Beloofd is beloofd. Hier de start van een bouwbeschrijving van een SNJ-6 dit is een Navy uitvoering van de ons bekende Harvard.

In 1999 was ik met vakantie in Florida en kreeg daar de kans om te vliegen met de echte kist. Ik heb m'n brevet, maar vloog tot dan toe in de Cessna 172 en ook wel de Cirrus,
maximaal 200 pk.
Als je dan ineens 650 pk ervoor hebt dan is dat echt kicken. Het is dan natuurlijk een van de mooiste vluchten uit mijn carriere, temeer daar ik een instructeur meehad voor de aerobatics.

Het kleurenschema werd mij na contact via Internet vlot ter beschikking gesteld. Amerikanen doen echter wat moeilijk met het uploaden van mijn foto's vanwege de safety?? Zij hebben dus nog steeds geen foto's van mijn model.

Niemand kent mij echt, maar ik ben het, die voorin zit te sturen. Mikpunt aarde wel leuk als je maag er tegen kan, anders is de lol er gauw af. Gelukkig heb ik een sterke maag.

Na de vlucht een heel fijn gevoel, jammer dat de tijd er nu al opzit.
En dan ben je natuurlijk verkocht. Hier wil je een model van maken.
Ik had wel het een en ander aan foto's, maar de kleurennummers waren onbekend, hetgeen toch wel even wennen is als je die zelf moet gaan mengen. De foto's die volgen laten niet altijd de meest eerlijke kleur zien, alhoewel er toch nog wel een klein verschil met het origineel was.
Het begin van de bouw heb ik niet gefotografeerd, domweg omdat ik niet wist dat ik ooit nog eens iets op Internet zou zetten.
Overigens leverde de bouw niet zo heel veel problemen op, wat natuurlijk ook niet mag gebeuren bij een bouwkit (Midwest) Hier ga ik ook niet veel over vertellen, want dan kan ik beter de bouwbeschrijving uploaden, wat in het kader van rechten natuurlijk niet mag zonder toestemming.
Ik had wel aspiraties om de schaal te benaderen, omdat zoals t.a.v. de Piper-foto's is opgemerkt, er wel wal kleurverschil is te zien tussen de motorkap en de romp. Later bleek dat het ook deze keer niet gelukt was. Gaande weg zal ik wat zaken noemen die voor verbetering vatbaar waren.

De vleugel compleet ingedekt. Het bouwen daarvan gaf geen echte problemen. Alleen goed opletten dat alles recht blijft. Een kleine verdraaing bij de bouw van een vleugel en de rolroeren zijn al gauw te klein.

De romp met de apparatuur al ingebouwd. Deze zaken leveren wel wat denkwerk op. Later blijkt dat de servo's nog wel naar voren hadden gekund, want er moest lood in de neus.

De cockpitkap werd eerst aan de binnen kant geschilderd omdat later anders de grondverf van de buitenzijde te zien zou zijn. Vanwege de statische electriciteit een zeer lastig probleem. De verf "trok" zo van het penceel af en natuurlijk op de verkeerde plaatsen. Heeft iemand daar nog iedeeën voor?

Vervolgens werd op het gehele model de panel-lines getekend met een methode die Dave Platt via zijn videobanden aan ons uitlegt. Vervolgens zijn ze afgeplakt en dan met filler naar een zijde toe gespoten. Dit zorgt voor een mooie overlapte panel.

Bij het spuiten wel rekening houden dat filler gewicht heeft. Bij de wat grotere modellen hebben we daar minder last van. Een verhandeling over dit soort onderwerpen is wel te vinden op Internet of ook weer op de banden van Dave Platt.

Ja en dan de klinknagels een verhaal apart en natuurlijk de nodige uren verder. Uit Amerika liet ik de spuitjes overkomen. Via een telefoontje werd mij te kennen gegeven dat deze spuitjes een dollar kosten en dat ik er minimaal 12 moest kopen. Geen probleem, stuur maar op. Heel vriendelijk om ze mij per luchtpost te versturen. Het bedrag van $ 240,-- deed mij wel even schrikken. Maar je laat niks merken natuurlijk. Voor de liefhebbers heb ik er nog een paar. Over de prijs hebben we het dan nog wel.
Het werkt overigens zeer goed. Witte houtlijm met water verdund en je hebt een mooi stel nagels, maar let op niet alle nagels liggen boven het oppervlak.

Het zijaanzicht met alumium plakfolie voor de luikjes en de klinknagels al opgedroogd. Daar word je wel weer heel tevreden van.

Ook een dummymotor moest erin. Deze kwam ook uit de USA als vacuum gevormd model. Het een en ander er aan toevoegen en het lijkt heel echt.

Dan moet de kist worden gespoten. Hiervoor heb ik een plaatselijke garagehouder benaderd, die een spuitruimte had. Met hem kwam ik overeen dat ik in de voor hem stille uren de spuitruimte kon gebruiken. Het vergt was organisatie, maar thuis is het onmogelijk en buiten stoffig.
Dat thuis spuiten heb ik wel gedaan hoor, maar toendertijd veranderde onze vloerbedekking steeds van kleur. De verf wordt overal naartoe gezogen. Dat is niet goed voor je huwelijk.
Wordt vervolgd.
Wie heeft tips om te vervolgen?
Moet ik een nieuw bericht toevoegen of kan ik dit verhaal wijzigen?
Bert