McRES - V

Ik moet zeggen dat dat er wel hoopgevend uitziet! Daalsnelheid is prima in ieder geval. Nu de manoeuvreerbaarheid nog, maar dat krijg je vast onder de knie.
 
Wel, laat ik beginnen met een waarschuwing jongens. Eentje uit de categorie 'Don't ask me how i know'.
Maak je roer aansturing nooit zo.
Roer haak.jpg


Inderdaad, bij een wat wilde zoomstart schoot die haak van het linker roer uit het oog van de trekdraad :hammer:
En met nog slechts één gecombineerd hoogte/richting/rolroer in de bediening, viel er niet veel meer te sturen. Dus de remkleppen uit en nagelbijtend toekijken hoe ze cirkelend naar beneden kwam. 400 meter verder vond ik haar terug, 20 meter voor de spoorlijn, maar.... onbeschadigd! :worship:
Ik heb m'n geluk niet verder op de proef gesteld die middag, eerst de haakjes langer maken en/of van een borging voorzien.

Overigens ging het vliegen daarvoor erg goed.
Bij de hoogstart schiet ze niet meer van de starthaak (haak 1 mm naar voren en wat meer gebogen).
Sturen ging veel beter met de vergrote V-stelling. Die is nu bij een Ca van 0,6 (thermiekstand) geometrisch 5 graden. Rekening houdend met de downlets, schat ik tussen de 0 en 2 graden effectieve V-stelling per vleugelhelft. Richting ging nu zo gemakkelijk dat ik de aandacht weer op de glijhoek en hoogte kon richten. De hoogte sturing reageert nog wat 'sponzig'. Bij vol down gaat de vleugel wel sneller, maar een echte duikvlucht wordt het nooit. Als je rustig up trekt blijft ze dolfijnend door vliegen. Het zwaartepunt ligt nu nog vrij voorlijk, dus daar zit speelruimte.

Hieronder een hoogte grafiekje. Blijk nog wat thermiek gepakt te hebben ook.
upload_2021-4-14_16-15-35.png
 
Laatst bewerkt:
Er borrelde vanmiddag weer thermiek uit de klei in de polder.
upload_2021-4-15_19-38-32.png

En thermieken doet McRES graag. Ze zwaait enthousiast met de vleugels als het in de buurt is en krijg je haar in de bel, dan gaat het gemakkelijk in kleine rondjes naar boven.
Op de hoogstart nog een beetje oefenen. Aan het eind van de dag durfde ik ook bovenhands te starten.

De eerste vluchten waren met een zwaartepunt van 295 mm, voor een laffe stabiliteitsmarge van 19%. Inmiddels wat lood uit de neus gehaald en het zwp teruggebracht tot 297 mm.
upload_2021-4-15_20-20-53.png

Als ik FLZ mag geloven is er nog een flinke verbetering in de daalsnelheid mogelijk als het zwp verder teruggenomen wordt tot 305 mm.
Ga ik rustig aan proberen om te zien waar dat punt in praktijk ligt.
 
Laatst bewerkt:
Eindelijk geschikt weer om de nieuwe downlets van de McRES te testen. Deze sluiten vloeiender aan op de vleugel, de instelhoek ligt nauwkeuriger vast en ze zijn per stuk 9 gram lichter.
Vliegen ging er goed mee, maar de roer uitslag mag nog wel wat groter zijn.
Hieronder de hoogtegrafiek van een thermiek vlucht. Laat die RES wedstrijden maar beginnen! :cool:
upload_2021-5-28_19-21-46.png
 
U vraagt zich misschien af, hoe staat het met de McRES? Wel, het prototype heeft geleid tot twee pre serie modellen. Naast wat aerodynamische optimalisaties (met name bij de downlets en gericht op een zekerdere hoogstart), een aantal constructieve aanpassingen. (Dat is dan weer het voordeel van een aantal harde landingen, je komt er achter waar de zwakke plekken zitten. Die zaten met name in de verbinding dwarsbuis - ligger, de verbinding tussen de twee delen van de achterlijst en de sterkte van de eerste paar ribben tpv de ligger.) Uiteindelijk kon het gewicht ook gereduceerd worden van 560 gram naar 430 gram en dat verminderd de klappen bij de landing dan weer aanzienlijk.
De maiden moet nog plaats vinden en dan moet ik flink aan het oefen, want 21 augustus is de eerstvolgende F3RES wedstrijd al.
McRES2.jpg

Ik ben er al op gewezen dat die kleuren combinatie van downlet en vleugel eh, gewaagd is, maar dit zijn nog de downlets van het prototype. Als ik tijd heb maak in nog een paar mooie witte.
 
