Bouwverslag Top-Flite Corsair .60 62"

waar ik nogal moeit emee had is het spelingsvrij maken van de retract constructie, gebruik in ieder geval stangetjes die dik genoeg zijn, anders buigen ze door en werkt het systeem niet goed...
ik ben na een tijdje maar overgestapt op aluminium profieltjes..., maar ik hoefde niet de W-vorm van de vleugel te volgen dus voor mij was het makkelijker;)
 
Ben benieuwd hoe deze opstelling gaat werken en vooral na verloop van tijd.
De afstelling zal zeer kritisch worden en wat tijd kosten.

Succes alvast en we blijven het volgen.
 
Beetje laat . . .

En dat ene schot dat toch wat schuin naar achteren stond met de ouwe trouwe geodriehoek recht vastgepind tijdens het drogen

Kan dat ook gekomen zijn omdat je van die loodzware lijmtangen gebruikt?

Dat die de hele opstelling scheef trokken? :o


jan.
 
Even voor de goede orde: Er staat hier niks scheef hoor, geodriehoek niet eens nodig gehad :D Op een van de foto's lijkt het wel scheef, maar dat is vertekening van de foto - het is allemaal zo recht als het maar kan.

Het citaat betrof de achterkant van de cockpit, daar zou die kleine afwijking die er eerst inzat naar achteren toe wel van de zware lijmklemmen gekomen kunnen zijn...

Berto, waar ben je vooral benieuwd naar - of die umlenks met bevestiging het gaan houden, of de balkjes sterk genoeg zijn voor de landingen, of het mechanisme als geheel (vergeleken met pneumatisch natuurlijk toch wat zwaarder gaand)?
 
Hee Martin,

ik doel op de afstelling van het landingsgestel en hoe die zich zal houden na de diverse (harde) landingen.

Een intrekbaar landingsgestel neemt altijd extra zorgen met zich mee waardoor op den duur extra speling onstaat en de wielen niet meer zo goed in of uitkomen.
Als ze apart aangestuurd worden is dat al een crime dus vraag me af hoe dat gaat als ze beiden door 1 servo aangestuurd zullen worden en dan ook nog door een "knik".

De bevestiging is vaak voor de normale landingen wel stevig genoeg, maak je een te harde landing dan ben je je gear kwijt.


Nu ik dit zeg denk ik ineens hieraan.

Stel je maakt een te harde landing en 1 van je landingestellen breekt er onder uit en verbuigt/brekkt/beschadigd de aansturing.

Kan je er dan nog bij om dit te repareren zonder je vleugel helemaal open te maken???
 
Hoi Berto,

ik heb vooralsnog inderdaad 1 servo in gedachten, juist om te voorkomen dat ik de vleugel open zou moeten halen bij eventuele schade. Vanuit de ruimte waar de retracts gemonteerd zijn kan je precies bij het ene uiteinde van de 2mm staaldraad stuurstang, bij het servo in het midden bij het andere uiteinde.

Ik kan ook met 2 servo's werken, ik heb ze liggen. Maar juist dan zit ik met het probleem dat ik er moeilijk meer bij kan als er iets fout zou gaan - die servo's zouden denk ik dan namelijk een rib naar binnen (richting het midden van de vleugel) geplaatst moeten worden, net naast de umlenks. Ze passen met een beetje zaagwerk in de ribben (liever niet, lijkt mij) ook net tussen de retracts en de main spar, maar de beweging van de servo-hevel is dan niet zo goed in lijn met de rechte beweging die de retract bediening nodig heeft. Achter de main spar heb ik niet genoeg ruimte vanwege de wielkasten. Voordeel van de servo's naast de retracts plaatsen is natuurlijk wel dat de stuurstangen superkort blijven - 2 stukjes van elk 1-1,5 centimeter; erg weinig speling mogelijk en verbuigen kan dan ook haast niet voorkomen vermoed ik. Ik zou natuurlijk servo-luikjes in de vleugel kunnen maken dan.

