trend heeft tot gevolg dat bij een vleugelbelasting van 12gram/dm2 vliegen bij geen wind ''fantastisch'' is en wel een eye opener kan zijn hoe mooi en goed een zwever kan vliegen, maar boven 2bf wordt het onpraktisch worstelen.
Om bv bij BF4 goed te vliegen moet er dan al snel 200gram ballast bij en dat is niet echt het beste idee in een constructie die op 12gr/dm2 gebaseerd is.
Gevolg daarvan is dat veel, vooral beginners, met hun ''de beste '' kisten afhaken bij een beetje wind en het wedstrijdgebeuren dus instort.
Een tweede meer universeel inzetbare kist is dan natuurlijk de oplossing maar die ontbeert dan weer de glamour dat het top of de line is.
Mooi voorbeeld geeft Ton van Munsteren: maakt gewoon een lekkere kist en maakt hem constructief zo als het hem bevalt.
zo te zien minder slank dan de trend en een conventionele, niks aan de hand, staartopstelling en rompje.
Helemaal niks mis mee behalve dat hij te bescheiden stelt dat het natuurlijk geen ''wedstrijdniveau'' is.
Wellicht niet bij heel weinig wind en geen thermiek omstandigheden, maar aan deze kist is zo te zien niks mis en bescheidenheid tov de huidige pakketten is bepaald niet nodig.
Hierbij mijn modellen: Squares 1 en Squares 3 En ja, die zullen zeker niet iedereen bevallen maar het zijn wel ''mijn'' modellen.
En helaas, mijn zwakke punt is ook al a)
Overigens is het een prima tactiek om als je nieuw bent in een categorie in te stappen met een goede bouwset.
Maar daarna; ben je dan tevreden, seen that, done that en moving on, of verdiep je je en probeer je zelf iets.
Wat ik echt anders zou willen zien is dat er meer eigenwijze mensen komen die zelf ergens over nadenken, iets zelf proberen en niet slaafs een trend volgen, want dat zal wel het beste zijn en verder niet te doorgronden behalve door napraten van wat de producent zegt.
Het laatste wat ik wil is dat mijn eigen ideeën zonder meer gevolgd worden: die zijn eventueel slechts ter overweging.
Wat is naar mijn mening de volgorde in factoren die uitmaken of een kist succesvol is:
a) de piloot.
b) de afstelling
c) de stabiliteit
d) de vleugelbelasting in relatie en afgestemd op de heersende windsterkte
e) Het totale gewicht (in verband met de mogelijk te bereiken lanceerhoogte aan de stiek) (en dit is iets anders dan d)
f) een redelijk profiel
d) verdere aerodynamische verfijning.
Dit rijtje is natuurlijk discutabel, maar ik blijf wel van mening dat a) belangrijker is dan de modelfactoren.
De trend: Mark Drela ontwerpt een uitstekende kist, de Allegro-lite; maar voor een eenvoudig RES wel wat over-geconstrueerd.
Vanaf dat moment is dus een RES kist kennelijk gedefinieerd als 5 of 6 panelen/ 4 of 5 knikken vleugel met toenemende tapsheid en een fantasietipje, het stabilo voor het kielvlak, liefst op een wip en zo licht mogelijk en alle bouwset aanbieders beginnen zoiets aan te bieden.
Gevolg: men praat zichzelf aan wat ''het beste '' zal zijn terwijl dat naar mijn (ik geef toe niet zo'n bescheiden) mening over secundaire factoren gaat.
De lichtheid trend heeft tot gevolg dat bij een vleugelbelasting van 12gram/dm2 vliegen bij geen wind ''fantastisch'' is en wel een eye opener kan zijn hoe mooi en goed een zwever kan vliegen, maar boven 2bf wordt het onpraktisch worstelen.
Om bv bij BF4 goed te vliegen moet er dan al snel 200gram ballast bij en dat is niet echt het beste idee in een constructie die op 12gr/dm2 gebaseerd is.
Gevolg daarvan is dat veel, vooral beginners, met hun ''de beste '' kisten afhaken bij een beetje wind en het wedstrijdgebeuren dus instort.
Een tweede meer universeel inzetbare kist is dan natuurlijk de oplossing maar die ontbeert dan weer de glamour dat het top of de line is.
Mooi voorbeeld geeft Ton van Munsteren: maakt gewoon een lekkere kist en maakt hem constructief zo als het hem bevalt.
zo te zien minder slank dan de trend en een conventionele, niks aan de hand, staartopstelling en rompje.
Helemaal niks mis mee behalve dat hij te bescheiden stelt dat het natuurlijk geen ''wedstrijdniveau'' is.
Wellicht niet bij heel weinig wind en geen thermiek omstandigheden, maar aan deze kist is zo te zien niks mis en bescheidenheid tov de huidige pakketten is bepaald niet nodig.
Hierbij mijn modellen: Squares 1 en Squares 3 En ja, die zullen zeker niet iedereen bevallen maar het zijn wel ''mijn'' modellen.
En helaas, mijn zwakke punt is ook al a)
)
Laat die frees van jou eens warm lopen! 
