deel 6
@jpjedi:
Ik werk voor Volvo Bus. Die hebben in Azie behalve in Xi'an ook fabrieken in Shanghai en Bangalore. In Xi'an en Bangalore worden lange afstands reisbussen geproduceerd. In Shanghai stadsbussen.
Het was de bedoeling om in december naar India te gaan om de fabriek aldaar te bezoeken, maar dat is gezien de economische situatie even niet mogelijk.
Ondanks dat Volvo een Zweeds bedrijf is, zijn de fabrieken in Azie overbevolkt met nederlandse en belgische medewerkers. Waarschijnlijk zijn wij wat gemakkelijker te bewegen om in dergelijke locaties te werken dan de zweden zelf, die blijven liever in hun zomerhuisje aan het meer zitten ;-)
deel 6
Net als overal in de wereld heeft ook hier de economische crisis toegeslagen. Ik alleen wel het gevoel dat het hier allemaal wat heftiger gaat, zoals dat met alles hier zo is. Zowel positief als negatief.
Zo was er in het recentelijk verleden een enorme ontwikkeling op het gebied van onroerend goed. Iedereen moest en zou investeren in huizen en apartementen waardoor de prijzen sky high vlogen. Omdat er nog steeds bij lange na niet voldoende gebouwd is (ondanks dat heel China al jaren een grote bouwplaats is) bleef de vraag enorm en hebben veel mensen hier ontzettend veel geld aan verdient. Door die speculaties werden de prijzen alleen maar nog meer opgedreven en moest de regering allerlei maatregelen afkondigen om die speculanten tegen te werken daar anders de woningen onbetaalbaar zouden worden.
Iets dergelijks gebeurde met de aandelenbeurzen. Ruim een jaar geleden was het erg winstgevend om op de beurzen te speculeren. Doordat er goede winsten gemaakt werden trok dat alleen nog maar meer mensen en kapitaal aan. Het gevolg was dat de aandelenkoersen veel te hoog werden. Het was op een gegeven moment zo erg dat men voor minder dan 30% rendement niet meer uit hun bed wilde komen.
Voor ons was dat goed zichtbaar aangezien veel mensen in onze fabriek nauwelijks nog bezig waren met werken, maar alleen met de beurs. Via internet of SMS'jes werd gehandeld en als dat niet mogelijk was hadden ze wel iemand die dat voor ze kon doen. We hadden zelfs managers die hun medewerkers erop uit stuurde om in hun naam orders te plaatsen bij de plaatselijke agent. Die waren dan ook gewoon de hele dag op "business trip"
Uiteindelijk is er een flinke correctie gekomen op de koersen waardoor veel mensen er plotseling achter kwamen dat je ook (zeer fors) kan verliezen op een aandelenbeurs........;-) Vooral voor degene die met geleend geld bezig zijn gegaan heeft die correctie natuurlijk dramatische gevolgen gehad. Uiteraard werd er door vele verliezers moord en brand geschreeuwd en werden de buitenlandse investeerders als schuldigen aangewezen. Die hadden zogenaamd bewust plotseling en masse hun geld teruggetrokken waardoor de beurs inkakte, en dat alles om die arme chinese investeerders alleen maar een hak te zetten......Dat een economisch systeem een soort van balans moet hebben en dat je niet alleen maar enorme groei en winsten kan hebben is iets wat ze hier nog moeten leren. We zullen maar zeggen dat dit bij het leerprocess hoort.
Het is overigens geen probleem meer om de mensen weer gefocust te hebben op het werk ;-)
De terugval van de economie is eigenlijk al begonnen in het begin van afgelopen jaar. Door de enorme sneeuwval had de economie, in met name in de meer zuidelijkere gebieden, al flinke deuken opgelopen. Dat werd nog eens versterkt door de verschrikkelijke gevolgen van de aarbeving in Sichuan (waarover later meer). De regering heeft toen meteen de budgetten van alle staatsbedrijven beperkt om zo geld te reserveren voor de wederopbouw van dat gebied.
