Terug naar de tekentafel! Ik had een hoop aan de foto's die ik van de tekeningen van het originele schip heb kunnen maken:
-Bij mijn model was de hoek van de achterruiten niet goed (in zijaanzicht).
-De hoek van de uitlaat was dus ook niet goed want die moet parallel aan de spijl tussen de twee achterruiten.
-De diameter van de uitlaat was iets te klein.
-De zijruiten net voor de schuifdeuren moesten iets langer.
-De schuifdeuren zijn geen rechthoeken, maar hebben een parallellogram-vorm (dat scheelt maar ca. 3 graden t.o.v. een 90 graden hoek, maar toch...).
-De schuifdeuren zijn niet volledig plat, er zit een kleine ronding in.
-En nog wat kleinigheden...
Al-met-al waren dit zoveel dingen die ik toch correct wilde hebben dat ik besloten heb om mijn eigen 3D tekening van de stuurhut aan te passen en de stuurhut opnieuw uit te printen. De eerste print-poging van de verbeterde stuurhut is maar matig gelukt. Te veel krom trekken, en slechte hechting tussen de laagjes. Grotere onderdelen in ABS filament blijft moeilijk, zeker als je niet zo veel ervaring hebt met 3D printen.
Omdat ASA filament volgens sommige bronnen minder krimp vertoont heb ik daarvan een rol gekocht. Eerst heb ik wat kleinere onderdelen daarmee geprint (de nieuwe uitlaat, de schuifdeuren en een ventilatie "dinges"). Toen dat lukte heb ik de moed opgevat om een nieuwe stuurhut te printen. Het apparaat is daar ongeveer 16 uur mee bezig geweest. Het resultaat heeft het e.e.a. aan nabewerking nodig, maar is prima bruikbaar. De wanden zijn een stuk strakker dan het ABS exemplaar.
Op de voorgrond de verbeterde stuurhut op basis van de originele tekeningen van het schip.
Onderstaande foto laat zien waarom het werken vanaf een foto moeilijk kan zijn: de voorzijde van de stuurhut in de achtergrond lijkt een andere hoek te hebben dan de stuurhut op de voorgrond. Maar de hoek is toch écht gelijk bij beide stuurhutten. Een minimaal andere kijkhoek kan grote gevolgen hebben voor het beeld.