De "Smaragd", een dikke dame van Robbe
- Topicstarter Roel van Essen
- Startdatum
Roel van Essen
Forum veteraan
Goede avond Wim.
Nee, kende ik nog niet. Goed verhaal, met duidelijke foto's!
Dank!
Nee, kende ik nog niet. Goed verhaal, met duidelijke foto's!
Dank!
Roel van Essen
Forum veteraan
Ondertussen weer een weekje verder. De vakantie is voorbij, dus iets minder tijd in de hobbyschuur, helaas.
(Werk slokt toch wel veel hobbytijd op...)
De romp is gespoten: Romp lichtgeel, dek wit met een aluminiumkleurige rand langs de bovenzijde romp en de rand van het dek. Dat ging redelijk van een leien dak, behalve die alu-rand. Ik had de hele boot netjes afgeplakt met goed tape, kranten daar weer overheen, kortom: alleen de te spuiten rand was zichtbaar. 4 spuitsessies later zat de alu-rand mooi in de verf. Het was mooi weer buiten, dus ik had het model lekker in het zonnetje gezet om goed te drogen. Ging ook prima, tot ik de tape ging verwijderen.
Door de zonnewarmte was het tape dusdanig vast gaan zitten dat er een lelijke laag plakspul op de boot achterbleef...:bad-words:
Enfin, om een lang verhaal kort te maken: k heb 3 uur lang met tissues en wasbenzine die rotzooi er af staan poetsen. Ging op zich prima, het is alleen zonde van de tijd...
Nu staat de boot dus glimmend in de verf mooi te zijn in de garage.
Vervolgens kwamen de giek, de fokkeboom en de mast aan de beurt.
Fokkeboom? Ja, toch de fokkeboom. Na veel denkwerk heb ik besloten toch eerst met een "gewone" fok te gaan varen. Een eventuele genua kan ik later latijd nog plaatsen, mede omdat ik de fokkelier op mijn eigenwijze wijze heb geplaatst.
Robbe levert 995mm profiel voor fokkeboom en giek. Het verschil tussen die twee is exact 5mm. In die profielen moet men diverse gaatjes en sleufjes boren en slijpen. Het beslag op die delen is wat aan de grove kant. Aan de ene kant prettig (er komen straks behoorlijke krachten op te staan) aan de andere kant verdient het qua uiterlijk niet altijd de schoonheidsprijs. De haken waarmee de giek en de neerhouder aan de mast komen bijvoorbeeld:
M3 messing schroefhaken, zelf uit te buigen. Dat is met behulp van je schoonmoeder (de tang dus) best te doen, maar mooier wordt het er niet van... (En ja, ik heb een prima schoonmoeder)
Ook de neerhouder is een wat vreemde constructie: uiteindelijk moet je de neerhouder gaan bedienen met een spuitgiet plastic wieltje, aan messing vastgelijmd met CA-lijm. Dat is het nét niet helemaal, in mijn optiek.
Dus een grote wantspanner gepakt uit de voorraaddoos, daar een messing pijp op gesoldeerd en dat wordt de neerhouder. Stevig en functioneel. Om de sporen van het klemwerk te camoufleren (de RV wantspanner heb ik eerst in een messing pijp geklemd en toen hardgesoldeerd) er een stukje krimpkous overheen getrokken.
De enige zaling op de mast is een stukje M3 draad. Ook dat is nou niet dat je zegt: "Joepie"... Oké, er komt straks een messing pijp overheen, maar elegant is het allemaal niet.
De stagen daarentegen zijn van (mooi!) gevlochten RVS-draad, de bevestiging heb ik weer vraagtekens bij. Je moet de stagen voorzien van een lusje, wat vastgehouden wordt door een messing knijphulsje. Ik heb er nu één gemaakt, en voor alle zekerheid toch meer wat soldeer tussen hulsje en draad gestoken, toen de zwik samengeknepen en vervolgens de soldeerbrander er even opgezet.
Het topbeslag is een stukje aluminium T-profiel (lekker stevig, dat dan weer wel!) wat de bouwer zelf maar "even" in vorm moet slijpen en boren. Er komen twee gleuven is waarmee het in de mast valt, 3 gaten voor de stagen en een sleuf voor de achterstag. En het moet enigszins gestroomlijnd worden, dus zonder Dremel ben je een tijdje van de straat met boren, vijlen en schuren... Het spul is behoorlijk dik.