Weet niet of er ook een prijs voor het mooiste vliegtuig wordt vergeven op F3RES wedstrijden, maar met de nieuwe witte downlets maak ik zeker een kans.
McRES in het gras.jpg
McRES in kist.jpg


Vliegen doet ze ook, heb alleen nog niet veel kunnen testen/invliegen/oefenen voor de wedstrijd a.s. zaterdag. We zullen zien :)
 
Wat een prachtige kist! Mijn complimenten. Ik kom zaterdag even kijken op de RES-wedstrijd in Vught. Ik hoop je model daar te kunnen zien vliegen. Ik heb zelf een RES-Dart maar heb het idee dat ik nog niet de maximale potentie uit het model heb gehaald. P.s. Ik neem aan dat je het boek "Faszination Nurflugel" kent waarin "Das Stromburg-prinzip" wordt beschreven? Voor mij de ultieme Nurflugel.
 
Dank :).
De RES Dart stuurt ongelofelijk goed (voor een pijlvleugel). De daalsnelheid viel bij mij echter wat tegen.
Het Stromburg Konzept van professor Michael Schönherr ken ik. Daar zitten inderdaad ook downlets op. Aerodynamisch (en dan met name de Zirkulationsverteilung van de vleugel) verschillen ze echter sterk.
Ik ben nog steeds bezig met het afstellen van de McRES, het slechte weer helpt daarbij niet echt mee. De hoogstarts gaan inmiddels goed, maar de bestuurbaarheid bij wat meer wind valt bij versie 2 nog tegen. De remedie bij pijlveugels is dan het zwaartepunt naar voren, alleen is dat nadelig voor de daalsnelheid.
Morgen lijkt het gelukkig een droge dag te worden, dus dan kan ik nog het een en ander uitproberen.
 
Vanmorgen dankzij het mooie rustige weer een flinke stap voorwaarts kunnen maken. Een aantal combinaties van hoeken voor V-stelling en downlets getest. 6 graden minder hoek van de downlets deed het 'm: van nauwelijks te besturen naar oke (Het blijft natuurlijk een gepijlde vleugel he. Altijd enkele seconden vooruit sturen en gaat de vleugel naar links terwijl jij naar rechts wil, dan gewoon drie keer links sturen). Het zwaartepunt kon ook weer 10 mm naar achteren, 15 gram lood uit de neus.
Het optimum zal het zeker nog niet zijn, maar klaar voor de wedstrijd morgen!
(Die RES mannen vliegen overigens wel verschrikkelijk goed zag ik.. Strak 6 minuten vliegen en landen binnen 20 cm van de stip, is meer regel dan uitzondering)
 
Vandaag meegevlogen bij de F3RES wedstrijd. Een mooie dag. Relaxte en goede sfeer, een groot strak gemaaid veld in Vught, droog weer met zelfs zon. Wat wil je nog meer.
Maar, hoe heeft de vliegende vleugel gepresteerd tussen al die staartkisten? Dat is natuurlijk de vraag.
Wel de eerste ronde moest ik er nog een beetje inkomen en eindigde ik in mijn groep zowel qua tijd en landing (meer dan 15 meter van de stip, ahum) als laatste.
Ronde 2 had ik de zenuwen iets meer in bedwang en wist die landingstip tot 3 meter te naderen, de start liet nog wel te wensen over.
Ronde 3 begon goed. Hoog gestart, alleen wist ik daarna de thermiek niet te pakken, tot ik op 20 meter hoogte zat en mijn tijdwaarnemer zei "Hé, volgens mij staan je remkleppen uit" :oops:.
Dus met de duim vast op de remklepschuif ronde 4 in gegaan en jawel, een vliegtijd van 5 minuten en 57 seconde met een landing op 0,31 cm van de stip. Oke, een getrainde RES vlieger ging daar nog overheen door exact de 6 minuten te vliegen, maar toch, de tweede plek voor de vliegende vleugel die ronde!
De laatste twee rondes wist ik in mijn groep wederom die tweede plek te bemachtigen, zodat ik met een goed gevoel naar huis ben gegaan.:)
Ga de komende weken trainen voor de volgende wedstrijd, want naar mijn mening doet de McRES (vermits in handen van een goede vlieger) zeker niet onder voor een staartkist.
 
