De perikelen van WdeW, deel 2
- Topicstarter WillydeWoofer
- Startdatum
- Status
Pas op met het (te) vast rollen van het gras. Met een rol druk je de bovenlaag erg dicht waardoor er minder lucht in de bodem kan komen wat slecht voor het bodemleven is. Het bodemleven is belangrijk voor een gezond grasveld.
Een tweede minstens zo belangrijk punt is dat het regenwater niet goed of zelfs helemaal niet meer in de bodem kan wegzakken. Je krijgt dan veel plassen op het veld waardoor het dunne toplaagje van de grond een blubberige bende wordt. Als je er dan (te) veel op gaat lopen kan je de wortels van het gras kapot trappen en krijg je kale plekken. Wanneer het water dan (eindelijk) is weggezakt of verdampt blijft er een vrijwel dicht laagje slip achter wat de problemen een volgende keer als het flink regent alleen maar erger maakt.
Als je het veld af en toe rolt zorg er dan ook voor dat je daarna letterlijk gaatjes prikt in de bovenlaag. Dat helpt tegen de genoemde problemen. Je kan dat met een rol met pennen doen die pakweg 5cm diep prikken. Het beste is echter zo min mogelijk rollen, hooguit één keer per jaar.
Als je last hebt van scheuren in het veld als het erg droog wordt kan je die het beste opvullen met zand. Wanneer het dan weer regent kan het water door dat zand wegzakken naar diepere lagen en krijg je duidelijk minder plassen. Het is best veel werk maar na een paar jaar heb je minder last van scheuren en van plassen op het veld als het stevig regent. Die plassen zullen op z'n minst een stuk sneller wegzakken.
Bij een club in Engeland waar ik vrij vaak kwam hebben ze destijds een enorme berg werk in hun veld gestoken. Het veld lag in een soort uiterwaarde van een kleine rivier op een vrij dikke klei laag waardoor ze problemen hadden met de waterafvoer als het flink regende en met droogte scheuren in de zomer. Het probleem was dat in de zomer de rivier erg weinig water bevatte, het was dan meer een beek. In de herfst en voorjaar ging er wel heel veel water door. Het gebeurde maar zelden maar zo eens in de 10 jaar overstroomde de rivier het veld. Dat konden ze op tijd aan zien komen dus er is nooit wat gebeurt, voor zo ver ik weet tenminste.
Met een grote groep leden hebben ze toen in een week tijd het hele veld van zogenoemde "zandpalen" voorzien. Om de 2 voet (60cm) werd een gat in de grond geboord van 4 inch (10cm) diameter. Dat gat werd geboord tot de onderliggende zandlaag werd bereikt. De meeste gaten waren tussen de 2 voet (60 cm) en 4 voet diep. De diepste gaten waren 6,5 (195 cm) voet diep! Die gaten werden direct na het boren gevuld met water. Zakte dat vrij snel weg dan werd het gat gevuld met zand. Zakte het niet snel genoeg weg dan moest er dieper geboord worden.
Zoals ik al schreef, het was een enorme klus maar het heeft wel geholpen. Ze hadden daarna veel minder last van scheuren bij droogte en (te) veel regenwater zakte veel sneller weg.
Nu hoor ik al roepen dat ze veel beter drainage pijpen hadden kunnen leggen. Helaas dat ging niet want het water kon nergens naar afgevoerd worden. Het is daar niet zo als hier dat je bijna altijd wel ergens vlakbij een slootje of greppel hebt. De enige plek was de rivier maar dan zou het water een beetje omhoog moeten stromen. Van het veld naar de rivier was toch zeker een meter of 40. Om voldoende afschot te hebben zodat het water zou wegstromen naar de rivier zouden de drainage pijpen bij de rivier bijna 2 meter diep moeten worden gegraven. Dat is beneden het winterpeil van de rivier!
Een tweede minstens zo belangrijk punt is dat het regenwater niet goed of zelfs helemaal niet meer in de bodem kan wegzakken. Je krijgt dan veel plassen op het veld waardoor het dunne toplaagje van de grond een blubberige bende wordt. Als je er dan (te) veel op gaat lopen kan je de wortels van het gras kapot trappen en krijg je kale plekken. Wanneer het water dan (eindelijk) is weggezakt of verdampt blijft er een vrijwel dicht laagje slip achter wat de problemen een volgende keer als het flink regent alleen maar erger maakt.
Als je het veld af en toe rolt zorg er dan ook voor dat je daarna letterlijk gaatjes prikt in de bovenlaag. Dat helpt tegen de genoemde problemen. Je kan dat met een rol met pennen doen die pakweg 5cm diep prikken. Het beste is echter zo min mogelijk rollen, hooguit één keer per jaar.
Als je last hebt van scheuren in het veld als het erg droog wordt kan je die het beste opvullen met zand. Wanneer het dan weer regent kan het water door dat zand wegzakken naar diepere lagen en krijg je duidelijk minder plassen. Het is best veel werk maar na een paar jaar heb je minder last van scheuren en van plassen op het veld als het stevig regent. Die plassen zullen op z'n minst een stuk sneller wegzakken.
Bij een club in Engeland waar ik vrij vaak kwam hebben ze destijds een enorme berg werk in hun veld gestoken. Het veld lag in een soort uiterwaarde van een kleine rivier op een vrij dikke klei laag waardoor ze problemen hadden met de waterafvoer als het flink regende en met droogte scheuren in de zomer. Het probleem was dat in de zomer de rivier erg weinig water bevatte, het was dan meer een beek. In de herfst en voorjaar ging er wel heel veel water door. Het gebeurde maar zelden maar zo eens in de 10 jaar overstroomde de rivier het veld. Dat konden ze op tijd aan zien komen dus er is nooit wat gebeurt, voor zo ver ik weet tenminste.