Al voor het begin van de kredietcrisis in de rest van wereld konden we al merken dat het helemaal de verkeerde kant opging. De wereldwijde crisis heeft het alleen nog maar versneld en versterkt. Wij zien dat duidelijk in onze verkopen die 30 tot 40% lager uitvallen tov van vorig jaar.
De gevolgen hier zijn echter (nog) niet zo dramatisch als die in de provincies die bijna uitsluitend op export gefocust zijn zoals Guangdong. Daar begint het dusdanige extreme vormen aan te nemen dat er terecht gevreesd wordt voor sociale onrusten. Zo zijn er alleen al in Guangdong, in de eerste 9 maanden van dit jaar, al meer dan 68.000 (!!!!) bedrijven gesloten of failliet gegaan. In totaal wordt geschat dat er in die provincie 2,5 miljoen arbeidsplaatsen verloren zijn gegaan, misschien wel meer. Dit zijn voornamelijk jobs die gedaan worden door de zogenaamde "migrant workers". Dat zijn mensen, meestal boeren, die van arme gebieden (illegaal) naar het oosten trekken om daar werk te vinden. Aangezien er in China nauwelijks een sociaal vangnet is, in ieder geval niet vanuit de regering, hebben die mensen dus meteen niets meer. De gevolgen zijn dus dramatisch en de situatie is behoorlijk gespannen daar.
Een van de problemen hier is dat alle focus gericht is geweest op export waardoor er nauwelijks eigen consumenten gecreeerd werden. Door het ontbreken van een fatsoenlijk sociaal stelsel en gezondheids verzekeringen sparen de meeste families tot 25% van hun inkomen, alleen maar voor het geval dat. Dat geld wordt dus niet gebruikt voor consumptie of investeringen.
Door de continue stroom van migranten naar de grote steden MOET de economie van China met op zijn minst 8% groeien, anders kunnen ze het niet meer financieren. De beste voorspellingen op dit moment is dat we naar een groei gaan van 5%........dus per saldo 3 procent punten achteruit hollen. Ik ben benieuwd wat dat gaat brengen.........
Maar goed, genoeg gezeverd. Terug naar het vliegen....onderstaand stuk gaat over een toch wel interessant/bizar weekend ;-)
Het is ondertussen zomer 2007 geworden en veel oefenen met de Apollo 50. Op de club werd al een tijdje gesproken over een plek wat ongeveer 1,5 uur rijden ten noorden van Xi'an ligt, genaamd Pucheng. Dat zou een bijzondere plek zijn om te vliegen. Uiteindelijk zijn we er een keer op een zaterdag met de hele bende naar toe gegaan.
Het bleek dat Pucheng een oud vliegveld was wat nauwelijks meer gebruikt werd. Er stonden wel wat gebouwtjes en twee oude hangars. Er had vroeger een vliegschool gezeten, maar die was failliet gegaan. Er was ook een werkplaats van de "Northwest Polytechnic University", een universiteit die een afdeling vliegtuigbouw heeft. Dat gebied werd dus sporadisch gebruikt voor experimentele (model)vliegtuigen die door deze uni ontwikkeld worden.
Het bijzondere aan deze plek is het feit dat het compleet vlak is, zover als het oog reiken kan, dat er geen landbouw plaatsvindt en dat er nauwelijks mensen wonen. Iets wat je bijna niet ziet hier. Alles is ofwel volgebouwd of in gebruik door de boeren. De reden dat dit zo verlaten was bleek uiteindelijk simpel: het is een zoutvlakte waar alleen wat ruw gras wil groeien. Er zijn wel wat zoutbekkens en een paar katoen velden, maar voor de rest dus: NIETS......Dat is zo bizar omdat je zo gewend bent geraakt aan de drukte en het feit dat zelfs in de landbouw gebieden of de bergen toch wel overal mensen zijn. Er is daar bijna geen geluid, behalve die van de wind. 's Avonds komen er in grote getallen vogels die om een of andere reden daar de nacht doorbrengen.
