Er zit nog een nadeel aan:
Het vliegen is volledig ontkoppeld van de stuurimput (moet je mischien even over nadenken mischien, maar het is echt zo)
Hoewel je de heli nog steeds moet sturen, vliegt de heli zelfstandig (wat in dit verband iets heel anders is dan "autonoom").
Daardoor is alle feedback verdwenen. Ga met een mCPx tussen huizen (turbulentie) hooveren bij 4 Bft, en je merkt wat ik bedoel. De heli blijft vlak, word uitsluitend in het verticale vlak heftig op en neer gestuiterd omdat er geen verticale versnellingssensor in zit.
Dat lijkt leuk, maar heeft ook tot gevolg dat zolang de FBL-stabilisatie dat kan, hij ALLES zal compenseren, tot aan het achterstevoren monteren van rotorbladen aan toe! Maar valt er bijvoorbeeld een servo uit, dan zullen de andere servo's de hoek in lopen: omdat het systeem alles WIL compenseren de volledige controle over de servo's heeft, jíj níét, terwijl de heli niet doet wat het systeem verwacht.
Zonder FBL electronica, heb JIJ als piloot in elk geval nog de controle over de resterende servo's, en dat kan onder omstandigheden het verschil tussen ongecontroleerd crashen en een geslaagde noodlanding of minimaal beperken van de schade betekenen
Ik voor mij geef met heel grote afstand de voorkeur aan gewoon "acoustisch vliegen" dan voel ik tenminste wat er aan de hand is met de wind, maar ook met eventueel de heli zelf....
(en zonder FBL heb je op de rotorkopstangen na, ook niks af te stellen, zeker geen "2352 parameters" waar je een studie IT, meet en regel techniek voor moet volgen om het te snappen)
Groet, Bert
Het vliegen is volledig ontkoppelt. Niet echt mee eens. Hier hoor ik veel mensen over die al jaren flybar vliegen. Bij ons op de club heeft echter het merendeel met flybarless het sim gevoel. Dus meer connected dan flybar.