Henri Kaper
verslagschrijvers
Wellicht voor de kenner een makkie
Ja, ik geef anderen maar een keer een kans.
FORUMLEDEN met NOSTALGIE......"vreemde" kisten
- Topicstarter steffe
- Startdatum
- Status
Ja, ik geef anderen maar een keer een kans.
Henri Kaper
verslagschrijvers
Ik zie toch één ding dat de nationaliteit verraadt. 
Henri Kaper
verslagschrijvers
Okee, Max pikt 'm al in.
Henri Kaper
verslagschrijvers
Ik zie toch één ding dat de nationaliteit verraadt.
Je ziet de Tricolori op de vleugels.
Henri Kaper
verslagschrijvers
Henri Kaper
verslagschrijvers
Mmm ... misschien zat je er inderdaad een type-je naast. (En ik ook.)
Henri Kaper
verslagschrijvers
Ja, volgens mij is het niet de 5, maar de 4.
De kenners waren er even ook nog niet over uit. :lol:
De kenners waren er even ook nog niet over uit. :lol:
WWI Ansaldo SVA type 4
The Ansaldo SVA (named for Savoia-Verduzio-Ansaldo) was a family of Italian reconnaissance biplane aircraft of World War I and the decade after. Originally conceived as a fighter, the SVA was found inadequate for that role. Nevertheless, its impressive speed, range and operational ceiling, with its top speed making it one of the fastest (if not the fastest) of all Allied combat aircraft in World War I, gave it the right properties to be an excellent reconnaissance aircraft and even light bomber. Production of the aircraft continued well after the war, with the final examples delivered in 1928. Two minor variants were produced, one with reconnaissance cameras, the other without cameras but extra fuel tanks.
The SVA was a conventionally-laid out unequal-span biplane, featuring Warren Truss-style struts, and therefore having no transverse (spanwise) bracing wires. The plywood-skinned fuselage had the typical Ansaldo triangular rear cross-section behind the cockpit, transitioning to a rectangular cross section going forwards through the rear cockpit area, with a full rectangular cross section forward of the cockpit.
The Ansaldo SVA (named for Savoia-Verduzio-Ansaldo) was a family of Italian reconnaissance biplane aircraft of World War I and the decade after. Originally conceived as a fighter, the SVA was found inadequate for that role. Nevertheless, its impressive speed, range and operational ceiling, with its top speed making it one of the fastest (if not the fastest) of all Allied combat aircraft in World War I, gave it the right properties to be an excellent reconnaissance aircraft and even light bomber. Production of the aircraft continued well after the war, with the final examples delivered in 1928. Two minor variants were produced, one with reconnaissance cameras, the other without cameras but extra fuel tanks.
The SVA was a conventionally-laid out unequal-span biplane, featuring Warren Truss-style struts, and therefore having no transverse (spanwise) bracing wires. The plywood-skinned fuselage had the typical Ansaldo triangular rear cross-section behind the cockpit, transitioning to a rectangular cross section going forwards through the rear cockpit area, with a full rectangular cross section forward of the cockpit.
Een finse Brewster F2A Buffalo.