Omdat het zo'n groot gebied is, was het natuurlijk bij uitstek geschikt om grotere kisten mee te nemen. Dus nu mocht de SD YAK-54 voor het eerst mee. Er was ook een maiden van een 50cc Edge en een F3A trainer.
Nadeel van grote vlakte is toch wel dat als de zon schijnt, het ONGELOOFLIJK warm wordt........we brandden er dan ook gewoon weg.
Een typisch verschijnsel in de zomer is dat de chinese dames er dan alles aan doen om uit de zon te blijven. Bruin worden is een vloek voor chinese vrouwen, want dan lijken ze te veel op de boeren (ja ja ja, iedereen is gelijk maar sommigen wat meer gelijk....) Ook gebruiken ze allerlei smeerseltjes om toch zo wit mogelijk te blijven....Dus ook nu weer was er allerlei gewinkel met parasols en paraplu's
De Hokusei 50cc Edge
DE SD Models YAK-54
Het was zooooo warm....
World Models Zen
Zoals gebruikelijk werd er weer lekker gecrashed ;-)
De eerste aan de beurt was het "Crash Team" lid nummer 3: mr. Zang. Hij had een kleine Piper Cub bij zich die na ongeveer 2 meter hard de grond inging.
Later heb ik eens aan clubgenoten gevraagd ofdat hij iets aan zijn ogen had omdat hij zoveel crashte. Het antwoord was: "niet aan zijn ogen, maar aan zijn hersens.....! " Ik dacht dat het een grapje was, maar het blijkt dat hij al verschillende operaties en behandelingen aan een hersentumor heeft gehad. Voor de trip naar Pucheng was hij zelfs uit het ziekenhuis was ontsnapt.......!
Ik heb nog niet iemand meegemaakt die met zoveel passie en plezier deze hobby beleeft, ondanks alle crashes.......
Hij crasht er overigens ook heden nog vrolijk op los ;-)
Crash Team lid nr. 3: mr. Zang (de kale)
De volgende aan de beurt was de Edge. De maiden ging opzich goed maar de piloot had niet in de gaten dat tijdens de landing de snelheid er toch wel erg snel uitging. Hij nam dus net een greppeltje mee......
Eerste landing...
De laatste was de Zen van mr. Li. Die maakte tijdens een low pass een rare beweging en ook toen was het hout sprokkelen. Een beetje onduidelijk ofdat het een electrische storing of een "duim"storing was. Het zag er wel raar uit.
De Zen werd naar goed gebruik ter plekke maar opgestookt.
De maiden van de YAK ging gewoon goed. Vliegt een stuk beter dan de Extra en het geluid is ook prettiger omdat er een KS demper inzit. Behalve een wat aangenamer geluid (wat hier niets uitmaakt) loopt de DL-50 er nog een stukje smeuiger door. De YAK is eigenlijk meer gekocht om uiteindelijk mee terug te nemen naar Europa. Dus vandaar dat de demper er maar alvast in ging.
Het was een ontzettend leuke dag, daar op die vlakte.....
De volgende dag, op zondag waren we uitgenodigd om een demonstratie te geven op een of ander officieel evenement. Ik begreep van te voren niet helemaal wat dat was, maar dat bleek de officiele opening te zijn van het ultralight vliegveld wat tegen onze vliegclub aanligt.
Naast de gebruikelijke chinese bombarie, urenlange speeches en het regelmatig applaudiseren, werden er ook demo's gegeven door ultralights, parachutisten, gemotoriseerde paragliders, modelvliegtuigen, modelhelicopters en kon je omhoog in een ballon aan een kabel. Uiteraard allemaal TEGELIJKERTIJD !!!!!!
De vertegenwoordiger voor Xi'an van de nationale bond voor modelvliegen
Wat een bende was dat ! Alles ging door elkaar heen en er renden allerlei mensen rond die probeerde dat alles een beetje te coordineren.
