Hallo,
Persoonlijk probeer ik altijd de ontvanger zodanig te plaatsen, dat verlengen niet nodig is. Dit vanwege mogelijke storing, die onder omstandigheden ook bij Methanolmotoren op kan treden. Zelfs bij PCM geeft dat problemen soms (van 2.4 GHz weet ik niet, mogelijk dat de snoerlengte daar geen invloed heeft). Dat moet je dan weer met Ferrietringen oplossen en daar hou ik niet zo van. Dus plaats ik de ontvanger soms op wat ongebruikelijke plaatsen, om verlengsnoeren te voorkomen. Mij bevalt dat goed. Je ontkomt er dan meestal niet aan om de voedingskabel te verlengen, maar die voert geen signaal, dus dat geeft geen problemen.
Inkorten van kabels doe ik ook liever niet, dus maak ik "kabelbomen" met van die Spiraalbinders, en overtollige lengte laat ik in die boom even heen en weer lopen. Gaat ook prima, werkt in de lesheli's al bijna 7 jaar zonder problemen en het staat netjes.
Wil niet zeggen dat inkorten/verlengen dmv solderen niet werkt, en vrijwel iedereen kan meestal goed genoeg solderen om zoiets veilig te doen, maar persoonlijk heb ik nou eenmaal liever, dat een mogelijke storing zo weinig mogelijk te wijten valt aan dingen die ik zelf veranderd heb aan de installatie, i.v.m. latere (zelf)verwijten aan mijn eigen persoontje
.
Een methode die ik voorheen in elk geval wel toepaste: de solderingen in een servokabel onderling een cm of twee laten verspringen en apart in de krimpkous zetten. Het snoer blijft dan vrijwel even soepel als origineel, en mocht de krimpkous doorschuren of wat dan ook (zeldzaam, maar niet onmogelijk) dan kan er in elk geval geen kortsluiting ontstaan.
Op dit soort plekken geen soldeervet gebruiken: dat is zuur, en als je het niet goed afspoelt vreet het soms na enige tijd het koper net naast de soldering door. Soldeervet is voor constructieve verbindingen beter geschikt. Voor electronica of snoeren harskernsoldeer gebruiken. Zo weinig mogelijk tin gebruiken, om "bulten" in de soldering te voorkomen: dat zijn de plekken waar een krimpkous eventueel op door kan schuren.
Groet, Bert
