De perikelen van WdeW, deel 2

Is de Stamtisch al klaar?

 

Sorry niet goed gelezen..

Kreeg de tip laatst van Bas en gaat super. In de oven of met een mini brander als het hele werkstuk niet te heet mag worden.

 

Ik heb het kunstgras in de tuin al gestofzuigd.
De Stammtisch zal ik weer even verstevigen met wat epoxy lijm, dan kan er weer wat meer bier en in jouw geval rum cola op.

Ja, epoxy, of eigenlijk de meeste lijmen vinden warmte niet fijn, dan worden ze weer flexibel.
Lamineerepoxy begint bij een graad of 80 zacht te worden en 5 minuten epoxy al bij een graad of 50.


Ik ben nu trouwens officieel geregistreerd bij de Luftfahrt Bundesamt als UAS piloot en eigenaar.
Helemaal gratis.
Lang leve de KNVvL, erg goed werk gedaan daar in Nederland (not).

GJ
GJ

 

Ha GJ, dan probeer ik dat eerst met de oude! Als dat lukt hoeven we het andere kielvlak niet op te sturen Het wordt tijd voor een eigen perikelen-topic

 

Ahhum... dat draadend is een in een U gezet stuk draad. Dus als een lus.
Anders heeft het draad geen grip.

Hoe weet ik dat nu? Omdat ik zo een type NamNam kiel overgebouwd heb, en een deel van het hout hergebruikt...

Die nieuwe kiel heb ik overigens grondig vastgelijmd. Epoxy. Had overigens ook nog een extra slot voor verband dwars door stabilo.

Vervangen hoeft het niet. Mijn nieuwbouw is beter. Geen meuk aan mijn kist... baas over eigen bouwhok!

Wel is het verband nu mooi stijf. Iets flex is goed. Maar de kist vliegt snaar strak... dat was ook het doel. Geen shimmiënde staart... als een klappertje aan een spaakwiel!

Niet het incasseringsvermogen... of reparatie snelheid was het doel...
want... knuppelvastheid geeft de beste eindsterkte immers!


Meen dat de AcroWot ook die constructie had of heeft? Wel... die kon z’n staart bij de start al verliezen... was een gevalletje op de OLC. Zelfs de nieuwe Saito 82 was vermorzeld....
Te triest voor woorden.

 

Weet je dat zeker Bas?
Ik heb hem weer even uitgepakt voor de zekerheid.
Als ik met magneten voel dan lopen de stangen niet door, ze eindigen waar de magneten staan.

 

Dan zouden er L- aan gebogen kunnen zitten.
Maar een 'U' heeft als voordeel dat het goed verankerd is, en bij aandraaien niet vreet in het hout... dol kan draaien

Eigenlijk heb ik het nog te zwaar gebouwd... later kon ik alles uitboren om gewicht te besparen...
Bij de afronding stond alles perfect in balans... poi! Nergens lood... alleen de alu spinner... dat werd te neuslastig...

Hier kiel. De draadeinden als een U in het 3 laags balsa...



Heb je de magneten goed nagekeken?... soms moet je ze een e-norme klap verkopen om te laten werken...
Dan wel voldoende koper er om heen wikkelen

Dan vermoed ik toch iets van een L-vorm per pook... en wellicht staat het naar de lijsten gericht?
Ik zou wat in de romp steekt vrij maken van de cover, en gewoon lijmen met epoxy en beetje micro balloons, iets stroperige.
30 minuten epoxy...

Met dit soort metertjes kan je mooi haaks afstellen... Deze had ik ooit van de Hornbach
in Groningen... En dan via het timmermans oog van de camera's teleobjectief, zien of alles in het gareel stond.
Dit was overigens de ACE Cloud Dancer...

 

Naar wat ik zie is het geen meerlaags balsa.
En ik voel ook geen oneffenheden, ik denk dat het gewoon een rechte staaf is.
Er gaat iets van 20mm het hout in, dat moet met goede epoxy sterk genoeg zijn om die staaf vast te houden.
Chris Wot zijn idee is dat dingen modulair uitwisselbaar zijn.
Heb je je romp aan gort gevlogen en kan je hem zelf niet repareren, dan kan je een nieuwe kopen.
Je schroeft het model uit elkaar en daarna op de nieuwe romp weer in elkaar.
Daarom is lijmen niet een echte optie.
Maar het kielvlak ligt met een verzendlabel van DHL klaar, morgen naar Gerolstein om het weg te brengen naar het postkantoor.

GJ

 

Vanaf morgen ga ik zelfstandig vliegen met de Curare. Het nieuwe landingsgestel is een aanzienlijke verbetering.
In de loop van de week het landingsgestel weer onder de XTra zetten en dan geldt daarvoor hetzelfde.
Het moet er toch een keer van komen.

