Zoals sommigen weten ben ik nog bezig met de bouw van een Top Flite P-47 en ligt het bouwtempo daarvan niet bijzonder hoog... toch start ik een nieuw draadje. Waarom? Ik kan even niet verder met de Jug (wacht op nieuwe oleo struts) en ben daarom alvast begonnen met het tekenen van mijn volgende project. Als dat vlot loopt en de tekeningen lukken goed, dan is de kans groot dat ik dit project naar voren schuif. Ik heb nu ook weer wat meer hobby-tijd dan voorgaande jaren, dus dat zou het bouwtempo ook ten goede moeten komen.
Nog wel een voorbehoud: ik wilde dit project nog even voor me houden eigenlijk, weet immers niet of het gaat slagen (vooral de tekenfase is nieuw, niet het technisch tekenen, maar wel dat van vliegtuigen), maar het lijkt me toch leuk en handig dit proces ook te documenteren en nog belangrijker, ik kan jullie advies en tips bijzonder goed gebruiken.
Waarom een Turbo-Porter?
Ik heb nog steeds erg veel plezier met de Apprentice, lekker langzaam en laag over het veld, zo kort mogelijk landen en hem netjes op z'n pootjes parkeren. Gewoon rustig vliegen. Is naast het geweld van de Christen Eagle en de warbirds ook echt wel leuk en ontspannend. Daarnaast heeft de Eagle ook mijn interesse voor civiel aangewakkerd. Ik wil al heel lang eens de uitdaging aangaan om van eigen tekening te bouwen en tijdens de bouw van de P-47 ben ik er achter gekomen dat het me niet lekker zit als het niet schaal is. Daarnaast wil ik een maatje groter, nog wel praktisch maar iets meer autoriteit bij wind en iets meer presence in de lucht. Om die redenen kwam ik dus bij een STOL hoogdekker van 2M+ spanwijdte. Bijkomend voordeel van een STOL-type vliegtuig is dat ons veld omringd is door bomen, dus van ver laag aankomen is geen optie, je moet wat sneller dalen en dan zijn goede overtrekkarakteristieken en effectieve flaps prettige eigenschappen. En zo kwam ik op deze kist. Ik heb er zelfs ooit in gevlogen, of meer eruit gesprongen eigenlijk, toen Skydive Rotterdam nog een knalblauwe Porter had
. Altijd een zwak gehad voor z'n eigenzinnige uiterlijk. Oh, en het feit dat ik turboprops zo'n beetje de meest indrukwekkend aandrijving vind speelt natuurlijk ook een rol.
Na een aantal zoektochten op internet blijkt dat de militaire uitvoering me erg aanspreekt en dat vind ik ook leuk aangezien onze club op vliegbasis Gilze-Rijen zit. Ik heb m'n keus voor het prototype ook af laten hangen van de hoeveelheid gedetailleerd beeldmateriaal die er van te vinden is. In Nederland zijn volgens mij geen Porters meer actief, dus dat was helaas geen optie om zelf schaaldocumentatie te gaan schieten. Als iemand weet waar wel, dan hoor ik het natuurlijk graag! Vooralsnog is dit 'm geworden:
Eén van de Porters van de Oostenrijkse luchtmacht (Bundesheer). Type B2-H2. Ik moet uiteraard nog meer informatie verzamelen, maar heb al zoveel gevonden dat vooralsnog mijn bouwervaring qua schaaldetails eerder een beperking is dan het materiaal
...
De schaal wordt 1:7, daarmee komt de spanwijdte op 2,16 meter (~ 85"). Wilde eigenlijk voor 90" gaan en dat kwam mooi uit op 1/7e, maar door de keus voor de versie zonder wingtips is dat iets minder geworden.
Bouwtekening
Uiteraard alles wat ik kon vinden verzameld, maar toen ik op de site van Pilatus zelf een PDF vond voor modelbouwers met alle maten en aanzichten daarbij, dacht ik, dit wordt een makkie! Echt super dat een fabrikant dat doet. Tot ik mij er in ging verdiepen en meer informatie verzameld had. Blijkt alles behalve waterdicht zeg maar:
Dus wat te doen? Blijkt dat eigenlijk verder vrijwel alle maten in dat document wel kloppen, alleen de tekening daarbij niet. Ik ben nu dus een nieuwe 3-view aan het tekenen op basis van enkel maten die ik her en der kan vinden, welke ik ook controleer met meerdere bronnen en fotomateriaal. Vanuit die outlines ga ik straks de constructie tekenen.
