Reichard Epsilöid bouwverslag.

Nou, als we dit draadje dan toch aan het vervuilen zijn wil ik mijn mening ook wel geven...:rolleyes:

Ook ik gebruik sinds 2 maanden de vario van ws-tech (met Nederlandse taal!!zelf gemaakt en beschikbaar gesteld aan ws-tech).
In mijn ogen is het gewoon een hulpmiddel om makkelijker thermiek te vinden en uit te draaien!
En gemak dient de mens, nietwaar?

Bijkomend voordeel vind ik om achteraf de loggings te bekijken en te zien wat je gepresteerd hebt!

Kortom, voor mij een welkome aanvulling op de model-zweverij!
 
Grote kans dat we binnenkort worden teruggefloten voor het off-topic gaan :-)

Nee hoor, wat mij betreft mogen we hier met zijn allen doorgaan met dit, en nóg een ander onderwerp, namelijk instelhoek....

Het is mijn topic, dus brand maar los...:pc:

Ik kom er straks ff op terug...
 
Oke, dan begin ik weer met een stokpaardje.
De absolute instelhoek van vleugel of stabilo is niet zo relevant, je doelt zeer waarschijnlijk op het instelhoekverschil, oftewel het verschil in instelhoek tussen de vleugel en het stabilo. Excuses voor het gezeur (echt, sorry), maar de term instelhoek wordt in 95% van de gevallen niet correct gebruikt, ik blijf proberen de term hier zuiver gebruikt te laten worden.
 
Oke, dan begin ik weer met een stokpaardje.
De absolute instelhoek van vleugel of stabilo is niet zo relevant,

wat definieer jij dan als de absolute invalshoek ??

je doelt zeer waarschijnlijk op het instelhoekverschil, oftewel het verschil in instelhoek tussen de vleugel en het stabilo.

Het instelhoekverschil, hoop dat we over hetzelfde praten, is inderdaad voor ons wat meer relevant ..;)
 
wat definieer jij dan als de absolute invalshoek ??
Ik heb het niet over invalshoek, maar over instelhoek.
De instelhoek van een draagvlak (vleugel of stabilo) is de hoek tussen de koorde van het draagvlak en de langsas van het vliegtuig. Die langsas is niet altijd even duidelijk en soms gewoon 'een keuze'. De instelhoek van de vleugel is over het algemeen goed vastgelegd in de constructie, de instelhoek van het stabilo wordt dan aangepast om het gewenste instelhoekverschil te creeren.
De instelhoek van de vleugel (de hoek waaronder de vleugel op de romp staat) is van beperkt belang op de vliegeigenschappen. Meestal wordt deze hoek zo gekozen dat de romp bij een bepaalde invalshoek (gekozen door de ontwerper) zo min mogelijk weerstand levert.
 
Dit wordt een interessante discussie, ga vooral door in dit draadje.

Ik ga ff héél erg oftopic, noodzakelijk maar na het lezen duidelijker voor jullie.

Voordat ik mij in deze discussie ga mengen, even een uitleg van mijn kant uit. Ik wil zeker geen, lees het goed, ZEKER GEEN WIJSNEUS uithangen. Ik weet niet alles, en mag idd nog veel leren, en dat leren gaat hier thuis erg snel. (soms te snel voor mijn omgeving) Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar ik wil geen wijsneus uithangen.

Even wat over mijzelf, beeldvorming is voor mij alles bepalend. Zonder dat wordt het moeilijk voor mij, maar niet onmogelijk. Bij beeldvorming neem ik de stof erg snel in mijn op, maar dat heeft te maken met mijn verleden.

In het verleden ben ik 10 jaar actief geweest op hoog nivo in de autosport. Ik bouwde en prepareerde raceauto's, de laaste 4 jaar zelfstandig. Beeldvorming was voor mij de bepalende factor om snel in te kunnen springen op de veranderde situatie als mijn coureur weer eens zijn bolide defect had gereden. (of als er een technisch mankement was) Als 1 van de weinige kon ik al het gereedschap klaar zetten voordat de auto de pits in hobbelde. Via de radio kreeg ik dan te horen wat er gebeurd was, hoe de auto voelde, en mijn beeldbepaling deed de rest. Niemand hoefde mij te vertellen wat er aan de hand was, ik had het namelijk al ''in de bol'' zitten. Mijn coureur nam het niet in zijn hoofd om mij al te vertellen wat er kapot was, dat gedeelte liet ie aan mij over.

