Prandtl-D in XPS.

[pompebled]

Ik splits dit even af van de vergaarbak winterproject?: https://www.modelbouwforum.nl/threads/winterproject.283555/ vanaf post #11, om verwarring en vervuiling te voorkomen.

Andy, van Angelwings, heeft me voorzien van 10 secties per vleugelhelft voor een 3 m versie in schuim.
De secties zijn voorzien van een voetstuk, dat samen de jig vormt voor de vleugelhelft:

Ik ben bezig met het uitzetten van de 10 blokken op papier, zodat straks de hoek t.o.v. elkaar zal kloppen.
Dat is best een onhandelbaar formaat om te fotograferen:

Straks in stukken geknipt is dat over...

XPS van 100mm dikte bleek nog een dingetje; óf de prijs was te hoog, óf het formaat te groot (1 x 2 m krijg ik écht niet in een C4), maar uiteindelijk een compromis: de bovenste 60 mm, waar de vleugelsecties uit komen van XPS en het onderste deel, overwegend de bouw jig, van 40 mm polystyreen, dat heb ik nog liggen.

Alleen nog wat proefjes doen m.b.t. de te gebruiken lijm, hoewel, het ergste dat er kan gebeuren, is dat de draad wat moeizaam door de lijmnaad komt en plaatselijk wat schuim wegsmelt.

Groeten, Jan.

 

[Hein.z]

Hoe wil je de indekking gaan doen? Balsa?

 

[pompebled]

Hoe wil je de indekking gaan doen? Balsa?

Misschien, als het moet, want ik ben geen balsa fan, dan nog liever fineer.
Pakpapier met verdunde houtlijm is een optie en glasweefsel en epoxy, hoewel dat laatste een veel zwaardere vleugel oplevert.
Voorlopig ben ik nog wel even onder de pannen met de voorbereidende werkzaamheden vóór het indekken aan bod komt.
Er zal/zullen ook wel één of twee carbon buizen in het midden moeten, om de beide helften te verbinden én de krachten op te nemen, want ik denk niet dat pakpapier dat in z'n uppie redt bij 150 cm per vleugelhelft...

Groeten, Jan.

 

[MaartenCornelissen]

Wordt een gepijlde vleugel zonder winglets, of te wel een Horten?
Leuk! Maar pakpapier alleen zal niet stijf genoeg zijn.

 

[pompebled]

Wordt een gepijlde vleugel zonder winglets, of te wel een Horten?
Leuk! Maar pakpapier alleen zal niet stijf genoeg zijn.

Zo'n vermoeden heb ik ook. Er zal ongetwijfeld carbon buis aan te pas komen als vleugelverbinder en waarschijnlijk buis, of strips verder naar buiten in de vleugelsecties.

De elevons zitten helemaal aan de buitenkant van de vleugel, dus daar overweeg ik in ieder geval dun Kevlarweefsel aan de bovenzijde, zodat dit gelijk als scharnieren dienst kan doen.

Voorlopig ben ik nog aan het passen en meten op mijn schuimplaten; resten 100mm dik PIR voor de binnenste twee secties en de rest uit XPS.
Zo houdt ik wat 60 mm XPS over voor een eventuele motorpod, mocht ik dat willen.

Eerst maar eens de blokken maken voor elke sectie.

Groeten, Jan.

 

[MaartenCornelissen]

Aerodynamisch mooi die evelons. Constructief wel een uitdaging.

 

[pompebled]

Bescheiden voortgang vandaag; mijn oude werkgever heeft z'n pand (beter) laten isoleren en een oud-collega heeft wat reststukken PIR van 100mm dik voor me meegebracht.
Daar ben ik vandaag mee aan het klooien geweest; het is véél dichter dan polystryreen, dus ik moest de temperatuur van de snijdraad opkrikken om er überhaupt doorheen te komen.
Natuurlijk brak de draad in een proefstuk, altijd leuk...

Als test ook een stuk pike wire getest, zeven draden, gevlochten en gecoat, dus eerst de coating er afgebrand/-geschraapt/-geschuurd en wat proefsnedes mee gedaan.
Door de hogere temperatuur koekt de draad aan en begint z'n eigen weg door het schuim te zoeken; ik heb er met de zwaartekracht methode geen haakse stukken mee kunnen snijden.
Het lostrekken van één streng uit de draad levert een véél dunnere snijdraad op, die bij deze temperatuur niet tegen de spanning van de snij boog kan en dus tot drie keer toe brak, ook geen succes.

