FORUMLEDEN met TECHNICITEIT in de aderen....."instrumenten"
- Topicstarter steffe
- Startdatum
Ad Bakker
In Memoriam
van een voor mij nog nevelige sluier........
Lorentz had met vele dingen te doen, licht, elektromagnetisme, elektronen, lading, en zelfs tijd. Maar ik zie het verband met dit instrument niet. Misschien ben ik beneveld door etsvloeistoffen, of zou het gewoon slaap zijn.....
Welterusten, we zien morgen wel verder.
hierbij nog enkele tips
1. de lorentzKracht = de kracht die wordt uitgeoefend op een element dat elektrische stroom voert en in een magnetisch veld is geplaatst. </I>
2. je hebt ook elektriciteit nodig voor dit instrument....in dit geval: DC
Micro (symbool: µ, de kleine letter mu in het Griekse alfabet) is het SI-voorvoegsel dat gebruikt wordt om een factor 10<SUP>-6</SUP>, oftewel 1/1000000, aan te duiden.
3. magnetisme heeft er ook mee te maken....
Aan de evenaar bedraagt de fluxdichtheid aan het oppervlak 3,1 • 10<SUP>-5</SUP> T, aan de polen ongeveer 6,0 • 10<SUP>-5</SUP> T. In Midden-Europa is dit ongeveer 4,8 • 10<SUP>-5</SUP> T, de horizontale component is daarbij 2,0 • 10<SUP>-5</SUP> T, de verticale component 4,4 • 10<SUP>-5</SUP> T groot
steffe
1. de lorentzKracht = de kracht die wordt uitgeoefend op een element dat elektrische stroom voert en in een magnetisch veld is geplaatst. </I>
2. je hebt ook elektriciteit nodig voor dit instrument....in dit geval: DC
Micro (symbool: µ, de kleine letter mu in het Griekse alfabet) is het SI-voorvoegsel dat gebruikt wordt om een factor 10<SUP>-6</SUP>, oftewel 1/1000000, aan te duiden.
3. magnetisme heeft er ook mee te maken....
Aan de evenaar bedraagt de fluxdichtheid aan het oppervlak 3,1 • 10<SUP>-5</SUP> T, aan de polen ongeveer 6,0 • 10<SUP>-5</SUP> T. In Midden-Europa is dit ongeveer 4,8 • 10<SUP>-5</SUP> T, de horizontale component is daarbij 2,0 • 10<SUP>-5</SUP> T, de verticale component 4,4 • 10<SUP>-5</SUP> T groot
steffe
Ad Bakker
In Memoriam
Het wordt een beetje prijsschieten. Maar een tangent galvanometer is het dichts wat ik erbij kan vinden. Meting van de horizontale component van het magnetisch veld van de aarde.
Groet,
Ad
Het wordt een beetje prijsschieten. Maar een tangent galvanometer is het dichts wat ik erbij kan vinden. Meting van de horizontale component van het magnetisch veld van de aarde.
Groet,
Ad
AD,
PROFICIAT...... 100 % juist
een tangent galvanometer
dit toestel kan inderdaad zeeeer kleine stromen meten (grootorde micro amperes.....) en werd vroeger gebruikt in zeer gevoelige nautische instrumenten (en ook op het land natuurlijk)
aan u voor de volgende
Hans Christian Ørsted was in 1820 de eerste die beschreef dat een magnetische kompasnaald afbuigt wanneer het in de nabijheid wordt gebracht van een stroomvoerende geleider. Door dit ontdekte fenomeen kon men een instrument ontwikkelen voor het meten van elektrische stromen. Eén van de eerste galvanometers werd op 16 september 1820 gemaakt door Johann Schweigger, professor aan de Universiteit van Halle. Ook André-Marie Ampère had een belangrijk aandeel in de ontwikkeling ervan.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com
fficeffice" /><o
></o>Bij de eerste ontwerpen werd de draad meerdere keren in een spoel gewikkeld om zo het effect van het magnetische veld veroorzaakt door de stroom, te vergroten. Vanwege deze constructie werd dit instrument in het begin daarom "multiplicator" (vermenigvuldiger) genoemd. De term galvanometer, algemeen gebruikt vanaf 1836, is – als eerbetoon – vernoemd naar de Italiaanse elektriciteitsonderzoeker en anatoom Luigi Galvani.<o
></o>[bewerken] Uitvoeringsvormen
Kort nadat Schweigger zijn multiplicator had ontwikkeld en gepubliceerd kwamen er al snel vergelijkbare instrumenten op de markt. Zo bouwden onafhankelijk van elkaar de Duitser Johann Christian Poggendorff en de Brit James Cumming in 1821 hun versie van de galvanometer.<o
></o>[bewerken] Tangent galvanometer
Aanvankelijk gebruikten deze meetinstrumenten het aardmagnetische veld als richtend koppel voor de kompasnaald. Deze werden tangent galvanometers (of tangentenboussole) genoemd en moesten voor gebruik in de juiste richting georiënteerd worden.<o
></o>De tangent galvanometer bestaat uit een ronde, verticaal opgestelde spoel met meerdere windingen van geïsoleerde koperdraad met in het middelpunt een horizontaal opgestelde kompasnaald. De werking ervan is gebaseerd op de magnetische "wet van tangent". Deze zegt dat stroomsterkte in de spoel evenredig is aan de tangens van de draaiingshoek die de magnetische kompasnaald maakt in het magneetveld van de spoel. Dit principe werd in 1837 als eerste beschreven door de Fransman Claude Pouillet<o
></o><o
> </o><o
> </o><o
> </o>
Ad Bakker
In Memoriam
Toch.....