Na twee vluchtjes hield ik het maar voor gezien, was mij te gevaarlijk. Overigens was ik niet de enige die daar zo over dacht en zijn we met z'n allen maar gaan eten bij een van de openlucht restaurantjes.
Hilarisch was demo van de gemotoriseerd paragliders. Die zouden als groep opstijgen met een man of vier. Van eentje kregen ze echter de motor niet aan het lopen. Veel aan het koord trekken, een hoop man erom heen. Motor afgespen, kijken, kijken, wat morrelen enz. Uiteindelijk krijgen ze het ding aan de praat en wordt die met een hoop gedoe, al draaiend, weer bij de paraglider omgehangen.
Omdat de rest van de groep al in de lucht was, had deze laatste behoorlijke haast om omhoog te komen. Dus de motor hing nog maar net op zijn rug of hij zette de parachute ophoog en begon te rennen. Ondertussen was de wind echter gedraaid en probeerde hij met de wind mee omhoog te komen. Dat lukt dus niet...........
Hij kreeg het nog net voor elkaar om over geparkeerde ultralights te komen om toen vervolgens met een hoop gekraak in de bomen te verdwijnen. We hebben hem niet meer teruggezien.......
Ik snap nog steeds niet waarom hij de start niet afbrak, het was zo duidelijk dat dit niet ging werken.........
Je kunt achter de ULV nog net de gele parachute in de bomen zien hangen, piloot was al afgevoerd .....
Tot slot nog een typische gebruik van (helaas alleen maar) de chinese mannen als het warm is: het oprollen van het t-shirt tot aan de tepels toe. Je ziet in de zomer de mannen dus overal met ontblootte buik rondlopen. Doen ze ook met de broekspijpen. Gebeurd niet alleen op straat maar ook tijdens vergaderingen enzo....sta je wel even te kijken....
mr. Feng, de vorige eigenaar van de Apollo 50
Groet
Roald
@jpjedi:
Ik werk voor Volvo Bus. Die hebben in Azie behalve in Xi'an ook fabrieken in Shanghai en Bangalore. In Xi'an en Bangalore worden lange afstands reisbussen geproduceerd. In Shanghai stadsbussen.
Het was de bedoeling om in december naar India te gaan om de fabriek aldaar te bezoeken, maar dat is gezien de economische situatie even niet mogelijk.
Ondanks dat Volvo een Zweeds bedrijf is, zijn de fabrieken in Azie overbevolkt met nederlandse en belgische medewerkers. Waarschijnlijk zijn wij wat gemakkelijker te bewegen om in dergelijke locaties te werken dan de zweden zelf, die blijven liever in hun zomerhuisje aan het meer zitten ;-)
deel 6
Net als overal in de wereld heeft ook hier de economische crisis toegeslagen. Ik alleen wel het gevoel dat het hier allemaal wat heftiger gaat, zoals dat met alles hier zo is. Zowel positief als negatief.
Zo was er in het recentelijk verleden een enorme ontwikkeling op het gebied van onroerend goed. Iedereen moest en zou investeren in huizen en apartementen waardoor de prijzen sky high vlogen. Omdat er nog steeds bij lange na niet voldoende gebouwd is (ondanks dat heel China al jaren een grote bouwplaats is) bleef de vraag enorm en hebben veel mensen hier ontzettend veel geld aan verdient. Door die speculaties werden de prijzen alleen maar nog meer opgedreven en moest de regering allerlei maatregelen afkondigen om die speculanten tegen te werken daar anders de woningen onbetaalbaar zouden worden.
Iets dergelijks gebeurde met de aandelenbeurzen. Ruim een jaar geleden was het erg winstgevend om op de beurzen te speculeren. Doordat er goede winsten gemaakt werden trok dat alleen nog maar meer mensen en kapitaal aan. Het gevolg was dat de aandelenkoersen veel te hoog werden. Het was op een gegeven moment zo erg dat men voor minder dan 30% rendement niet meer uit hun bed wilde komen.
