Fusion stijgt moeizaam.

[pompebled]

Gisteren voor het eerst mijn Parkfun Fusion weer gevlogen, er moest flink wat up bij tijdens de start om een duik in het gras te vermijden, ook het hoogte winnen ging wat moeizaam.

Zwaartepunt vooraf gecontroleerd en met een korte glijvlucht zonder motor bevestigd.

Eenmaal op hoogte ging het vliegen goed, maar moest ik steeds wat up blijven geven om rechtuit te kunnen vliegen.
Hoe deze vliegdag is afgelopen kun je lezen in mijn andere topic (eerste les in 5Bft).

Tijdens het (weer) in elkaar lijmen, viel het me op dat het staartdeel niet echt recht is, maar licht naar beneden gebogen is, dit kan uit de mal komen, of door het lang op de plank liggen, maar de stabilo wijst dus een fractie omhoog (in de vliegrichting gezien), dus eigenlijk vloog ik met een héél klein beetje down op een heel groot oppervlak.

Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat dit de oorzaak is voor het bescheiden stijgvermogen.

Ik ga de herstelde romp voorzien van een laagje glasweefsel en epoxy en neem daarbij de gelegenheid te baat om het staartdeel recht te zetten.

Mocht dit niet voldoende zijn dat heb ik een ander idee, feel free om het af te schieten...

Het profiel van de stabilo is aan de trailing edge vrij dik, iets van 6 mm, met haakse randen.
Heb ik de verwervelingen van deze rand nodig om hoogte te kunnen sturen?
Anders overweeg ik om deze rand scherper te maken door materiaal aan de onderzijde weg te snijden/schuren over een drietal centimeters.

In principe zou dit drag naar beneden moeten genereren, waardoor ik tijdens de vlucht geen up hoef te geven om recht te kunnen vliegen.

Kan dit werken, of verkondig ik onzin?

Groeten, Jan.

 

[brutus]

Als je vliegtuig krom is zal het, ronduit gezegd, klote vliegen.
Dat moet je niet oplossen door dingen te gaan aanpassen, maar door het ding recht te maken.

Wat ik raar vind is dat de glijvlucht geen problemen leek uit te wijzen.

 

[pompebled]

Wat ik raar vind is dat de glijvlucht geen problemen leek uit te wijzen.

De referentie dat het goed was kwam van m'n instructeur, ik heb geen idee hoever een schuimpje moet kunnen zweven als je een lage handstart doet zonder motor.

Veel verder dan een meter of zeven-acht zal de afstand niet geweest zijn...

Ik maak de start gewoon recht, dus.

Groeten, Jan.

 

[brutus]

De referentie dat het goed was kwam van m'n instructeur, ik heb geen idee hoever een schuimpje moet kunnen zweven als je een lage handstart doet zonder motor.

Het gaat niet om de afstand, maar om de stabiliteit van die vlucht. Als je kist de neiging heeft om te duiken, doet hij dat in motorvlucht zowel als glijvlucht.
Is de glijvlucht goed, dan is de kist goed. Gebeurt er iets geks in motorvlucht, dan ligt het niet aan het vliegtuig maar aan het feit dat de motor "iets" doet met je vliegtuig wat hij niet zou moeten doen.
Dat kan nog steeds betekenen dat er iets krom is, maar niet noodzakelijkerwijs de romp of de staartvlakken.
Je zult dus even een stap terug moeten doen, en EERST uitzoeken of die glijvlucht daadwerkelijk in orde is, vóórdat je iets gaat verbouwen of corrigeren.

 

[pompebled]

Nieuwe ronde, andere 'problemen', ter leering ende vermaeck...

Na de redelijk destructieve landing (neus eraf, ter plekke gelijmd) en de daaropvolgende crash (staart gebroken) is de schade weer hersteld en de romp zit van voor tot achter in de glasweefsel en epoxy.
Je leest wel eens wat, dus heb ik een NX4Pro gyro ingebouwd ter ondersteuning van mijn zwabberend vlieggedrag, zit op een schakelaar; aan/uit.