Laatst bewerkt:
Wederom mijn complimenten. Ik vind het stoer dat je met een eigenontwerp Nurflugel meedoet en ook nog een goed resultaat behaald!
Helaas was ik niet meer in de gelegenheid om te komen kijken. Ik had de McRES graag willen zien vliegen. Volgende keer dan maar.
Wat zijn je plannen? Heb je nog verdere verbeteringen in gedachten? Een McRES v2?
 
Een constructief - aerodynamisch dilemma.
Met de 1 mm balsa neus indekking heb ik nu een exact profiel contour, maar het is wel kwetsbaar en het vastzetten van het 1mm balsa op de 4 mm carbon neuslijst is een zeer secuur werkje.
Ik zit daarom te denken om V4 met half-ribben te maken.
upload_2021-9-15_20-34-39.png

Spannend, want de luchtstroom gaat er onder een hoek van 30 graden overheen. Geen idee wat het effect zal zijn (mocht iemand hier ervaring mee hebben hoor ik het graag) . In theorie kan ie beter vliegen als met de ingedekte neus, ik ben al blij als het vergelijkbaar is, maar mogelijk valt het flink tegen. Om de oracover het profiel niet helemaal recht te laten trekken komen er vooraan wel twee profiel contour latten. De voorste, net achter de koolstof neus buis, wordt als een kam tussen de ribben geschoven en dan vastgelijmd, afgesneden en in contour geschuurd. De tweede zit op de plek waar nu de turbulator zit. Die is nu niet meer nodig verwacht ik.
doorsnede.jpeg
 
Laatst bewerkt:
Waarom carbon en niet hout, Maarten? Kijk eens naaf de X-dream constructie als voorbeeld. Een vierkante neuslijst bouwt supereenvoudig, en je schuurt het relatief snel. In model met een paar malletjes.
 
Is ook een idee, hoewel dat nauwkeurig in profiel schuren van een neuslijst mij nooit echt goed lukte. Complicerende factor bij een vliegende vleugel is ook dat het profiel en de verdraaiing verloopt over de spanwijdte.
Voordeel van een houten neuslijst is wel dat de 1mm balsa huid daar eenvoudiger op te lijmen is.
 
Ik volg het maar een klein beetje (temeer omdat mijn aerodynamische kennis hoofdzakelijk uit "onderbuik gevoel" bestaat), maar ik vind de constructies die jij ontwerpt, en de aanpassingen die je doet toch altijd van bijzondere esthetische en mechanische schoonheid...
 
Het duurde even, maar vlak voor kerst had ik toch een mooie set gelaserde onderdelen voor de McRES v4 in huis.
Grootste wijziging is de constructie met 'half ribben' ipv de 1 mm balsa indekking bij de voorzijde van het profiel.
upload_2022-1-2_21-49-20.png

De eerste vleugelhelft is inmiddels, op de oracover na, klaar.
 
Laatst bewerkt:
Mis je geen torsiestijfheid zonder d-box? En hoe pakt dit uit qua gewicht in vergelijking? Ik heb me altijd al afgevraagd
of zo'n carbon + ribben vleugel nou idd lichter is dan een d-box in "klassieke" bouwwijze.

Het blijft een apart ding met ribben niet in de vliegrichting, maar wel fraai!
 
De (balsa) halfribben en de 1 mm indekking wegen vrijwel hetzelfde. Ook qua torsie stijfheid is er geen verschil, maar dat komt omdat de vorige versies ook geen D-box hadden ;) De indekking was niet gesloten bij de ligger. Dat was niet nodig omdat de koolstofbuis al buig- en torsiestijf genoeg is (en waarschijnlijk is 1 mm balsa ook te zwak voor een D-box die de tot 15G oplopende versnelling bij de start kan weerstaan).
Een echte D-Box is wel torsie stijver, maar ook wat zwaarder dan een koolstof buis met half ribben. Grootste nadeel van de klassieke D-box is dat je deze in mallen (negatieve ribben) moet bouwen om de juiste verdraaiing in de vliegende vleugel te krijgen. En dat is niet toegestaan bij RES.
 
Back
Top