Terug naar de eerste gebroken draad, iets korter de boel weer gemonteerd en met de temperatuur gepield tot ik tevreden was met het resultaat.
Er staan twee set blokken van twee klaar, de binnenste vier, nog zestien te gaan.

Groeten, Jan.

 

[Rick NL]

Ik heb niet voor niets mijn temperbox die tot 80°C gaat van PIR schuim gemaakt. Is tot 120° bestand, dus niet lekker voor een snijdraad.

 

[pompebled]

Vandaag

PIR schuim is tot 120° bestand, dus niet lekker voor een snijdraad.

Kijk, zo leer je nog eens wat.

Vandaag de laatste twee blokken uit het beschikbare PIR gesneden, ik kijk nu al uit naar het snijden hiervan langs de malletjes van de vleugelprofielsecties...

Vervolgens de snijopstelling naar buiten verplaatst, om de plaat van 1250 x 600mm in handelbare stukken te snijden.
M'n vrouw dacht dat een overzichtsfoto door het raam vanuit de kamer wel voldoende was:

Daar trappen wij niet in, dus ook een paar van dichtbij:

Ook dit schuim heeft flink wat temperatuur nodig, maar snijdt veel mooier.
Het resultaat van een koud klusje:

Leve de workmate en de lijmklemmen.

Groeten, Jan.

 

[pompebled]

Ik realiseerde me vandaag, dat ik 22 ( tweeëntwintig !) malletjes moet maken om de secties van de vleugel te kunnen snijden met de hete draad.
Dat neemt een boel tijd, wat niet direct een probleem is, maar zorgt ook voor onnauwkeurigheden bij het opplakken en uitsnijden van de A4 'tjes uit karton, formica, aluminium, iets wat doorwerkt in alle volgende stappen.

Ik heb een oud collega, die op een CNC frees de malletjes voor me kan maken, maar dan moet ik zien of ik de DXF files ervan kan krijgen van Andy.

Als dat lukt heb ik een grotere nauwkeurigheid en bespaar ik mezelf een boel tijd...

Groeten, Jan.

 

[pompebled]

Vandaag eigenlijk een slechte dag; de snijdraad, die in de verticale opstelling van gisteren als een mes door de boter ging, werkte in de zwaartekrachtopstelling, om de basisblokken voor de segmenten te snijden, voor geen meter.
Ik heb gespeeld met de temperatuur van de snijdraad en de te snijden stukken 100% waterpas opgesteld, het maakte niks uit, één, of vaker, beide zijden van de draad gingen tijdens het naar beneden zakken aan de zwabber, ik heb een stuk of acht proefsneden gedaan, toe was ik er wel klaar mee, dit schuim laat zich blijkbaar niet recht snijden op de zwaartekracht methode.

Ik heb een tweetal asjes verticaal opgesteld op een strip ijzer en daar de snijdraad voorlangs gehaald.
Dat werkt, nadat ik één van de asjes van een laag tape voorzien had om kortsluiting te voorkomen.

Toen bleek de snijdraad er tot drie keer toe de brui aan te geven; de stukken zijn inmiddels te klein om te gebruiken, dus overgestapt naar een stuk pike-wire.
Door de zeven gedraaide kernen wil deze draad ook een eigen weg door het schuim zoeken, maar als je een haakse geleiding gebruikt, is dat van geen belang.

Ondank alle geklooi toch nog vier blokken (haaks) kunnen snijden.

Groeten, Jan.

 

[pompebled]

Inmiddels zijn alle 20 blokken uitgesneden, respectievelijk opgedikt, door 40 mm Styropor onder de 60 mm XPS te lijmen, zodat straks de jig uit de 10 cm hoge blokken kan worden gesneden.

Het wachten is nu op de CNC gesneden malletjes.

Ik ben al aan het oefenen met een zwaartekrachtschuimsnijapparaat, gemaakt aan de hand van de website van Frans Hoppenbrouwer (die 'm weer van Curtis Suter heeft), qua formaat aangepast aan de relatief kleine blokken en de beschikbare ruimte in mijn werkplaats.

Groeten, Jan.

 

[pompebled]

Update: het is alweer even geleden dat ik voortgang aan dit project heb gemeld, reden hiervoor is de aanschaf van een tafelfreesmachien, de Vevor 3018 Pro.

Het afhankelijk zijn van anderen voor het frezen van de snijmallen zat me niet lekker en met de hulp van René ben ik bezig om me het werken met Gerberfiles eigen te maken.

