Fokker F.XVIII Snip schaal 1:10
- Topicstarter Kjel Postema
- Startdatum
. Mooi hoor.
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
dank je wel, heren!
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Dank je Ramses!
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Weer een paar kleine dingetjes gedaan. Tussen de vleugel en de romprug zat een kier.
Deze heb ik afgewerkt met een strookje aluminiumtape.
Verder heb ik de motoren bevestigd.
groeten kjel
Deze heb ik afgewerkt met een strookje aluminiumtape.
Verder heb ik de motoren bevestigd.
groeten kjel
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Het is alweer bijna een maand geleden sinds mijn laatste update. Eigenlijk ben ik nog niet verder dan een maand geleden. Het mooie weer is er weer en ik moest mijn vloot nog ombouwen naar mijn nieuwe zender, een Jeti. Ik moet zeggen dat ik tot nu toe zeer te vrede ben over de Jeti en de manier van programmeren. Met dank aan de filmpjes van Harry Curzon is dat prima gelukt tot nu toe. Dit waren wel de simpele modellen. Het enige probleem was dat de F.XVIII zijn onderkomen had gevonden op mijn werkbank, dus ik moest een plekje vinden voor de F.XVIII voor als ik mijn werkbank nodig had en die had ik dus niet. Maar daar heb ik iets op gevonden. Wat touw, spanbanden en wat katrolletjes en voilà!
Daar, hangt ie mooi in de nok van de zolder. De vrouw des huizes was er iets minder blij mee, maar onder voorwendsel dat het alleen is voor als ik mijn werkbank nodig heb, werd er dan toch schoorvoetend goedkeuring aan gegeven
.
groeten kjel
Daar, hangt ie mooi in de nok van de zolder. De vrouw des huizes was er iets minder blij mee, maar onder voorwendsel dat het alleen is voor als ik mijn werkbank nodig heb, werd er dan toch schoorvoetend goedkeuring aan gegeven
.groeten kjel
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Het is weer even geleden. In de tussentijd zijn er een paar dingen tussen gekomen. De overstap naar Jeti beviel mij zo goed dat ik ook mijn heli's naar Jeti aan het overzetten ben. Het nadeel van heli's in een andere modes vliegen dan vliegtuigen is dat ik twee zenders nodig heb. Gelukkig hebben mijn heli's niet veel functies nodig, dus een DS12 volstaat. Maar goed, terug naar de Fokker F.XVIII. Vanochtend maar eens alle benodigde maten opgemeten om het zwaartepunt te kunnen berekenen. Dan is het een voordeel dat je het model in een CAD-tekening hebt staan. Dan zijn deze maten makkelijk en nauwkeurig op te meten. Deze heb ik zowel in eCalc als het programmaatje dat Serge gepost had ingevoerd. En zowel voor een normaal als een klein stabilo (hogere efficiëntie / lagere efficiëntie).
In eCalc krijg ik voor een normaal stabilo een zwaartepunt range van 11,54 tot 13,31cm (25,6% - 29,6% van wortelkoorde) vanaf de neuslijst. Het rekenprogrammaatje van Serge gaf 12,93cm (28,7% van wortelkoorde) vanaf de neuslijst. Dit valt binnen de range berekend door eCalc.
Voor een klein stabilo gaf eCalc een range van 10,64 tot 12,41cm (23,6% tot 27,6% van wortelkoorde) vanaf de neuslijst. Het andere programmaatje gaf 11,70cm (26,0% van wortelkoorde).
Welk zwaartepunt zal ik nemen voor de eerste vlucht? Kunnen we het stabilo van de F.XVIII als normaal betitelen of als klein? Zelf zat ik te denken om te beginnen bij een zwaartepunt op 26%. Wat vinden jullie?
groeten kjel
In eCalc krijg ik voor een normaal stabilo een zwaartepunt range van 11,54 tot 13,31cm (25,6% - 29,6% van wortelkoorde) vanaf de neuslijst. Het rekenprogrammaatje van Serge gaf 12,93cm (28,7% van wortelkoorde) vanaf de neuslijst. Dit valt binnen de range berekend door eCalc.
