RES??

@eclipse86 Sorry, ik hoop niet dat je deze iets excentrische discussie in jouw draadje bezwaarlijk vind, maar wellicht in afwachting van jouw voortgang?
Overigens is het een prima tactiek om als je nieuw bent in een categorie in te stappen met een goede bouwset.
Maar daarna; ben je dan tevreden, seen that, done that en moving on, of verdiep je je en probeer je zelf iets.

Wat ik echt anders zou willen zien is dat er meer eigenwijze mensen komen die zelf ergens over nadenken, iets zelf proberen en niet slaafs een trend volgen, want dat zal wel het beste zijn en verder niet te doorgronden behalve door napraten van wat de producent zegt.
Het laatste wat ik wil is dat mijn eigen ideeën zonder meer gevolgd worden: die zijn eventueel slechts ter overweging.


Wat is naar mijn mening de volgorde in factoren die uitmaken of een kist succesvol is:
a) de piloot.
b) de afstelling
c) de stabiliteit
d) de vleugelbelasting in relatie en afgestemd op de heersende windsterkte
e) Het totale gewicht (in verband met de mogelijk te bereiken lanceerhoogte aan de stiek) (en dit is iets anders dan d)
f) een redelijk profiel
d) verdere aerodynamische verfijning.

Dit rijtje is natuurlijk discutabel, maar ik blijf wel van mening dat a) belangrijker is dan de modelfactoren.
De trend: Mark Drela ontwerpt een uitstekende kist, de Allegro-lite; maar voor een eenvoudig RES wel wat over-geconstrueerd.
Vanaf dat moment is dus een RES kist kennelijk gedefinieerd als 5 of 6 panelen/ 4 of 5 knikken vleugel met toenemende tapsheid en een fantasietipje, het stabilo voor het kielvlak, liefst op een wip en zo licht mogelijk en alle bouwset aanbieders beginnen zoiets aan te bieden.
Gevolg: men praat zichzelf aan wat ''het beste '' zal zijn terwijl dat naar mijn (ik geef toe niet zo'n bescheiden) mening over secundaire factoren gaat.
De lichtheid trend heeft tot gevolg dat bij een vleugelbelasting van 12gram/dm2 vliegen bij geen wind ''fantastisch'' is en wel een eye opener kan zijn hoe mooi en goed een zwever kan vliegen, maar boven 2bf wordt het onpraktisch worstelen.
Om bv bij BF4 goed te vliegen moet er dan al snel 200gram ballast bij en dat is niet echt het beste idee in een constructie die op 12gr/dm2 gebaseerd is.
Gevolg daarvan is dat veel, vooral beginners, met hun ''de beste '' kisten afhaken bij een beetje wind en het wedstrijdgebeuren dus instort.
Een tweede meer universeel inzetbare kist is dan natuurlijk de oplossing maar die ontbeert dan weer de glamour dat het top of de line is.

Mooi voorbeeld geeft Ton van Munsteren: maakt gewoon een lekkere kist en maakt hem constructief zo als het hem bevalt.
zo te zien minder slank dan de trend en een conventionele, niks aan de hand, staartopstelling en rompje.
Helemaal niks mis mee behalve dat hij te bescheiden stelt dat het natuurlijk geen ''wedstrijdniveau'' is.
Wellicht niet bij heel weinig wind en geen thermiek omstandigheden, maar aan deze kist is zo te zien niks mis en bescheidenheid tov de huidige pakketten is bepaald niet nodig.

Hierbij mijn modellen: Squares 1 en Squares 3 En ja, die zullen zeker niet iedereen bevallen maar het zijn wel ''mijn'' modellen.


En helaas, mijn zwakke punt is ook al a)

 

Ik ben het zeer eens met dit rijtje, waarbij je er ook aan moet denken dat ook alle punten b) t/m e) voor het grootste deel door de piloot worden bepaald. Denk aan zwaartepunt, ballast, roeruitslagen etc.