Afgelopen maandag eindelijk ideaal lesvliegweer en onder begeleiding een aantal vluchten en landingen geoefend, want vooral mijn landingen behoeven nog wat aandacht...

Bij het uit de hand starten (gras van een halve meter hoog) met vol gas en gyro aan, moet ik iets up geven om de duwprop ervan te weerhouden het vliegtuig naar beneden te drukken, lijkt me logisch.
Door de gyro is het opstijgen een snaarstrakke rechte lijn.

Eenmaal op hoogte terug naar half gas en (min of meer) gecontroleerd rondjes vliegen, met om de paar rondjes een landing (zie boven), met de gyro aan.
Vliegend met half gas moet ik een beetje down geven, omdat het vliegtuig anders wil klimmen.
Na elke landing het hoogteroer steeds een fractie naar beneden trimmen en vervolgens opnieuw te starten, waarbij ik, zoals te verwachten is, méér up moet geven om de duik na de handstart te compenseren.

Echter, méér down trim doet niks bij het op hoogte blijven met half gas, ik moet handmatig de neiging tot klimmen corrigeren. De handstarts worden in toenemende mate lastiger door de extra up die ik moet geven.

De gyro heeft bij het aansluiten van de lipo een paar seconden een bewegingloos vliegtuig nodig, met de neus licht omhoog, volgens de instructies, om een permanent dalen te voorkomen zodra je de gyro aan zet tijdens de vlucht. Dus ik dacht dat ik de neus te hoog had gehouden.

Ik heb geëxperimenteerd met een steeds groter wordende hoek van de romp (neus omhoog), om te zien welke invloed dit op het vlieggedrag zou hebben, de neiging tot klimmen blijft steeds hetzelfde, ook als ik de neus omlaag laat wijzen bij het kalibreren van de gyro, bij het aansluiten van de stroom.

Mysterie; op maandag kortgesloten door de takkeherrie van de maaiende boer en een zwever die getest moest worden.

De volgende middag nog even naar het veld om te testen of het uitschakelen van de gyro tijdens de vlucht ook effect op het willen klimmen bij half gas zou hebben.
Er stond iets meer wind dan de dag ervoor, dus gestart met de gyro aan, vervolgens verslikte ik me bij het voor de wind terugvliegen in de snelheid en dreigde in de bomenrij aan het eind van het veld te belanden, omdat ik de daling al had ingezet.
Ver van mij vandaan geland, dan maar door het hoge gras er naar toe ploegen, was mijn gedachte, toen ik op het landingspunt water zag opspatten, da's niet goed.
De enige sloot binnen honderd meter en ik parkeer de Fusion er feilloos in.

Bij de sloot aangekomen dreef het vliegtuig met een deels met water gevulde cockpit (koelopeningen in de afdekking) en een rokende regelaar vlak bij de kant, dus ik kon er gemakkelijk bij.
Einde voor die dag; regelaar kortgesloten, gyro vol water en een dampe ontvanger.
Alles wat nog heel kan zijn, ligt in de rijst te dehydrateren en een nieuwe regelaar is vandaag aansluitklaar gemaakt.

Geen gelegenheid gehad de gyro tijdens de vlucht uit te zetten...
Ik volg een thread op een Amerikaans forum over het broertje van deze gyro en daar werd nog eens expliciet vermeld, dat je de gyro éérst moet instellen, zodat de correcties de goede kant op gebeuren, d.m.v. de gain, die positief en negatief ingesteld kan worden en dán pas de servo in de zender in te stellen, zodat de sticks de servo de goede kant uit laat bewegen (servo reverse).