Het vleugelprofiel
De full scale kist heeft een NACA 64-514 airfoil. Nu is dat niet de meest ideale airfoil voor een schaalkist (al gebruikt MR Aerodesign wel dezelfde airfoil voor zijn 120"-versie), maar de Porter moet het qua vliegeigenschappen juist hebben van de apartere STOL-configuratie: dit vleugelprofiel gaat samen met een omgekeerd vleugelprofiel van het stabilo, die 2 graden naar beneden staat, voor betere overtrekkarakteristieken. Dit is speciaal voor het uitstellen van overtrek bij hogere aanvalshoek bij het landen. Wellicht dat juist het behouden die combinatie aan te bevelen is?
Een andere en volgens mij betere optie is NACA 2415. Betere overtrekkarakteristieken en meer geschikt voor lagere Reynolds getallen. Ik zie bij meerdere Porter-schaalmodellen van deze grootte dit profiel terug. Het lijkt ook redelijk veel op de 64-514, maar is wat dikker en heeft niet de concave onderzijde ter hoogte van de ailerons / flaps (is dus ook wat makkelijker te bouwen). Bij een grotere (4 meter) Porter zag ik dat de NACA 2412 werd gebruikt. Die is qua dikte gelijk aan de originele airfoil, maar ik denk op mijn schaalgrootte wat te dun (ook wat betreft het herbergen van servo's e.d.).
Nu is mijn vraag: doe ik het schaalmodel geweld aan door een NACA 2415 te kiezen? En zou ik dan het omgekeerde stabilo-profiel moeten behouden of ook gewoon symmetrisch maken? Of is het qua schaal- en vliegeigenschappen beter voor de volledig originele configuratie te gaan?
Nog wel een voorbehoud: ik wilde dit project nog even voor me houden eigenlijk, weet immers niet of het gaat slagen (vooral de tekenfase is nieuw, niet het technisch tekenen, maar wel dat van vliegtuigen), maar het lijkt me toch leuk en handig dit proces ook te documenteren en nog belangrijker, ik kan jullie advies en tips bijzonder goed gebruiken.
Waarom een Turbo-Porter?
Ik heb nog steeds erg veel plezier met de Apprentice, lekker langzaam en laag over het veld, zo kort mogelijk landen en hem netjes op z'n pootjes parkeren. Gewoon rustig vliegen. Is naast het geweld van de Christen Eagle en de warbirds ook echt wel leuk en ontspannend. Daarnaast heeft de Eagle ook mijn interesse voor civiel aangewakkerd. Ik wil al heel lang eens de uitdaging aangaan om van eigen tekening te bouwen en tijdens de bouw van de P-47 ben ik er achter gekomen dat het me niet lekker zit als het niet schaal is. Daarnaast wil ik een maatje groter, nog wel praktisch maar iets meer autoriteit bij wind en iets meer presence in de lucht. Om die redenen kwam ik dus bij een STOL hoogdekker van 2M+ spanwijdte. Bijkomend voordeel van een STOL-type vliegtuig is dat ons veld omringd is door bomen, dus van ver laag aankomen is geen optie, je moet wat sneller dalen en dan zijn goede overtrekkarakteristieken en effectieve flaps prettige eigenschappen. En zo kwam ik op deze kist. Ik heb er zelfs ooit in gevlogen, of meer eruit gesprongen eigenlijk, toen Skydive Rotterdam nog een knalblauwe Porter had
. Altijd een zwak gehad voor z'n eigenzinnige uiterlijk. Oh, en het feit dat ik turboprops zo'n beetje de meest indrukwekkend aandrijving vind speelt natuurlijk ook een rol.Na een aantal zoektochten op internet blijkt dat de militaire uitvoering me erg aanspreekt en dat vind ik ook leuk aangezien onze club op vliegbasis Gilze-Rijen zit. Ik heb m'n keus voor het prototype ook af laten hangen van de hoeveelheid gedetailleerd beeldmateriaal die er van te vinden is. In Nederland zijn volgens mij geen Porters meer actief, dus dat was helaas geen optie om zelf schaaldocumentatie te gaan schieten. Als iemand weet waar wel, dan hoor ik het natuurlijk graag! Vooralsnog is dit 'm geworden:
Eén van de Porters van de Oostenrijkse luchtmacht (Bundesheer). Type B2-H2. Ik moet uiteraard nog meer informatie verzamelen, maar heb al zoveel gevonden dat vooralsnog mijn bouwervaring qua schaaldetails eerder een beperking is dan het materiaal
...De schaal wordt 1:7, daarmee komt de spanwijdte op 2,16 meter (~ 85"). Wilde eigenlijk voor 90" gaan en dat kwam mooi uit op 1/7e, maar door de keus voor de versie zonder wingtips is dat iets minder geworden.