Mijn aanvankelijke enthousiasme voor deze boot is ondertussen een beetje naar beneden bijgestelt. Ook omdat je als bouwer regelmatig een beroep moet doen op de voorraad "reservedelen", vrij vertaald: de "Ik-kan-het-in-de-toekomst-misschien-nog-wel-eens-gebruiken-spul".
Qua materiaal is het allemaal een beetje aan de zuunige kant van meneer Robbe...
Foto's?
Ja, dááág... Ten eerste is het nu pikdonker, ten tweede regent het hier pijpe(n)stelen, dus ik ga nu écht nier meer 40 meter (en weer terug!!) naar de garage lopen om een paar foto's te maken.
(Werk slokt toch wel veel hobbytijd op...)
De romp is gespoten: Romp lichtgeel, dek wit met een aluminiumkleurige rand langs de bovenzijde romp en de rand van het dek. Dat ging redelijk van een leien dak, behalve die alu-rand. Ik had de hele boot netjes afgeplakt met goed tape, kranten daar weer overheen, kortom: alleen de te spuiten rand was zichtbaar. 4 spuitsessies later zat de alu-rand mooi in de verf. Het was mooi weer buiten, dus ik had het model lekker in het zonnetje gezet om goed te drogen. Ging ook prima, tot ik de tape ging verwijderen.
Door de zonnewarmte was het tape dusdanig vast gaan zitten dat er een lelijke laag plakspul op de boot achterbleef...:bad-words:
Enfin, om een lang verhaal kort te maken: k heb 3 uur lang met tissues en wasbenzine die rotzooi er af staan poetsen. Ging op zich prima, het is alleen zonde van de tijd...
Nu staat de boot dus glimmend in de verf mooi te zijn in de garage.
Vervolgens kwamen de giek, de fokkeboom en de mast aan de beurt.
Fokkeboom? Ja, toch de fokkeboom. Na veel denkwerk heb ik besloten toch eerst met een "gewone" fok te gaan varen. Een eventuele genua kan ik later latijd nog plaatsen, mede omdat ik de fokkelier op mijn eigenwijze wijze heb geplaatst.
Robbe levert 995mm profiel voor fokkeboom en giek. Het verschil tussen die twee is exact 5mm. In die profielen moet men diverse gaatjes en sleufjes boren en slijpen. Het beslag op die delen is wat aan de grove kant. Aan de ene kant prettig (er komen straks behoorlijke krachten op te staan) aan de andere kant verdient het qua uiterlijk niet altijd de schoonheidsprijs. De haken waarmee de giek en de neerhouder aan de mast komen bijvoorbeeld:
M3 messing schroefhaken, zelf uit te buigen. Dat is met behulp van je schoonmoeder (de tang dus) best te doen, maar mooier wordt het er niet van... (En ja, ik heb een prima schoonmoeder)
Ook de neerhouder is een wat vreemde constructie: uiteindelijk moet je de neerhouder gaan bedienen met een spuitgiet plastic wieltje, aan messing vastgelijmd met CA-lijm. Dat is het nét niet helemaal, in mijn optiek.
Dus een grote wantspanner gepakt uit de voorraaddoos, daar een messing pijp op gesoldeerd en dat wordt de neerhouder. Stevig en functioneel. Om de sporen van het klemwerk te camoufleren (de RV wantspanner heb ik eerst in een messing pijp geklemd en toen hardgesoldeerd) er een stukje krimpkous overheen getrokken.
De enige zaling op de mast is een stukje M3 draad. Ook dat is nou niet dat je zegt: "Joepie"... Oké, er komt straks een messing pijp overheen, maar elegant is het allemaal niet.
De stagen daarentegen zijn van (mooi!) gevlochten RVS-draad, de bevestiging heb ik weer vraagtekens bij. Je moet de stagen voorzien van een lusje, wat vastgehouden wordt door een messing knijphulsje. Ik heb er nu één gemaakt, en voor alle zekerheid toch meer wat soldeer tussen hulsje en draad gestoken, toen de zwik samengeknepen en vervolgens de soldeerbrander er even opgezet.