Het heeft even tijd nodig, maar langzaam komt er schot in mijn begrip van het werken met drie coördinaten.
Een complicerende factor is het feit dat de aangeleverde DXF files niet erg 'schoon' zijn, bij extreme vergroting in een programma als LibreCAD zie je de dubbele lijnen.
Vóór ik me een (heel klein) beetje kon redden in dit CAD programma had nogal wat voeten in de aarde, omdat ik maar een paar functies écht nodig heb voor het opschonen van de files en het spiegelen van een deel ervan, zodat alle leading edges dezelfde kant op wijzen, zodat aanpassingen voor alle snijmallen in dezelfde richting gedaan kunnen worden.
Ik maak twee DXF files voor elke mal: een onder- en een bovenmal.

Na het converteren van DXF naar Gcode doe ik de rest van het bewerken in Candle, het besturings programma, dat meegeleverd wordt met de freesmachien.
Het feit dat René dezelfde software gebruikt, maakt het laten controleren van mijn files een stuk gemakkelijker, evenals het aanpassen van de fouten die ik aanvankelijk bij bosjes maakte.

Omdat het besturingsprogramma Candle (of welk eenvoudig programma dan ook) geen freesbewegingen anders dan óp de lijn voorziet, heb ik er voor gekozen om de freesdiameter toe te voegen aan de horizontale data aan de onderzijde, en de verticale data aan de rechterzijde, zodat het resultaat de goede afmetingen houdt.
Op deze manier houdt ik de curve voor de vleugel intact omdat er alleen lengte wordt toegevoegd aan de onder- en rechterzijde (TE) van elke mal.
Aan de vóór en achterzijde van het profiel heb ik nokken toegevoegd, waar de snijdraad op kan rusten vóór ik de stroom er op zet.

Gelukkig is de Gcode onverbiddelijk; een verkeerd, of vergeten leesteken laat de boel gelijk in het honderd lopen, zodat ik gedwongen wordt om de bestanden met een fijne stofkam op blunders na te lopen vóór ik de frees opstart en op 'send' klik...

Inmiddels heb ik de eerste twee sets snijmallen (onder en bovenmal) gefreesd en de bovenkante van een laagje lak voorzien zodat ze straks lekker glad zullen zijn.

Nog negen setjes te gaan, waarbij de root te groot is om horizontaal gefreesd te kunnen worden, dat bestand moet ik, na het aanpassen, onder een hoek van 31° roteren, zodat het diagonaal op het bed onder de frees past. Hoe ik dat moet doen is nog even een dingetje...

Groeten, Jan.

 

[Hein.z]

Mooi werk Jan, ben benieuwd!

 

[flymax]

Inmiddels heb ik de eerste twee sets snijmallen (onder en bovenmal) gefreesd en de bovenkante van een laagje lak voorzien zodat ze straks lekker glad zullen zijn.

Werkt dat, in combinatie met de warmte van de snijdraad? Ik ga vaak met een potlood over de randen van de mal zodat het grafiet zorgt voor een glad oppervlak

 

[pompebled]

Werkt dat, in combinatie met de warmte van de snijdraad? Ik ga vaak met een potlood over de randen van de mal zodat het grafiet zorgt voor een glad oppervlak

De lak is bedoeld om de 'haren', die na het frezen en schuren nog omhoog staan, vast te plakken, het meeste schuur ik er weer af, want je hebt gelijk, te veel lak wordt er gewoon afgebrand door de hete snijdraad.
Proefondervindelijk vastgesteld bij het gebruik van kartonnen snijmallen, die ik ter versteviging gelakt had, rookt wel indrukwekkend...

Je grafiet-truc ga ik ook toepassen.

Groeten, Jan.

 

[pompebled]

De 22 snijmallen zijn inmiddels allemaal gefreesd, de root was met 325 mm te groot voor mijn tafelfreesje. Op de PDF staat 'ie afgedrukt onder een hoek van 31°, dat zou precies passen, maar ik heb het bestand na bewerking niet onder een hoek kunnen krijgen, onkunde waarschijnlijk.

De oplossing waar ik wél mee overweg kon, was het bestand delen, zodat de overlengte apart gefreesd wordt en er vervolgens aan wordt gelijmd.
Dit is 'wat meer' werk (vooral de commando's aanpassen zodat de coördinaten op een andere plaats op het freesbed terecht kwamen) maar het resultaat is bruikbaar.

Je kunt hier mooi de twist in de vleugel zien, met schuimblokken van 15 cm er tussen zal dat een stuk minder extreem ogen...

Als het weer wat vriendelijker wordt, zet ik de schuimsnij-opstelling buiten neer, dat scheelt weer giftige dampen bij het snijden van 22 secties.

Groeten, Jan.