Voor ons was dat goed zichtbaar aangezien veel mensen in onze fabriek nauwelijks nog bezig waren met werken, maar alleen met de beurs. Via internet of SMS'jes werd gehandeld en als dat niet mogelijk was hadden ze wel iemand die dat voor ze kon doen. We hadden zelfs managers die hun medewerkers erop uit stuurde om in hun naam orders te plaatsen bij de plaatselijke agent. Die waren dan ook gewoon de hele dag op "business trip"
Uiteindelijk is er een flinke correctie gekomen op de koersen waardoor veel mensen er plotseling achter kwamen dat je ook (zeer fors) kan verliezen op een aandelenbeurs........;-) Vooral voor degene die met geleend geld bezig zijn gegaan heeft die correctie natuurlijk dramatische gevolgen gehad. Uiteraard werd er door vele verliezers moord en brand geschreeuwd en werden de buitenlandse investeerders als schuldigen aangewezen. Die hadden zogenaamd bewust plotseling en masse hun geld teruggetrokken waardoor de beurs inkakte, en dat alles om die arme chinese investeerders alleen maar een hak te zetten......Dat een economisch systeem een soort van balans moet hebben en dat je niet alleen maar enorme groei en winsten kan hebben is iets wat ze hier nog moeten leren. We zullen maar zeggen dat dit bij het leerprocess hoort.
Het is overigens geen probleem meer om de mensen weer gefocust te hebben op het werk ;-)
De terugval van de economie is eigenlijk al begonnen in het begin van afgelopen jaar. Door de enorme sneeuwval had de economie, in met name in de meer zuidelijkere gebieden, al flinke deuken opgelopen. Dat werd nog eens versterkt door de verschrikkelijke gevolgen van de aarbeving in Sichuan (waarover later meer). De regering heeft toen meteen de budgetten van alle staatsbedrijven beperkt om zo geld te reserveren voor de wederopbouw van dat gebied.
Al voor het begin van de kredietcrisis in de rest van wereld konden we al merken dat het helemaal de verkeerde kant opging. De wereldwijde crisis heeft het alleen nog maar versneld en versterkt. Wij zien dat duidelijk in onze verkopen die 30 tot 40% lager uitvallen tov van vorig jaar.
De gevolgen hier zijn echter (nog) niet zo dramatisch als die in de provincies die bijna uitsluitend op export gefocust zijn zoals Guangdong. Daar begint het dusdanige extreme vormen aan te nemen dat er terecht gevreesd wordt voor sociale onrusten. Zo zijn er alleen al in Guangdong, in de eerste 9 maanden van dit jaar, al meer dan 68.000 (!!!!) bedrijven gesloten of failliet gegaan. In totaal wordt geschat dat er in die provincie 2,5 miljoen arbeidsplaatsen verloren zijn gegaan, misschien wel meer. Dit zijn voornamelijk jobs die gedaan worden door de zogenaamde "migrant workers". Dat zijn mensen, meestal boeren, die van arme gebieden (illegaal) naar het oosten trekken om daar werk te vinden. Aangezien er in China nauwelijks een sociaal vangnet is, in ieder geval niet vanuit de regering, hebben die mensen dus meteen niets meer. De gevolgen zijn dus dramatisch en de situatie is behoorlijk gespannen daar.
Een van de problemen hier is dat alle focus gericht is geweest op export waardoor er nauwelijks eigen consumenten gecreeerd werden. Door het ontbreken van een fatsoenlijk sociaal stelsel en gezondheids verzekeringen sparen de meeste families tot 25% van hun inkomen, alleen maar voor het geval dat. Dat geld wordt dus niet gebruikt voor consumptie of investeringen.
Door de continue stroom van migranten naar de grote steden MOET de economie van China met op zijn minst 8% groeien, anders kunnen ze het niet meer financieren. De beste voorspellingen op dit moment is dat we naar een groei gaan van 5%........dus per saldo 3 procent punten achteruit hollen. Ik ben benieuwd wat dat gaat brengen.........