Dat gegeven gebruik ik nu ook bij mijn hobby. Ik vlieg ''nog maar'' sinds april dit jaar. Niemand heeft naast mij gestaan om te zeggen hoe het moet, het was mijn beeldvorming wat het m deed. En ik moet zeggen, het gaat goed, voor mijn gevoel heel goed. (dit forum was overigens een hele goede hulp!)

Neemt niet weg dat het beter kan, want ik kán niet alles weten in zo'n korte tijd. Maar soms kan mijn beeldvorming het niet vormen, en dat is voor mij een teken om eens dieper in de stof te gaan kruipen. Voor mijn gevoel ''klopt er dan iets niet''. Niet altijd, en met goede argumenten is het dan voor mij alsnog kloppend te maken waardoor ik weer verder kan met de beeldvorming.

De variometer, ik ga er gebruik van maken. Maar eerst begin ik bij de basis, want zonder goed basis is het moeilijk verder te komen. Omdat je dan simpelweg niet weet waar je mee bezig bent. En dat gaat voor veel dingen op, zo niet met alles. Ik wil gewoon weten wat thermiek doet, waar het vandaan komt met alle gedragingen die daarbij komen. Ook wat er net naast een bel gebeurt! Want wat omhoog gaat, komt ook een keer omlaag.;) Eenmaal de basis goed, dan pas komt voor mij de vario in beeld ,in mijn mening komt dan pas een vario echt tot zijn recht. Ik ga er zeker gebruik van maken. Via PB kreeg ik al goede teks en uitleg omtrent thermiek, en een bestelling van een DVD is al gemaakt richting Radio Carbon Art over dit onderwerp.

Instelhoek, een begrip wat ik wel snap, maar mijn beeldvorming zegt anders. Ik heb heel dit forum doorgespit, en het draadje wat Dirk geopend heeft met erg veel aandacht doorgelezen. Wat Raymond hierboven heeft geschreven is voor mij begrijpend, en ook kloppend. (voor mij dan he)

Alleen als ik praat over instelhoek wil ik het hebben over de stablio. Ik lees hier op dit forum dat een instelhoek van minimaal boven de 1,5 graad wenselijk is. Op de een of andere manier gaat dat er bij mij niet in. In mijn hoofd klopt dat plaatje niet. Zeker niet sinds ik vorige week een DVD in de bus kreeg van Paul Naton, want toen klopte het plaatje voor mij wel...

Instelhoek stablio vanaf 0+ t/m 0.5 graad, dat was voor mij veel aanemelijker. Want met een instelhoek van 1,5 graad, voor mij een gevoel of ik met een zwever aan het vliegen ben wat met een continu UP roer aan het vliegen is. Indifferent vliegen met een instelhoek van 1,5 graad is volgens mij niet mogelijk. Komt er ook nog eens bij dat een zwever dan goed vliegt bij 1 bepaalde snelheid, daarboven of daaronder niet.

Ik ben er van uitgegaan dat het zwaartepunt ligt op 1 punt van de hoofdvleugel ipv combi vleugel/stabilo. Eenmaal je zwaartepunt goed (op de hoofdvleugel en dan een fractie naar voren) en een stablio met en instelhoek van 1,5 graad verstoort de boel weer. De duikproef heeft in mijn ogen dan ook geen zin, want met 1,5 graad instelhoek gaat ie altijd wel omhoog, ook als je zwaartepunt ''iets'' te ver naar achteren ligt.
De reden snap ik waarom men 1,5 graden gebruikt, maar ik vind het een verstorende factor. Ik lees dan ook wel eens ''ik vlieg met een paar klikjes down''... In mijn ogen is dan je instelhoek van het stabilo te groot.

Omdat ik een bevestiging wilde hebben van deze ''instelhoek stablio'' ben ik ff gaan zoeken op het www. Ik wilde wel eens weten hoe dit was bij de echte zwever, met een verassend stukje leesstof als resultaat.