Laat ik dat nu omgekeerd hebben gedaan; eerst de servo's goed ingesteld in de zender en toen de gyro ingesteld.
Het is dus heel goed mogelijk dat ik zelf de neiging tot klimmen veroorzaakt heb door de instelprocedure niet correct uit te voeren.

Daar was ik zonder onvrijwillige waterlanding waarschijnlijk ook wel achter gekomen, dus dit was weer zinloos geweld...

Groeten, Jan.

 

[brutus]

De enige sloot binnen honderd meter en ik parkeer de Fusion er feilloos in.

gefeliciteerd! Je kan dat maar achter de rug hebben! Mij is dat destijds bij het leren vliegen ook gelukt, en dan ook nog tegen het enige paaltje wat (om een of andere reden?) midden in die sloot stond....

Dus... die kun je afstrepen van het lijstje, dat gebeurt je niet nog een keer...

 

[pompebled]

Dus... die kun je afstrepen van het lijstje, dat gebeurt je niet nog een keer...

Och, als ik het aantal keren tel, dat ik de neuzen van mijn wedstrijdboten heb moeten oplappen, nadat er een steiger in de weg sprong, weet ik dat nog niet zo zeker...

Groeten, Jan.

 

[brutus]

Haha... ja, maar dat is "anders"... Boten hebben nu eenmaal een natuurlijke aantrekkingskracht met Steigers. Tenminste, iedere boot waar ik ooit op gevaren heb, kwam op onverklaarbare wijze vroeger of later steeds weer bij een steiger uit, je moest afremmen om er niet tegenop te klappen, en hard gas geven als je er weer bij weg wilde...

 

[pompebled]

Om Britney Spears eens te quoten: 'Oops, I did it again'...

Na het solderen en installeren van een nieuwe regelaar, afgelopen vrijdag een lesmiddag op de club met schitterend weer.
De Fusion heeft maar een bescheiden motortje, dus ik heb een 20A exemplaar gebruikt, want voorhanden, i.p.v. de 30A die was uitgebrand, motor loopt nog mooier aan ook, op die SimonK 20A regelaar...

Bij de eerste start gelijk gedoe; de Fusion liet zich amper sturen en de klim recht tegen de wind in werd onbedoeld een bocht waarna ik gelijk problemen had om überhaupt in een rechte lijn voor de wind te vliegen, ondertussen hoogte winnend.
Volgens de instructeur heeft een vliegtuig geen weet van de wind, maar ik had de grootste moeite het vliegtuig recht te houden terwijl ik een bocht terug inzette, want 130 cm spanwijdte wordt redelijk rap heel klein...
Die bocht ging weer gepaard met hoogteverlies die ik niet kon compenseren en eindigde in een 'cartwheel' zowat een halve kilometer van de startplek.

Eenmaal terug van een fikse wandeling bleek stabilo een dreun te hebben gekregen bij de onfortuinlijke landing; schuim opgestuikt en het hoogteroer enigzins krom. Ook een breuk in de net gerepareerde romp, vlak naast de oude breuk in het schuim.

Het schuim krijg ik wel weer in het fatsoen met kokend water en eventueel een stripje carbon om de boel weer recht te houden.

Wat ik niet snap, is waarom het vliegtuig zo slecht bestuurbaar was, de vluchten vóór de waterlanding waren niet geweldig, maar ik had wel controle.

Is het mogelijk dat de BEC van de 20A SimonK regelaar niet voldoende stroom kan leveren om ontvanger, gyro en vier servo's van stroom te voorzien, terwijl alles op de grond naar behoren werkt?

De uitgebrande regelaar heeft twee 7805 op de print en de 20A maar eentje, kan dat het euvel zijn?

Ik heb er uit voorzorg weer een 30A regelaar ingezet, ondanks het uitgesproken stotterende aanloopgedrag.

Groeten, Jan.