Maar goed, genoeg gezeverd. Terug naar het vliegen....onderstaand stuk gaat over een toch wel interessant/bizar weekend ;-)
Het is ondertussen zomer 2007 geworden en veel oefenen met de Apollo 50. Op de club werd al een tijdje gesproken over een plek wat ongeveer 1,5 uur rijden ten noorden van Xi'an ligt, genaamd Pucheng. Dat zou een bijzondere plek zijn om te vliegen. Uiteindelijk zijn we er een keer op een zaterdag met de hele bende naar toe gegaan.
Het bleek dat Pucheng een oud vliegveld was wat nauwelijks meer gebruikt werd. Er stonden wel wat gebouwtjes en twee oude hangars. Er had vroeger een vliegschool gezeten, maar die was failliet gegaan. Er was ook een werkplaats van de "Northwest Polytechnic University", een universiteit die een afdeling vliegtuigbouw heeft. Dat gebied werd dus sporadisch gebruikt voor experimentele (model)vliegtuigen die door deze uni ontwikkeld worden.
Het bijzondere aan deze plek is het feit dat het compleet vlak is, zover als het oog reiken kan, dat er geen landbouw plaatsvindt en dat er nauwelijks mensen wonen. Iets wat je bijna niet ziet hier. Alles is ofwel volgebouwd of in gebruik door de boeren. De reden dat dit zo verlaten was bleek uiteindelijk simpel: het is een zoutvlakte waar alleen wat ruw gras wil groeien. Er zijn wel wat zoutbekkens en een paar katoen velden, maar voor de rest dus: NIETS......Dat is zo bizar omdat je zo gewend bent geraakt aan de drukte en het feit dat zelfs in de landbouw gebieden of de bergen toch wel overal mensen zijn. Er is daar bijna geen geluid, behalve die van de wind. 's Avonds komen er in grote getallen vogels die om een of andere reden daar de nacht doorbrengen.
Omdat het zo'n groot gebied is, was het natuurlijk bij uitstek geschikt om grotere kisten mee te nemen. Dus nu mocht de SD YAK-54 voor het eerst mee. Er was ook een maiden van een 50cc Edge en een F3A trainer.
Nadeel van grote vlakte is toch wel dat als de zon schijnt, het ONGELOOFLIJK warm wordt........we brandden er dan ook gewoon weg.
Een typisch verschijnsel in de zomer is dat de chinese dames er dan alles aan doen om uit de zon te blijven. Bruin worden is een vloek voor chinese vrouwen, want dan lijken ze te veel op de boeren (ja ja ja, iedereen is gelijk maar sommigen wat meer gelijk....) Ook gebruiken ze allerlei smeerseltjes om toch zo wit mogelijk te blijven....Dus ook nu weer was er allerlei gewinkel met parasols en paraplu's
De Hokusei 50cc Edge
DE SD Models YAK-54
Het was zooooo warm....
World Models Zen
Zoals gebruikelijk werd er weer lekker gecrashed ;-)
De eerste aan de beurt was het "Crash Team" lid nummer 3: mr. Zang. Hij had een kleine Piper Cub bij zich die na ongeveer 2 meter hard de grond inging.
Later heb ik eens aan clubgenoten gevraagd ofdat hij iets aan zijn ogen had omdat hij zoveel crashte. Het antwoord was: "niet aan zijn ogen, maar aan zijn hersens.....! " Ik dacht dat het een grapje was, maar het blijkt dat hij al verschillende operaties en behandelingen aan een hersentumor heeft gehad. Voor de trip naar Pucheng was hij zelfs uit het ziekenhuis was ontsnapt.......!
Ik heb nog niet iemand meegemaakt die met zoveel passie en plezier deze hobby beleeft, ondanks alle crashes.......