In dit specifieke geval werd ik misschien wel door je aanwijzingen af en toe op het verkeerde been gezet, bijvoorbeeld met dat stuk met partiële differrentiaal vergelijkingen.
Dat bracht wel weer mooie herinneringen boven. Ik heb het vak in 1971/1972 geleerd van Reinier Timman (vader van de Nederlandse schaakgrootmeester Jan Timman), die de in Delft de brug sloeg tussen de zuivere wiskunde en de techniek, en ook de grondlegger van de wiskundige ingenieursopleiding. Hij was een prachtig figuur, die vreselijk enthousiast over zijn vak en de technische toepassing daarvan (met name in de vaste stof mechanica en stromingsleer) kon praten. Hij was zo enthousiast bezig, dat als hij klaar was met een college, er meer krijt op z'n kostuum en in zijn haar zat dan op het bord!!! Later eigenlijk niet zo vreselijk veel meer met het vak gedaan, omdat ik het voorrecht had net de "geboorte" en later het volwassen worden van de eindige elementen methode mee te maken. Toen ik in 1976 terug kwam in Delft en contact met hem zocht over een specifiek wiskundig probleem bleek hij helaas het jaar daarvoor op 58 jarige leeftijd overleden te zijn.
Tja, herinneringen. Des te ouder je wordt, des te dierbaarder worden ze soms.
Maar nu stel je me voor de moeilijke taak iets te vinden wat jij niet zo maar uit de losse pols direct weet. Ik ga daar even over nadenken, want het is gebleken dat dat geen gemakkelijke opgave is, zeker ook omdat ik zoals ik al eerder memoreerde geen echt persoonlijk archief meer heb. Verder stel ik me als opgave dat het geen "boekenwijsheid" (tegenwoordig zouden we zeggen "Wikipedia wijsheid") moet zijn, maar iets wat ik zelf gebruikt heb of van de resultaten gebruik gemaakt heb.
Even geduld dus......
Groet,
Ad
Laatst bewerkt:
Ad Bakker
In Memoriam
Eerst maar even een foto, aanwijzing(en) komen later.
Wat is de naam van deze opstelling, en wat wordt er mee gemeten:
Grote kans dat Steffe het al weer weet, hoef ik niet over hints te gaan piekeren!!!
Het is echt jammer dat ik geen oude foto's meer heb van "onze" oude opstelling, dan was de moeilijkheidsgraad wat hoger geweest.
Groet,
Ad
Wat is de naam van deze opstelling, en wat wordt er mee gemeten:
Grote kans dat Steffe het al weer weet, hoef ik niet over hints te gaan piekeren!!!
Het is echt jammer dat ik geen oude foto's meer heb van "onze" oude opstelling, dan was de moeilijkheidsgraad wat hoger geweest.
Groet,
Ad
Laatst bewerkt:
Ad Bakker
In Memoriam
Steffe, je maakt me blij!!!!!! HET IS FOUT
Ik geloof niet dat deze apparaten standaard te koop zijn, wel delen ervan. Meestal worden ze door de laboratoria zelf ontwikkeld. Daar gaat de nodige tijd in zitten, in de proeven zelf niet zoveel.
Groet,
Ad
EDIT
Hier nog een andere uitvoering:
Laatst bewerkt:
Ad Bakker
In Memoriam
Drukken kunnen nogal variëren, varieert per proef, en ja wat kan zo'n gasfles leveren?
Helaas is de manometer weer niet af te lezen.
Ad Bakker
In Memoriam
Doodlopende weg, Steffe. Heeft niets met haarscheurtjes en lekkage te maken, hoewel dat (met name grotere scheuren) wel vele jaren mijn "ding" was.
Welk gas? Ik begrijp dat stikstof of helium gebruikt worden, maar CO2 zou misschien ook wel kunnen. Soms zijn de drukken best wel hoog, enkele honderden bar. Maar het kan ook dat de getoonde installaties maar op enkele tientallen bar werken. Hangt ook af van het materiaal dat onderzocht wordt. Oorspronkelijk werd dit type installaties voor metalen ontwikkeld, maar tegenwoordig wordt het ook veelvuldig op kunststoffen toegepast. De installatie hieronder is waarschijnlijk voor wat hogere drukken bestemd (blijkt ook wel uit de specificaties):
Maar wat willen we weten? Het gaat om gedrag van een materiaal onder "speciale" omstandigheden.
