A
Aaalie
Guest

Iedereen (van mijn leeftijd) kent ze wel, die geweldige auto die je vroeger altijd had willen hebben! Vaak met de neus tegen de ruiten van de Bart-Smit gedrukt, de catalogus viel bijna uit elkaar en alle specs waren tot in detail op de biologische harde schijf geprent.
Jeugdsentiment ten top, daar gaat hij dan!

Natuurlijk eerst alles bekijken, echte Tamiya kwaliteit. Dat deze spuitgietdeeltjes zo'n "heerlijk" gevoel geven tijdens bouw en eerste ritjes. Tevens "toegevoegd" een 400 (480) maat motortjes, uiteraard moet ook dit Frogje een beetje met de tijd mee.

Het bouwen gaat als vroeger. Je hebt snel héél wat staan. Hier het frame bestaande uit twee helften en enkele verbindings "balkjes" waar ook de servo's tussen worden geplaatst. Het zwarte balkje is in het frame te verschuiven om zo meerdere maten servo's te kunnen gebruiken. Vroegâh werden twee servo's gemonteerd, waarvan er ééntje de mechanische regelaar bediende (zo'n ding met zo'n vreselijk energieverslindende draadgewonden weerstand). Inmiddels is dit overbodig vanwege de goed betaalbare electronische regelaartjes.

Op de foto zie je de veer t.b.v. de voorvering (per kant). Het leuke was dat dit Frogframe een beetje voorbeeld was voor vele modelauto's die volgden. De Subaru Brat was zo'n voorbeeld, die met een kleinere motor, minder lagers, geen dif en vooral een ander kapje geleverd werd. Ook andere merken gingen steeds meer over op plastic part.
Een aantal delen van deze Frog zijn van Alu. Dit waren de stressplekken, waarvoor destijds nog niet de techniek in huis was om deze ook van kunsstof te maken. Het is wel een dubbele veerarm, het systeem werkt goed. De veer en de nylon "duwer" (witte dopje) moet gemonteerd worden met speciaal "langdurig" vet. Alles keurig meegeleverd in de Tamiya kit (zucht :wink: ).

Voorwielophanging in elkaar gebouwd. Zelfs nieuw rammelt het aan alle kanten, speling plenty.


Opvallend bij de bumpermontage, versteviging... Dit deel is ongetwijfeld later toegevoegd. Naar mijn idee zit deze gemonteerd zoals het hoort, echter de bumper sluit dan niet goed aan, deze wordt iets rondgetrokken. Tevens staat dit extra verstevigingsplaatje behoorlijk op spanning na montage van de bovembeschermplaat. Het zal door ervaring wel een gebleken noodzakelijke versteviging zijn, dus toch maar gemonteerd.

Hier te zien het bakje/overbrenging. In het midden van het bakje het samengevoegde tandwiel, met de snapring. Zorg ervoor dat deze snapring goed in de groef valt, deze wil je niet verliezen tijdens het rijden, dit geeft tandwielsoep.
De kunsstof houder is aan twee zijdes ietsje gevlakt, en de benodigde afstandsbusjes zijn bewust weggelaten. Er komt ietsje meer power op te staan dan hoort, en met deze "mod" wordt het difje wat beter ondersteund (tegen elkaar aangedrukt). Bovendien zit nu dit geheel iets minder "rammelend" in elkaar.

Hier zit het bakje inmiddels tussen het frame gemonteerd. Wat je nu goed kan zien is dat de electromotor aan twee zijde's gemonteerd kan worden, dit gedeelte van de auto is symetrisch. Vroegâh met de motoren met remschoenen was het wel van belang aan welke zijde deze gemonteerd werd i.v.m. de draairichting. Tegenwoordig met de driefasen motoren maakt dat niet meer uit.

Op de foto de dogbone meenemers. Dit deel is anders dan de orginele 6 kant asjes, die gebleken niet volstonden. Echter door de "stoere" rubber manchetten zie je dit niet weer en lijkt het geheel "orgineel".
Héél opvallend is dat er één dogbonehouder (aan bakzijde) niet één, maar twee o-ringetjes mocht krijgen.

Hier is te zien waarom waarschijnlijk de twee o-ringen, i.p.v. ééntje. De betreffende dogbone met twee o-ringen zit iets meer tegen de bak gedrukt. Ongeacht hoe gemonteerd, de andere blijft altijd iets "uitsteken".

Een driedelige velg en een bandje wordt het wiel. Opvallend is het (stinkende) zachte rubber, ik kon ze me altijd wat harder en droger herinneren.

Het velgje wordt met 5 schroefjes en moertjes tegen elkaar aangeschroefd. Het is lastig om het moertje in de daarvoor bestemde plaats te krijgen. één v.d. stuurstangen is een handige hulp, hiermee druk je het moertje makkelijk op z'n plek, en schroef je de stang er zo weer uit.

Meenemer met het o-zo-vaak missende stalen meeneemasje :roll: . Er is een extra asje meegeleverd, daar zijn we zuinig op!