Voor een klein stabilo gaf eCalc een range van 10,64 tot 12,41cm (23,6% tot 27,6% van wortelkoorde) vanaf de neuslijst. Het andere programmaatje gaf 11,70cm (26,0% van wortelkoorde).
Welk zwaartepunt zal ik nemen voor de eerste vlucht? Kunnen we het stabilo van de F.XVIII als normaal betitelen of als klein? Zelf zat ik te denken om te beginnen bij een zwaartepunt op 26%. Wat vinden jullie?
groeten kjel
Laatst bewerkt:
Henri Kaper
verslagschrijvers
Als je de verhouding stabilo-vleugel van een schaalmodel vergelijkt met een gewoon modelvliegtuig, dan heeft het stabilo van een schaalmodel een behoorlijk klein oppervlakte ... dus ik zou van "klein" uitgaan, toch?
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Het stabilo is exact op schaal, dus niet vergroot. Nu is de stabilo-vleugel verhouding van de F.XVIII al beter dan van de F.VIIb, een groot stabilo is het nog steeds niet. Dus inderdaad met de range voor een klein stabilo beginnen. Het zwaartepunt naar achteren verplaatsen kan altijd nog. Andersom wordt lastiger als hij de eerste vlucht niet overleeft. En ik zal eerst wat test taxieruns doen.
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Ik kan weer foto's aan mijn album toevoegen, dus bij deze weer een update. De heli's zijn overgezet naar Jeti en de werkbank is weer opgeruimd, dus de F.XVIII kan weer op de werkbank staan. Maar eerst heb ik de propellers onder handen genomen. Voor de Fokker gebruik ik geen APC propeller omdat ik die er niet schaal uit vind zien. Voor mij F.VIIb heb ik Graupner propellers gebruikt, maar die zijn niet meer te krijgen. Ik heb dan nu voor Master Airscrew gekozen, die zien er kwa uiterlijk hetzelfde uit als de Graupner propellers. Kwa afwerking vind ik de Master Airscrew propellers minder mooi dan de Graupner propellers. Er zitten flinke naden op van de spuitgietmallen. Het was flink schuren om die weg te krijgen. De propeller kreeg van dat schuren wel een vezelig oppervlak. Aangezien de F.XVIII onbeschilderde metalen propellers heeft wilde ik de propellers zilver schilderen, maar ik was niet te vrede met het resultaat. De zilververf die ik heb kan een hele mooie metaalachtige glans krijgen, maar dan moet het oppervlak wel mooi glad zijn. En door het vezelige oppervlak van het schuren werd het schilderen niet mooi. Op de foto heb ik ze net weer nat geschuurd met korrel 400 om ze zo glad mogelijk te krijgen.
Het volgende plan is om de propeller te bekleden met aluminiumtape. Maar eerst heb ik de decals geprint op mijn laserprinter. Dat was bij het eerste velletje even schrikken, want die liep gelijk vast. Dat was even flink balen, koop ik een laserprinter om nog beter decals te kunnen maken, loopt het laserdecalpapier vast
. Na wat gestoei om het decalpapier weer uit de printer te krijgen, het zat nog best vast, heb ik na de instellingen voor de printer gekeken. Ik had hem nu nog op gewoon papier staan. Bij de volgende poging de printer ingesteld voor fotopapier, dat is toch ook dikker dan gewoon printpapier en het enigszins verkreukte decalvel weer zo goed mogelijk recht gestreken en weer door de printer gestuurd. Nu liep die gelukkig niet vast. Na nog wat met verschillende instellingen te spelen kom ik nu tot wel mooie resultaten.
