[EDIT]Stukkie over onvrede, zie post 22, verwijderd[/EDIT]
Voorbeeldje over mijn werkwijze. Ik begin met een silhouette van een model dat ik mooi vind. Soms geleend van een bestaande tekening, soms 'freehand', soms (zoals deze keer) van foto's. Dit is het makkelijke deel, gewoon artistiek een plaatje neerzetten.
Vervolgens komt de constructie aan de beurt. Soms is deze heel eenvoudig, zoals mijn eigen Telemaster variant. Lekker recht toe recht aan. Spanten uittekenen, lengtes latjes en sheeting noteren. Dit alles komt in een Excelsheet. Dit sheet is een rekenmodule (zelf gemaakt). Ik bepaal een theoretisch zwaartepunt (vuistregel 'dikste punt van het profiel'). De AutoCAD tekening komt met dat zwaartepunt op x=0, y=0 en z=0. Dan krijgt ieder deel een (berekende of geschatte) massa mee, en een zwaartepunt t.o.v. het nulpunt. Een deel van de massa's zit boven het zwaartepunt, een deel eronder, een deel ervoor en een deel erachter. Som van alle momenten (massa maal afstand tot zwaartepunt) moet nul zijn. Vertikaal is dit niet superkritisch, horizontaal wel, zeker voor de eerste afstelling van het toestel. Mijn doelstelling is het toestel in balans te hebben zonder ontvangeraccu, oftewel met die accu precies in het zwaartepunt. Ik neem in deze berekening eigenlijk alles wel mee, behalve servosnoeren, wat kleindelen en folie.
Dan ga ik bouwen! De vleugel bouw ik zonder te wegen, en als die klaar is vervang ik alle vleugeldelen in het calculatiesheet door 1 deel, geheten 'vleugel' met 1 massa en 1 zwaartepunt. Als mijn ontwerpschatting niet goed was, wordt dat nu zichtbaar. En kan ik met wat zaken gaan schuiven in de romp, bijvoorbeeld door de servo's naar voren of achteren te plaatsen. Dan bouw ik de romp, en ook dat wordt 1 massadeel met 1 zwaartepunt. (Oh ja, in dit geval bouw ik 2 vleugels, maar dat terzijde). Wat ik nu nog over heb is de ontvangeraccu, om de calculatiefouten in het ontwerp te corrigeren.
Overigens doe ik bovenstaande niet voor alle toestellen die ik gebouwd heb. Eenvoudiger toestellen, zoals de Telemaster, freehand ik helemaal. Ik bouw op dit moment ook een Robbe Diamant achtige, die bouw ik helemaal uit mijn hoofd, zonder tekeningen, gewoon van wat ik me kan herinneren van wat ik op het veld gezien heb. Na de ruwbouw een beetje schuiven met het servoplankje en klaar. De ontvangeraccu lag in de Telemaster 20mm voor het zwaartepunt om de boel te fine-tunen (het toestel is 1400mm span). Voor de toucan zal ik zeker wel zo'n sheet gaan schrijven, vooral omdat hier veel onbekende materialen en onderdelen in gaan komen. Ik heb nog nooit een poweraccu gehad om mee te schuiven in het ontwerp. En ik wil de aandrijving van mijn Funtana X50 gaan kopieren, die accu is al bijna 6 ons. Uiteraard komt die niet in de staart, maar hij hoeft ook niet persee helemaal voorin. Dit geeft me weer wat ontwerpvrijheid.
Qua vleugelprofielen beperk ik me eigenlijk altijd tot de NACA 4 cijfer serie, en eigenlijk altijd tot de 00xx variant. Dit is eenvoudig en bewezen. Telemaster was daarop een uitzondering, met de Clark-Y.