Het topbeslag is een stukje aluminium T-profiel (lekker stevig, dat dan weer wel!) wat de bouwer zelf maar "even" in vorm moet slijpen en boren. Er komen twee gleuven is waarmee het in de mast valt, 3 gaten voor de stagen en een sleuf voor de achterstag. En het moet enigszins gestroomlijnd worden, dus zonder Dremel ben je een tijdje van de straat met boren, vijlen en schuren... Het spul is behoorlijk dik.
Mijn aanvankelijke enthousiasme voor deze boot is ondertussen een beetje naar beneden bijgestelt. Ook omdat je als bouwer regelmatig een beroep moet doen op de voorraad "reservedelen", vrij vertaald: de "Ik-kan-het-in-de-toekomst-misschien-nog-wel-eens-gebruiken-spul".
Qua materiaal is het allemaal een beetje aan de zuunige kant van meneer Robbe...
Foto's?
Ja, dááág... Ten eerste is het nu pikdonker, ten tweede regent het hier pijpe(n)stelen, dus ik ga nu écht nier meer 40 meter (en weer terug!!) naar de garage lopen om een paar foto's te maken.
Roel van Essen
Forum veteraan
Ondertussen zijn we 5 dagen verder. 5 Dagen met een wisselende attitude ten opzichte van deze dame. Op het ene moment denk je: "Hmmm, lekker ding!" op het andere moment loop je te mopperen waarom een en ander op een bepaalde manier in elkaar is gezet.
Een voorbeeld daarvan is de schoot van het grootzeil. Het eindpunt hiervan bevindt zich in de kuip. En die kuip is verwijderbaar. Zit vast met 4 lieren. Is gemaakt uit één stuk (niet al te dik) ABS. Ik heb daar zo m'n twijfels over. Het zou me niet verwonderen als met een béétje windvlaag, als het grootzeil plots wind vangt, de schoot de kuip uit de romp rukt. Daarom de eerste paar keer proefvaren met een zwak briesje. De kuip heb ik aan de onderzijde verstevigd met extra stukken ABS, maar waar ik me het meeste zorgen om maak zijn de (slechts) vier punten waarmee de kuip geborgd zit: de vier handlieren naast de kuip. Enfin, we zullen zien.
Nadat ik deze week alle staande want had voorbereid was het vandaag tijd om de dame voor het eerst op te tuigen. (Aftuigen doe je een dame tenslotte niet) Daarvoor moest ze uit de garage naar de keuken verhuizen, want mijn garage is 2 meter hoog, en deze dame is iets langer. Zeker als ze op de standaard staat.
De beschrijving bevat een leuk tekeningetje dat je de mast middels een deurpost moet uitrichten. Leuk, maar het tekeningetje laat niet de "helpende handen" zien die je nodig hebt om alle staande want permanent vast te zetten. Kortom: één persoon houdt de mast recht, de ander maakt de stagen vast.
Een andere "tip van Flip" is dat je het topbeslag pas moet plaatsen en vastlijmen nadat het grootzeil in de mast is geschoven. Was ik dus even vergeten... Gevolg: een half uur extra frunniken om de ogen van de giek en de neerhouder op de mast te demonteren, het grootzeil in de mast te schuiven en beide ogen weer te monteren.
Het is ook aanbevelenswaardig om de wartel, die het staande want onder spanning zet, op 1/3 van de schroefdraad te zetten. (gerekend van onderen af) Dan heb je nog wat schroefdraad over om de handel op te spannen én je kan de stagen ontspannen door de schroefdraad naar onderen te draaien.
En uiteindelijk, na twee uur rekenen, kijken, waterpas erbij, staaldraad op lengte maken en in buisjes frommelen (en soms in je vingers) staat er een MAST op een BOOT.
Even voor de duidelijkheid: Ik ben 1,90 meter lang, deze dame is een kop groter!
Wel eerlijk zijn: doordat de verstaging van staaldraad is, staat de mast nu als een huis. Ik zal de boot er niet aan optillen, maar ik ben niet bang dat er stagen gaan breken of de mast krom buigt.
