Weer een fase afgerond!
De draad heb ik weer lekker op kunnen pakken.
Allereerst moesten de 4 panelen met torsiepennen onderling gefixeerd worden. Dat doe ik met 6mm carbon pennen in een glashuls. De glashulzen heb ik uit één stuk in de eindribben gelijmd. Tussen de eindribben wat ruimte gelaten om de hulzen weer door te kunnen zagen.
De bouwplank had ik zo goed mogelijk met een electronische waterpas uitgelijnd, en dan gewichten op tpv de eindribben. Hopelijk is het goed gegaan en vlieg ik straks niet rond met een grote trimming op de ailerons.
Nadat de fixatie van de 4 panelen definitief was kon Daarna de achterlijst op maat gemaakt en rondom alles met waterproof korrel 400/1000 afgewerkt. Wat maakt dát een verschil zeg!
De acht flaps moeten vervolgens uitgesneden worden. Om netjes recht uit te komen eerst alles 10x nagemeten, gecontroleerd, en vervolgens met een dun boortje de posities van de flaps aangeboord. Door dit 1mm gaatje is het mogelijk onder op de vleugel netjes de scharnierlijn te plaatsen én boven op de vleugel de dichtlip op zijn plek te krijgen.
Voor het boren eerst de webbing van de flaps opgezocht met strijk/spiegellicht. De scharnierlijn moet namelijk 1-2mm voor de webbing komen. Zo houdt je de stijfst mogelijke flaps. (en stijf zijn ze!!)
Het moment dat het mes in de gebagde vleugels moet valt dan niet langer uit te stellen.....
Bovenzijde insnijden tot tegen de onderkant.
De scharnierlijn sleep ik in met een dremel doorslijpschijfje. Wat het slijpen erg makkelijk maakt zijn een paar druppels water. Daardoor loopt de schijf nauwelijks vol. Verder maakt het geen carbonstof, en dat is voor de gezondheid natuurlijk goed.
De scharnieren zijn van 60grams kevlar. Dat vindt ik aan de absolute ondergrens qua stevigheid. Het scheurt makkelijk heb ik gemerkt bij mijn kapotte Skyfall vleugel. Als ik het over kon doen nam ik óf 160grams kevlar, óf een strook abreis gewebe waar ik de zijkant vanaf gesneden zou hebben. (dat is een gesmolten sealkant, wat net effe dikker aftekent na het baggen en dat is een rotgezicht.)
Als het scharnier klaar is, en een strook van 1.5-2mm breed aan de bovenzijde is weggesneden, kan de uitsparing voor de dichtlip gemaakt worden. Die heb ik gemaakt met behulp van een op maat gemaakt snijbeugeltje. Eén millimeter dik verenstaal werkte prima.
Op de flap wordt een stukje schuim weggehaald tot aan de webbing van de flap. Die webbing ligt 1-2mm terug, en dient nu ook als steun voor de aan te vormen dichtlip.
Het aanvormen van de dichtlippen vindt ik een beetje knoeierig proces, en daarom zijn er ook nauwelijks foto's van. Misschien dat er een nettere manier van werken bestaat. Maar de 8ste ging al weer makkelijker dan de 1e.....
Ik mixte witte kleurstof door de epoxy. Daar weer microballoons en een schepje katoenvlokken door voor de stevigheid (al is dat wellicht niet echt nodig.) het mixje moet zo stijf zijn dat het eigenlijk nauwelijks nog kruipt. De vleugel wordt zoveel mogelijk afgeplakt om geknoei met dat mixje te voorkomen.
Op de flap zit dan aan de bovenhuid een strookje tape. Liefst stevig kantoortape, en daar smeer je dan dat mixje tegenaan. Vervolgens frot je dat ingepapte tape net een mm onder de bovenhuid van de vleugel. Het tape staat dan krom.
Je legt de vleugel onderste boven weg, in de hoop dat het mixje dan net lekker op zijn plek zakt.
Na dit proces acht keer te hebben herhaald, en alles met schuurlat en schuurpapier gangbaar te hebben gemaakt is dit het, niet helemaal krasvrije, eindresultaat.
De vleugel is klaar om de servo's in te gaan bouwen!