Welke oplossing het ook wordt, de montage op de servohevel, umlenk en retract wil ik denk ik doen met van die tonnetjes, zodat je alles mooi precies kunt afstellen. De Corsair .60 van Hangar 9 doet het ook met 1 servo, stuurstangen en van die tonnetjes, met hetzelfde retract en dezelfde maat 3.25" wielen (ik ga Robart lichtgewicht wielen gebruiken). Kijk maar op deze plaatjes uit hun handleiding:

Corsair0059.jpg

Corsair0060.jpg


Het zou dus op zich haalbaar en werkbaar moeten zijn, zou je zeggen. Maar ik sta open voor suggesties, om te komen tot het beste resultaat.
 
Laatst bewerkt:
Het waaide nogal vandaag, lekker klussen dus! :cool:

Ik heb de retracts vastgezet en met 2mm stuurstang alles aan elkaar gekoppeld. Inderdaad het nodige afstelwerk om te zorgen dat de servo's geen stroom trekken in één van beide eindstanden, en tegelijkertijd zorgen dat de retracts netjes in hun eindstand komen.

Is allemaal aardig gelukt, nog een heel klein beetje bijstellen voor de servo, die trilt nog net even na na het inklappen. Gaat wel na 5 seconden over en komt dan niet terug.

Het servo in het midden van de vleugel:
Corsair0061.jpg


De stuurstangen:
Corsair0062.jpg


En zo zit het met de umlenk en retract aan elkaar gekoppeld:
Corsair0063.jpg


Landingsgestel ingeklapt:
Corsair0064.jpg


En uitgeklapt:
Corsair0065.jpg
 
Laatst bewerkt:
Hoi Martin,

Je moet dit systeem zeker ook testen met wat tegen druk op de poten. De weerstand die ontstaat door voorwaartse vlucht zal de poot tegen houden tijdens het uitklappen.

Ik heb een Corsair gezien van Jan Hermkes waar bij hij eerst de aansturing zoals jij had. Deze Corsair heeft twee 3 blads carbon propellers verloren door dat systeem :confused:. De weerstand van de lucht hield de poot tegen terwijl de servo naar zijn uiteindelijke positie ging. De lange aansturing en knik in de vleugel zorgde er voor dat de landingsgestel niet in zijn lock positie kwam. Het werd dus een buiklanding :sad:.
Test je systeem goed, en anders monteer een kleinere servo direct bij de landingsgestel. Er zijn mini servo's die een kracht hebben van 3,5 Kg/cm.

Groetjes Rob.

edit 1 time
 
Laatst bewerkt:
Goed advies - Ik zal het zeker zo testen.

Ook al heb ik geen 3-blads propellor op het oog tot zover, een 2-blads propellor breken is ook al jammer en een buiklanding wil ik ook niet.

Ik HEB 2 servo's liggen, en ze passen ook met gemak in de "bay" naast de retracts. Ik zou natuurlijk eenvoudig een lange servo-hevel kunnen nemen die scharniert ter hoogte van de tussenliggenmde rib, en de aansturing heel mooi spelingsvrij en dubbel sterk kunnen maken. Dan kan ik alles ook gemakkelijker afstellen. Wel zal ik dan denk ik toegangsluiken maken om bij de servo's te kunnen komen, maar dat is niet het moeilijkste.
 
Tja, ik persoonlijk zou dan voor de laatste aansturing gaan, geeft een zekerder gevoel.
 
Een goed retract systeem is eigenlijk een systeem waar je minstens 50 landingen niet naar om hoeft te kijken.
Hoe meer afstel punten en lostrilbare scharnierpunten/schroefjes je toevoegd, hoe kleiner de kans is dat je een betrouwbaar systeem krijgt.
Betrouwbare retracts zijn een verademing, en maken een belangrijk verschil uit tussen gewoon fijn vliegen met een kist, of elke keer dat gedonder met die poten.
 
Op mijn Derwisj heb ik een retract systeem met een centraal geplaatste retract en heb daar zo lang als ik het ding heb, niet naar om hoeven kijken. Dat zal een vlucht of 200 zijn. Nu zit dat, eerlijk is eerlijk, zonder umlenkhevel, maar ik zou niet weten waarom een umlenkhevel zoals hier gemonteerd, zoveel speling tot gevolg zou moeten hebben.