De volgende fase is de kuip goed dicht maken. Dat kost nog even de nodige hoofdbrekens...
Daarna is ze gereed voor de maiden.
Een voorbeeld daarvan is de schoot van het grootzeil. Het eindpunt hiervan bevindt zich in de kuip. En die kuip is verwijderbaar. Zit vast met 4 lieren. Is gemaakt uit één stuk (niet al te dik) ABS. Ik heb daar zo m'n twijfels over. Het zou me niet verwonderen als met een béétje windvlaag, als het grootzeil plots wind vangt, de schoot de kuip uit de romp rukt. Daarom de eerste paar keer proefvaren met een zwak briesje. De kuip heb ik aan de onderzijde verstevigd met extra stukken ABS, maar waar ik me het meeste zorgen om maak zijn de (slechts) vier punten waarmee de kuip geborgd zit: de vier handlieren naast de kuip. Enfin, we zullen zien.
Nadat ik deze week alle staande want had voorbereid was het vandaag tijd om de dame voor het eerst op te tuigen. (Aftuigen doe je een dame tenslotte niet) Daarvoor moest ze uit de garage naar de keuken verhuizen, want mijn garage is 2 meter hoog, en deze dame is iets langer. Zeker als ze op de standaard staat.
De beschrijving bevat een leuk tekeningetje dat je de mast middels een deurpost moet uitrichten. Leuk, maar het tekeningetje laat niet de "helpende handen" zien die je nodig hebt om alle staande want permanent vast te zetten. Kortom: één persoon houdt de mast recht, de ander maakt de stagen vast.
Een andere "tip van Flip" is dat je het topbeslag pas moet plaatsen en vastlijmen nadat het grootzeil in de mast is geschoven. Was ik dus even vergeten... Gevolg: een half uur extra frunniken om de ogen van de giek en de neerhouder op de mast te demonteren, het grootzeil in de mast te schuiven en beide ogen weer te monteren.
Het is ook aanbevelenswaardig om de wartel, die het staande want onder spanning zet, op 1/3 van de schroefdraad te zetten. (gerekend van onderen af) Dan heb je nog wat schroefdraad over om de handel op te spannen én je kan de stagen ontspannen door de schroefdraad naar onderen te draaien.
En uiteindelijk, na twee uur rekenen, kijken, waterpas erbij, staaldraad op lengte maken en in buisjes frommelen (en soms in je vingers) staat er een MAST op een BOOT.
Even voor de duidelijkheid: Ik ben 1,90 meter lang, deze dame is een kop groter!
Wel eerlijk zijn: doordat de verstaging van staaldraad is, staat de mast nu als een huis. Ik zal de boot er niet aan optillen, maar ik ben niet bang dat er stagen gaan breken of de mast krom buigt.
De volgende fase is de kuip goed dicht maken. Dat kost nog even de nodige hoofdbrekens...
Daarna is ze gereed voor de maiden.
5 September??:rolling:
Ziet er goed uit Roel!!
Ziet er goed uit Roel!!
Roel van Essen
Forum veteraan
Misschien Koen, misschien...
Vanavond nog even bezig geweest met de kuipvergrendeling.
Zoals gezegd: de kuip wordt vastgehouden door 4 lieren die aan de zijkant ervan staan. Deze worden geborgd door een boutje M2 die onderdeks gaat en daar op een moer M2 gedraaid moet worden.
Probleem is dus: Hoe zet je die moer M2 vast? Lijmen met CA-lijm?
Groot risico dat de lijm in de schroefdraad loopt, en dan krijg je de bout er niet in of niet meer uit. Geen goed plan.
Wat heb ik gedaan? De moertjes zijn van messing. Aan elke moertje heb ik een stukje messing staf gesoldeerd.
Moertje op een stukje ABC gelegd en een extra stukje ABS tegen de staf gelijmd. Vervolgens twee stukjes ABC over de staf gelijmd.
De hele handel "verzegeld" met 2C lijm.
Na droging van deze constructie het gat voor de bout M2 op de juiste plaats in het dek en door de versteviging geboord, de bout in de lier en het 1e plaatje ABS van de "moerconstructie" onderdeks van lijm voorzien.
Daarna de bout aangedraaid en de zwik laten drogen.
