Bouwproject Challenge 110, F3A model

De afgelopen maanden heb ik me ingelezen en (geprobeerd in te vliegen) in het F3A-C traject. Wat modellen gekocht (AngelS 30E, Oxalys 50E) maar het zat niet echt mee. Veel schade. En ja, eigenlijk vlieg ik liever met modellen die ik zelf gebouwd heb.

Dus op jacht naar F3A tekeningen. Hmmmm, zijn niet veel in omloop. Dus na ampele overwegingen en na een hoop gesprekken, de uitdaging maar opgepakt. Het wordt dus tekenen, frezen, bouwen en daarna vliegen. In het forum (F3A deel) het nodige gelezen over modellen, voors en tegens etc. Uiteindelijk als uitgangspunt een model à la WindS van Sebart genomen. Uiteindelijk zal er wel weer van alles veranderen.

De voorlopige specs:
Naam van het model: Challenge 110
Doel: F3A-C (B) programma ermee kunnen vliegen.
Afmetingen: ca 175 x 175 cm
Aandrijving: 8S, mogelijk 10S
Opgenomen vermogen: 1500-2000W

Hieronder staat de eerste schets c.q. de contouren. Ik streef na om e.e.a. in Solidworks in 3D te tekenen. Daar zitten wat betreft mijn kennis wat hiaten (en dus een uitdaging). Met name het tekenen van rompen blijf ik een uitdaging vinden. Kom ik er niet uit dan wordt het 2D in AutoCad. In ieder geval via AutoCad (dxf) naar de freesfiles etc.

full


Hieronder een wat verdere uitwerking van bovenstaande schetsen.

full
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Dag Willy,

Zeker een uitdaging. Ik vrees dat ik weinig tijd heb, en bouwen is ook niet mijn sterkste punt, maar als Solid Works een beetje werkt als ProE Wildfire dan ben ik altijd bereid om mee te denken en te designen in CAD.
Het bouwen wordt dan een noodzakelijkheid om mee te komen. Ik ga vast sparen voor de lipo's;-)

Off topic: Gisteravond is bij het oefenen van de slow roll mijn cockpitkap van de Element 30 gewaaid :-(. Niet zien gebeuren(hoe is dat mogelijk, je kijkt immers altijd naar je kist!) en niet weer te vinden. Ik heb dus al een noodzakelijk bouwprojectje voor komende zondag (F3A-C is volgende week al).

Wat weegt een Wind-S?
Ik vrees het ergste qua gewicht van mijn toekomstige chalenge. Een Sebart Angel 30 is ook al veel lichter dan een Fliton Element (scheelt zeker 200 gram, en ik vindt het Fliton barrel ook al erg licht (te?) geconstrueerd) en licht bouwen is ook niet mijn forté.
 
In de F3A sectie staat een bouwverslag van de WindS van Hezik. Uitgangspunt was 4200-4300 gram. De Challenge zal naar verwachting zwaarder worden, maar moet zeker onder de 5 kg blijven. Ik ga er vanuit voor de triplex berken triplex te gebruiken. Als ik lichter spul kan vinden gaat dat erin.
 
Berkentriplex is erg mooi en sterk materiaal maar wel erg zwaar, Gamma verkoopt hobbytriplex van 3mm is erg licht en goedkoop. Dit is een uitstekend materiaal voor het maken van spanten en rompzijkanten.
 
Het triplex van de Gamma is populierentriplex. Licht en zoals je aangeeft goedkoop. Mijn eerste freesproject was een redesign van een X-tra 40 van Hobby-In. Daar veel van dit triplex toegepast. Met name voor de spanten was dat niet echt een succes. Nogal breekbaar waar de nerf niet in langsrichting loopt. In latere modellen beuken triplex van 2 mm toegepast. Is een stuk sterker. Nu eens berken proberen. Sterker dan populieren, lichter dan beuken.

Ik opteer momenteel voor 2mm berkentriplex. Door de constructie kun je dit wel degelijk licht en sterk bouwen. Maar eigenlijk heb ik het idee dat in de Verre-Oosten modellen nog ander materiaal gebruikt wordt, maar ik krijg de vinger er niet achter.

In ieder geval ga ik bij het tekenen uit van 2mm. En of het dan populieren/beuken/berken wordt: dat kan eenvoudig veranderd worden.
 
Laatst bewerkt:
Als je wil, wil ik wel wat goede foto's voor je schieten en maten nemen?

Zo kijkend naar je tekening lijk je mij aardig op weg, alleen zou je vleugel en stabilo naar moderne begrippen wel wat groot kunnen zijn.

De WindS is 1m80 lang en heeft een spanwijdte van 1m74.
 
Willy,

Hezik zal volgende week zijn Wind-S vast wel bij zich hebben in Gouda. Dan kun je daar toch wel wat detailopnamen maken? Ik heb de rolmaat ook in de auto liggen :-)
 
Hezik,

Dank voor het aanbod betreffende het schieten van de foto's. Je draadje over de samenbouw van de WindS was al een dankbare bron. Ik denk voorlopig foto's genoeg te hebben. Maar op een andere punt graag je hulp. Ik heb de afgelopen maanden/jaren een groot aantal modellen bekeken en waar mogelijk foto's tekeningen e.d. bekeken en geanalyseerd. Kom eigenlijk tot de conclusie dat alle interne constructies (afgezien van de bevestiging van het landingsgestel) van recente modellen opgebouwd zijn uit 2 mm 3 lagen triplex. Maar ik heb niet echt veel 2 m modellen in handen gehad. Geldt dat voor de WindS ook? Of zit daar toch 2,5 of 3mm in?

