GJ, volledig met je eens....
maar toch blijkt dat men in de praktijk eerst een 'wedstrijd' achtig toestel koopt om daarna pas te gaan leren om de figuren te vliegen.
En volgens mij is dat de verkeerde volgorde.
Je koopt een Formule 1 auto om leren straatje te keren, of inparkeren...
Men zou zich veel geld en ergernis besparen door gewoon, met het model waar je brevet mee gevlogen hebt (ailerontrainer) deel te gaan nemen aan wedstrijden.
De trainers zijn sterker, vergevingsgezinder en je hoeft ook niet per se een nieuw model te kopen.
Misschien zou je bij F3A-C een restrictie op kunnen leggen wat betreft afmetingen of minimaal gewicht van het model zodat ook mensen die weinig geld te besteden hebben weer lol krijgen in kunstvlucht.
Kort door de bocht.. nu sta je voor L*L als je met een hoogdekker of laagdekker Calmato op een wedstrijd verschijnt.
En... als je redelijk mee kunt komen met zo'n modelletje dan zal je daarna, als je een jaartje verder bent, met een goed model, als de Wind, meteen een duidelijke verbetering zien omdat je basis aanwezig is.
Want het begint allemaal met de basis, als die niet in orde is dan hoef je niet eens aan F3A-C te beginnen.
Ik denk dat Ruud het hier ook roerend mee eens is omdat hij ook zo'n traject doorgemaakt heeft, begonnen met clubwedstrijden met de simpelste modellen en dan na jaren pas echte F3A modellen kopen.
Het klinkt heel negatief maar ik denk dat dat de enige redding is voor F3A-C en ook goed is voor de doorstroming naar B en A.
Grts Gert-Jan