Na een uur zit het als een huis; de moer kan niet meer weg en de lier kan strak aangedraaid worden, dus de kuip zit stevig.
Nu maar hopen dat het materiaal van de kuip de krachten kan weerstaan...
Vanavond nog even bezig geweest met de kuipvergrendeling.
Zoals gezegd: de kuip wordt vastgehouden door 4 lieren die aan de zijkant ervan staan. Deze worden geborgd door een boutje M2 die onderdeks gaat en daar op een moer M2 gedraaid moet worden.
Probleem is dus: Hoe zet je die moer M2 vast? Lijmen met CA-lijm?
Groot risico dat de lijm in de schroefdraad loopt, en dan krijg je de bout er niet in of niet meer uit. Geen goed plan.
Wat heb ik gedaan? De moertjes zijn van messing. Aan elke moertje heb ik een stukje messing staf gesoldeerd.
Moertje op een stukje ABC gelegd en een extra stukje ABS tegen de staf gelijmd. Vervolgens twee stukjes ABC over de staf gelijmd.
De hele handel "verzegeld" met 2C lijm.
Na droging van deze constructie het gat voor de bout M2 op de juiste plaats in het dek en door de versteviging geboord, de bout in de lier en het 1e plaatje ABS van de "moerconstructie" onderdeks van lijm voorzien.
Daarna de bout aangedraaid en de zwik laten drogen.
Na een uur zit het als een huis; de moer kan niet meer weg en de lier kan strak aangedraaid worden, dus de kuip zit stevig.
Nu maar hopen dat het materiaal van de kuip de krachten kan weerstaan...
Roel van Essen
Forum veteraan
Dat "binnenskamers" was tijdelijk i.v.m. met opbouw en uitrichten mast.
Momenteel staat ze (De Smaragd dus) weer braaf in de garage annex hobbyruimte...
En mijn wederhelft weet (uit ervaring) dat als ze aan mijn schepen komt ik binnen een nano-seconde verander van een aardige, uiterst vriendelijke en evenwichtige jongeman in een soort rossige tornado...
Ongeveer dezelfde reactie die zij vertoont als ik aan haar boeken kom.
Dus we laten elkaars hobby lekker met rust... Prima huwelijk!
Momenteel staat ze (De Smaragd dus) weer braaf in de garage annex hobbyruimte...
En mijn wederhelft weet (uit ervaring) dat als ze aan mijn schepen komt ik binnen een nano-seconde verander van een aardige, uiterst vriendelijke en evenwichtige jongeman in een soort rossige tornado...
Ongeveer dezelfde reactie die zij vertoont als ik aan haar boeken kom.
Dus we laten elkaars hobby lekker met rust... Prima huwelijk!
een soort rossige tornado...
Kinky hoor Roel!
Man dit zier er mooi uit
Roel van Essen
Forum veteraan
Natuurlijk komen er nog zeillatten op de zeilen... en stickers op de romp... anti-slip op het dek... verschansing...(liefst vrouwelijke) bemanning...
Kortom: we zijn er nog niet!
Kortom: we zijn er nog niet!
Hé Roel,
Ik struikel nu na m'n vakantie ineens over dit draadje. Mooi project, ziet er weer prima uit. Wel heeel iets anders als een MM! We zien haar wel de 5e .. toch? Al is het alleen maar op de wal! Dan neem ik de VD mee.
Hoe wil je de aansturing van die genua-fok straks doen? Ik heb nog wel een ideetje om dat met één lier met één trommel voor elkaar te krijgen.
Ik struikel nu na m'n vakantie ineens over dit draadje. Mooi project, ziet er weer prima uit. Wel heeel iets anders als een MM! We zien haar wel de 5e .. toch? Al is het alleen maar op de wal! Dan neem ik de VD mee.
Hoe wil je de aansturing van die genua-fok straks doen? Ik heb nog wel een ideetje om dat met één lier met één trommel voor elkaar te krijgen.
Natuurlijk komen er nog zeillatten op de zeilen... en stickers op de romp... anti-slip op het dek... verschansing...(liefst vrouwelijke) bemanning...