Het is overigens niet de bedoeling om de WindS volledig te kopiëren. Ik neem de WindS als referentie. Communiceert wat makkelijker. Had ook een Oxalys kunnen zijn

Even wat maten zoals e.e.a. nu in opzet staat:
- vleugelspanwijdte 1740 mm
- Stabilo 725 mm
- Lengte 1697mm (excl. spinner)

Als e.e.a. uitgewerkt wordt zal er nog wel de nodige mm afgaan of bijkomen.

Andere momenteel cruciale keuzes:
- instelhoek tussen hartlijn stabilo en hartlijn vleugel 0 graden;
- hartlijn motor ligt 10 mm onder de hartlijn van het stabilo
- hartlijn van de koorde van de vleugel ligt 40 mm onder de hartlijn van het stabilo
- domping motor: nu 0 graden, zal uiteindelijk een graad of 2-3 worden denk ik
- V-stelling vleugel 0 graden

Willy
 
Wat modellen gekocht (AngelS 30E, Oxalys 50E) maar het zat niet echt mee. Veel schade.
En ja, eigenlijk vlieg ik liever met modellen die ik zelf gebouwd heb.
Zolang je nog veel schade vliegt is het verstandig om te blijven oefenen met iets waar je niet al te veel emotionele binding mee hebt. Naast je bouwproject ook lekker blijven oefenen met de twee genoemde modellen zolang ze te repareren blijven.
 
Vleugels, stabilo en kielvlak

Vandaag de profielen van vleugels, stabilo en kielvlak uitgezocht.

Vleugel is overal even dik gehouden evenals het stabilo. Kielvlak naar boven taps toelopend.
Voor volgende week staat de romp op het programma.

full


@Hans Meij: het maffe is dat ik minder binding heb met een zelfgebouwd model dan met een ARF. En nee, de AngelS is niet te repareren. De Oxalys staat nog ter overweging. Maar om je gerust te stellen: er wordt gewoon gevlogen. Maar helaas niet met F3A-C geschikt spul.

@plotterwelt: Hobbyply van de Gamma is 3mm Balsatriplex -> ik zal binnenkort eens bij de Gamma gaan kijken.

Willy
 
Laatst bewerkt door een moderator:
De romp heeft zijn vorm gekregen

De hoofdlijnen van de Challenge 110 staan nu op papier. Mogelijk dar de neus nog wat spitser/slanker wordt.

full


En dan hieronder de drie aanzichten.

full


Volgende stap is het detailleren van de onderdelen. Ik begin met het stabilo.

Willy
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Heb je gisteren op de F3a B/C wedstrijd in Waddinxveen nog wat inspiratie opgedaan aangaande constructiedetails zoals V-stelling realisatie van het stabilo en bevestigingsmechanismen voor de staartroeren? Mijn voorkeur was, simpeldenkend, eerder hoogteroer servo's aan beide zijden van de romp in de staart, maar in de Rockandroll van Henk zag ik push/pull kabels zitten. dat bespaart lekker aan gewicht aan servo's, servokabels en connectoren in het achterste deel van de romp en kost waarschijnlijk ook minder. Hoe je dit foolproof en spelingsvrij genoeg moet realiseren is me nog niet duidelijk (ben vergeten echt oplettend te kijken naar dit detail gisteren, zat me te verlekkeren aan de Wind S).
 
Mijn gevoelsmatige voorkeur gaat uit naar kleinere servo’s on het stabilo. Ik denk dat dit met de minste speling te maken valt. En vervoersmatig handig, kunnen ze er af.

Servo’s achter in de staart ben ik niet zo dol op. Met name als het standard-size servo’s zijn. Gezien de lengte van de romp kan dat de nodige zwaartepunt problemen geven.

Aan de andere kant: als je naar de de plaats van het accupacks kijkt zie je dat de packs vrij ver naar achteren liggen. Laat je de servo’s in de staart weg en zet je ze in de romp zou je wel eens een probleem met het zwaartepunt kunnen krijgen.

En wat ik eigenlijk niet “mooi” vind zijn al die kabels door het achterste deel van de romp.

Mijn voorkeurs lijstje:
1 Servo’s in het stabilo
2 Servo in het missen met kabels
3 Servo(‘s) in de staart

Overigens laat ik momenteel alle opties open. Een paar servo openingen zijn zo getekend.

Het is moeilijk om op een dag als gisteren te beoordelen of de piloot nu goed is of dat het model makkelijk vliegt. Ik heb de indruk dat er een trend is om de spanwijdte iets kleiner te maken t.o.v. de lengte van de romp. Wat betreft rompvorm zie je zowel hele smalle rompen met veel rechte zijkant als ronde b.v Yak 54. En hoewel de X-tra 60 al een paar jaar in omloop is lijken ze wel heel strak te vliegen. Terwijl dat een redelijk recht-toe recht-aan ontwerp is.

Dus kook hier maar een soep van.

Willy
 
Een goed uitgevoerd closed-loop systeem heeft minder speling dan een directe aansturing. Met vervoer gaat mijn stabilo er ook af, dus dat zal het probleem niet zijn. (kwiklinkjes kunnen zo los)
 
Een goed uitgevoerd closed-loop systeem heeft minder speling dan een directe aansturing.
Bij een goed uitgevoerde directe aansturing blijft alleen nog de speling over die servo zelf heeft.
Een pull-pull heeft naast de speling op de servo ook nog wat extra speling doordat als de kabels aanspannen de enkele hoekjes die in het kabeltje zitten nog een ietsje scherper (minder afgerond) worden.
 
Ik ben het niet helemaal met je eens Hans:) Als de kabels netjes zijn opgespannen, dan raak je daardoor al de speling in de kwiklinks/ball-links kwijt, bij direct aansturing heb je dit nog steeds. Of je zou perfecte spelingsvrije ball-links moeten kunnen vinden, maar die zijn schaars.....
 
Back
Top