Het probleem is ook dat de kisten (nurflugeltjes E186 profiel) te weinig energie overhouden om uit het dal omhoog te komen.
Een rompkistje gaat te snel stuk (ervaring).
Wat is het profiel van een Bluto of M60?
Bij DSing, of welke andere manier van werkelijk hard zweefvliegen dan ook, wordt bij een heel lage liftcoefficienten gevlogen. E186 is een profiel dat voor relatief hoge liftcoefficienten getekend is. (relatief voor S-slagprofielen dan)
Ik weet niet exact te vertellen wat men gebruikte voor de Bluto of M60, maar weet wel dat je moet denken aan dunne profielen met weinig camber. 6-7% dikte en niet meer dan 1 % camber. Verder is een betrekkelijk volle neus van belang omdat het omslagpunt laminair > tubulent anders te ver naar voren komt. En je wilt liever laminaire stroming dan turbulente stroming, weerom om zoveel mogelijk energie retentie te hebben.
Voor mijzelf ga ik een dezer dagen aan de slag met een vleugeltje uit een gemodificeerd E 186 profiel, als volgt:
Dikte 6%
Camber 0,78%
LE radius 0,66%
De rest van het profiel is ongemodificeerd. Voordeel van een wat grotere LE radius is dat de 'low drag bucket' (die kuil in weerstand aan de linkerkant van de poliare Cd/Cl) wat breder wordt en het profiel dus een iets meer spreiding in min. /max. Clift krijgt, dan met een erg geringe radius, die het gevolg zou zijn van uitsluitend modificeren van dikte en camber.
Nodeloos te zeggen dat je er geen garantie bij krijgt, maar zelf heb ik er hoge verwachtingen van 8O
Verder moet je er mee rekenen dat parasitaire weerstand een heel grote rol speelt bij hoge snelheden. Probeer dus een glad oppervlak en goed aerodynamisch ontwerp te combineren. Ook over elkaar geplakt oracover geeft een verstoring van de stroming, en die wordt bij deze snelheden wel degelijk relevant. Dikke stukken tape over elkaar is dramatisch. Het vliegt nog heel lang maar je gooit bakken energie weg, en daar was het nou juist om te doen.
Naarmate je kist beter in elkaar zit kun je bij geringere condities DSen.
robert