Kortom: we zijn er nog niet!
jaja, nou las ik net we laten elkaars hobby met rust, maar als je nu al gaat beginnen je jacht te bemannen met vrouwelijk schoon (of heet dit nu bevrouwen, :rolling
, staat vannacht zeker de deegroller paraat achter de deur.Btw, hoe nemen we al die modellen in gods naam mee aankomend weekend, je kunt natuurlijk een 4 tonner charteren, zal ik je wel rondrijden
Ziet er goed uit Roel.
Maar waarom stalen stagen? Die had ik ook op mijn Butterfly (ook alu mast van 1.80m ) maar daar zat met 4 bft veel te veel rek op. Nu heb ik wel PBO liggen (0.013 mm per vezel) maar dat komt er komende winter pas op en tot die tijd een mooi stukkie lijn uit de viswereld met nagenoeg 0% rek en 38 kg breeksterkte. Geeft een veel beter resultaat en met nog minder gewicht in de mast...
Maar waarom stalen stagen? Die had ik ook op mijn Butterfly (ook alu mast van 1.80m ) maar daar zat met 4 bft veel te veel rek op. Nu heb ik wel PBO liggen (0.013 mm per vezel) maar dat komt er komende winter pas op en tot die tijd een mooi stukkie lijn uit de viswereld met nagenoeg 0% rek en 38 kg breeksterkte. Geeft een veel beter resultaat en met nog minder gewicht in de mast...
Roel van Essen
Forum veteraan
Vooruit, een typisch Hollands antwoord:
"Ze zaten in de doos!":rolling:
Op het moment dat ze niet bevallen, gaan ze d'r af en ga ik alsnog een dierenspeciaalzaak binnen...
Maarre... rek? De langste stag (voorstag) is 2 meter. Zou een stalen (gevlochten) draad met 8 kernen over die lengte nog zoveel uitrekken dat je het merkt?
Enne, Paul: Nu weet je meteen waarom de nieuwe voiture van het model "stationwagon" is...
Ik heb net als proef de mast eens in de auto gelegd: eitje!
Ghehe.. mijn mast past precies in de Twingo tot halverwege de bijrijders stoel, en met de achterbank neer, passen de compleet gemonteerde rompen er precies in. Klein karretje met veeel ruimte
Mijn stalen stagen waren ook gevlochten maar naar mijn idee zat er toch te veel beweging in. Zaten echter niet origineel bij de kit. Diamter is rond de 0.5mm geloof ik? En bij de viszaak 12m lijn voor krap 1.50 euri
Zondag maar even een stukje opzeilen!
Mijn stalen stagen waren ook gevlochten maar naar mijn idee zat er toch te veel beweging in. Zaten echter niet origineel bij de kit. Diamter is rond de 0.5mm geloof ik? En bij de viszaak 12m lijn voor krap 1.50 euri
Zondag maar even een stukje opzeilen!
Ad Bakker
In Memoriam
Ik heb het vermoeden dat er wat misverstanden zijn over het gebruik van materialen, in dit geval voor stagen of kabels in zijn algemeenheid.
Een vezeltype als PBO Zylon heeft afhankelijk van het type (AS of HM) een stijfheid die tussen de 90% tot 135% is van die van RVS 316. Het is wel tot zo'n 30 maal sterker (is nogal afhankelijk van de uitvoering van het RVS, dit is een maximale waarde) en weegt maar zo'n 1/5 van RVS (hierbij het extra gewicht voor de hoognodige UV bescherming van PBO buiten beschouwing gelaten).
Qua stijfheid win je dus maar marginaal, waar natuurlijk de manier waarop de kabel uit de draden is getwist een hele grote rol speelt. Maar als je de sterkte van de PBO optimaal gaat benutten dan rekt het aanzienlijk meer dan RVS.
De grote winst zit hem in het gewicht. Nu kan je bij schepen (waarvan de rompdimensies en diepgang vastliggen) natuurlijk geen gewicht besparen, alleen verplaatsen. In dat opzicht kan je dan stabiliteitswinst maken doordat je bovendeks gewicht verplaatst naar de kiel.
Ik heb echter het gevoel dat dat voor het gros van de (model)zeilboten allemaal weinig uitmaakt. Een tourfietser merkt er ook weinig van of hij nu op een stalen, aluminium of koolstof vezel frame zit, maar voor een tijdrijder of baanwielrenner kan het het verschil tussen winst of verlies betekenen.