Bouwtekening
Uiteraard alles wat ik kon vinden verzameld, maar toen ik op de site van Pilatus zelf een PDF vond voor modelbouwers met alle maten en aanzichten daarbij, dacht ik, dit wordt een makkie! Echt super dat een fabrikant dat doet. Tot ik mij er in ging verdiepen en meer informatie verzameld had. Blijkt alles behalve waterdicht zeg maar:
- Linksboven de maat van het hoogteroer. Ik vond 5,7 meter erg breed op mijn tekening. Maar nu is 16 ft 10 m ook helemaal geen 5,7 meter, maar slechts 5,13... dat zijn geen afrondingsverschillen meer.
- De lijntekening van de prop geeft als maat 2,6 meter (2x 1300 mm van centrum tot tip), terwijl in dezelfde PDF de maat aangegeven staat als 2,67 meter.
- Ik heb twee tekeningen uit dezelfde PDF onder elkaar gezet (linksonder) en je ziet dat de sporing van de wielen en de geometrie van het landingsgestel totaal anders is.
- In het inzetje zie je duidelijk dan de zijkanten van het stabilo (hoe heten die fins aan de tips?) assymetrisch van vorm zijn. in de lijntekening daaronder is die vorm geheel anders en volledig symmetrisch. De voorkant van het hoogteroer is bovendien veel minder spits, veel bollere ronding op tekening.
- En zo kan ik nog wel even doorgaan...
Dus wat te doen? Blijkt dat eigenlijk verder vrijwel alle maten in dat document wel kloppen, alleen de tekening daarbij niet. Ik ben nu dus een nieuwe 3-view aan het tekenen op basis van enkel maten die ik her en der kan vinden, welke ik ook controleer met meerdere bronnen en fotomateriaal. Vanuit die outlines ga ik straks de constructie tekenen.
Het vleugelprofiel
De full scale kist heeft een NACA 64-514 airfoil. Nu is dat niet de meest ideale airfoil voor een schaalkist (al gebruikt MR Aerodesign wel dezelfde airfoil voor zijn 120"-versie), maar de Porter moet het qua vliegeigenschappen juist hebben van de apartere STOL-configuratie: dit vleugelprofiel gaat samen met een omgekeerd vleugelprofiel van het stabilo, die 2 graden naar beneden staat, voor betere overtrekkarakteristieken. Dit is speciaal voor het uitstellen van overtrek bij hogere aanvalshoek bij het landen. Wellicht dat juist het behouden die combinatie aan te bevelen is?
Een andere en volgens mij betere optie is NACA 2415. Betere overtrekkarakteristieken en meer geschikt voor lagere Reynolds getallen. Ik zie bij meerdere Porter-schaalmodellen van deze grootte dit profiel terug. Het lijkt ook redelijk veel op de 64-514, maar is wat dikker en heeft niet de concave onderzijde ter hoogte van de ailerons / flaps (is dus ook wat makkelijker te bouwen). Bij een grotere (4 meter) Porter zag ik dat de NACA 2412 werd gebruikt. Die is qua dikte gelijk aan de originele airfoil, maar ik denk op mijn schaalgrootte wat te dun (ook wat betreft het herbergen van servo's e.d.).
Nu is mijn vraag: doe ik het schaalmodel geweld aan door een NACA 2415 te kiezen? En zou ik dan het omgekeerde stabilo-profiel moeten behouden of ook gewoon symmetrisch maken? Of is het qua schaal- en vliegeigenschappen beter voor de volledig originele configuratie te gaan?
Laatst bewerkt:
.
)
... met de vraag ze te digitaliseren. Dat was helemaal niet mijn bedoeling van het contact, maar wel erg mooi ter referentie. Afhankelijk van de kwaliteit en schaalcorrectheid (ik zie toch zo wat puntjes ondanks de bewering van MR Aerodesign vanaf de originele bouwtekening getekend te hebben (dat lijkt mij dus onmogelijk en ik vraag me af hoe hij dan aan die afwijkingen komt)) zal ik dat doen. Anders verwerk ik de constructie waar mogelijk en waar interessant in mijn 3-view. Zal nog wel even onderweg zijn vanuit Canada maar evengoed leuk verhaal 