Om niet te zoeken, pagina 41, 2.7.9.

http://www.civ.zweefportaal.nl/docs/theorie_van_het_zweefvliegen_h2_v8.indd.pdf

Ik heb gekozen voor vliegen met zwevers, omdat er zoveel meer is dan alleen ''je zwevertje de lucht'' te houden. Het is voor mij een uitdaging en de sport om dit gedeelte van vliegen optimaal te begrijpen én te benutten. Het spelen met, en benutten van alle facetten van de natuur maakt zweven zo boeiend...

(zo, en nu maar hopen dat ik nog serieus genomen wordt;))
 
Ik heb gekozen voor vliegen met zwevers, omdat er zoveel meer is dan alleen ''je zwevertje de lucht'' te houden. Het is voor mij een uitdaging en de sport om dit gedeelte van vliegen optimaal te begrijpen én te benutten. Het spelen met, en benutten van alle facetten van de natuur maakt zweven zo boeiend...

Helemaal mijn idee :D
Heb al vaak genoeg tegen mijn "gemotoriseerde" clubmaats gezegd dat er geen kunst aan is een vliegtuig met een motor erop in de lucht te houden :rolleyes::rolleyes:
 
Je hebt hem nog niet helemaal goed :-) Waar we over praten is instelhoekVERSCHIL, niet instelhoek. Het gaan om het verschil tussen de vleugel en het stabilo.

Instelhoek stablio vanaf 0+ t/m 0.5 graad, dat was voor mij veel aanemelijker. Want met een instelhoek van 1,5 graad, voor mij een gevoel of ik met een zwever aan het vliegen ben wat met een continu UP roer aan het vliegen is. Indifferent vliegen met een instelhoek van 1,5 graad is volgens mij niet mogelijk. Komt er ook nog eens bij dat een zwever dan goed vliegt bij 1 bepaalde snelheid, daarboven of daaronder niet.

Is te vergelijken met auto's. Instelhoekverschil zeer klein geeft maximale efficiëntie maar ook zeer kritisch gedrag, je moet er voortdurend "bovenop" zitten. Als een personenauto voor op de weg was afgesteld als een racewagen zou je er niet lekker mee rijden als je op vakantie ging (ik neem aan dat ik je dat niet hoef uit te leggen....)
Voor zwevers en instelhoekverschil geldt hetzelfde. Rond de 1,5 graden geeft voor de meeste mensen en de "allroundvliegtuigen" ongeveer de juiste balans tussen gevoeligheid en stabiliteit. Een thermiekzwever die indifferent is afgesteld vliegt beter maar doordat je zó ontzettend op moet letten vliegt het voor de meeste mensen niet lekker.
Maar het is geheel persoonlijk. als jij het wél prettig vindt moet je het zeker doen. Ik weet dat Dirk ook extremere instellingen gebruikt dan de meesten. En mijn F3J is ook vrijwel indifferent, terwijl mijn SG-38 met 6 graden instelhoekverschil vliegt en maar één snelheid aan kan houden. Het vleugelprofiel en de rest van de constructie maken dat noodzakelijk.

Nu ik daar over nadenk, daar komt ook die 1,5 graden voor een deel vandaan. Het klopt dat je dan maar één snelheid hebt waarbij alles klopt maar de meeste vleugelprofielen werken ook maar goed in een vrij beperkt gebied.
 
Eenmaal je zwaartepunt goed (op de hoofdvleugel en dan een fractie naar voren) en een stablio met en instelhoek van 1,5 graad verstoort de boel weer. De duikproef heeft in mijn ogen dan ook geen zin, want met 1,5 graad instelhoek gaat ie altijd wel omhoog, ook als je zwaartepunt ''iets'' te ver naar achteren ligt.

Nee, dat klopt niet helemaal.

Zwaartepunt en instelhoekverschil horen bij elkaar. Als je het zwaartepunt iets naar voren legt zul je iets up moeten trimmen om weer een gewone stabiele kruisvlucht te krijgen. Leg je het zwaartepunt iets naar achter, zul je iets down moeten trimmen. Ofwel het instelhoekverschil iets verkleinen. En dan heb je dus geen 1,5 graden meer. Het hoogteroer trimmen is exact hetzelfde als het instelhoekverschil veranderen.

De duikproef doe je door EERST het vliegtuig goed uit te trimmen. Als je dan duikt zal het gedrag van het vliegtuig je iets vertellen. Wil je een kritische, indifferente afstelling dan zal hij rechtdoor moeten duiken. Wil je toch wat stabiliteit, dan zal hij langzaam omhoog moeten komen. Met de duikproef kun je controleren of je zwaartepunt en instelhoekverschil ongeveer kloppen met wat jij wilt.

-edit- dit staat beschreven in 2.7.9 van het document wat jij noemde: het toestel moet langsstabiel zijn. Dit controleer je met de duikproef.

En dat zelf-stabiele omhoog komen uit een duik is iets wat de meeste mensen graag willen. Als je wat hoger zit is het namelijk moeilijk te zien hoe het toestel vliegt en hoe hard. Bij een indifferente instelling kun je hem per ongeluk iets op zijn neus zetten, de snelheid loopt steeds meer op en voor je het weet fluttert de hele boel uit elkaar. Zeker met een Elipsoïd :-) Geef mij maar een toestel wat dan vanzelf weer omhoog komt.....Met een F3B/F3J is het anders, maar dat zijn dan ook meer de formulewagens terwijl jouw Elipsoïd meer een hele gewone standaard Opel Astra is :-)
 
Laatst bewerkt:
SRS, ik wil nogmaals de termen even goed hebben. Die 1,5 graad (of welke waarde dan ook) is het verschil in instelhoek tussen vleugel en stabilo, en niet de instelhoek van het stabilo zelf (die gemeten wordt tov de langsas van het vliegtuig).
Dan nog een klein misverstand ophelderen: het stabilo heeft altijd een kleinere instelhoek dan de vleugel, dus als je de instelhoek van de vleugel op 0 stelt heeft het stabilo een instelhoek van -1,5 graad. Niet om te zeuren, maar om het zuiver te houden.

Jij hebt het gevoel dat een zwever continu met up aan het vliegen is. In feite is dat inderdaad een beetje zo. Dat is nodig omdat het zwaartepunt bij een zwever voor het neutraalpunt ligt (het aangrijpingspunt van de lift op de vleugel). Dat is niet maximaal efficient, maar wel nodig om je vliegtuig snelheidsstabiel te maken. Je wilt dat je vliegtuig normaal blijft doen als je de knuppels loslaat. Een stabiel vliegtuig zal bij het loslaten van de knuppels altijd een bepaalde snelheid gaan vliegen (feitelijk gaat hij naar een bepaalde invalshoek, waar dan weer een zekere snelheid bij hoort). Een zwever die indifferent vliegt is niet lekker. Wij vliegen vaak op grote hoogtes, en dan wil je enige 'zelfredzaamheid' van het vliegtuig, dan moet je niet continu zitten sturen om je vliegtuig op een gewenste snelheid te houden. Je ziet het simpelweg niet meer op wat grotere hoogtes. Daarbij komt dat je bij een indifferent vliegtuig meer aan het sturen bent, wat verliezen geeft. Een beetje inefficientie door het vliegen met continu up wordt dus goedgemaakt doordat je minder roeruitslagen nodig hebt.

Dit alles is natuurlijk in hoge mate afhankelijk van het soort vliegtuig en persoonlijke voorkeur. Een trainer vlieg je met een voorlijk zwaartepunt en een groot instelhoekverschil (dus veel 'up') voor een grote snelheidsstabiliteit. Een kunstvluchtkist vliegt vaak wel met een instelhoekverschil van 0 en een kritisch zwaartepunt voor een betere manouvreerbaarheid.

Dan nog het verband tussen zwaartepunt en instelhoekverschil. De stabiliteit van het vliegtuig hangt voor een groot deel af van de positie van het zwaartepunt tov het neutraalpunt. Een voorlijk zwaartepunt geeft veel snelheidsstabiliteit en vereist veel 'up', dus een groot instelhoekverschil. Een achterlijk zwaartepunt geeft weinig snelheidsstabiliteit en een klein instelhoekverschil. Zwaartepunt en instelhoekverschil horen bij elkaar. Je gaat met het zwaartepunt schuiven om de gewenste (on)stabiliteit te krijgen, met trimmen verzet je het instelhoekverschil op een provisorische manier. Als je het zwaartepunt op de juiste plek hebt voor jouw vliegstijl kan je evt het instelhoekverschil zo aanpassen dat je hoogteroer neutraal staat.

