Soldeervraag

Ik heb ook alleen maar ervaring met electronica voor mijn zelfbouwgitaren. Ik heb die bout bij Conrad besteld voor het zwaardere werk
 
Zelf heb ik deze al een tijdje en die bevalt prima. Heb er wel een paar extra stiften bij gekocht van verschillende formaten. Er zit standaard 1 stift bij die universeel is maar voor lichter werk (fijne electronica) heb ik een dunne met spitse tip (1,6mm) en voor grover werk (dikke kabels of aansluitingen) een dikke stift met een platte tip van 4mm.

Daarvoor had ik dit model maar die is niet echt goed af te stellen qua hitte en is ook snel zijn warmte kwijt waardoor je dus weer slechte solderingen krijgt. Vandaar maar wat geld er tegenaan gegooid en een degelijke gehaald.

Electronica soldeer ik meestal op 270-285 graden en het zwaardere spul als b.v. LIPO connecties rondom 350 graden. En ik gebruik altijd flux om het makkelijker te laten vloeien.
 
In principe zou het met die 50W bout ook nog kunnen lukken maar het is krapjes. Je zal er echter wel een veel dikkere stift in moeten zetten, denk dan aan een 4mm of zelfs een 6mm stift. Met die 100w zal het zeker lukken maar die brede "beitel" als stift kan wat onhandig blijken, de tijd zal het leren.
Solderen met 270°C tot 285°C is echt te koud! Deze temperaturen worden gebruikt bij soldeermachines bijvoorbeeld een golfsoldeermachine. Het tin "bad" wordt dan tot 250°C tot soms wel 300°C verwarmt en de hele print wordt voorverwarmt tot rond de 200°C. Het bedrijf waar ik werk heeft ook een selectief soldeermachine. Deze machine werkt met een tin "bad" van 320°C.
Wanneer je met de hand soldeert moet je hogere temperaturen aanhouden, voor loodhoudend soldeer is tussen de 320°C en 340°C de beste temperatuur. Voor loodvrij soldeer moet je daar ongeveer 20°C bij optellen. Het is echt geen sprookje, wanneer je deze temperaturen aanhoud zal je veel sneller solderen en zullen de verbindingen zowel elektrisch als mechanisch beter zijn. Wil je toch met een lagere temperatuur solderen dan zal je de print moeten voorverwarmen tot minimaal ongeveer 180°C. Dat kan soms handig zijn maar voor ons "hobbyisten" is dat echt geen doen.
Een goede flux (vloeimiddel) is natuurlijk een must. Wanneer je een goede kwaliteit harskern soldeer gebruikt zal daar voldoende flux in zitten om er prima mee te solderen. Op m'n werk solderen we best nog veel met de hand en we gebruiken zeer zelden extra flux. Daarbij moet ik wel vertellen dat wij alleen maar nieuwe onderdelen en printen solderen. Als je aan al gebruikte onderdelen of reeds gesoldeerde verbindingen moet solderen kan extra flux wel handig zijn.
 
Als je maar zorgt dat er voldoende oppervlak overblijft om de warmte af te geven in de te solderen vlakken. De vorm moet zo zijn dat de punt de vlakken goed raakt. Een soort beitelvorm met een hoek, iets kleiner dan 90 graden. Op die manier kan de punt aan twee kanten (via een vertind oppervlak) zijn warmte kwijt. Kwestie van oefenen op wat restmateriaal. Vloeiend tin glimt en wordt dof bij het stollen. Zonder glans geen goede soldeerlas. Maar Ernst is een pikeur in dat werk. Lees zijn adviezen goed door en probeer te begrijpen wat hij schrijft en te "vertalen" naar je eigen werkstukken. Gr. Klaas.
 
bad65 zei:
Als die punt te dik is werk ik em bij met de Dremel
Klik om te vergroten...
Dat is natuurlijk een oplossing ware het niet dat je daarmee binnen heel korte tijd je soldeerstift molt. "Vroeger" soldeerde ik ook met een gewone koperen stift. Ik had toen een soldeerbout waar stiften van Ø4mm in moesten. Bij een elektro installatiebedrijf ging ik restjes aardedraad halen. Dat is dik niet geïsoleerd koperdraad dat aan een aardpen wordt gemonteerd en dan aan de aarde in je meterkast. Die draad was bijna Ø4mm en goed bruikbaar om soldeerstiften van te maken. Zo'n stift ging ongeveer een weekje mee en was dan op. Het koper wordt door het soldeertin een soort van opgevreten en wordt dus steeds korter. Ook wordt de punt heel onregelmatig van vorm zodat er vrijwel niet meer mee gesoldeerd kan worden. Je moet dus een vijl (of dremel ;)) bij de hand hebben om de punt van die stift regelmatig weer in vorm te vijlen of dremelen.
De soldeerstiften die nu vrijwel altijd worden gebruikt hebben een coating over de koperen stift. Die coating (meestal een dun laagje ijzer) zorgt er voor dat het soldeertin niet meer in contact kan komen met het koper binnenin en dat koper dus niet meer kan "opvreten". Als je aan zo'n stift gaat vijlen of dremelen ben je vrijwel direct het laagje ijzer kwijt en is je stift binnen heel korte tijd onbruikbaar. Pas dus goed op dat je dit alleen maar doet met volledig koperen stiften en houdt er rekening mee dat zo'n stift (zeer) regelmatig vervangen zal moeten worden.
 
Ernst Grundmann zei:
... Het koper wordt door het soldeertin een soort van opgevreten ...
Klik om te vergroten...
Er lost bij elke soldering een klein beetje koper op in het soldeertin. Ik heb het 'bij'vijlen eens een poosje niet gedaan, ter leringhe ende vermaek, er ontstond een gaatje in de punt van de koperen soldeerstift.
 
Laatst bewerkt:
You must log in or register to reply here.
Back
Top