Hij crasht er overigens ook heden nog vrolijk op los ;-)
Crash Team lid nr. 3: mr. Zang (de kale)
De volgende aan de beurt was de Edge. De maiden ging opzich goed maar de piloot had niet in de gaten dat tijdens de landing de snelheid er toch wel erg snel uitging. Hij nam dus net een greppeltje mee......
Eerste landing...
De laatste was de Zen van mr. Li. Die maakte tijdens een low pass een rare beweging en ook toen was het hout sprokkelen. Een beetje onduidelijk ofdat het een electrische storing of een "duim"storing was. Het zag er wel raar uit.
De Zen werd naar goed gebruik ter plekke maar opgestookt.
De maiden van de YAK ging gewoon goed. Vliegt een stuk beter dan de Extra en het geluid is ook prettiger omdat er een KS demper inzit. Behalve een wat aangenamer geluid (wat hier niets uitmaakt) loopt de DL-50 er nog een stukje smeuiger door. De YAK is eigenlijk meer gekocht om uiteindelijk mee terug te nemen naar Europa. Dus vandaar dat de demper er maar alvast in ging.
Het was een ontzettend leuke dag, daar op die vlakte.....
De volgende dag, op zondag waren we uitgenodigd om een demonstratie te geven op een of ander officieel evenement. Ik begreep van te voren niet helemaal wat dat was, maar dat bleek de officiele opening te zijn van het ultralight vliegveld wat tegen onze vliegclub aanligt.
Naast de gebruikelijke chinese bombarie, urenlange speeches en het regelmatig applaudiseren, werden er ook demo's gegeven door ultralights, parachutisten, gemotoriseerde paragliders, modelvliegtuigen, modelhelicopters en kon je omhoog in een ballon aan een kabel. Uiteraard allemaal TEGELIJKERTIJD !!!!!!
De vertegenwoordiger voor Xi'an van de nationale bond voor modelvliegen
Wat een bende was dat ! Alles ging door elkaar heen en er renden allerlei mensen rond die probeerde dat alles een beetje te coordineren.
Na twee vluchtjes hield ik het maar voor gezien, was mij te gevaarlijk. Overigens was ik niet de enige die daar zo over dacht en zijn we met z'n allen maar gaan eten bij een van de openlucht restaurantjes.
Hilarisch was demo van de gemotoriseerd paragliders. Die zouden als groep opstijgen met een man of vier. Van eentje kregen ze echter de motor niet aan het lopen. Veel aan het koord trekken, een hoop man erom heen. Motor afgespen, kijken, kijken, wat morrelen enz. Uiteindelijk krijgen ze het ding aan de praat en wordt die met een hoop gedoe, al draaiend, weer bij de paraglider omgehangen.
Omdat de rest van de groep al in de lucht was, had deze laatste behoorlijke haast om omhoog te komen. Dus de motor hing nog maar net op zijn rug of hij zette de parachute ophoog en begon te rennen. Ondertussen was de wind echter gedraaid en probeerde hij met de wind mee omhoog te komen. Dat lukt dus niet...........
Hij kreeg het nog net voor elkaar om over geparkeerde ultralights te komen om toen vervolgens met een hoop gekraak in de bomen te verdwijnen. We hebben hem niet meer teruggezien.......
Ik snap nog steeds niet waarom hij de start niet afbrak, het was zo duidelijk dat dit niet ging werken.........
Je kunt achter de ULV nog net de gele parachute in de bomen zien hangen, piloot was al afgevoerd .....
Tot slot nog een typische gebruik van (helaas alleen maar) de chinese mannen als het warm is: het oprollen van het t-shirt tot aan de tepels toe. Je ziet in de zomer de mannen dus overal met ontblootte buik rondlopen. Doen ze ook met de broekspijpen. Gebeurd niet alleen op straat maar ook tijdens vergaderingen enzo....sta je wel even te kijken....
mr. Feng, de vorige eigenaar van de Apollo 50
Groet
Roald
Laatst bewerkt:
