Dag Heren,
Ik ben de laatste tijd weer erg veel bezig geweest met grondeffect vliegtuigen, een tijd geleden had ik hier ook al gepost over een groot grondeffect vaartuig van 1,5 meter, wat helaas slechter afliep dan gehoopt.
Aangespoord door een thread in RCGroups ging de zoektocht door naar een goed werkende RC WIG. Van een groot aantal vrije vlucht werpmodellen presteerde deze het beste:
Het model functioneert naar het Lippisch principe, en heeft dus een omgekeerde Delta vleugel met anhedral.
De stabilisatie gaat naar dit principe:
De stabiliser is positief ingesteld met een positief gewelfd profiel. Het zwaartepunt ligt achter het Liftpunt van de hoofdvleugel(de grondeffect vleugel). Stijgt het model door onvoorziene omstandigheden, dan verliest de hoofdvleugel draagkracht doordat het grondeffect verzwakt. De Stabiliser is onafhankelijk van het grondeffect en lijdt geen verlies, waardoor het model in zijn geheel neuslastig wordt en de neus laat zakken, in tegen stelling tot achterover te slaan, door het verschuivende drukpunt van de hoofdvleugel(zoals hydroplanes ook achterover waaien).
Afgeleid van het bovenstaande model heb ik een RC model ervan gebouwd:
Dit model had het probleem, dat hij voor de overgang naar planeermodus, de neus onderdook en het model telkens stopte als er gepoogd werd op te stijgen.
Vervolgens heb ik twee extra schuim stukken toegevoegd voor de step, links en rechts van de neus:
Toen deed het model eindelijk wat het moest doen, bij het opstijgen kon er nu bij volgas en een hoog getrokken hoogteroer gelijk geplaneerd worden en versnelde het model door naar vliegsnelheid. Eenmaal succesvol opgestegen zag het er zo uit:
Gaaf! Hij deed het dus in ieder geval
Maargoed, ik kwam er al snel achter dat ik het model niet getrimd kreeg! Telkens als de gasstand veranderde was het model totaal ongetrimd. Natuurlijk heeft de hoge positie van de motor hiermee te maken, maar het effect was veel sterker dan normaal. De fout zat hem natuurlijk..in de positie van de Stabiliser, achter de propellor. De stabiliser is erg groot uitgevoerd en sterk positief dragend, het zwaartepunt ligt op dezelfde positie als op het eerdere werpmodel dat ik had gebouwd. Het model was nu dus altijd mooi getrimd, zodra de motor uitstond. Gaf je gas, blies je alle lucht over de stabiliser heen, die véél meer draagkracht gaat leveren en het model omlaag laat duiken:
En dit was met vol opgetrokken hoogteroer!
Maargoed, als je vervolgens gewoon het hele model zodanig meer uptrimd dat hij wél vliegt, terwijl je gas geeft, dan gebeurd dit wanneer je de motor uitzet:
Ook niet fijn!
Dus, het was tijd voor een ander model, ik had onderhand genoeg van de ontwerpfouten.
Het volgende model moest de zelfde vleugels / invalshoeken hebben, maar..
- de romp moest deze keer makkelijk kunnen gaan planeren
- de romp moest eenmaal planerend minder "plakken"
- de stabiliser moest ruim buiten de propeller luchtstroom staan
Dus weer aan de slag:
De romp is simpel opgebouwd van gammatriplex met Styrodur.
De romp is dus veel langer en tweemaal zo breed. De hull step is wat grover uitgevoerd en de oppervlakte ervoor is minder vlak. Verder bevindt de stabiliser zich nu veel hoger dan op het vorige model.
Klaar!
Vervolgens weer gaan testen..
Doet het, en goed ook! Het stuurt echt makkelijk, je geeft volgas, het model planeert na minder dan een meter al, en na zo een 5 -6 meter begint hij al te springen en schommelen. Ga je nog wat harder, of je trekt erg voorzichtig het hoogteroer wat aan, dan houdt het springen op en je model zweeft mooi over de golven. Hartstikke stabiel, ik heb er nog geen crash mee gemaakt.