 

[brutus]

Ik bedoel het echt niet cru... maar ik kan heel lang met een technische installatie (brandstofmotor, of regelaar/accu/motor combo, wat dan ook) klooien om het goed te krijgen.
En een heli is ook maar een dom technisch apparaat, dat is ook nog wel de moeite waard om wat langer mee door te prutsen.

Maar een vliegtuig wat slecht vliegt, daar zou ik vrij snel mee klaar zijn. Er is zo ontzettend veel spul voor een appel en een ei te koop, dat doormodderen met een slecht vliegende kist pure zelfkwelling is...

 

[pompebled]

'Gjin deade dingen baes', is zo'n beetje de houding waarmee ik apparaten, die niet doen wat ik wil, tegemoet treed.
Óf ik krijg het onwillige apparaat aan de praat zoals het hoort, of het eindigt roemloos als 'Ersatzteillager'...

Groeten, Jan.

 

[pompebled]

Goed, alles zit weer op z'n plek, een carbon staafje in de stabilo zodat de gelijmde breuk wat ondersteuning heeft en de breuk in de staart gelamineerd.

Elektronica weer aangesloten en getest, blijkt één van de aileron servo's gierend te blijven doorlopen nadat de stuur input is gestopt, servo tanden gepoetst...

Ik denk dat ik nu ook de reden van de crash wel weet. Een paar metal gear servo's besteld, want de hevels blijven we eens ergens achter hangen bij de landing.
Nu nog de defecte servo uit het schuim lepelen.
Nog tips hiervoor?

Groeten, Jan.

 

[flymax]

helaas blijken de Parkfun spullen kwalitatief ver onder de maat. Ik heb-tegen beter weten in- geprobeerd om iemand les te geven die ook met zo’n ding op het veld kwam. Niets dan ellende, precies wat jij ook beschrijft: vliegtuig krom, elektronica slecht en geen neutraalstelling van de roeren. Dan wordt het wel heel lastig om te leren vliegen. Een Easystar van Multiplex biedt op dat punt veel meer betrouwbaarheid ( maar is ook duurder) de HK Bixler haalt bij mij ook een ruime voldoende. Daarmee zijn het niet de enige twee goede modellen, maar er is helaas ook veel rommel op de markt.Mijn advies: niet doormodderen met iets wat in de basis slecht is, maar overstappen naar een beter model. Eventueel een goede tweedehandse om kosten te besparen

 

[pompebled]

Gisteren in de buitenwerkplaats, onder de parasol, beide servo's verwisseld, lekker warm. Na het installeren werkten natuurlijk de ailerons de verkeerde kant op, dus gelijk de hele set-up nagelopen, expo op de ailerons gezet, de uitslag ervan gereduceerd (eens zien of dat mijn neiging om teveel uitslag te geven wat verhelpt) en een throttle cut geïnstalleerd.

Vanmiddag even naar het veld om te testen.
Ik had al flaperons geprogrammeerd, nog nooit in de lucht geprobeerd, maar toen ik dit vorige week liet zien aan de instructeur, was zijn commentaar: 'Is dat alles, heb je niet méér uitslag?' Blijkbaar ben ik daarmee te voorzichtig geweest; het plaatsen van nieuwe servo's was een mooie gelegenheid om dit te corrigeren, door de servohevels onder een kleine hoek, i.p.v. haaks, te monteren heb ik nu de ruimte voor een grotere uitslag vóór de hevels het schuim raken (om dit te voorkomen had ik al schuim verwijderd, maar blijkbaar niet genoeg.

@flymax: er is inmiddels weinig origineel meer aan mijn Fusion, de boel is recht en de neutraalstelling is beter nu de vlakken verstevigd zijn.
We zullen het zien.

Groeten, Jan.

 

[pompebled]

Gelukkig stond er wat wind, want wat was het warm op het veld...

De reparaties zijn succesvol gebleken, want na enig trimwerk tijdens de eerste vlucht (hoogteroer) en op de grond, de aileron uitslagen vergroot en het zwaartepunt wat meer naar voren, heb ik zonder noemenswaardige problemen alle vier geladen lipo's leeggevlogen.