Dan voor het leerproces nog 1 term: de stabiliteitsmarge. Dit is de afstand tussen het zwaartepunt en het neutraalpunt, uitgedrukt in procenten van de gemiddelde koorde. Bij de meeste zwevers ligt de stabiliteitsmarge tussen 8 en 15%. Hoe groter de waarde, hoe /stabieler je vliegtuig is om de dwarsas.
 
De termen zijn duidelijk. (Bedankt Arjan en Raymond)

Als je het zwaartepunt op de juiste plek hebt voor jouw vliegstijl kan je evt het instelhoekverschil zo aanpassen dat je hoogteroer neutraal staat.

Eigenlijks is dat het gene wat ik wilde lezen.

Dan voor het leerproces nog 1 term: de stabiliteitsmarge. Dit is de afstand tussen het zwaartepunt en het neutraalpunt, uitgedrukt in procenten van de gemiddelde koorde. Bij de meeste zwevers ligt de stabiliteitsmarge tussen 8 en 15%. Hoe groter de waarde, hoe /stabieler je vliegtuig is om de dwarsas.

Duidelijker kan je het niet vertellen, he-le-maal duidelijk. Nu weet ik in iedergeval waar de grenzen liggen. Alhoewel ik niet beter weet, heb ik altijd de drang om op het ''randje'' te gaan zitten...:mrgreen:

Groet,
Douglas
 
Laatst bewerkt:
helaas heb ik het al bewezen dat je zonder electrische ingrijpmiddelen op[ een jaren negentig auto ,beter kunt remmen op glade ondergrond ..........

<knip>

............hiermee wil ik zeggen dat basis kennis het beste van de grond af aan geleerd wordt .

tuurlijk wil ik zelf ook vario ,maar dan puur als aanvulling ,maar de huidige vario's zijn mij te duur .

Volledig mee eens, kan er niets meer aan toevoegen.

Laat ik er nog eens een andere mening tegenaan gooien. :rolleyes:

Mbv. een vario ben ik vooral beter gaan vliegen. De stuurfouten die ik niet zag, hoorde ik nu. Toen ik die verbeteringsslag gemaakt had lukte me het ook veel vaker om thermiek uit te vliegen (het vinden was niet het echte probleem).

Dirk.

Juist, zoals ik het lees als een aanvulling, zodat je beter kan vliegen. Wat je zelf ook al aangeeft, het vinden van thermiek was al geen probleem.

@Arjen

Dat je met een vario beter gaat thermieken vid ik een leuke stelling. Zelf heb ik zo'n ding ook (bijna) altijd aan boord.
Of ik beter ben gaan thermieken durf ik niet te stellen. Wel dat ik misschien mijn vliegtactiek wat aangepast heb
en sneller probeer weg te komen waar geen thermiek is :rolleyes:

@ Serge

Het moet niet veel gekker worden hier, maar ik ben het helemaal met je eens ;)
Zoals ik al eerder stelde is het zeker zo belangrijkt "te begrijpen" wat de thermiek doet en uitspookt met je toestel.
En dan heb ik het niet eens over het afstellen van je kist ..............

Er is helemaal niets tegen het gebruik van een vario en iedereen die zo'n ding in zijn zwever gooit wens ik heel veel plezier.
Over het thermiekvliegen wat dan al dan niet volgt verschillen de meningen. Wubbe poste hier een leuke opmerking over :rolleyes::rolleyes:


Zelf blijf ik het belangrijk vinden dat je eerst enige basiskennis opdoet waardoor je nog veel meer plezier aan dat nuttige instrumentje kunt beleven.

De meeste zijn het er wel over eens, de basis moet goed zijn. Het ondergestreepte is toch wel iets om te onthouden....;)

Het mag dan wel zo zijn dat mijn draadje enigzins vervuild is, maar ik ben er in ieder geval wél enorm veel wijzer geworden. Door verschillende mensen is uitgelegd omtrent thermiek, hier in dit draadje alsook via PB. (via PB met de bedoeling het draadje schoon te houden)

Instelhoekverschil, zwaartepunt, alles is aan bod geweest. Erg goed voor de beeldvorming kan ik jullie vertellen.

Het is in iedergeval ''voer'' geweest voor mijn basis. Wat weer ten goede komt tijdens het vliegen.

