Het zeilvliegtuig van Rheinhold Platz -aflevering 1-

longflight

PH-SAM
upload_2016-1-24_18-51-6.png
 

Bijlagen

  • upload_2016-1-24_18-48-35.png
    upload_2016-1-24_18-48-35.png
    752,8 KB · Weergaven: 195
tjee, dat is al een oude, jaren geleden stond je ermee op de inter-ex te Nederweert.

Volgens mij kreeg ik dat jaar de Thijs Gordijn wisseltrofee voor mijn ontwikkelingswerk aan de klapwiekers.
 
De meeste modellen die ik bouw zijn ongewoon, het is dan vaak een uitdaging zo'n experiment tot een goed resultaat te brengen. Maar als het vliegt is de voldoening groot. De Platz-glider, s'werelds eerste zeilvliegtuig, was echter niet extreem moeilijk te maken, alleen de ervaring op de helling waaruit bleek dat ik tot dan met een te ver naar achter gelegen zwaartepunt vloog, was wel heel apart. Komende tijd zal ik nog enkele andere schaalmodellen presenteren uit de begin periode van het vliegen. Zoals een door een stoommachine aangedreven vliegtuig uit 1857, de Fokker Spin en de eerste motorvliegmachine die een gecontroleerde vlucht heeft gemaakt. En dat was niet de Wright-flyer! Wordt dus vervolgd.
 
.
Erg interessant dit, ik ben zeer benieuwd naar het vervolg Arthur!

Groeten, Ramses
.
 
Jammer TC01, het was Samuel Piermont Langley zeker niet. Maar over dit onderwerp zijn er nog steeds onenigheden. Sinds kort is echter Jane's Aircraft overstag gegaan en erkent nu dat de gebroeders Wright niet als eerste gevlogen hebben.
 
Langley's aerodrome was onbemand.

Sinds kort is echter Jane's Aircraft overstag gegaan en erkent nu dat de gebroeders Wright niet als eerste gevlogen hebben.

http://nation.time.com/2013/11/23/the-unlikely-fight-over-first-in-flight/

Dat is alweer van 2 jaar geleden. Dat de Wrights de 'eerste waren' staat blijkbaar zo in de geschiedenis gebeiteld, dat het nog steeds niet is doorgedrongen dat het niet zo was.

Overigens worden de Wrights vaak ook de uitvinders van het vliegtuig genoemd, wat zeker niet zo was. De uitvinder van het vliegtuig was Sir George Cayley:
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Cayley

Maar al waren de Wrights niet de eerste ... ze hebben natuurlijk wel een zeer grote bijdrage geleverd aan de luchtvaart!
 
Laatst bewerkt:
Heel interessant en leuk ding. Ik vraag me onwillekeurig af of dit geen alternatief kan zijn voor een Deltawing of Parapent.
Of het goedkoop (goedkoper) zal worden is de vraag, maar met de huidige beschikbare ultra-lichte materialen zijn er misschien leuke dingen te bereiken.

Ik heb nog een vraag; Op de tekening zie ik bij de hoofdvleugel geen instelhoek, terwijl bij het opspannen van de vleugel de achterkant ook nog wel iets omhoog getrokken kan worden.
Verder vraag ik me af hoe hoog de spanning op de spandraden moet zijn. Je kunt het ding denk ik vrij makkelijk uit zijn goede vorm trekken (?)
Kun je daar iets over zeggen?
 
Leuk, weer belangstelling voor de Platz zwever!
De instelhoek wordt bepaald door de piloot met zijn handen aan de fokkezeilen. Overigens is hier ook meteen het nadeel van Platz t.o.v. Rogallo: de Rogallovleugel heeft, door zijn constructie, een invalshoekverloop van de root naar de tippen, en kan hierdoor toe zonder stabilo of fokkezeil (de tippen zitten immers ver achteraan). Kenmerkend voor de Platz zwever is dan weer dat je ermee kan sturen bij iedere snelheid, ook in een volledige stall; als je de fokken in verschillende hoeken brengt zal het ding draaien.
Over de spanning op de Platz zwever: die had helemaal geen kabels (behalve misschien in de zomen van de zeilen), de spanning op de constructie zat in de houten frame delen.

Ik heb destijds wat heen en weer gemaild met Arthur Leeuwang en begreep dat de vluchtprestaties van de Platz zwever niet echt indrukwekkend waren...

Die eerste bemande vlucht... dat zal dan wel Santos Dumont geweest zijn?
 
Instelhoek is het hoekverschil tussen vleugel en stabilo, of zoals bij een delta: tussen kiel en tippen.
Invalshoek is de hoek tussen het (vleugel)profiel en de luchtstroming.
Bij een delta hebben we het bij "invalshoek" in de praktijk over de hoek van de kiel t.o.v. de horizon, maar eigenlijk vliegt de hele rest van het doek naar de tippen toe met een steeds kleinere invalshoek.
De instelhoek is bij bij een delta afhankelijk van de doekspanning; hoe losser het doek, hoe meer bolling, en des te kleiner de invalshoek bij de tippen.
Bij een moderne prestatievlieger komt de bolling uitsluitend van de buiging van de vleugelbuizen (als het toestel op de grond staat, staat het doek volkomen strak, pas onder vliegbelasting zie je er wat bolling in ontstaan).
Dat is meteen de grote moeilijkheid bij het maken van een vliegend model van een delta, flex van de vleugels en gewicht moeten op elkaar zijn afgestemd. Bovendien wordt het ding ook gestuurd door gewichtsverplaatsing, nóg een reden waarom die verhouding cruciaal is. Het model in het filmpje aan het begin van dit draadje is uitzonderlijk goed gelukt, maar evengoed heb ik begrepen dat-ie best lastig te sturen was (er zijn meer filmpjes van hetzelfde model).
 
Back
Top