Übung macht den Meister, of in mijn geval 'den Schüler', want ik heb nog veel sticktime nodig, om vertrouwd te raken met wat het vliegtuig in de lucht uitvreet, aan de hand van mijn zender input...

Eén ongelukkige landing die de neus wat opstuikte, door een regelaar van 20A, die te licht bleek voor de motor/prop combinatie en thermisch afschakelde vlak voor een landing, geen BEC, en dus geen controle meer. Een soort van brown-out.
Ik was erop voorbereid, dus had ik een 30A exemplaar mee, na de wissel nog twee acculadingen leeggevlogen met een lelijke neus...
Alleen het aanloopgedrag van deze regelaar is nogal schokkerig onderin, met angstwekkende geluiden uit de motorwikkelingen, misschien toch nog een andere regelaar.

Ik blij, instructeur tevreden, wat wil je nog meer?

Groeten, Jan.

 

[flymax]

Fijn dat het nu beter gaat. Dat schokkerige aanlopen met geluiden kan ook duiden op een verkeerde motor timing

 

[pompebled]

Fijn dat het nu beter gaat. Dat schokkerige aanlopen met geluiden kan ook duiden op een verkeerde motor timing

Het is een goedkope no-name regelaar, waarbij je weinig (lees niks) kunt instellen behalve het inleren van 'geen gas' en 'vol gas'.
De 20A SimonK regelaar, die te licht is, heeft door z'n quadcopter achtergrond een veel soepeler aanloopgedrag, zonder stotteren...

Groeten, Jan.

 

[Student]

Toch heeft eigenlijk iedere regelaar een instelmenu..
volgas bij aansluiten, stick op tijd omlaag, en er komen opeens allerlei piepjes omhoog.
via de piepjes kun je hem dan instellen.
Voornaamste probleem van die hk dingen, is dat men er van uit gaat dat je weet van welke merkregelaar jouw regelaar een kopie is.
vaak werkt de handleiding voor de merkregelaar gewoon..

Aanloopgedrag heeft zodoende niets te maken met drone achtergrond, is gewoon programmering.
alleen heeft die drone regelaar blijkbaar een betere automatische detectie.
veel heftig goedkope regelaars hebben die automaat niet. moet je zelf ff goed zetten.

 

[pompebled]

Vandaag een test gedaan met een klap prop waarvan ik de bladen heb omgedraaid, zodat 'ie als pusher werkt:

Onder last klapt de prop nog iets verder open en draaien de beide bladen in één vlak.

Een iets grotere diameter en bladoppervlak dan de APC 5,7x3 waar ik tot nu toe mee vloog, en die bij het zweven vrolijk mee blijft draaien...

De start met de klapprop was moeizaam en ik had moeite om wat hoogte te winnen, zelfs met vol gas lukte dat amper.
Er stond aardig wat wind, maar dat was met de APC 5,7x3 nooit een probleem, nu had ik moeite om de Fusion te laten doen wat ik wilde.
Teneinde schade te voorkomen heb ik de motor uitgezet en ben naar beneden gezweefd, dat ging prima tot de laatste meters toen turbulentie voor een afzwaaier richting de bomen zorgde, die ik niet meer kon uitsturen.
Gelukkig heb ik ruime ervaring met tricopters en quads uit bomen te hengelen, dus met een bal aan een lijntje kwam het vliegtuig zonder schade weer op de grond.

Na controle de APC 5,7x3 er opgeschroefd en nog een start gedaan, ondanks de wind vloog dat zoals vanouds (moeizaam klimmen, dus), maar ik had veel meer controle en kon gewoon rondjes vliegen en normaal landen.

Wie heeft een idee waarom de klapprop voor geen meter werkt?

Groeten, Jan.

 

[Cnn]

Je moet even op google zoeken naar: folding push prop.