Nouja ik hoop dat anderen hier nog wat aanhebben, hier is de bouwtekening die ik erbij heb gemaakt:
Groetjes,
Marijn
Ik ben de laatste tijd weer erg veel bezig geweest met grondeffect vliegtuigen, een tijd geleden had ik hier ook al gepost over een groot grondeffect vaartuig van 1,5 meter, wat helaas slechter afliep dan gehoopt.
Aangespoord door een thread in RCGroups ging de zoektocht door naar een goed werkende RC WIG. Van een groot aantal vrije vlucht werpmodellen presteerde deze het beste:
Het model functioneert naar het Lippisch principe, en heeft dus een omgekeerde Delta vleugel met anhedral.
De stabilisatie gaat naar dit principe:
De stabiliser is positief ingesteld met een positief gewelfd profiel. Het zwaartepunt ligt achter het Liftpunt van de hoofdvleugel(de grondeffect vleugel). Stijgt het model door onvoorziene omstandigheden, dan verliest de hoofdvleugel draagkracht doordat het grondeffect verzwakt. De Stabiliser is onafhankelijk van het grondeffect en lijdt geen verlies, waardoor het model in zijn geheel neuslastig wordt en de neus laat zakken, in tegen stelling tot achterover te slaan, door het verschuivende drukpunt van de hoofdvleugel(zoals hydroplanes ook achterover waaien).
Afgeleid van het bovenstaande model heb ik een RC model ervan gebouwd:
Dit model had het probleem, dat hij voor de overgang naar planeermodus, de neus onderdook en het model telkens stopte als er gepoogd werd op te stijgen.
Vervolgens heb ik twee extra schuim stukken toegevoegd voor de step, links en rechts van de neus:
Toen deed het model eindelijk wat het moest doen, bij het opstijgen kon er nu bij volgas en een hoog getrokken hoogteroer gelijk geplaneerd worden en versnelde het model door naar vliegsnelheid. Eenmaal succesvol opgestegen zag het er zo uit:
Gaaf! Hij deed het dus in ieder geval
Maargoed, ik kwam er al snel achter dat ik het model niet getrimd kreeg! Telkens als de gasstand veranderde was het model totaal ongetrimd. Natuurlijk heeft de hoge positie van de motor hiermee te maken, maar het effect was veel sterker dan normaal. De fout zat hem natuurlijk..in de positie van de Stabiliser, achter de propellor. De stabiliser is erg groot uitgevoerd en sterk positief dragend, het zwaartepunt ligt op dezelfde positie als op het eerdere werpmodel dat ik had gebouwd. Het model was nu dus altijd mooi getrimd, zodra de motor uitstond. Gaf je gas, blies je alle lucht over de stabiliser heen, die véél meer draagkracht gaat leveren en het model omlaag laat duiken:
En dit was met vol opgetrokken hoogteroer!
Maargoed, als je vervolgens gewoon het hele model zodanig meer uptrimd dat hij wél vliegt, terwijl je gas geeft, dan gebeurd dit wanneer je de motor uitzet:
Ook niet fijn!
Dus, het was tijd voor een ander model, ik had onderhand genoeg van de ontwerpfouten.
Het volgende model moest de zelfde vleugels / invalshoeken hebben, maar..
- de romp moest deze keer makkelijk kunnen gaan planeren
- de romp moest eenmaal planerend minder "plakken"
- de stabiliser moest ruim buiten de propeller luchtstroom staan
Dus weer aan de slag:
De romp is simpel opgebouwd van gammatriplex met Styrodur.
De romp is dus veel langer en tweemaal zo breed. De hull step is wat grover uitgevoerd en de oppervlakte ervoor is minder vlak. Verder bevindt de stabiliser zich nu veel hoger dan op het vorige model.
Klaar!
Vervolgens weer gaan testen..
Doet het, en goed ook! Het stuurt echt makkelijk, je geeft volgas, het model planeert na minder dan een meter al, en na zo een 5 -6 meter begint hij al te springen en schommelen. Ga je nog wat harder, of je trekt erg voorzichtig het hoogteroer wat aan, dan houdt het springen op en je model zweeft mooi over de golven. Hartstikke stabiel, ik heb er nog geen crash mee gemaakt.
Nouja ik hoop dat anderen hier nog wat aanhebben, hier is de bouwtekening die ik erbij heb gemaakt:
Groetjes,
Marijn
Laatst bewerkt:
