Vindt je dit beter dan cardankoppeling?
Gr. Martin
Ter lering en vermaak:
Een cardan (of flex) koppeling die niet in lijn staat, vraagt onnodig vermogen, en de koppeling slijt enigszins. Soms gaan ze ook onaangenaam veel geluid maken.
Dus éérst een motor in lijn zetten met een starre koppeling, en dan je motorbevestiging vast zetten, zorgt er voor dat de assen
zo goed mogelijk in lijn staan.
Afhankelijk van de motorbevestiging, lukt dit in lijn zetten beter of minder zuiver. Een cardan of flex koppeling vangt dan de allerlaatste kleine uitlijnfoutjes op.
Dus ja, zuiver vanuit een technisch oogpunt, is dit beter.
Je moet dat zo zien: Stel, je monteert middels een uit metaal of kunststof gedraaide, en dus zuiver in lijn staande motordrager de motor rechtsstreeks op de schroefaskoker. Dat levert een zuivere uitlijning op. Je kunt nu met een volledig starre koppeling toe, en de verliezen zijn minimaal, als het goed is het geluid ook. Hoef je verder niks meer aan te doen.
Maar als die methode niet kan, als de motor om wat voor reden dan ook, in de romp bevestigd wordt, dan kan de uitijning nooit zo zuiver zijn, want, om maar wat te noemen, je assen en motor zijn van metaal, maar je romp is van kunststof of hout. Temperatuurverschillen, of verschillen in luchtvochtigheid (in geval van hout), verschillen in flexibiliteit (metaal geeft minder mee dan kunststof of hout) gaan nu met vrij grote zekerheid minime verschillen in uitlijning veroorzaken. Meestal valt het voldoende mee, maar het kan wrijving in de lagers veroorzaken als zo'n starre koppeling de as opzij probeert te duwen omdat door die minieme verschillen de motor zich wat verplaatst t.o.v. de as.
Dan kun je daar een flex (voor compensatie van kleine verschillen) of een cardan tussen zetten.
Maar je moet er ook weer geen halszaak van maken. Vaak is "ongeveer goed" ruimschoots goed genoeg.