Een model met zoveel panelen hoeft echt niet om te winnen. Vier panelen houd ik voor het meest zinvol omdat je een mooiere V-stellings verdeling kan maken dan met 3 of 2 panelen.
Het voordeel van een goed gemaakte tapse tip is dat de tippen véél lichter kunen zijn dan bij rechte vleugels (zelfs als die met tapse liggers worden uitgevoerd) waardoor het stuurgedrag vebetert. Ook zal door de relatief grotere wordtelkoorde de stabiliteit voor zowel buiging als torsie beter zijn bij een mooi tapse vleugel.

De winst in daalsnelheid bij het mooi taps laten verlopen van de vleugel is bij gelijke profilering en oppervlakte minder dan 3%. In de praktijk bij weinig wind dus te verwaarlozen. Bij wat ongunstiger condities kan de tapse vleugel wel meer voordelen hebben.

Zelfvertrouwen is ook een goede eigenschap.

Omdat een tapse vleugel bij het zelfde oppervlakte en slankheid een betere sterkte en stijfheid/ gewicht verhouding heeft kan je die dus makkelijke ballasten, waardoor het universeel gebruik makkelijker gaat.[/QUOTE]

 

neen doe maar gerust verder hoor, zolang het interessant is... kan allemaal helpen en overal zit een waarheid in.

Ik verwacht maandag mn xres! groeten

 

Eens met de argumenten van Rick, die zijn op zich juist, toch maak ik andere keuzes..
Mij gaat het er meer om dat men bewuste keuzes maakt en niet perse een trend volgt omdat de goegemeente nu eenmaal de trend volgt.
Zo schat ik bv het sterkte en gewicht argument bij een maximaal 2mtr kist veel minder zwaar in.

Wat bijvoorbeeld een taps versus een rechthoekig platform betreft: Ik vind een tapse vleugel leuker bouwen dan een rechte en een handgemaakt ribbensetje voor een 3 maal vertapste vleugel kost mij hoogstens een avondje meer.
(en zou me het commentaar besparen dat mijn kisten er nogal lomp uitzien )
Maar ik heb met al mijn tapse vleugelmodellen, vanaf een Wakefield in de oudheid tot recenter 2 hellingkisten en 3 plankhellingkisten geen goede ervaringen.
Dit zegt niet veel ben ik me bewust, maar alle rechte platforms van vergelijkbare kisten vliegen bij mij beduidend beter.
Ik wijt dit vooral aan een betere tip-overtrek karakteristiek en daar hecht ik dan weer meer aan dan een kleine daalsnelheidswinst.

Mijn opzet met de Squares serie was en is trouwens om vanuit een vrij neutraal concept steeds variaties te ontwikkelen op basis van wat me er niet aan bevalt of waarvan ik vermoed dat het iets oplevert.
Bijvoorbeeld: Squares 2 gebruikt de vleugel van Squares 1 maar met een veel lichtere romp en motorsetup.
Hierdoor is de vleugelbelasting van 28gr/dm2 naar 24gr/dm2 gegaan: de verbetering met 1 is dusdanig dat 1 nauwelijks meer gevlogen wordt en de gewonnen ervaring is dat 2 zich toch t/m bf4+ goed weet te handhaven.
Squares 3 heeft naast een lichtere vleugelconstructie die tot dusver nog steeds fluttervrij is gebleven ook een lichtere romp en komt op 19gr/dm2.
Verder ging ik van 3 naar 4 knikken: dit heeft wat aanloopproblemen gehad maar in de huidige vorm lijkt dit enigszins (maar niet doorslaggevend) de moeite waard.
Inmiddels is Squares 4 in de maak met weer nieuwe variaties maar de behoefte om de basis vleugelvorm te veranderen dringt zich nog niet aan mij op.
Ik wil hier maar mee aangeven dat voor mij het zoeken en proberen van grotere waarde en interessanter is dan het resultaat.
Als het alleen om het resultaat gaat, tja koop dan vooral ''het beste'' van wat op dat moment het beste gevonden wordt en vergeet dit motto maar:
''In het streven naar het beste passeert men ongemerkt het goede.''

 

Mooi om zo je mening en ervaring te lezen. Ik vind het altijd wel mooi als mensen juist de andere kant op gaan en ook volhouden, dan wat de rest van de meute doet/gaat.

Toch zal je ook in de Res scene weinig verandering zien mbt ontwerp, profielen en looks, althans dat denk ik (kleine uitstapjes daar gelaten)
Dit is ook het geval in de andere klasses en ik denk dat RES hierin geen uitzondering is.