Voorwieltje wordt identiek gemonteerd. Voor het voorwiel worden iets kortere boutjes gebruitk, dit wordt snel verwisseld, op het oog in de "bakjes" zien de boutjes er gelijk uit.

Echte schokbrekertjes achter, zeer mooie draaideeltjes. Ook zijn er extra zuigertjes meegeleverd, met minder gaatjes. Ook nog een moelijkheid om heschokbrekertjes iets langer te maken, waardor de Frog wat hoger op zijn achterwieltjes komt.

De motor heeft een iets andere aansluiting. Graag wilde ik de montage van de motor orgineel houden, omdat dit wat extra stevigheid aan de bak geeft en tevens behoud je de mogelijkheid om ook eens andere motoren te proberen. Per slot van rekening is deze motor ergens opgescharreld, na een simpele redenatie in vergelijk met een standaard 540 zou deze motor moeten voldoen. Mijn wens was iets meer power, echter draaien met 3S lipo moet zeker mogelijk zijn. Uiteraard een ietwat hoger rendement, en de combi moet het op zijn sloffen kunnen doen, ik heb een hekel aan warmte... je krijgt daardoor namelijk minder rijtijd, en dus minder FUN.
Om deze keinere motor te kunnen monteren heb ik m.b.v. een dikke ijzeren ring een steuntje gefabriceerd. Benodigd gereedschap is een schuifmaatje, een akkuboormachine, enkele boortjes en een setje M3 tapjes. Hier op de motor reeds gemonteerd. De schroefjes die de kleinere motor tegen de steun houden zitten netjes verzonken in de steun. Je houd nu over een 540 gelijkende montage, en ook een 3,17 mm as.

Hier gemonteerd.

Even een overzichtsfoto'tje.

Hier wordt een 6S 4900 milli's werkeloze lipo opgedeeld in twee stuks 3S.

Dit gaat vrij simpel. Een beetje Thinner maakt de lijm los, en de orginele balancerstekkers kunnen gewoon weer worden gebruikt. Een extra stekker solderen en klaar. Let wel dat je de nikkel aansluittab van de Lipo deelt, hier kan je namelijk aan solderen. Tevens blijft aan de alulip een stuk (gepuntlaste) nikkel strip zitten, waar je dus ook makkelijk aan kan solderen. Even een nieuw krimpkousje en KLAAR...
Vervolgens een testritje 8O , en dat was BELACHELIJK!
De combi was met de natte finger samengesteld. De motor zal ongetwijfeld ook wel anders gebruikt gaan worden (ik ben namelijk beslist geen automan, meer een vlieger) vandaar de andere keuze v.d. motor dan jullie (automannen :wink: ) gewend zijn. Tevens moest er een simpel (nog liggend) vliegregelaartje deze motor aansturen.
Boven verwachting is het gas prima gedoseerd te regelen. Hierover had ik mijn twijfels omdat het nou eenmaal géén autoregelaar is. Ook de aanloop verloopt probleemloos.
Echter de power die loskomt is gewoon idioot!!! Waar vroeger onze RX 540VZ motoren stopten, zat ik nu op een kwartje gas. In het hoge gras waar vroeger het "spul" wel erg warm werd, VLOOG hij bijna overheen. Je kan na al een behoorlijke snelheid te rijden nog niet fatsoenlijk aan het gas komen, de Frog komt spontaan omhoog en klapt achterover.
Naa een tijdje te hebben gereden voelt hij al iets vertrouwder aan. Met wat throttlemanagement is het mogelijk om al rijdende de voorkant licht te houden. Wanneer deze te ver onhoog komt, ietsje gas dicht.
Om vol gas te kunnen rijden, moet je een strak stuk veld hebben. Op asfalt is het onmogelijk, omdat de auto tot vol gas (en volgens mij zelfs ook tijdens volgas) alleen maar kan spinnen. Op een strak gazon, formaat voetbalveld kan je even volgas blazen. Een stokje o.i.d. fungeerd dan (per ongeluk) als schans, waarbij het "ding" een meter of drie loskomt, en bijna nooit op z'n wielen terechtkomt
Sturen is ook lastig. Tijdens het gasgeven heb je beslist geen stuur, enkele ruime bochten met beperkt gas is mogelijk. Zodra je echter het gas loslaat krijgen de voorwielen grip en klapt de Frog om, gevolgd door drie a vijf salto's vol in het luchtruim!
Inmiddels lukt het rijden al beter, maar de power slaat werkelijk alles!
Heel verbazend is dat de overbrenging na enkele ritjes enorm soepel loopt, en ook beslist geen geluid produceert zoals het in geheugen stond! Afwachten hoelang deze "oldtimer" dit vermogen volhoud


Hier na z'n eerste testritjes weer aan de lader.
Het kapje wordt voor me gespoten (dank aan Dennis v.d. modelbouwzaak in Grunn), top service. Daar werd het kapje (in no time) ook even vakkundig ontdaan van het overbodige lexan

Greetz van Aldert (die weer zo blij is als een kind