Ik plaats deze opmerkingen niet vanuit enige ervaring met (model)zeilen, maar puur vanuit het materiaal gezien. Misschien mis ik wat, en dat zou ik dan graag weten. "Learning all the time", zal ik maar zeggen.
Groet,
Ad Bakker
Een vezeltype als PBO Zylon heeft afhankelijk van het type (AS of HM) een stijfheid die tussen de 90% tot 135% is van die van RVS 316. Het is wel tot zo'n 30 maal sterker (is nogal afhankelijk van de uitvoering van het RVS, dit is een maximale waarde) en weegt maar zo'n 1/5 van RVS (hierbij het extra gewicht voor de hoognodige UV bescherming van PBO buiten beschouwing gelaten).
Qua stijfheid win je dus maar marginaal, waar natuurlijk de manier waarop de kabel uit de draden is getwist een hele grote rol speelt. Maar als je de sterkte van de PBO optimaal gaat benutten dan rekt het aanzienlijk meer dan RVS.
De grote winst zit hem in het gewicht. Nu kan je bij schepen (waarvan de rompdimensies en diepgang vastliggen) natuurlijk geen gewicht besparen, alleen verplaatsen. In dat opzicht kan je dan stabiliteitswinst maken doordat je bovendeks gewicht verplaatst naar de kiel.
Ik heb echter het gevoel dat dat voor het gros van de (model)zeilboten allemaal weinig uitmaakt. Een tourfietser merkt er ook weinig van of hij nu op een stalen, aluminium of koolstof vezel frame zit, maar voor een tijdrijder of baanwielrenner kan het het verschil tussen winst of verlies betekenen.
Ik plaats deze opmerkingen niet vanuit enige ervaring met (model)zeilen, maar puur vanuit het materiaal gezien. Misschien mis ik wat, en dat zou ik dan graag weten. "Learning all the time", zal ik maar zeggen.
Groet,
Ad Bakker
Laatst bewerkt:
Ik heb het vermoeden dat jouw vermoeden niet juist is,
Mijn PBO is een vriendendienst van een goede vriend die eigenaar en directeur is van een bedrijf die PBO verstagingen voor (wedstrijd) jachten van 10 tot 210 voet ontwikkeld en vervaardigd. O.a. ACC, IMOCA, ORMA, TP-52 etc om maar eens een paar kreten te noemen.
Het plaatsen van pbo op mijn tri is niets meer dan een leuk geintje aangezien een aantal van echte 60 voeters tot zijn vaste klanten behoren. Qua gewicht ga ik er behoorlijk op achteruit daar er op die schaal qua verstaging naar mijn idee niets lichter is dan vislijn met die rek/sterkte verhouding.
Nogmaals: het uitrusten van de tri met pbo heeft helemaal niets met performance te maken Just 4 the fun!
Mijn PBO is een vriendendienst van een goede vriend die eigenaar en directeur is van een bedrijf die PBO verstagingen voor (wedstrijd) jachten van 10 tot 210 voet ontwikkeld en vervaardigd. O.a. ACC, IMOCA, ORMA, TP-52 etc om maar eens een paar kreten te noemen.
Het plaatsen van pbo op mijn tri is niets meer dan een leuk geintje aangezien een aantal van echte 60 voeters tot zijn vaste klanten behoren. Qua gewicht ga ik er behoorlijk op achteruit daar er op die schaal qua verstaging naar mijn idee niets lichter is dan vislijn met die rek/sterkte verhouding.
Nogmaals: het uitrusten van de tri met pbo heeft helemaal niets met performance te maken
Just 4 the fun!
Ad Bakker
In Memoriam
Ja, maar welk vermoeden is dan niet juist. De materiaaleigenschappen die ik noem zijn volgens mij wel juist, alleen weet ik niet hoe dat doorwerkt in de eigenschappen van gevlochten/getwist kabel.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het gebruiken van dit soort materialen leuk is. Maar kijk wel uit met de UV bescherming, want de sterkte eigenschappen kunnen drastisch kelderen.
Groet,
Ad Bakker