Gr Lyckele

 

nice

zijn er ook foto's bouwverslagjes,... van je squares?? lijkt me leuk om allemaal te volgen...

Als helemaal ander res kistje heb ik al gelezen over de dartres... en nu kijk ik even terug naar een ander draadje hier die bij de f5j gaande is... zou dit mss ook wel een mogelijke leuke probeersel worden
Alleen vind ik de carbonbuizen terug niet passend, en een extra materiaal... ik zou alles balsa willen bouwen... eens over nadenken
op het eerste zicht ken ik er niets van maar
gewicht romp zal zeker niet zwaarder worden, staart ook niet,

en de argumenten hier over de spoiler zijn ineens ook weggewerkt of het nu verschil uitmaakt of niet
1 in de midden =
1servo minder, minder afstelwerk, 1minder breekpunt(servo) geen onderbreking van de luchtstroom,...

alle servo's en ontvanger kunnen in de vleugel gebouwd worden, zo kan je makkelijk een res romp en een eres romp maken zonder 2de ontvanger, andere instellingen, en zonder dat je een 2de romp moet maken die compleet is
waarmee ik bedoel 2 rompen 2hoogteroeren, 2 rudders en niet te vergeten, de kost van de 4 servo's...

wie ziet er wat in?? ik denk dat ik het erop zou durven wagen



met wat verschaalwerk enzo kom ik bij volgende maten uit. de romp zal denk ik net wat breder moeten.

 

en dit zou de v tail kunnen worden... bovenaan ergens een Vtje maken die je met 2 schroefjes kunt vastzetten denk ik uit carbon? of zelfs een hinge/scharnier zou mogelijk zijn,...

 

Ik heb op de InPuls een foliescharnier gebruikt. Als ik de staartbomen los haal voor transport vouw ik ze tegen elkaar. Rompje en staartbomen passen bij het middendeel in de zak en het hele spul past overdwars op de hoedenplank.

En ik heb daar om dezelfde reden de ontvanger in de vleugel gebouwd. Voor mijn projectje zodat ik makkelijk nieuwe rompjes kon bouwen
tot ik de juiste setup had.

In dit geval kan je heel snel wisselen tussen superlicht RES, e-RES of geballast zwaar helling-RES.... Ideaal!
(en hij gaat er ook lekker van sturen)

Het is dat de Andreas zich niet zo leent voor deze ombouw

 

Het is overigens zo dat ik niet de gewoonte heb problemen te verzinnen.

 

@beerendonk ,sorry als ik soms wat pedant overkom, dat is niet de bedoeling.
Ik bedoel te zeggen dat ik merk dat dit probleem meer vermeld wordt dan dat ik daadwerkelijk mensen tegenkom die dit ervaren hebben.
(en ja , dat kan natuurlijk zijn omdat de meeste mensen zo verstandig zijn om niet met een laaggeplaatst stabilo te vliegen)

Ik ben vooralsnog bang dat niet iedereen zit te wachten op mijn hersenspinseltjes: als er zich meer belangstellenden melden wil ik dit wel doen.

Expirimenten zoals de Dartres: ik kan alleen maar aanmoedigen om dat soort zaken uit te zoeken en te proberen.
Uit zuiver prestatie-oogpunt is dit echter niet echt de weg, uit leerzaam en interesse-oogpunt wel.
Verkijk je niet op de constructie-problematiek van de InPuls; is niet helemaal beginnerskost.

De 1 of 2 spoiler discussie: Mark Drela, en die is toch echt van de subtiliteiten heeft op zijn Allegro en Allegro-lite, 1 mega grote centrale klep over het hele middenstuk: dit zet dus je hele staartdeel in de luwte en ook nog daarbuiten. Ik verwacht van Mark Drela echt wel dat hij daar achter staat.