De proef wordt meestal genoemd naar een Engelse wetenschapper die deze in 1914 in zijn oorspronkelijke vorm introduceerde/voorstelde (soms worden eerdere data genoemd, dit is wat ik het meest betrouwbaar vond). Maar de huidige versie stamt uit 1949, en wordt soms ook wel vernoemd naar de man die deze in zijn huidige vorm introduceerde.
Laatst bewerkt:
waarschijnlijk ben ik aan het naderen....
Een pijpleiding kan bij belasting gemakkelijker vervormen,met name bij een kleine verhouding tussen
wanddikte en diameter (door de lagere constraint ligt de Von Mises rekgrens nu dichter bij de uniaxiale
rekgrens).
Dit komt doordat bij buiging van een grote diameter pijpleiding met een flauwe bocht de pijp (en de lassen) aan de buitenomtrek voornamelijk onder trekbelasting staan.
wanddikte en diameter (door de lagere constraint ligt de Von Mises rekgrens nu dichter bij de uniaxiale
rekgrens).
Dit komt doordat bij buiging van een grote diameter pijpleiding met een flauwe bocht de pijp (en de lassen) aan de buitenomtrek voornamelijk onder trekbelasting staan.
steffe
Laatst bewerkt:
Ad Bakker
In Memoriam
Helaas, Steffe....... Dit is een doodlopende weg!!
Ik heb al verteld dat ik sinds ongeveer 1970 tot op het laatst toe gewerkt heb aan en met de eindige elementenmethode. Dat waren dan meestal sterkte-, warmtegeleidings- en diffusieproblemen. Voor sterkteproblemen heb je naast de geometrie (die in elementen wordt verdeeld), de belastingen en de materiaaleigenschappen nodig. Één van de laatste projecten die ik initieerde en begeleidde was het voorspellen van de sterkte van scheepsschotten onder invloed van explosie belastingen (toevallig een maritiem project, was in al die jaren wel één van de weinige). Voor de simulaties die we toen uitvoerden hadden we de resultaten van dit soort proefopstellingen nodig.
De "ruwe" meetgegevens, waaruit we de benodigde gegevens moesten afleiden zagen er zo uit:
Daar moest dan nog wel het nodige aan geknutseld worden om datgene te krijgen dat we in de berekeningen nodig hadden.
Groet,
Ad
Ad Bakker
In Memoriam
Ik besef me overigens dat ik met mijn opdrachten wel aan het randje van de oorspronkelijke kaders, zoals deze door Steffe als topic starter zijn aangegeven, begeef.
Dit is geen apparatuur die bij navigatie van varende, vliegende en rijdende objecten gebruikt worden. Dat gold ook voor de eerder door mij geplaatste instrumenten/apparaten, en toen heeft Steffe daar geen bezwaar tegen gemaakt.
Ook dit is weer een apparaat (wanneer wordt een apparaat een instrument of andersom?) dat gebruikt wordt om waardevolle informatie te krijgen over de eigenschappen van materialen, wat dan weer gebruikt kan worden om een ontwerp betrouwbaar te maken.
Voorlopig lijkt het erop dat de belangstelling voor dit draadje flink tanende is. Hopelijk komt er snel iemand met het juiste antwoord, die het dan weer een wending kan geven die meer in de "geest" van Steffe's oorspronkelijke bedoelingen ligt.
Groet,
Ad
Dit is geen apparatuur die bij navigatie van varende, vliegende en rijdende objecten gebruikt worden. Dat gold ook voor de eerder door mij geplaatste instrumenten/apparaten, en toen heeft Steffe daar geen bezwaar tegen gemaakt.
Ook dit is weer een apparaat (wanneer wordt een apparaat een instrument of andersom?) dat gebruikt wordt om waardevolle informatie te krijgen over de eigenschappen van materialen, wat dan weer gebruikt kan worden om een ontwerp betrouwbaar te maken.
Voorlopig lijkt het erop dat de belangstelling voor dit draadje flink tanende is. Hopelijk komt er snel iemand met het juiste antwoord, die het dan weer een wending kan geven die meer in de "geest" van Steffe's oorspronkelijke bedoelingen ligt.
Groet,
Ad
Er zijn hier toch geen zielen en geesten typen geen berichten, anders kwam er wel een antwoord, of een smeekbede om tips.
Wel jammer.
Ik heb gehobbyed, geen tijd gemaakt om te zoeken.
Zie dat er een spelfout in staat.
Het werkwoord hobbyen bestaat niet;
Ik heb mijn hobby bedreven dan maar?
Ad Bakker
In Memoriam
Steffe, de oorspronkelijke versie (zowel die van 1914 als die van 1949) was voor druk. Maar er zijn later speciale versies voor zowel trek als wringing ontwikkeld.
Harm zat met z'n losse flodder over "proppenschieter" nog helemaal zo gek niet!!!
Groet,
Ad