Toen verder met het aluminiumtape. Dat ging er best mooi op. Eerst de achterkant en daarna de voorkant, waarbij het aluminiumtape iets om de neuslijst van de propeller loopt, zodat er geen randjes zijn waar de wind vat op kan hebben. Het blijft natuurlijk afwachten hoe het zich in de praktijk bij 8 a 9000 toeren houdt.
Na een uurtje doorplakken zijn alle drie de propellers van aluminiumtape voorzien.
Toen was het tijd voor de decals. Dat werkt toch wel mooi en makkelijk met een laserprinter. De decals zijn gelijk droog als ze de printer uitkomen, ik hoef ze niet te laten drogen en na het drogen eerst nog aflakken omdat anders de inkt in het water weer oplost. Ik kan ze nu ook strak langs de decal uitknippen of snijden zonder het gevaar dat toch het water weer in contact komt met de inkt, waardoor de inkt uitloopt of verkleurd.
Na het plakken van de decals heb ik de propellerbladen nog voorzien van een laagje blanke lak. Toen dit droog was heb ik de propellers gebalanceerd met behulp van stukjes aluminiumtape, geplakt op de achterkant van het propellerblad. En dit is dan het eindresultaat.
groeten kjel
Het volgende plan is om de propeller te bekleden met aluminiumtape. Maar eerst heb ik de decals geprint op mijn laserprinter. Dat was bij het eerste velletje even schrikken, want die liep gelijk vast. Dat was even flink balen, koop ik een laserprinter om nog beter decals te kunnen maken, loopt het laserdecalpapier vast
. Na wat gestoei om het decalpapier weer uit de printer te krijgen, het zat nog best vast, heb ik na de instellingen voor de printer gekeken. Ik had hem nu nog op gewoon papier staan. Bij de volgende poging de printer ingesteld voor fotopapier, dat is toch ook dikker dan gewoon printpapier en het enigszins verkreukte decalvel weer zo goed mogelijk recht gestreken en weer door de printer gestuurd. Nu liep die gelukkig niet vast. Na nog wat met verschillende instellingen te spelen kom ik nu tot wel mooie resultaten.
Toen verder met het aluminiumtape. Dat ging er best mooi op. Eerst de achterkant en daarna de voorkant, waarbij het aluminiumtape iets om de neuslijst van de propeller loopt, zodat er geen randjes zijn waar de wind vat op kan hebben. Het blijft natuurlijk afwachten hoe het zich in de praktijk bij 8 a 9000 toeren houdt.
Na een uurtje doorplakken zijn alle drie de propellers van aluminiumtape voorzien.
Toen was het tijd voor de decals. Dat werkt toch wel mooi en makkelijk met een laserprinter. De decals zijn gelijk droog als ze de printer uitkomen, ik hoef ze niet te laten drogen en na het drogen eerst nog aflakken omdat anders de inkt in het water weer oplost. Ik kan ze nu ook strak langs de decal uitknippen of snijden zonder het gevaar dat toch het water weer in contact komt met de inkt, waardoor de inkt uitloopt of verkleurd.
Na het plakken van de decals heb ik de propellerbladen nog voorzien van een laagje blanke lak. Toen dit droog was heb ik de propellers gebalanceerd met behulp van stukjes aluminiumtape, geplakt op de achterkant van het propellerblad. En dit is dan het eindresultaat.
groeten kjel
Laatst bewerkt:
Vincent de Bode
PH-SAM
Dat zijn een paar prachtige propellers geworden, inspirerend!
Groet, Vincent
Groet, Vincent
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Nu had ik een tijdje geleden al een keer gekeken, met de vliegaccu's in de neus hoe het zwaartepunt grof zou uitkomen. De linker en rechter vleugelhelft zaten er toen niet op. En dat neigde toch een beetje naar neuslastig. De twee vleugelhelften hebben meer gewicht achter het zwaartepunt dan er voor, dus dat compenseert enigszins, maar het leek me wel een goed idee om voor het geval het nodig mocht zijn de ontvangeraccu in het vrachtruim te plaatsen. Maar daarvoor moet er wel een snoer door de romp getrokken worden en om dat te kunnen doen moest de vleugel er weer af. Kon ik gelijk de fixatie van de rolroerservosnoeren aanpassen, want die zaten nu precies boven de stuurkabels van het hoogteroer. En dat zinde mij niet. Als de stuurkabels een beetje klapperen konden ze de servosnoeren raken.