Bedankt!
 
Hoi,


Nog een paar aanvullingen/puntjes-op-de-i :
  • Stabiliteitsmarge:
    - voor Horten-type zwevers 18% tot wel 25%
    - voor staartzwevers tussen 8% en 15%
    - voor gepeilde vliegende vleugels (niet type Horten) 5% tot 10%
    - voor vleigende planken 1% tot 5%
    Hoe dichter het zwaartepunt bij het drukpunt komt te liggen (kleinere stab.marge dus), hoe minder het stabilo/stabiliserende stuk vleugel een neuslastig moment hoeft te compenseren, dus des te kleiner kan het instelhoekverschil zijn.
    Hoe kleiner de stab. marge, hoe kleiner de hoogteroer uitslagen kunnen zijn.
  • Er is ook nog een kleine samenhang met de vleugelbelasting. Hoe hoger de vleugelbelasting, hoe kleiner het instelhoekverschil zal zijn, en andersom.
  • Vliegen met een instelhoekverschil van nul graden kan wel degelijk. Je hebt dan meestal wel met echte dedicated Acro-kisten van doen.
    De lucht die een lift-genererende vleugel aan de achterkant verlaat is naar beneden afgebogen. Daardoor kan het stabilo van boven af worden aangeblazen. Aerodynamisch is er dan dus wel sprake van een invalshoekverschil. Zo'n kist moet wel altijd met up gestart worden (even wel een instelhoekverschil creëren) op de lift te starten.
Gr. Dirk.
 
Het klopt dat je dan maar één snelheid hebt waarbij alles klopt maar de meeste vleugelprofielen werken ook maar goed in een vrij beperkt gebied.

Dan komt er nu een vraag over het profiel S3021 wat op de Elipsoid zit. ben een potje druk bezig gweest met het zwaartepunt, en ik zit nu wel (denk ik) op de limiet van de stabiliteitsmarge.

Naarmate ik het zwaartepunt naar achteren gebracht heb is ook de snelheid toegenomen. Ik merk wel dat als ik langzamer ga vliegen (door en bocht bijvoorbeeld waardoor ik sneheid verlies) deze zwever ook meteen hoogte verliest. Ik moet immers sneller gaan vliegen om de hoogte en glijhoek vast te houden.

Als ik het verschil ga vergelijken met de maiden vond ik de maidenvlucht prettiger vliegen. Het was voor mij toen eenvoudiger de sneheid vast te houden tijdens en net na de bocht. Hij bleef zijn hoogte wat eenvoudiger vasthouden bij wat langzamer vliegen. (zwaartepunt lag toen veel verder naar voren, met meer up op het hoogteroer, stabieler om te vliegen, maar zijn hoogte hield ie ook beter vast)

Of zit ik er helemaal naast?
 
Da's dus precies wat ik bedoelde....
Is te vergelijken met auto's. Instelhoekverschil zeer klein geeft maximale efficiëntie maar ook zeer kritisch gedrag, je moet er voortdurend "bovenop" zitten.
.....
Voor zwevers en instelhoekverschil geldt hetzelfde. Rond de 1,5 graden geeft voor de meeste mensen en de "allroundvliegtuigen" ongeveer de juiste balans tussen gevoeligheid en stabiliteit. Een thermiekzwever die indifferent is afgesteld vliegt beter maar doordat je zó ontzettend op moet letten vliegt het voor de meeste mensen niet lekker.

In principe kun je nu juist iets langzamer vliegen maar als je té langzaam gaat zal hij zijn neus niet laten zakken, wat wel gebeurt als je het zwaartepunt iets verder naar voren legt. En dan valt hij dus ineens naar beneden. Als het waait heb je hier trouwens meer last van dan in héél rustig weer, omdat je dan de vliegsnelheid moeilijker in kunt schatten.

Je bent nu op het punt dat het niet lekker meer vliegt dus dan doe je het zwaartepunt een klein beetje naar voren totdat je er weer wel mee overweg kunt; en dan zit je op de voor jou optimale instelling. Als het héél rustig weer is kun je het eventueel weer iets naar achter leggen, als je dat per zé wilt.