Een goede effectieve spoiler heb je op een Res kist al bij een afmeting van 30x3.5cm is mijn ervaring, dus dat levert dan gesplitst twee klepjes van15x3.5 cm.
Of dat nu de moeite is?
Mijn ervaring is in ieder geval dat 1 centrale spoiler prima werkt en ik heb nog niets gemerkt van ernstig verminderd stuurgedrag.
(ik heb overigens op 2 vroegere kisten wel gesplitste klepjes gehad en kon echt geen beter stuurgedrag ontdekken.)
Hoor hier graag de mening van mensen die met beide opstellingen ook ervaring hebben.

 

Bedankt voor het compliment!

Maar experimenteren met eigen ontwerpjes is dat ook niet.
En als je de ambitie van eigen ontwerpen bouwen en vliegen niet hebt, dan bouw je gewoon wat er op de markt is en de fabrikanten ontwerpen die kisten.

Ik vind toch best wel wat diversiteit op de markt hoor, we vlogen in Oostenrijk tijdens RES -ochtend met 4 piloten en 4 verschillende kisten die alle 4 erg goed vlogen.

Maar een omgekeerde-Vstaart-Res is er nog niet....... Inspireert wel hoor!

 

De xres is in de maak en de omgekeerde v res komt er geloof ik zeker. Morgen mss de staart eens laseren

 

nog wat aan het tekenen geweest. ik denk dat ik het middendeel met de staartbomen en de staart gewoon in 1deel laat voorlopig. is niet zo heel groot, een lengte van 490mm en een breedte van 430mm zonder het rompje dan, met het rompje erbij kom je uit op een romplengte van 645 mm, dit is bijna de helft van een gewoon res kist romp???

 

Dit is een ontwerpje dat ik heb gemaakt. Of het er ooit van komt weet ik niet.

Het stabilo zou natuurlijk wel een echtprofiel moeten krijgen.

 

kijk eens aan super

 

Sjonge! Wat leuk. Laat die frees van jou eens warm lopen!

 

wat me wel opvalt in vergelijking met de inpuls is idd het stabilo, jij hebt hier eentje van 100mm breedt, als ik de inpulse verschaal naar 2meter wingspan kom ik op 56mm inclusief het roer, is dit niet te weinig?? het rompje is klaar om eens te proeflaseren, enkel nog een plaats voor de sleephaak voorzien....
morgen mss middenstuk vleugel eens een hersenspinsel uitproberen.

Groeten

 

Waarschijnlijk heeft Rick het netjes doorgerekend voor wat betreft stabiliteit marge en weet ik veel wat nog niet meer.
Ik heb de InPuls op mijn zeemansoog getekend

 

Alles bij de impuls heeft een grotere slankheid. Dus ook het stabilo.
Bij jou verkleinde impuls tekening in post 26, is de verhouding vleugelwortelkoorde/stabilokoorde 125/56= 2.23. Bij mijn ontwerp is het 2.00, dat is slechts 10% verschil.
In mijn ontwerp zou het middendeel, dat relatief zwaar is, groter worden wanneer ik de stabilo koorde kleiner zou maken. Dan moet namelijk de stabilo spanwijdte groter worden.

Al met al zijn er heel wat ontwerpvariabelen, zoals Peter ook al stelt, en de effecten van wijzigingen zijn vaak kleiner dan je denkt.

Na nog wat verder stoeien met het ontwerp kom ik tot de conclusie dat een tip deel zonder knik, dus 3 panelen in totaal, met 120 mm tipkoorde, een vrijwel gelijke prestatie oplevert.


Profielen doen meer dan (binnen redelijke grenzen) geometrie.

Ik heb het heel oude BE50 profiel van Verbitsky, ooit voor Wakefield (F1B) ontworpen, wat ontwelfd van 4.1% naar 2.5% en het punt van maximale welving van 45.5 naar 46.5% en dat 'doet' het in XFOIL beter dan BC70. Voor de tip heb ik niks beters dan de BC30.
De BC70, BC50, BC30 serie is een van de winnaars in de Stuttgart RES windtunneltest.

 

Ik denk dat ik door mijn eigen naamskeuze in verwarring ben. Jullie hebben het over Vladimir's Plus en ik loop op te scheppen over mijn eigenbouw op Inside gebaseerde InPuls.

Maar de staart van de Plus is idd erg slank en ook vrij hoog, als ik hem naast de V-staart van Orca bekijk denk ik dat het totale oppervlak niet eens zo heel erg veel scheelt.