Ik zou het mooi laten zoals het nu is, want ik zie geen reden waarom dit niet prima zou werken..
 
@hezik
Klappen je wielen naar achteren weg of naar binnen/buiten in de lengte van de vleugel? Dat maakt hier nu net het verschil. Door de druk van de lucht bij het uitklappen (= tegen de wind in naar voren) komen andere verschijnselen naar voren en gaat dus energie zitten in onderdelen die dat op kunnen nemen. Onder andere in een lange gebogen stuurstang. Blijkbaar heeft Jan Hermkes hier dus al last van gehad.
 
Die wielen van de kist van Hezik klappen 100% niet naar achteren weg.

En dat is een groot verschil.
 
Ik zou het eerder zoeken in de dimensies van de stuurstangen.

Mijn wielen klappen inderdaad niet naar achteren, maar het idee dat wielen zoveel krachten opvangen dat stuurstangen gaan verbuigen.. dan heb je naar mijn mening echt onderbemeten stangen gemonteerd.. zoveel frontaal oppervlakte heeft een wiel nu ook weer niet.

Er zijn ook mensen met stuurvlakken op umlenkhevels.. dat zou dan al helemaal nooit moeten werken.

Niet dat het mij veel uitmaakt ofzo, maar hij heeft nu gewoon de handleiding van Robart nagebouwd en dat zit er al in en ziet er netjes uit.. als het mijn toestel was, zou ik dat gewoon proberen en er vertrouwen in hebben dat Robart geen onzin in z'n handleidingen zet. Ik persoonlijk zou het zonde vinden als je een al bestaand en volgens handleiding gebouwd systeem helemaal gaat verbouwen omdat het bij iemand anders, die het mogelijk anders heeft ingebouwd, niet werkte..
 
Laatst bewerkt door een moderator:
@Hezik

Dat is nu precies wat het verschil maakt tussen de theorie en wat er in de praktijk gebeurt.

Bij een relatief hoge luchtsnelheid heeft het landingsgestel van de Corsair de neiging 'teruggeduwd' te worden naar achteren. Dit wordt veroozaakt door de manier waarop het de landingspoten van deze kist zijn ontworpen. De volledige draai van zo'n poot is pas vlak vóórdat deze in z'n lock valt helemaal compleet. Gedurende deze weg naar volledige uitgeklapte stand wordt er nogal wat weerstand ondervonden doordat het geheel nou niet echt aerodynamisch is. Dit wordt ook niet echt vergemakkelijkt door een landingsgesteldeur die aan de strut zelf zit. Die staat haaks op de luchtstroom wat op zich al een flinke weerstand met zich mee kan brengen die groter wordt naar mate de strut steeds verder naar beneden uitklapt wat nou nét ffe genoeg kan zijn om één van de poten, of allebei, niet te laten locken met als gevolg een buiklanding of ommezwaai op de grond.

Mzl,

Tjen

:cool:
 
@

Dat is nu precies wat het verschil maakt tussen de theorie en wat er in de praktijk gebeurt.

Bij een relatief hoge luchtsnelheid heeft het landingsgestel van de Corsair de neiging 'teruggeduwd' te worden naar achteren. Dit wordt veroozaakt door de manier waarop het de landingspoten van deze kist zijn ontworpen. De volledige draai van zo'n poot is pas vlak vóórdat deze in z'n lock valt helemaal compleet. Gedurende deze weg naar volledige uitgeklapte stand wordt er nogal wat weerstand ondervonden doordat het geheel nou niet echt aerodynamisch is.

En dit is nu de werkelijke reden waarom ik toendertijd de orginele pneumatische Robart retract's heb ingebouwd, was toen een uitgave van 220 gulden, ten opzichte van een mechanische retract van 80 gulden, dus een stuk duurder.
Echter met de mechanische retract werd het wat onbetrouwbaarder door die umlenk en de poot verdraaiing, gaat behoorlijk wat energie in zitten.
Is wat duurder maar wel heel betrouwbaar en ook duurzaamer.
Houdt uiteraard niet in dat het nu eventueel niet goed zou werken :wink: vond het zelf ook wat gelikter werken met dat pneumatisch systeem.