De door de fabrikant aangegeven instelling zit eigenlijk altijd aan de veilige kant; het is de bedoeling dat je van daaruit langzaam gaat schuiven tot je zelf tevreden bent. Dat is immers erg persoonlijk. En naarmate je het toestel beter leert kennen zul je het wellicht ook langzaam iets naar achter willen doen.

niet onbelangrijk trouwens: als je het zwaartepunt naar achter doet moet je eigenlijk ook de uitslagen van het hoogteroer wat kleiner gaan maken. Hij reageert immers veel gevoeliger en met grote uitslagen vliegt dat ook niet fijn.
 
Laatst bewerkt:
Als ik het verschil ga vergelijken met de maiden vond ik de maidenvlucht prettiger vliegen. Het was voor mij toen eenvoudiger de sneheid vast te houden tijdens en net na de bocht.

Hi

Een paar keer hier heb ik al gesteld dat het zwaartepunt óók persoonsafhankelijk is .......... aangepast/afgesteld op jouw vliegstijl!
Dit binnen een bepaald gebied natuurlijk met een, laten we zeggen zekere-veilige stabiliteitsmarge.
Pas de gedragingen van je kist zo ver aan dat jij er prettig mee kan vliegen !!
Van mijzelf weet ik bijvoorbeeld dat mijn afstelling van mijn kist door andere als minder prettig vliegend wordt ervaren :rolleyes:
 
In principe kun je nu juist iets langzamer vliegen maar als je té langzaam gaat zal hij zijn neus niet laten zakken, wat wel gebeurt als je het zwaartepunt iets verder naar voren legt. En dan valt hij dus ineens naar beneden. Als het waait heb je hier trouwens meer last van dan in héél rustig weer, omdat je dan de vliegsnelheid moeilijker in kunt schatten.

Ik heb juist nu het tegenovergestelde. Stel ik vlieg mijn final, niet te ruim maar zeker niet te krap. bij de laatste bocht gaat een deel van de snelheid er al uit, met als gevolg dat de zwever erg veel hoogte verliest omdat deze weer snelheid wil opbouwen om door te kunnen gaan in zijn glijvlucht.

maw ik moet de zwever te snel laten vliegen voor de glijvlucht. Alles daar tussen kan wel, maar wil ik weer on de normale glijvlucht gaan verlies ik teveel hoogte naar mijn zin.

Voorheen lag de snelheid weliswaar lager, maar hij zweefde mooier door de lucht.


Pas de gedragingen van je kist zo ver aan dat jij er prettig mee kan vliegen !!

Juist ja, ik denk dat ik maar eens wat lood ga pakken. Ik heb precies bijgehouden waar en hoeveel er lood in zat. Wat dat betreft ga ik van de week maar eens terug naar de basis.
 
bij de laatste bocht gaat een deel van de snelheid er al uit, met als gevolg dat de zwever erg veel hoogte verliest omdat deze weer snelheid wil opbouwen om door te kunnen gaan in zijn glijvlucht.

maw ik moet de zwever te snel laten vliegen voor de glijvlucht.

Nou....ik denk dat dat ergens anders door komt. In een bocht spelen twee dingen: rolroeren slaan uit en je krijgt centrifugaalkrachten op het vliegtuig.
Beiden verhogen de overtreksnelheid.
Als je al langzaam vliegt en dan een bocht gaat maken overtrek je dus. Daar zul je met een achterlijker zwaartepunt eerder last van hebben omdat je iets langzamer kunt vliegen én doordat je de snelheid moeilijker stabiel kunt houden.

Dat is wat ik eerder ook al zei; het vliegt misschien wat efficiënter maar doordat je er zo bovenop moet zitten vliegt het niet lekker én je bent je voordeel zo weer kwijt als je een foutje maakt. De "sweet spot" ligt voor iedereen ergens anders.

Met een te lage snelheid kun je geen bochten draaien. Bij het vliegen van een circuit moet je de snelheid er dus pas echt op final uit halen, niet eerder.
 
Het is niet dat ik met een te lage snelheid een bocht wil maken, het liefst doe ik dat dan ook met een beetje gang.

Wat je zelf al schrijft.

én doordat je de snelheid moeilijker stabiel kunt houden

Daar heb ik dus last van, de snelheid is idd moeilijker stabiel te houden. Ik ga ff wat doen aan die ''sweet spot''... :mrgreen:
 
Back
Top