The Recovery Of The Last Brewster Buffalo
<script type="text/javascript"><!-- google_ad_client = "pub-7651403209465210"; /* Frontpage lower right 300x250, created 10/17/09 */ google_ad_slot = "1922041282"; google_ad_width = 300; google_ad_height = 250; //--> </script> <script type="text/javascript" src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js"> </script><script>google_protectAndRun("ads_core.google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</script>http://googleads.g.doubleclick.net/...7651403209465210&adurl=http://www.emtjets.com
The Recovery Of The Last Brewster Buffalo
<script type="text/javascript"><!-- google_ad_client = "pub-7651403209465210"; /* Frontpage lower right 300x250, created 10/17/09 */ google_ad_slot = "1922041282"; google_ad_width = 300; google_ad_height = 250; //--> </script> <script type="text/javascript" src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js"> </script><script>google_protectAndRun("ads_core.google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</script>http://googleads.g.doubleclick.net/...7651403209465210&adurl=http://www.emtjets.com
Some pics of the recovery of the only surviving Brewster Buffalo fighter aircraft. The Finnish Air Force Brewster model 239 fighter BW-372 crashed in a lake in Sekee, Karelia (now part of Russia) during WW2 and was found and recovered in 1998. The former US Navy plane is now in the National Museum of Naval Aviation in Pensacola, US, and should be on display soo
THE FINNISH SWASTIKA IS NOT RELATED TO NAZISM
THE FINNISH SWASTIKA IS NOT RELATED TO NAZISM
Laatst bewerkt:
Ariel
PH-SAM
Ansaldo SVA.4
In 1917 ontwikkelden Umberto Savoia, Rodolfo Verduzio en Celestino Rosatelli de tweedekker SVA-4, die aangedreven werd door een SPA-6A motor.
Het prototype vloog voor het eerst op 19 maart 1917, maar bij de proefvlucht bleek spoedig de gebrekkige wendbaarheid van het toestel, zodat, in plaats van de geplande jager, een verkenner ontstond die door Ansaldo in serie vervaardigd werd. De eerste serietoestellen werden in februari 1918 in gebruik genomen.
De SVA-4 bezat recht en diagonaal verspannen vleugels, een hoekige motorkap, een vast landingsgestel en een staartwiel. Op de SVA-4 volgde in het begin van 1918 de SVA-5 met grotere brandstoftanks om de vluchtduur te verlengen van 4 tot 6 uur, en met een kleinere vleugelspanwijdte om de vliegsnelheid te verhogen. Bovendien kon de SVA-5 enige bommen vervoeren. De productie van de SVA-5 ging na de Eerste Wereldoorlog door en de vliegtuigen zelf bleven nog tot het midden van de twintiger jaren in gebruik bij de Italiaanse vliegerscorpsen.
Johannes
In 1917 ontwikkelden Umberto Savoia, Rodolfo Verduzio en Celestino Rosatelli de tweedekker SVA-4, die aangedreven werd door een SPA-6A motor.
Het prototype vloog voor het eerst op 19 maart 1917, maar bij de proefvlucht bleek spoedig de gebrekkige wendbaarheid van het toestel, zodat, in plaats van de geplande jager, een verkenner ontstond die door Ansaldo in serie vervaardigd werd. De eerste serietoestellen werden in februari 1918 in gebruik genomen.
De SVA-4 bezat recht en diagonaal verspannen vleugels, een hoekige motorkap, een vast landingsgestel en een staartwiel. Op de SVA-4 volgde in het begin van 1918 de SVA-5 met grotere brandstoftanks om de vluchtduur te verlengen van 4 tot 6 uur, en met een kleinere vleugelspanwijdte om de vliegsnelheid te verhogen. Bovendien kon de SVA-5 enige bommen vervoeren. De productie van de SVA-5 ging na de Eerste Wereldoorlog door en de vliegtuigen zelf bleven nog tot het midden van de twintiger jaren in gebruik bij de Italiaanse vliegerscorpsen.
Johannes
Henri Kaper
verslagschrijvers
garfield1971 is aan de beurt, maar is nog aan het zoeken, heeft het te druk of heeft niet door dat hij aan de beurt is?
... of wij zijn te ongeduldig.
... of wij zijn te ongeduldig.
garfield1971 is aan de beurt, maar is nog aan het zoeken, heeft het te druk of heeft niet door dat hij aan de beurt is?
... of wij zijn te ongeduldig.
Antwoord D. Alle genoemde redenen ;-)
Probeer maar eens een plaatje te vinden wat nog niet geweest is en niet al te makkelijk is.
Het is vast niet te moeilijk maar ik kon even niks beters vinden als een vakantiefoto van mezelf ;-)
Laatst bewerkt door een moderator:
Ariel
PH-SAM
Laatst bewerkt:
- Status