 

Cool!

 

Ik heb er alle vertrouwen in.

 

Wat ik al aan de telefoon zei, er zijn afgelopen weken geen ingrepen geweest, dus je vloog al zelfstandig.
Het is alleen het idee dat je nog aan de kabel zit.
Bij het lessen op de ACK had ik op een gegegen moment een kabel van een meter of 15, dan zat ik lekker met een colaatje op het terras en de leerling was aan het vliegen.
Zo hebben ze toch het gevoel dat ze aan de kabel vliegen maar eigenlijk vliegen ze zelfstandig.
Als je het even niet meer weet, model recht leggen, circuitje vliegen en rust nemen.
Dan nog een keer proberen.

GJ

 

Het model recht leggen;
Dit is de gouden greep indien er in de lucht iets mis gaat. Sinds iemand mij dat eens leerde, red ik mijn toestel na een stuurfout.
Destijds had ik een Wot 4. Daar oefende ik dat mee. Op flink wat hoogte zette ik het gas dicht. Daarna was het: laten vallen,
recht-leggen en weer verder vliegen.
Toevallig heb ik deze techniek gisteren nog toegepast. Ik maakte een looping op een roekeloze manier. De Curare doet precies
wat je stuurt en kwam er heel raar uit.

De rust bewaren;
Hier gaat het verhaal verder. Paniek is in het leven altijd een slechte raadgever, zo ook met vliegen.
Door paniekreacties ben ik de meeste toestellen verloren. Pas na een paar jaar was ik in staat, om de rust te bewaren.
Eerst rustig kijken wat het toestel doet, was voor mij de gouden greep.
Misschien is het een idee om een topic te openen met als titel: "do en dont's als het misgaat" ?

 

Precies dát, was bij mij het grootste probleem toen ik voor het eerst met die Saphir vloog... Dat dat ding écht precies doet wat ik (fout) doe....

Een paar jaar terug had ik een CAP231 als kantoortje voor de ASP boxer, die dat ook deed, alleen toen was ik er nog volkomen niet op voorbereid. Ik kon er niks mee geworden en heb het ding weggedaan. Achteraf volkomen stom en onnodig, maar ja...

 

Tja Wil..
Heb je gisteren toch weer wat aan mijn tips gehad.
Zelfs ervaren piloten raken hun model wel eens kwijt.
Zelf stonden we met 3 man te vliegen met een hotliner (dat was ver voor de F5B tijd).
Ik weet niet meer wie er vloog, Gerben of ik.
Maar op een gegeven moment was ik hem kwijt, Gerben ook en de derde man was hem al een tijdje kwijt.
Dan rustig het model een bocht insturen, tenminste, in gedachten.
En dan maar kijken of je hem weer ziet,
Na een minuut (zal in werkelijkheid 10 seconden geweest zijn) roept er iemand, daar gaat ie!
Een paar honderd meter verder dan we verwachten glinsterde er iets.
Als we toen in paniek waren geraakt was ie weg geweest, maar gewoon rustig blijven kijken en rust nemen.
Of je bent met een leerling op hele grote afstand aan het vliegen, echt 500 meter ver weg of zo.
En dan ook zelf niet meer zien hoe ie ligt omdat de leerling stuurt.
Dan maar tegen de leerling zeggen, rustig een bocht insturen.
Op een gegeven moment weet je dat ie nu wel weer deze kant op zou moeten komen en dan maar wachten..
En wachten.
Tot ie groter wordt.
En dan tegen de leerling zeggen, nou, zo moet dat dus...
Alsof je alles onder controle had.

GJ

 

Dat is het mooie aan een kunstvluchtkist (F3A of RC1), die doet precies wat je doet, maar doet ook niet wat je NIET doet, en dat is veel belangrijker....

 

Daarom een ideale leskist voor de iets gevorderde leerling.
Totaal neutraal dus alle input vertaald zich meteen naar output.
En dan hoeft het helemaal, of juist niet, een hele dure vol gfk kunstvluchtbak te zijn.
Mijn houten 2x2 meter model vloog net zo goed en daar kon een beginner ook prima mee overweg.
Nadeel van de oudere modellen, dus eigenlijk de RC1 modellen, is dat ze had vliegen.
De nieuwe, 2x2 F3A dingen vliegen betrekkelijk langzaam.

GJ

 

Ik sta gisteren de auto in te laden, vraagt de buurvrouw "ga je naar het stort?"

 

Dat was niet zo aardig van die buurvrouw

 

Misschien toch je kisten even wassen?