Met een grote groep leden hebben ze toen in een week tijd het hele veld van zogenoemde "zandpalen" voorzien. Om de 2 voet (60cm) werd een gat in de grond geboord van 4 inch (10cm) diameter. Dat gat werd geboord tot de onderliggende zandlaag werd bereikt. De meeste gaten waren tussen de 2 voet (60 cm) en 4 voet diep. De diepste gaten waren 6,5 (195 cm) voet diep! Die gaten werden direct na het boren gevuld met water. Zakte dat vrij snel weg dan werd het gat gevuld met zand. Zakte het niet snel genoeg weg dan moest er dieper geboord worden.
Zoals ik al schreef, het was een enorme klus maar het heeft wel geholpen. Ze hadden daarna veel minder last van scheuren bij droogte en (te) veel regenwater zakte veel sneller weg.
Nu hoor ik al roepen dat ze veel beter drainage pijpen hadden kunnen leggen. Helaas dat ging niet want het water kon nergens naar afgevoerd worden. Het is daar niet zo als hier dat je bijna altijd wel ergens vlakbij een slootje of greppel hebt. De enige plek was de rivier maar dan zou het water een beetje omhoog moeten stromen. Van het veld naar de rivier was toch zeker een meter of 40. Om voldoende afschot te hebben zodat het water zou wegstromen naar de rivier zouden de drainage pijpen bij de rivier bijna 2 meter diep moeten worden gegraven. Dat is beneden het winterpeil van de rivier!
Dik zandbed met mooi fijn kunstgras lijkt me ideaal, enige jammere is dat je geen kist meer de grond in kan boren 
Nou... het KAN wel... maar het is niet aan te raden...Dat is het sowiso al niet (dure hobby, kisten de grond in boren) maar de veldcommissie en de kascommissie van je club zullen er ook niet blij mee zijn
Haha zou wat zijn zeg..... een motor onder kunstgras uit moeten graven 
De zon schijnt al......... denk dat Wil al aan het laden is 
WillydeWoofer
Forum veteraan
De zon schijnt al......... denk dat Wil al aan het laden is
Ik bin laden
WillydeWoofer
Forum veteraan
WillydeWoofer
Forum veteraan
WTF is that?
Arnold 85
Vriend van modelbouwforum.nl
Dat is Kunst![emoji106]
serge pot
Forum veteraan
WillydeWoofer
Forum veteraan
Na ruim een maand klooien met het landingsgestel van de Curare ben ik het helemaal beu.
Telkens niet of maar een keer kunnen vliegen begint aardig te vervelen.
Verenstaal naar voren buigen, nieuw verenstaal erin, nieuw verenstaal naar voren buigen,
kleine wielen, grote wielen, gras gemaaid en kleine wielen, grote wielen, enz. Mijn geduld
kent ook grenzen. Steeds opnieuw hopen "nu zal het wel lukken", ik ben het helemaal zat.
Inmiddels raakt er ook van alles uitgelubbert. De kist staat al te zwabberen als je er naar kijkt.
Wat is het plan? Op aanraden van een vlieger komt er een ander landingsgestel onder.
Ik neem twee aluminium onderstellen van een Wot, zaag de tweede poot er af en zie wat overblijft
er onder te schroeven. Er zit dan in elk geval iets stevigs onder, zodat de wielen niet meer alle
kanten opvliegen. Mag ik verenstaal rommel vinden? Ik vind van wel. Het buigt zover dat de wielen
tegen de onderkant van de vleugels strepen trekken. Het is gammele zooi.
Komt dat allemaal omdat er eigenlijk een voorwiel op hoort? Geen idee, maar ik heb geen voorwiel.
En nou maar hopen dat de wielen nu wel ver genoeg naar voren komen te staan. Want dat is ook
nog helemaal niet zeker. Eerst de boel maar eens eronder schroeven, de accu erin en aan de
achterkant optillen. Dan voel je of hij snel voorover duikt.
En anders ga ik verder met de XTra, want dit schiet niet op zo.
Waarom zou man die hem eigenlijk weggedaan hebben?
Telkens niet of maar een keer kunnen vliegen begint aardig te vervelen.
Verenstaal naar voren buigen, nieuw verenstaal erin, nieuw verenstaal naar voren buigen,
kleine wielen, grote wielen, gras gemaaid en kleine wielen, grote wielen, enz. Mijn geduld
kent ook grenzen. Steeds opnieuw hopen "nu zal het wel lukken", ik ben het helemaal zat.
Inmiddels raakt er ook van alles uitgelubbert. De kist staat al te zwabberen als je er naar kijkt.
Wat is het plan? Op aanraden van een vlieger komt er een ander landingsgestel onder.
Ik neem twee aluminium onderstellen van een Wot, zaag de tweede poot er af en zie wat overblijft
er onder te schroeven. Er zit dan in elk geval iets stevigs onder, zodat de wielen niet meer alle
kanten opvliegen. Mag ik verenstaal rommel vinden? Ik vind van wel. Het buigt zover dat de wielen
tegen de onderkant van de vleugels strepen trekken. Het is gammele zooi.
Komt dat allemaal omdat er eigenlijk een voorwiel op hoort? Geen idee, maar ik heb geen voorwiel.
En nou maar hopen dat de wielen nu wel ver genoeg naar voren komen te staan. Want dat is ook
nog helemaal niet zeker. Eerst de boel maar eens eronder schroeven, de accu erin en aan de
achterkant optillen. Dan voel je of hij snel voorover duikt.
En anders ga ik verder met de XTra, want dit schiet niet op zo.
Waarom zou man die hem eigenlijk weggedaan hebben?
- Status