Met de vleugel er af een snoer van de vrachtruimte naar de neus getrokken en in het vrachtruim een plekje gemaakt voor de ontvangeraccu.
Nu de vleugel er af was ook een buisje onder de vleugel gemonteerd waar een van de antennes in kan schuiven.
De echte F.XVIII had een kleine antenne op de vleugel. Deze heb ik gebruikt om de ander antenne in te schuiven. Zo komen de antennes mooi in een hoek van 90 graden te staan. Op de plek van de antenne een stukje aluminiumbuis tegen de vleugelligger gelijmd. Hier schuift dan een kleiner buisje in die in een stukje vuren gestoken zit wat ik in vorm van de antenne geschaafd en geschuurd heb. Voor de afwerking is de antenne bekleed met aluminiumtape.
Met de ontvanger ongeveer op zijn plek en en antennes in de daarvoor bestemde plekken geschoven ziet dat er zo uit.
En na nog een paar verlengsnoertje gemaakt te hebben heb ik de ontvanger definitief geplaatst. Onder tegen het plateautje van de ontvanger heb ik nog twee latjes met aan weerszijde een tiewrapje geplaatst om alle snoeren te kunnen fixeren. Deze lopen nu netjes langs de ontvanger en vrij van de stuurkabels en stuurmechanisme van het hoogteroer en richtingsroer.
groeten kjel
Met de vleugel er af een snoer van de vrachtruimte naar de neus getrokken en in het vrachtruim een plekje gemaakt voor de ontvangeraccu.
Nu de vleugel er af was ook een buisje onder de vleugel gemonteerd waar een van de antennes in kan schuiven.
De echte F.XVIII had een kleine antenne op de vleugel. Deze heb ik gebruikt om de ander antenne in te schuiven. Zo komen de antennes mooi in een hoek van 90 graden te staan. Op de plek van de antenne een stukje aluminiumbuis tegen de vleugelligger gelijmd. Hier schuift dan een kleiner buisje in die in een stukje vuren gestoken zit wat ik in vorm van de antenne geschaafd en geschuurd heb. Voor de afwerking is de antenne bekleed met aluminiumtape.
Met de ontvanger ongeveer op zijn plek en en antennes in de daarvoor bestemde plekken geschoven ziet dat er zo uit.
En na nog een paar verlengsnoertje gemaakt te hebben heb ik de ontvanger definitief geplaatst. Onder tegen het plateautje van de ontvanger heb ik nog twee latjes met aan weerszijde een tiewrapje geplaatst om alle snoeren te kunnen fixeren. Deze lopen nu netjes langs de ontvanger en vrij van de stuurkabels en stuurmechanisme van het hoogteroer en richtingsroer.
groeten kjel
Kjel Postema
Vriend van modelbouwforum.nl
Zal ik zeker doen! Op de werkbank geven beide antennes nog een 9, maar goed dan is de zender maar maximaal 1,5 meter van de ontvanger verweiderd.
Henri Kaper
verslagschrijvers
Sowieso is het verstandig een range check te doen voor de maiden ... dan zie je het wel.
In de gebruiksaanwijzing van mijn Futaba ontvangers staat overigens wel dat de uiteinden van de antennedraden vrij moeten blijven en uit de buurt van metaal. Het is wellicht verstandig jouw gebruiksaanwijzing te checken?
In de gebruiksaanwijzing van mijn Futaba ontvangers staat overigens wel dat de uiteinden van de antennedraden vrij moeten blijven en uit de buurt van metaal. Het is wellicht verstandig jouw gebruiksaanwijzing te checken?