Wat doe je, als je gevraagd wordt om mee te gaan hellingzweven op de Maasvlakte? Je zorgt dat je zo vlug mogelijk een redelijke hellingzwever hebt.
Dus, de Dakota weer maar even in de wacht gezet en in het archief gekeken en op internet gezocht.
Op de website van Eric Kieboom vond ik een leuk deltatje met bruikbare informatie en een tekening van Weeke
Met de volgende specificaties:
Span........................................1000 mm (39.4")
Length/root chord............................500 mm (19.7")
Tip chord.....................................200 mm (7.9")
Root profile..............................Naca 0010 or 0008
Tip profile...............................Naca 0020 or 0015
Dihedral...............................................none
Wing area.............................35 dm² (542.5 sq in.)
All up weight........................800-1000 g (28-35 Oz.)
Wing loading....................................23-28 g/dm²
Control.........................mixed ailerons and elevator
Voordeel: hij is uit één plaat piep te snijden en mett de NACA 0008 en 0015 profielen ook nog uit een standaard dikte.
Met veel hulp van Harry (waarvoor dank), op de club een plaat piep omgevormd tot een paar vleugels.
De ervaring (van Arvid) heeft geleerd dat de stabilisatie vin nog wel eens wil sneuvelen. Dus van 1,5 mm triplex een, in het profiel passend, boxje gemaakt waar de vin klem ingestoken kan worden.
En dat in beide vleugels, op de naad, weggesneden.
Het is bekend dat bij delta’s het zwaartepunt idioot ver naar voren moet liggen. Reden om de accu en ontvanger dus zo ver mogelijk in de punt te plaatsen.
Voor de verandering eens gekeken of het voordeel oplevert als de accu verticaal in de schaats geplaatst wordt. Nee dus! Tenzij ik de voorkant van de schaats recht naar beneden laat lopen en dan wrdt het meer een rem dan een schaats.
Dus dan maar op de klassieke manier een bakje in elkaar knutselen.
En de schaats uit een plaatje 8 mm multiplex gezaagd. Op de tekening staat een indicatie voor het zwaartepunt. De lengte van de schaats is zo gekozen, dat de achterkant ongeveer op het zwaartepunt ligt. Al het gewicht komt dus ten gunste van het naar voren brengen van het CG.
De “elevons” hadden misschien van de afgesneden rand piep gemaakt kunnen worden, maar ik heb het idee dat dit niet bestand is tegen mijn vlieg kwaliteiten. Dus maar een paar “stevige” balsa stroken gemaakt.
Om toch nog wat gewicht te besparen heb ik er nog wel een paar gaten in gesneden.
Toen alle onderdelen zo ongeveer klaar waren, de hele zwik maar eens met plakband aan elkaar geplakt. Het is tenslotte best handig als in een vroeg stadium al weet of het zwaartepunt een beetje op de plaats komt waar het zou moeten.
Nou, dat leek niet zo slecht.
Het mes maar weer eens ter hand genomen en de plaats voor het bakje vrij gemaakt.
En alles met Bison constructielijm (bruislijm) aan elkaar geplakt.
Dus, de Dakota weer maar even in de wacht gezet en in het archief gekeken en op internet gezocht.
Op de website van Eric Kieboom vond ik een leuk deltatje met bruikbare informatie en een tekening van Weeke
Met de volgende specificaties:
Span........................................1000 mm (39.4")
Length/root chord............................500 mm (19.7")
Tip chord.....................................200 mm (7.9")
Root profile..............................Naca 0010 or 0008
Tip profile...............................Naca 0020 or 0015
Dihedral...............................................none
Wing area.............................35 dm² (542.5 sq in.)
All up weight........................800-1000 g (28-35 Oz.)
Wing loading....................................23-28 g/dm²
Control.........................mixed ailerons and elevator
Voordeel: hij is uit één plaat piep te snijden en mett de NACA 0008 en 0015 profielen ook nog uit een standaard dikte.
Met veel hulp van Harry (waarvoor dank), op de club een plaat piep omgevormd tot een paar vleugels.
De ervaring (van Arvid) heeft geleerd dat de stabilisatie vin nog wel eens wil sneuvelen. Dus van 1,5 mm triplex een, in het profiel passend, boxje gemaakt waar de vin klem ingestoken kan worden.
En dat in beide vleugels, op de naad, weggesneden.
Het is bekend dat bij delta’s het zwaartepunt idioot ver naar voren moet liggen. Reden om de accu en ontvanger dus zo ver mogelijk in de punt te plaatsen.
Voor de verandering eens gekeken of het voordeel oplevert als de accu verticaal in de schaats geplaatst wordt. Nee dus! Tenzij ik de voorkant van de schaats recht naar beneden laat lopen en dan wrdt het meer een rem dan een schaats.
Dus dan maar op de klassieke manier een bakje in elkaar knutselen.
En de schaats uit een plaatje 8 mm multiplex gezaagd. Op de tekening staat een indicatie voor het zwaartepunt. De lengte van de schaats is zo gekozen, dat de achterkant ongeveer op het zwaartepunt ligt. Al het gewicht komt dus ten gunste van het naar voren brengen van het CG.
De “elevons” hadden misschien van de afgesneden rand piep gemaakt kunnen worden, maar ik heb het idee dat dit niet bestand is tegen mijn vlieg kwaliteiten. Dus maar een paar “stevige” balsa stroken gemaakt.
Om toch nog wat gewicht te besparen heb ik er nog wel een paar gaten in gesneden.
Toen alle onderdelen zo ongeveer klaar waren, de hele zwik maar eens met plakband aan elkaar geplakt. Het is tenslotte best handig als in een vroeg stadium al weet of het zwaartepunt een beetje op de plaats komt waar het zou moeten.
Nou, dat leek niet zo slecht.
Het mes maar weer eens ter hand genomen en de plaats voor het bakje vrij gemaakt.
En alles met Bison constructielijm (bruislijm) aan elkaar geplakt.
<-- note the smiley please
even een tussendoortje.