Groet Ger.
 
Allemaal bedankt voor de tips!

Als die Robart retracts voor 220 gulden te koop waren geweest had ik het wel geweten... :p Het is nu eerder 200-300 Euro, als het niet meer is. Bovendien had ik zo mijn reserve's bij het "oppompen" van mijn vliegtuig; dan gebruik ik liever een steviger ontvanger pack (1700mAh 6V NiCd) en servo's voor het genereren van de benodigde kracht. Zal wel onwennigheid zijn, of eigenwijzigheid. :D

@Hezik, ik heb het inderdaad nagebouwd uit de Hangar9 Corsair handleiding, en heb daarbij behoorlijk stevig 2mm stuurstang gebruikt. En ik denk dat het op zich ook prima zou moeten kunnen werken, als ik het hetzelfde had kunnen doen als in de handleiding stond. Een belangrijk probleempunt is wel dat het stangetje tussen de umlenk en retract veel korter is dan bij Hangar 9. Omdat de umlenk draait en het stangetje van de retract recht beweegt geeft dit frictie, daardoor kan de umlenk maar moeilijk in de uiterste stand komen (en komen de retracts net voor een goede helft in de lock positie, maar net niet helemaal) en kan vervolgens de servo ook net niet goed in zijn eindstand komen. Dat leidt tot dat gezoem, en dat vind ik toch niet zo'n fijn idee, ook al gaat het steeds weer over. Je weet niet hoe dit zich in volle vlucht gedraagt.

En toen ik maar eens met de hand het retract een beetje weerstand heb bezorgd gaan de stangen TOCH verbuigen. Als ik toch 2 servo's neem en die naast de retracts plaats, kan ik dat in principe doen door het ronde gat in de tussenliggende rib nog net een 2 centimeter breder te maken, en er een 8,5cm hevel doorheen te steken. De scharnier komt dan in de bay naast de servo tegen de rib aan de andere kant aan, de servo bevestig ik dan halverwege die 8,5cm.

Grootste voordeel is dat de frictie met de kwartslag draaiende beweging van de umlenk op dit moment verholpen wordt; de draaicirkel van deze hevel wordt veel groter en daardoor wordt die 2,75cm beweging die ik voor de retract nodig heb veel meer in een rechte lijn gemaakt door de hevel, dan dat nu met de umlenk het geval is. Daarmee kan ik ook zorgen dat de lock positions perfect 100% worden bereikt.

Zie onder voor een plaatje waarin je de 2 bevestigingen naast elkaar ziet - het groene ding moet de draaicirkel voorstellen van de umlenk, het blauwe staafje de rechte beweging die de hevel van de retract moet maken. Daaronder het paarse ding dat de draaicirkel van de nieuwe hevel voorstelt - de "ronding" is nu praktisch recht en daarmee praktisch helemaal gelijk aan de rechte beweging van de retract-hevel. De gele strepen zijn de ribben, en het servo met de bevestiging (met 2mm stuurstang) is er ook ingetekend.

Corsair0067.jpg


Ik neem er een stukje aluminium profiel van 10mm x 2mm voor, dat houdt het wel. Daarnaast heb ik dan toch 2 servo's in gebruik, dan moet het zeker sterk genoeg zijn lijkt mij, met alle weerstand die de Corsair wielen blijkbaar kunnen ondervinden van de wind... Ik moet zeggen dat ik wel van de gedachte houd om een flink aantal zorgeloze landingen mee te maken, en dit is voor mij nu alleen maar tijd die ik er in moet steken, de servo's had ik toch al liggen.

Jammergenoeg komende weekenden niet veel tijd om er aan te werken, ik ga kijken of ik er door de week nog aan toe kom. April vliegen? Eind april dan, maar kan ook gemakkelijk mei worden. ;)
 
Laatst bewerkt:
Back
Top